Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-18 10:16

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-18 10:16

LBLGypsyCobs schreef:
Ik denk dat die burn-out wat dieper zit dan je zou denken.

Dat opvliegerige kan een uiting van stress zijn en je andere klachten ook.

Heb je geen maagzweren? Dat zie je ook bij langdurige stress en overbelasting.

Ik zou ook eens overwegen een poosje helemaal met de pil te stoppen, het heeft bij mij een jaar geduurd voor m'n lichaam weer een beetje normaal ritme had en voel me een stuk beter.

Ik ben, voordat ik deze relatie anderhalf jaar geleden begon, ook een jaar gestopt met de pil.

Maar toen begon ik ook aan een gezondere leefstijl (+/-20kg afgevallen dmv gezonder eten en veel meer bewegen), dus voelde me sowieso al prettiger. Nu ben ik die leefstijl wel weer actief aan ‘t voortzetten, mede daardoor zijn denk ik de klachten van de burn-out wel verminderd in ieder geval.

Maagzweren, geen idee! Ga dat straks even opzoeken. Voel me nu nog prima, ga nu sporten en kijken hoe dat gaat.

**Geplaatst**: 10-06-18 10:42

Re: Al een tijdje niet lekker, vage klachten

Geplaatst: 10-06-18 10:42

Ik zou toch kijken of je een poosje zonder anticonceptiehormonen kunt. Ik had me nooit beseft hoeveel hormonen met je kunnen doen maar het laatste jaar heb ik vrij veel hormonen moeten gebruiken en ik heb nog nooit zoveel klachten gehad. Als je al langere tijd kleine beetjes gebruikt kunnen deze klachten ineens opkomen.

**Geplaatst**: 10-06-18 14:58

Geplaatst: 10-06-18 14:58

LBLGypsyCobs schreef:
Ik denk dat die burn-out wat dieper zit dan je zou denken.

Dat opvliegerige kan een uiting van stress zijn en je andere klachten ook.

Heb je geen maagzweren? Dat zie je ook bij langdurige stress en overbelasting.

Ik zou ook eens overwegen een poosje helemaal met de pil te stoppen, het heeft bij mij een jaar geduurd voor m'n lichaam weer een beetje normaal ritme had en voel me een stuk beter.

Dit denk ik dus ook.
Als ik je laatste posts lees dan denk ik dat je te snel en teveel wil en je lichaam daar dus op reageert door (spannings)hoofdpijn, het korte lontje en disbalans in je hormoonhuishouding.

Ik Quote even wat stukjes van je:
Momenteel kan ik (op werk) wel al iets meer handelen dan toen ik echt nog midden in de burn-out zat, daarna thuis is soms een ander verhaal.

Dat je thuis dus minder kan handelen na een dag werken betekent eigenlijk dat je over je grens heen gaat.
-----
De vermoeidheid valt nu best mee, is denk ik gewoon als bij ieder ander momenteel. Eerder was dat een ramp, continue gapen en vermoeid door de dag heen. Maar ik had tijdens de burn-out, vooral in het begin, veel slaapproblemen. Die zijn nu wel echt weg.

Fijn natuurlijk dat je slaapproblemen nu weg zijn maar het feit dat je nog steeds vermoeid bent en dit bagetaliseert alszijnde vast zoals bij ieder ander geeft aan dat je eigenlijk niet aan je vermoeidheid toegeeft.
-----
Ik merk inderdaad wel dat ik (vooral sociale) activiteiten weer een beetje uit de weg ben aan ‘t gaan, dit had ik in het begin van mijn burn-out vanwege de vermoeidheid en machteloosheid met mijzelf. Dat ging daarna weer goed alleen de afgelopen tijd wegens mijn prikkelbare buien en nu dan wegens hoofdpijn/misselijkheid ga ik die liever weer uit de weg.

Best verontrustend toch, want eigenlijk geef je hiermee aan dat je afzwakt naar het beginstadium van je burn-out.
-----
Ik ben, voordat ik deze relatie anderhalf jaar geleden begon, ook een jaar gestopt met de pil.

Maar toen begon ik ook aan een gezondere leefstijl (+/-20kg afgevallen dmv gezonder eten en veel meer bewegen), dus voelde me sowieso al prettiger. Nu ben ik die leefstijl wel weer actief aan ‘t voortzetten, mede daardoor zijn denk ik de klachten van de burn-out wel verminderd in ieder geval.

