Bokt.nl

rocky_1995 schreef:

lotthje schreef:

Tja, ze hebben het bij mij gegooit op het feit dat er veel meisjes van mijn leeftijd (ik was 16, zat in 4vwo at the time) heel erg perfectionistisch zijn en dat ik daardoor altijd hoofdpijn had. En dat ik er dus maar mee moest dealen. Ouch. Nu willen ze dus eerst kijken of ik geen onderliggende ontwikkelingsstoornis heb, wat mij ontzettend boos maakt,omdat het voor mij overkomt alsof ik dit allemaal dan zelf heb bedacht en mezelf steeds 'ziek' maak, voordat ze me verder willen helpen. Ondertussen ben ik op school gezakt naar 4 havo, twee keer, en nu naar een soort van speciaal onderwijs. Het is best zwaar om vol te houden als 17 jarige. Ik heb soms het idee dat mijn leven als tiener aan me voorbij gaat. Ik kan veel niet wat mijn vrienden wel doen, ik kon niet mee met mijn ouders op vakantie, of werken. Er gaan natuurlijk ook heel veel dingen wel goed alleen ik vind het zo jammer dat het ziekenhuis geen kennis heeft van de bovenstaande informatie van Janneke. Ik ga de PCS kaart wel spelen, misschien kom ik er dan eindelijk vanaf

Wauw ik kan mij daar echt boos om maken. Bij mij hebben ze ook geprobeerd om het op psychisch af te schuiven inderdaad. Ik zou ook perfectionistisch zijn, maar helaas voor hem ben ik zo eigenwijs dat ik mij niet zomaar iets laat aanpraten als dat niet zo is. Ja, ik ben prestatiegericht, maar nee absoluut niet perfectionistisch. Ze hebben het bij mij eerst afgeschoven op chronische pijn, maar de echte oorzaak is PCS en daar is pijn in mijn nek/schouders een syptoom van.
Helaas wordt PCS regulier vaak nog niet adequaat behandeld. Ik snap inderdaad dat je het gevoel hebt dat je jeugd aan je voorbij gaat Lotthje. Ik was 19 bij mijn laatste hersenschudding en ik herken helaas het gevoel.

lotthje schreef:

Tja, ik ben ook prestatiegericht, maar toen ik nog in VWO zat, prima blij met een 6je. Zolang het maar voldoende was. Ik ben er ook flink boos over geweest. Maarja, dat zijn de dokters, en wat heb jij er dan over te zeggen..

Warboel schreef:

Ik ben vorig jaar over de kop geslagen met de fiets, recht op m’n gezicht herkende mn ouders en vriend niet meer, geen idee wie die mensen waren. Was super beangstigend. Had mn vriend aan de telefoon gekregen van de politie, had geeen idee wie die meneer aan de andere kant van de lijn was. Ben opgehaald door de ambu en naar de SEH gebracht.

CT scan gehad, kapot jukbeen en een zware hersenschudding was de uitslag. Inmiddels ruim een jaar verder (juli 2017 gebeurd) en idd wat meerdere hier aangeven; snel hoofdpijn, snel moe, soms slecht uit m’n woorden komen, slecht geheugen, slechte concentratie. Ik vergeet namen van mensen terwijl ik voor het ongeluk bijna alle namen van klasgenoten tot groep 1 zowat nog wist; nu vergeet ik soms spontaan de naam van een collega waar ik 3 dagen in de week mee werk bijvoorbeeld.
Ik ben tijdelijk gestopt met school, in september begin ik weer. Even afwachten hoe dat gaat. Moet wel zeggen dat er ook wel wat psychische klachten spelen dus het is ook wel een combinatie van factoren natuurlijk. Maar ik merk wel echt de gevolgen ervan!

Sterkte iig TS, vervelend dat het nog een lopende zaak is. Je hebt wel wat anders aan je hoofd gok ik zo (letterlijk)!

riegje schreef:

Als je met een letselschade zaak bezig bent, kijk dan ook vooral. of de diagnose die toendertijd gesteld is klopt. Vaak worden dingen afgedaan als een hersenschudding, maar hoe lang ben je bijv. weg geweest?
En wat voor onderzoeken zijn er geweest.
Want mocht je toevallig toch een hersenkneuzing hebben. dan heb je zeer grote kans dat de gevolgen blijvend zijn.

