En dan....heb je een stoornis

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
crow
Berichten: 2468
Geregistreerd: 12-05-07

Re: En dan....heb je een stoornis

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-03-18 13:28

Ik denk dat je aan je psycholoog kunt vragen aan welke hypotheses (mogelijkheden) ze denkt?
Ik zelf werk veel met jongeren, 16-23 jaar, die recent diagnose Ass hebben gekregen. Liepen vaak ook vast in school en werk. Hoeft natuurlijk bij jou niet dit te zijn, maar de meeste jongeren ervaren het wel als een opluchting als ze weten wat maakt dat sommige dingen minder vanzelfsprekend gaan in het leven, vooral in communicatie, sociale contacten, omgaan met problemen.

Shenavallie
Berichten: 13291
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-03-18 13:57

Laurora schreef:
Shenavallie schreef:
Ooit ben ik ook in een zeer zware depressie terecht gekomen, met alle extremen. Ik werd toen ook naar allerlei therapieën gestuurd. De enige conclusie die ik heb getrokken was dat geen enkele therapie werkt. Sterker nog: als ik alles moest geloven, dan had ik nu allerlei labeltjes en stoornissen gehad. Er wordt je veel wijsgemaakt en dat is jammer. Je kunt er zelfs naar gaan leven. Hoeveel mensen wel niet iets opgeplakt hebben gekregen en die al jaren zich voordoen of ze ik weet niet wat mankeren, terwijl dat niet het geval is. Natuurlijk kun je onderliggend een probleem hebben, maar die zijn er om òf opgelost te worden òf mee leren om te gaan. Het is in de meeste gevallen een kwestie van hoe jouw karakter is en dat die botst met wat er om je heen gebeurt. Dat je het bijvoorbeeld moeilijk vindt dat mensen niet eerlijk/oprecht zijn of meteen vooroordelen hebben en belerend doen, terwijl er niet eerst gevraagd wordt hoe of wat. Of dat je in het verleden iets hebt meegemaakt waardoor je je anders voelt en als er dan ook werkelijk iemand is die op een bepaalde manier reageert - zonder dat die weet waar jij mee kampt - dat dit voor jou een bevestiging is en je eigenwaarde op die manier weer een trapje laat kelderen. Faalangst, perfectionisme, onzekerheid, er kunnen heel veel redenen aan ten grondslag liggen. En voor mensen die daar heel gevoelig voor zijn, kan een ongefundeerde uitspraak van een 'therapeut' je nog onzekerder maken. Neemt natuurlijk niet weg dat jij op dit moment met dat gevoel zit. Misschien is er een coach in de buurt die jou niet laat hangen in het verleden, maar je kan helpen om handvatten te geven hoe je verder kunt. Dus geen therapeut die maar labels blijft benoemen en en maar terug blijft vallen naar het 'eens', maar iemand die juist vooruit wil.


Ik vind dit toch een beetje jammer om te lezen...
Volgens mij heb jij gewoon slechte ervaringen gehad met therapeuten.
Ik loop al mijn hele leven lang bij psychiaters, psychologen, therapeuten en coaches, en aan iedereen heb ik wat gehad. De een wat meer dan de ander, want ja, er zitten echt beunhazen tussen die alleen maar vanuit het boekje werken en niet naar de individu kijken.
Maar het is echt niet zo dat alle therapeuten blijven hangen in bepaalde dingen. Jammer dat dit voor jou de ervaring was, maar bij de meeste mensen werkt het echt wel.
Het gaat hen er ook helemaal niet om labeltjes plakken, het gaat erom dat er met een goedgeplakt labeltje betere behandelmethoden voorgeschreven kunnen worden.

Overigens vind ik het ook wel kort door de bocht om te zeggen dat mensen zich gaan gedragen naar hun diagnose. De meeste mensen gaan juist op zoek naar een diagnose omdat ze zichzelf niet goed begrijpen. Als die diagnose dan gesteld is is het geen gedragen naar, maar er mee leren leven en de al bekende handvaten voor die specifieke diagnose gebruiken om je te ontwikkelen.
Uiteraard heb je er mensen tussen zitten die een stoornis veinzen om interessant gevonden te worden, maar mensen die een diagnose hebben gekregen van iemand die er voor gecertificeerd is krijgen die niet zomaar.
Door dit soort uitspraken worden veel mensen met stoornissen niet meer serieus genomen in de maatschappij en dat vind ik erg jammer.