Ik vraag mij af of je met het stoppen van de pil toen ook een flinke verandering waarnam?
Verder geef je hier duidelijk aan dat je klachten zijn verminderd, dus nog niet weg!
-----
Geen idee, maar het opbouwen is al “afgeremd” doordat ik in de eerste weken wel een paniekaanval kreeg. Dus we doen het rustig aan. Inmiddels lijk ik prima te functioneren en zijn we de uurtjes aan het opkrikken per week, heb wel het gevoel dat ik eraan toe ben.

Ben je hier echt aan toe of vind je dat er aan toe moet zijn?
-----
Dit is even snel wat ik uit een paar posts gehaald heb.
Ik wil je natuurlijk geen nieuwe burn-out aanpraten en besef mij dat ik de 'goede' punten eruit heb gelaten (kunnen lezen, beter slapen enz).
Maar ik denk echt dat je jezelf om een bepaalde reden overschat of te graag weer wil om de 1 of andere reden waardoor de kans op de herhaling van een burn-out groot aanwezig lijkt te zijn.
Ik weet natuurlijk niet waarom je een BO heb gekregen, hoe lang het heeft geduurd, wat je eraan gedaan hebt al dan niet met hulp, maar ik denk echt dat je even een stapje terug moet doen.
Even terug en luisteren naar je lijf deze geeft niet voor niks al deze signalen af

**Geplaatst**: 10-06-18 15:57

Geplaatst: 10-06-18 15:57

Djoena schreef:
Heel begrijpelijk!

Heb jij weleens je suiker en B12 laten prikken? Ik zou dat, samen met de bloeddruk laten checken

Ook zou migraine en clusterhoofdpijn in je omschrijving kunnen kloppen. Als laatste een vitamine B12 tekort. Een tekort aan vitamine B12 heb ik zelf gehad en ik had exact dezelfde klachten als jou (bij mij was dit ook na een burn-out!)

De vitamine B12 check is ook heel makkelijk bij de huisarts te doen.

Hopelijk heb je er iets aan

Bij mij maakt fysio of sportmasseur niet veel uit.. ofja eigenlijk wel. De sportmasseur neemt meer tijd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-18 16:12

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-18 16:12

Ik denk een combinatie van privé (paard & dus dagelijkse hobby/uitlaatklep verloren + verhuisd naar een heel andere omgeving) en door blijven gaan met (onregelmatig en veel) werken, dat is vermoedelijk de reden van mijn burn-out. Geen idee of dat echt de oorzaak kán zijn, vind zelf dat dit iets is wat iedereen meemaakt en er ergere dingen zijn. Dat + de burn-out zelf accepteren heb ik altijd wel lastig gevonden en ik wil ook gewoon graag weer meedraaien met alles zodra het weer kan. Heb het gevoel dat het weer kan, dus dan wil ik ook gelijk weer vooruit. Ik ging in het begin inderdaad te snel en ben daardoor dus al teruggefloten door mijn lijf (die paniekaanval op werk), maar het werd (door verzuim) gegooid op "het was wellicht gewoon een slechte dag, het gaat altijd met ups & downs en wellicht gaat het de volgende werkdag wel gewoon goed" en het ging de werkdag erna dus ook gewoon goed dus ik ben door blijven gaan. De werkdagen daarna ging het op werk dan ook prima.

Wat is nu dan handig om te doen? Ik kan bij verzuim wel mijn klachten neerleggen, maar ik zal wss moeten "blijven proberen".
Aankomende week, volgensmij donderdag, heb ik sowieso gesprek met de werkvermogenspecialist. Die vond mij ook dusdanig goed voor opbouw dat de Arbo-arts niet nodig was, met haar heb ik toen dat opbouwschema gemaakt in mei en daarna niet meer gesproken.

Ik zit al sinds halverwege januari thuis en heb gelijk actie ondernomen qua huisarts > praktijkondersteuner > psycholoog. Daar ben ik sinds mei dan weer mee gestopt, omdat het goed leek te gaan. Vanaf toen begonnen met aanwezig zijn op werk een aantal uur en dan nu dus sinds een paar weken een paar uurtjes werken.

