Movement schreef:Het is belangrijk om een patroon te creëren waarbij jij je prettig voelt. Je moet 7 tot 8 uur slaap hebben om goed uitgerust te zijn. Van minder slaap word je moe, maar van teveel slaap word je ook moe. Kies een tijdstip uit wanneer jij naar bed wilt. Voor mij is dat om 23:00 ongeveer. Soms eerder, soms wat later. Ik zet mijn wekker altijd op zo'n tijdstip dat ik ongeveer 8:30 later wakker word. Ik doe meestal vrij lang over om in slaap te komen, daar is die extra 30 minuten voor. Wat heel erg helpt is om een ritueeltje te creëren zodat je tegen je lichaam kan zeggen, en nu gaan we slapen. Als je dus altijd in de ochtend graag doucht, ga dan niet in de avond douchen voor een keertje. Want als je gewend bent om dat in de ochtend te doen, dan word je lichaam klaar wakker omdat je dan je dag gaat beginnen. Als je gewend bent om in de avond te douchen, doe dat dan niet een keer in de ochtend. Je lichaam zal dan denken dat je zo naar bed gaat en dan word je suf. Als je bijvoorbeeld om 23:00 wilt slapen, doe dan om 22:00 alle technologie uit, lees een goed boek of ga in bad liggen. Doe alle felle lampen uit en maak je lichaam klaar om te gaan slapen. Het heeft geen nut om te gaan piekeren in de nacht want op dat moment kan je toch niks veranderen aan het gene waarover je piekert. Laat het los en werk er in de ochtend aan. Leg je wekker zo ver van je af dat je er voor uit bed moet om het uit te doen.
Het is in het begin heel zwaar en je moet ook echt consequent blijven. Maar zolang je dit volhoudt dan kom je er wel!
Hier kan ik me helemaal bij aansluiten.
Om dit vol te houden hielp het mij om te bedenken hoe goed het zou voelen als ik aan het eind van de dag / uiteindelijk mijn doelen bereikt had. Dat gaf mij ook wat meer energie. Al helemaal als ik het vergeleek met wat er zou gebeuren als ik altijd zou blijven hangen in het nare gevoel.
Vaak is het wel nodig om je doelen tijdelijk bij te stellen, wat zeker niet betekent dat je nooit meer grote doelen aan zal kunnen.
Sommigen zullen het niet met mij eens zijn, maar toegeven aan je vermoeidheid en je depressie accepteren kan wel degelijk helpen. Natuurlijk is het niet goed om er in te blijven hangen, maar een dag helemaal niks hoeven kon mij juist net die boost geven om door te gaan. Dit zal misschien van persoon tot persoon verschillen, maar jezelf leren gunnen bewust even bij te komen is naar mijn mening niet verkeerd.
Ik ben er zelf nog niet helemaal uit, maar het bovenstaande heeft mij echt geholpen. Ik slik nog wel medicatie, maar kan niet zeggen dat het nu wat doet. Ik denk dat dat alleen helpend is als je een langere periode zo diep zit dat je echt geen uitweg meer ziet. Verder zou ik medicatie afraden, omdat er (bijna) altijd bijwerkingen of verslavingsrisico's aan vast zitten.