Helemaal met je eens, zowel het deel van 'geen goede ervaring met therapeuten' als dat stukje dat mensen met een 'afwijking' niet meer serieus genomen worden in de maatschappij. Ik heb nooit durven zeggen dat ik (in mijn geval) een zware depressie had en al helemáál niet wat er in het verleden gebeurd is - de wereld is keihard wat dat betreft. Bokt is daar maar een kleine afspiegeling van. Sinds een paar jaar kom ik er eerlijk voor uit dat ik medicatie slik, ook iets waar ik me altijd voor heb geschaamd. Ja, ik heb slechte ervaringen met therapeuten (ben de tel kwijt hoeveel en hoelang ik ze gehad heb. Het ging pas beter toen ik daarmee gestopt was) en het is dan ook wel wonderlijk dat ik daar meer mensen over hoor: je komt maar niet verder. Misschien is dat wel de reden dat ik op dat vlak erg zwart-wit denk. Ik had het graag anders ervaren. Eén van mijn beste vriendinnen zit nu al jaren bij dezelfde therapeut en komt ook maar niet verder. Ze heeft een ontzettend goede klik, maar verder dan haar ei kwijt raken, gewoon wat begripvol gebabbel en de rest van de dag gesloopt thuis zitten is het niet. Ze zit nu nog steeds op het punt waar ze ooit begonnen is. Ook bij haar zijn allerlei labeltjes opgeplakt en ze ging er nog in geloven ook. Onbewust wordt ze dan ook niet beter, want 'er zal wel niets aan te doen zijn'. En of er wat aan te doen is. Net als wat jij zelf zegt: in plaats van ernaar te leven moet je op zoek gaan naar iets wat je wèl verder helpt. Gelukkig is niet iedereen zo dat ze ernaar gaan leven, maar als jij erg gevoelig en onzeker bent, dan is dat risico wel aanwezig. Bewust of niet bewust. Zelf heb ik een één op één coach gehad die twee keer per week bij mij thuis kwam. Daar hoefde ik geen masker op te zetten en kon zij zowel mij als mijn man ter plaatse laten inzien hoe we verder konden komen. Want het betrof natuurlijk niet alleen mij, ook mijn omgeving had handvatten nodig. Waar therapeuten al vanaf mijn 10e tot mijn 32e mee aan rommelen waren - waarbij de depressie soms zelfs erger werd -, was ik met de één op één coach binnen een half jaar klaar. Natuurlijk heb ik nog wel eens een terugval, maar lang niet zo heftig als het was. Ik ben keihard voor mijzelf. Niet altijd goed, maar het heeft mij wel een heel eind gebracht. Als ik dan wel iemand in vertrouwen vertel dat ik ooit zó diep heb gezeten, dan kan men dat werkelijk niet geloven. Dingen weglachen is ook een overlevingstactiek. Dat ik dan thuis soms heel verdrietig kan zijn of oververmoeid door het weglachen, dat neem ik maar voor lief. Het punt is dat je op Bokt vaak maar heel summier en digitaal iets kan overbrengen - wat regelmatig niet opgevat wordt als dat je bedoelde. Als je iemand in het echt spreekt, gaat het toch anders en kun je verder doorvragen zonder dat je je aan de topic-titel moet houden. Misschien had het beter geweest om van mijn kant gewoon niet te reageren op dit topic, maar ja, ik kan door jullie reactie op mijn toch wel negatieve ervaringen wel weer opsteken dat er tussen de minder goede vast ook wel goede therapeuten zijn.

Het is mooi dat men voor TS verder gaat kijken wat er eventueel aan ten grondslag ligt, maar het belangrijkste is dat er vooral vooruit gekeken wordt en niet te lang stil wordt gestaan bij de 'afwijking'. Ik kan alleen maar hopen dat TS zich straks weer beter in haar vel voelt.

kistaah
Berichten: 516
Geregistreerd: 02-04-05
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-03-18 15:00

Jibbel schreef:
kistaah schreef:
Ik vind het wel slordig van je psycholoog dat ze dit enkel even dropt bij jou zonder ook maar een hypothese te hebben. Het is waar dat je van de ene stoornis meer weet dan de ander, maar het is onzin dat je als psycholoog niet bent opgeleid voor diagnostiek. Alles wat in de dsm staat is een stoornis, van borderline tot PTSS tot depressie.
Op basis van wat je beschrijft zou ze misschien inderdaad aan autisme kunnen denken. Wellicht dat je kan vragen wat nu haar plan is? Succes!


Even hierop inhakend. Helaas mag een psycholoog die geen specifieke ggz-specialisatie heeft gevolgd na haar gewone studie psychologie idd geen diagnose stellen over een stoornis. Eea heeft te maken met de big-registratie en in de opleiding wordt basiskennis over stoornissen geleerd, maar er wordt veel meer op werenschappelijk onderzoek gericht.

Persoonlijk vind ik het juist wel goed dat de psycholoog aangeeft te vermoeden dat er een stoornis is en dat hier verder naar onderzocht moet worden.


Je mag zeker wel een diagnose stellen als psycholoog, alleen in Nederland hebben de zorgverzekeraars bedacht dat alleen een BIG geregistreerde dit officieel mag stellen ivm vergoeding. We doen ook niet anders overigens, wegens chronisch gebrek aan GZ-erg en KP-ere. Dat wordt dan achter de schermen als nog geregeld.
Ik vind het ook goed dat ze haar vermoedens uitspreekt, maar dan moet je wel een hypothese hebben wat er aan de hand zou kunnen zijn. Manier waarop deze collega het nu aanpakt werkt alleen maar ontregelend.