Ik heb vandaag eindelijk een goede dag, slechts lichte hoofdpijn maar helemaal niet misselijk! Heb gesport en heb zo besloten de afspraak met een vriendin vanavond voort te zetten

**Geplaatst**: 10-06-18 19:57

Geplaatst: 10-06-18 19:57

Wat ik vanuit je laatste post toch een soort van 'zorgwekkend' vind is dat je aangeeft/niet weet wat de oorzaak is geweest van je BO en je je BO afdoet als iets wat iedereen meemaakt en er ergere dingen zijn.
Weten waar je BO vandaan komt en het van daaruit accepteren en bepaalde dingen veranderen (bv geen onregelmatige diensten meer draaien) zorgt juist voor een uiteindelijk herstel, hierin vooral accepteren dat je een BO hebt is van cruciaal belang voor dat herstel.
Het feit dat je aangeeft als ik mij goed voel wil ik gelijk weer vooruit, kan juist een valkuil en oorzaak van de BO zijn (denk aan perfectionisme, lat hoog leggen, ik moet mij niet aanstellen, gewoon doorgaan en iedereen kan dit dus ik ook).

Ik neem aan dat je vanuit de psych. toch ook wel de handvaten heb gekregen om werk op te pakken en bepaalde dingen anders te doen?

Vind je zelf dat het goed genoeg gaat om verder op te bouwen qua werkzaamheden?
Ik weet niet helemaal wat een werkvermogenspecialist is, zijn die dusdanig bevoegd/bekwaam om werkschema's te maken of is het een goedkope manier van een werkgever om een arbo-arts buiten schot te houden?

Zijn je klachten toegenomen toen je ging opbouwen met werken?
(hoofdpijnen, kortere lontje).

Je bent dus 3 en halve maand thuis geweest, dit is bijna het kortste wat er staat omtrent een burn-out (gemiddeld trekt men er 6 maanden tot ruim een jaar voor uit).
Ik denk echt dat je je burn-out teveel onderschat, maar kan je ook niet meer advies geven dan praat hierover met je werkvermogensspecialist.

Wel fijn dat je vandaag een goede dag hebt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-18 20:08

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-18 20:08

NoGo schreef:
Wat ik vanuit je laatste post toch een soort van 'zorgwekkend' vind is dat je aangeeft/niet weet wat de oorzaak is geweest van je BO en je je BO afdoet als iets wat iedereen meemaakt en er ergere dingen zijn.
Weten waar je BO vandaan komt en het van daaruit accepteren en bepaalde dingen veranderen (bv geen onregelmatige diensten meer draaien) zorgt juist voor een uiteindelijk herstel, hierin vooral accepteren dat je een BO hebt is van cruciaal belang voor dat herstel.
Het feit dat je aangeeft als ik mij goed voel wil ik gelijk weer vooruit, kan juist een valkuil en oorzaak van de BO zijn (denk aan perfectionisme, lat hoog leggen, ik moet mij niet aanstellen, gewoon doorgaan en iedereen kan dit dus ik ook).

Ik neem aan dat je vanuit de psych. toch ook wel de handvaten heb gekregen om werk op te pakken en bepaalde dingen anders te doen?

Vind je zelf dat het goed genoeg gaat om verder op te bouwen qua werkzaamheden?
Ik weet niet helemaal wat een werkvermogenspecialist is, zijn die dusdanig bevoegd/bekwaam om werkschema's te maken of is het een goedkope manier van een werkgever om een arbo-arts buiten schot te houden?

Zijn je klachten toegenomen toen je ging opbouwen met werken?
(hoofdpijnen, kortere lontje).

Je bent dus 3 en halve maand thuis geweest, dit is bijna het kortste wat er staat omtrent een burn-out (gemiddeld trekt men er 6 maanden tot ruim een jaar voor uit).
Ik denk echt dat je je burn-out teveel onderschat, maar kan je ook niet meer advies geven dan praat hierover met je werkvermogensspecialist.

Wel fijn dat je vandaag een goede dag hebt

Met de psycholoog ging het voornamelijk over de dingen buiten werk om. Het uitte zicht uiteraard wel op werk (tot 3 keer toe naar huis gestuurd omdat ik een soort van paniekaanval kreeg en de laatste keer in januari naar huis gebracht omdat het zo heftig was dat ze het niet vertrouwde mij alleen naar huis te laten gaan), waardoor ik thuis kwam te zitten. Bij de psycholoog het dus voornamelijk gehad over de privedingen buiten werk om waar het dus aan kon liggen, maar die ik uiteraard wel ook toe kan passen op werk. Bijvoorbeeld mijn grenzen aangeven en nee durven zeggen, omdat ík dat nodig heb. Ik maak bijvoorbeeld alles groter/erger in mijn hoofd en vul dingen voor anderen in, dat heb ik ook wel afgeleerd (ofja, nog mee bezig want het kan nog wel lastig zijn).