Mocht je twijfels hebben aan je ''eigen kunnen'' laat dan vooral een neuro psychologisch onderzoek doen. dit kan kan namelijk schade opsporen en aantonen die een ct of mri niet kan.

rocky_1995 schreef:

riegje schreef:

Als je met een letselschade zaak bezig bent, kijk dan ook vooral. of de diagnose die toendertijd gesteld is klopt. Vaak worden dingen afgedaan als een hersenschudding, maar hoe lang ben je bijv. weg geweest?
En wat voor onderzoeken zijn er geweest.
Want mocht je toevallig toch een hersenkneuzing hebben. dan heb je zeer grote kans dat de gevolgen blijvend zijn.

Mocht je twijfels hebben aan je ''eigen kunnen'' laat dan vooral een neuro psychologisch onderzoek doen. dit kan kan namelijk schade opsporen en aantonen die een ct of mri niet kan.

Maar een neuropsychologisch onderzoek is wel afhankelijk van wie het interpreteert heb ik gemerkt.
Ook ik heb dat onderzoek gehad. Voor mijn niveau slecht gemaakt, maar doordat controle test ook minder was gooiden ze het maar op psychisch wat echter niet het geval was. Bovendien is mij vertelt dat het niet per definitie schade aantoont, maar enkel weergeeft waar de probleemgebieden liggen en waar dus aan gewerkt kan worden.

riegje schreef:

Het ligt er maar net aan voor wat voor doel een NPO gemaakt wordt. in vele gevallen kan er niet meer aan gewerkt worden maar dient het bijv, als hulpmiddel voor een indicatie. Zeker als er al een bepaald vermoeden is. maar ook bij bijv. verschillende vormen van dementie.



en wat bedoel je met controle test?

tiwi1969 schreef:

Ik sta nog helemaal aan het begin van het revalidatie-traject en heb geen idee wat ze gaan onderzoeken en wat voor therapie ik ga krijgen. Volgens de neuroloog is het behoorlijk intensief.
Hoe ik dat ga volhouden? Even een kwartiertje bokt bijlezen en in kan weer plat.

Laurievc schreef:

Jammer genoeg nogsteeds klachten die ik daaraan wijt. Concentratie is veel slechter, ik heb bijna dagelijks hoofdpijn, kan heel slecht tegen licht (zonnebril ook niet want die drukt op mijn sinussen oid), moe (maar dat was ik daarvoor ook al door ijzertekort, weet dus niet zeker of dat daardoor komt), hardop lezen gaat me duidelijk moeilijker af dan voorheen, alsook spreken is soms gewoon een opgave. Ik struikel enorm over mijn woorden terwijl ik dat vroeger echt nooit had.

Ik heb gewoon mijn 'leven' weer opgepakt en doe alles, maar heel frequent met pijn en met ongemak helaas...

anjali schreef:

tiwi1969 schreef:

Ik sta nog helemaal aan het begin van het revalidatie-traject en heb geen idee wat ze gaan onderzoeken en wat voor therapie ik ga krijgen. Volgens de neuroloog is het behoorlijk intensief.
Hoe ik dat ga volhouden? Even een kwartiertje bokt bijlezen en in kan weer plat.

Intensieve therapie? Gewoon rust nemen.Dan geneest de natuur je.

tiwi1969 schreef:

anjali schreef:

Intensieve therapie? Gewoon rust nemen.Dan geneest de natuur je.

Als dat waar was, dan was ik nu niet zo ziek, moe, op...

Quir schreef:

tiwi1969 schreef:

Als dat waar was, dan was ik nu niet zo ziek, moe, op...

Inderdaad, maar mensen die dit zeggen hebben werkelijk geen flauw idee...

anjali schreef:

tiwi1969 schreef:

Ik sta nog helemaal aan het begin van het revalidatie-traject en heb geen idee wat ze gaan onderzoeken en wat voor therapie ik ga krijgen. Volgens de neuroloog is het behoorlijk intensief.
Hoe ik dat ga volhouden? Even een kwartiertje bokt bijlezen en in kan weer plat.

Intensieve therapie? Gewoon rust nemen.Dan geneest de natuur je.