Angeliquee18

Berichten: 2593
Geregistreerd: 17-11-10
Woonplaats: alphen aan den rijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-03-18 18:59

Spannend! Ik hoop dat je voor jezelf een stapje verder komt als je een diagnose heb!

Ikzelf vond het toendertijd echt super fijn toen ik een diagnose kreeg.
Jaren lang liep ik tegen zoveel dingen aan, en gaf ik altijd mijzelf de schuld.
Mijn eigenwaarde was echt 0.0.
Toen ik een diagnose kreeg, vielen er zoveel kwartjes.
Ik heb mij toen ook aangemeld op een fb groep voor adhders.
En tranen met tuiten toen ik alles las, want ik was niet de enigste die zo was, er waren nog zoooveel meer mensen die tegen dezelfde dingen aanliepen
Soms dien kon ik echt dingen gericht aanpakken, en geef ik mijzelf niet meer de schuld als er dingen mis gaan.

Heel veel succes !!

Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 114148
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Re: En dan....heb je een stoornis

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-03-18 19:04

Ik heb een Posttraumatische stressstoornis en een slaapstoornis.
Tja, ik kan er zelf ook niets aan doen en had het liever anders gezien, want het beinvloed mijn dagelijks leven.

TS, ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt.

Ricie

Berichten: 3488
Geregistreerd: 04-06-14
Woonplaats: Veenendaal

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-18 15:19

Bedankt voor het reageren allemaal! Ten eerste wil ik heel even kwijt dat de TS een hij is hahaha! _/-\o_ Misschien een zeldzaamheid mannen op bokt, maar ik ben er toch echt 1, hahaha :#

Ik lees veel verschillende dingen in de reacties, heb de reacties gevolgd maar nu even een laptop in handen en is het dus iets makkelijker om wat uitgebreider te reageren. Aan de ene kant ben ik blij dat mijn psycholoog aangegeven heeft dat ze aan een stoornis denkt, nu kunnen we verder gaan zoeken. Mocht ze niks zeggen is dat natuurlijk ook lastig. Aankomende afspraak zal ik eens vragen of ze een idee heeft wat voor richting het kan zijn ongeveer.

Natuurlijk is het maar een stempel en valt er mee te leven, maar als er diagnose is wellicht hopelijk een heel stuk makkelijker. Bij mijn zwager (is al in de 30) zijn ze er niet heel lang geleden achter gekomen dat hij ook een stoornis heeft, met diagnose. En nu vallen er voor hem en de rest van de familie ook heel veel dingen op de juiste plaats en word er een hoop duidelijk waarom bepaalde dingen gaan zoals ze gaan. Dus dat is wel een mooi voorbeeld wat ik hoop op te kunnen volgen zegmaar. Al klinkt dat misschien stom.

diesel83

Berichten: 1182
Geregistreerd: 23-11-06
Woonplaats: den haag

Re: En dan....heb je een stoornis

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-03-18 06:40

hahaha sorry je verwacht het idd niet zo snel. Maar goed -meis dan ;-)

Ricie

Berichten: 3488
Geregistreerd: 04-06-14
Woonplaats: Veenendaal

Re: En dan....heb je een stoornis

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 31-03-18 16:25

Haha maakt niet uit! Kan gebeuren.

Nou, afgelopen week weer bij mijn psycholoog langs geweest. Daar ook verder wat stappen besproken die we gaan nemen. Iets dat ook in haar op komt is dat het kan zijn dat ik een Ontwikkeling stoornis heb. Maar zoals het er nu naar uit ziet kan het goed zijn dat ik meerdere stoornissen heb. We zien in bepaalde gedragingen en "problemen" een duidelijk beeld dat het regelmatig tot zeer regelmatig terug komt. We gaan komende tijd alles op een rijtje zetten en "voor" onderzoek doen. Ze verwacht dat ik dan uiteindelijk sneller duidelijkheid krijg omdat de HA me dan beter kan doorverwijzen. Ze gaat dan binnenkort een begeleidende brief opstellen naar de huisarts toe.

Iemand anders (een bekende van me) gaf aan dat ze misschien dacht aan een dwangstoornis. Nu heb ik zitten zoeken en zitten kijken, maar ik heb het idee dat ik daar echt wel ver vanaf zit. Zelf heb ik al wat zitten googlen, en ik ben meerdere stoornissen tegen gekomen waar bepaalde dingen in voorkomen die ik bij mezelf naar voren zie komen.....maar goed, het kan vele kanten op. Het wordt nu gewoon wachten op duidelijkheid.....

Anoniem

Re: En dan....heb je een stoornis

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 16:27

Ach paardenland barst van de (persoonlijkheids)stoornissen :+

Het veranderd niets aan wie je bent en maakt je zeker niet meer of minder waard.

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-03-18 20:31

Mbt ontwikkeling, en gedoe in de ontwikkeling en eventuele gedragsproblemen, sociale problemen etc is dit wel een zinnige site: http://www.inpp.nl

(Denk alleen het woord 'kind' een beetje weg, de methode werkt 'van 8 tot 88'. ;) )