Ik vond mezelf goed genoeg om op te bouwen qua werk, maar nu de klachten zo hebben toegenomen en mijn privéleven eronder lijdt wil ik het eigenlijk even "bevriezen" qua aantal uren totdat de klachten over zijn en dan pas weer verder opbouwen. Dus wel 4 dagen 4 uur per dag blijven werken. Een stap terug doen wil ik liever niet, tenzij bijv. een dokter zegt dat dat handiger is

De werkvermogenspecialist is erbij gehaald aangezien de arbo die verzuim voor mij voor ogen had, niet op korte termijn beschikbaar was. En aangezien ik wel weer toe was aan opbouwen leek het ook niet meer nodig om er een arbo-arts nog bij te halen, dit zei de werkvermogenspecialist ook.

De klachten zijn inderdaad toegenomen toen ik begon met in de sterkte te werken. Daarvoor was ik al een aantal dagen een paar uur "aanwezig geweest" op werk en dat was alleen vermoeiend (want zeer drukke omgeving, moest ik weer even aan wennen), maar geen andere klachten. Nadat ik de paniekaanval heb gehad tijdens mijn 1e dag in de sterkte, zijn de klachten toegenomen. Eerst begonnen de buien van frustratie en woede en afgelopen anderhalve week heb ik hoofdpijn/misselijkheid-klachten erbij. Ben in die weken opgebouwd van 2 uur in de sterkte naar nu 4 uur in de sterkte.

N.a.v. van de reacties op dit topic, heb ik mijn verzuimconsulent gecontact en haar verteld over mijn klachten. Ik wilde haar vragen of we het voorlopig daarom even op die 4 uur per dag, 4 dagen in de week konden houden..
Hierop vertelde zij mij dat ik wellicht wat rustiger aan moet doen búíten werk om, dus in mijn privé. Terwijl ik na werk amper in staat was om van de bank/uit bed te komen om ook maar iets te doen, veel afspraken heb afgezegd en mijn pogingen met sporten (wil elke dag even een uurtje bewegen/sporten) steeds faalden ivm de hoog zittende misselijkheid. Ik was afgelopen weekend naar een festival (welke ik tot de dag ervoor nog wilde afzeggen ivm klachten, maar ik wilde weer even wat plezier voelen en hebben) maar heb ook gewoon een gedeelte gemist door de klachten. Dit heb ik haar ook gezegd nog voordat zij dit antwoord gaf, dus ik snap niet wat ik nog meer moet doen qua rust houden als het enige wat ik verder de hele week heb gedaan op bed/bank liggen en afspraken afzeggen is geweest $:\$
Verder wilt ze de afspraak met de werkvermogenspecialist afwachten en daar moet ik het mee doen. Dus ik wacht donderdag af.

Heb gesport en gewerkt met minimale hoofdpijn vandaag. Dus het gaat wel weer de goede kant op.

**Geplaatst**: 11-06-18 20:42

Geplaatst: 11-06-18 20:42

Vind het moeilijk om te lezen dat je verzuimconsulent je niet serieus neemt en je zegt je privé-leven on hold te zetten. Zeker niet gaan schrappen in je privé afspraken! Werkuren op pauze of minderen. Anders sta binnenkort weer met paniek op je werk, want dan gaat de balans weer scheef.
Misschien weer terug naar de psycholoog om je te ondersteunen om een gezonde balans te vinden en jou te ondersteunen in het opbouwen van je uren.

**Geplaatst**: 11-06-18 21:05

Re: Al een tijdje niet lekker, vage klachten

Geplaatst: 11-06-18 21:05

Hoi hoi, ik heb alles es door zitten lezen (kwam toevallig binnenvallen) en als ik het zo lees van begin tot eind lijkt het me eigenlijk ook dat je er nog niet helemaal bent. Een burnout van 3 maanden is eigenlijk bijna helemaal niets in burnout wereld. 6 maanden tot een jaar is veel gebruikelijker (helaas). Ik vind het ook bijzonder dat je verzuimconsulent dit zegt. Bij mijn man werd juist gezegd dat hij, als hij dan eindelijk weer wat energie had, dat hij dat eerst moest besteden aan voor hem leuke dingen, zodat hij er juist energie van kreeg. Daar valt werk niet onder kan ik je vertellen. Dus dat deze persoon zegt dat je je prive-leven moet dimmen vind ik best wel kwalijk. Kijk als je nou dag in dag uit aan het rondhossen ben kan ik het wel begrijpen, maar dat doe je duidelijk niet.

Ik denk dat zelfs die 4 uur, 4 keer per week teveel zijn. Ik vind het super dat je al hebt aangegeven dat je niet meer wil trouwens. Erg jammer dat daar niet goed op gereageerd is.

Ook ik denk dat de misselijkheid verkapte stress is. Wat wel heel fijn kan werken hiervoor is gemberthee. Verse gember, paar plakjes eraf snijden en daar in de ochtend thee van trekken en opdrinken voor je iets gaat eten. Ik houd niet van gember, maar het is helemaal niet vies en het heeft bij mijn man heel veel goeds gedaan (die had de moeder van alle burnouts en zit na 4 jaar nog steeds thuis).

Daarnaast denk ik dat stoppen met de pil heel veel goeds kan doen. Ik was na een periode van stoppen ook weer begonnen en kon bijna niet meer aardig zijn, kon niet meer uitbundig lachen, was vlak voor de pauzeweek heel opvliegerig (understatement) en had elke pauzeweek migraine. Op aanraden van mijn collega gestopt en het werd zo snel beter...dus misschien zijn je hormonen ook wel een beetje op hol.

Ik wens je succes met je zoektocht...het is niet niks allemaal. Succes donderdag!

**Geplaatst**: 11-06-18 21:06

Re: Al een tijdje niet lekker, vage klachten

Geplaatst: 11-06-18 21:06

Oh ja....en laat je vooral niet gek maken. Het is jouw lijf, jouw leven en het zijn jouw beslissingen. Werk is belangrijk, werk is fijn en geld is nodig, maar jij bent voor jezelf nog heel erg veel belangijker!

**Geplaatst**: 11-06-18 21:10

Geplaatst: 11-06-18 21:10

Ik ben ook naar de huisarts gegaan met deze klachten en toen kwam ik vitamine D tekort, maar het ging er vooral om dat ik erg veel stress heb/had en dat ik daarom hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid kreeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-18 21:28

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-18 21:28

Het verbaasde mij ook erg hoe ze reageerde. In het begin van mijn burn-out moest ik inderdaad ook vooral dingen gaan doen die ik leuk vond, dat zou helpen. Nou vond ik toentertijd even helemaal niks leuk en was ook alles te vermoeiend, dus dat was nog een hele opgave

..
Nu ik merk dat ik me terug aan 't trekken ben en weer klachten krijg, leek het mij bijv. wel een goede stap om dus wél het festival te pakken omdat ik dat advies toen ook kreeg. Maar wellicht ziet zij dat als toch teveel?

Het is ook niet dat ik nu de energie niet heb, ik kan nu best weer een hele dag of een weekendje weg

Het is puur de hoofdpijn, de misselijkheid en de emotionele buien waar ik nu dus last van heb. Daarom vraag ik me ook af of het echt aan de burn-out te wijten is of dat het toch echt iets hormonaals is, vandaar dus ook de stap weer naar de huisarts.

De bloedingen zijn iig gestopt $*\o/*$ en vandaag en gisteren dus een goede dag gehad. Daardoor ga ik dus ook weer twijfelen wat het dan toch is.

**Geplaatst**: 12-06-18 10:10

Re: Al een tijdje niet lekker, vage klachten

Geplaatst: 12-06-18 10:10

Ik zou toch echt de burnout niet onderschatten. Ik ben er 2 jaar zoet mee geweest en merk nu nog wel eens dat ik de oude niet meer ben of zal worden, daar zitten hoofdpijn en stemmingswisselingen (door vermoeidheid) ook tussen.

"iets doen" heeft mij zeker geholpen, maar wel op het tempo van wat mijn lijf zei aan te kunnen. En dat is niet volgens de opbouw van de arboarts geweest.

**Geplaatst**: 12-06-18 10:35

Re: Al een tijdje niet lekker, vage klachten

Geplaatst: 12-06-18 10:35

Wat vervelend dat het niet de goede kant op ontwikkeld. Maar ik vind het heel goed van je dat je wel elke dag even een uurtje gaat sporten of in elk geval bewegen en om hulp vraagt.

Nog iets anders: heb je een bril of contactlenzen? Je ogen hebben een groot effect op je evenwicht (misselijkheid?) en je kunt daar ook zéker hoofdpijn van krijgen.. Je zou eens met een optometrist of oogarts kunnen bespreken of er mogelijkheden zijn om je ogen meer rust te geven. Dat hoeft niet perse een hulpmiddel voor de hele dag te worden, maar kan ook bv de goede bril om fijn mee te kunnen werken of om het meest comfortabel tv te kunnen kijken zijn.

**Geplaatst**: 12-06-18 10:55

Geplaatst: 12-06-18 10:55

Geest en lijf hebben invloed op elkaar. Dus het een zal met het ander te maken hebben.
Luister vooral goed naar de signalen van je lichaam. En zowel in werk als privé zul je het nog een tijd rustig aan moeten blijven doen. Op tijd stoppen, zo snel als je merkt dat de klachten komen. Ook al ben je ongeduldig en wil je graag weer 'als vanouds' de dingen kunnen doen.
Burn-out houdt in dat je energie-voorraad heel beperkt is. Je reserve moet weer worden aangevuld. Zo lang je nog niet werkelijk bent opgeknapt, doe je snel weer een aanslag op je reserve-energie. (iets wat eigenlijk alleen voor noodgevallen is bedoeld)
Als je steun hebt aan de psycholoog, zou ik weer eens een afspraak maken. Een dagboekje bijhouden helpt om inzicht te blijven houden in je herstel. Sommige dingen vergeet je snel weer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-06-18 18:27

Geplaatst door de TopicStarter : 14-06-18 18:27

Sintara schreef:
Wat vervelend dat het niet de goede kant op ontwikkeld. Maar ik vind het heel goed van je dat je wel elke dag even een uurtje gaat sporten of in elk geval bewegen en om hulp vraagt.

Nog iets anders: heb je een bril of contactlenzen? Je ogen hebben een groot effect op je evenwicht (misselijkheid?) en je kunt daar ook zéker hoofdpijn van krijgen.. Je zou eens met een optometrist of oogarts kunnen bespreken of er mogelijkheden zijn om je ogen meer rust te geven. Dat hoeft niet perse een hulpmiddel voor de hele dag te worden, maar kan ook bv de goede bril om fijn mee te kunnen werken of om het meest comfortabel tv te kunnen kijken zijn.

Ik ga ook even langs de opticien voor een check, dat was ik ook al van plan

Heb momenteel contactlenzen, maar omdat die al snel irriteren in m'n ogen heb ik die vaker uit en heb ik m'n bril op. Die is wel het meest recent nog "aangepast" aan mijn sterkte, maar controle kan geen kwaad!

Vandaag gesprek gehad en de uren terug geschroefd naar 3 uur per dag. Ook leek het haar handig om toch nog hulp in te schakelen en kan dat ook via het bedrijf, bij een maatschappelijk werker. Toen ik hier werk zelf over belde, na het gesprek, bleek dat ik volgende week vrijdag ook ineens een gesprek heb met de arbo-arts. Beter laat dan nooit, ben er wel blij mee. Hij/zij zal dan wel bepalen of die hulp dmv maatschappelijk werk ook echt doorgaat.

De laatste dagen wel hoofdpijn en moe, ook weer het gevoel van te snel opstaan / licht in m'n hoofd gehad..
Maar de misselijkheid is iig weg

daar ben ik echt heel blij mee al. #kotsfobie

**Geplaatst**: 14-06-18 18:51

Geplaatst: 14-06-18 18:51

Onderschat een burn out niet.
Ooit 20 jaar geleden eentje gehad en ben er bijna 1.5 jaar zoet mee geweest eer ik weer een beetje bovenop was.

Ik had heel veel aan het boek
De wijze lessen van een burn-out.

Met 3 maanden ben je er niet hoor anders ben je overspannen geweest.

Bij mij was het werk gerelateerd toendertijd en ik heb veel gehad aan een bedrijfsmaatschappelijk werkster.
Ik kwam met mijn grote bek binnen ik had maar 3 sessies nodig want ik was toch niet ziek.
Uiteindelijk zijn het er 8 geworden en had ik heel veel stof tot nadenken.

Luister vooral naar je lijf.