Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-03-18 00:06

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst: 01-03-18 00:06

Ja daarom. Als je de betreffende instantie belt en vraagt hoe de zaken er nu voorstaan betreffende de verwijzing en wachttijd...
En zelf wellicht ook nog even kort uitlegd hoe het nu op dit moment met je gaat en dat je echt hulp wil en nodig hebt...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-18 00:25

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-18 00:25

Ik zal waarschijnlijk niet de enige zijn die hulp nodig heeft gok ik zo...
Anders was er al actie ondernomen lijkt me.

**Geplaatst**: 01-03-18 00:41

Geplaatst: 01-03-18 00:41

Ja meid dat klopt vast ook wel.

máár zoals gezegd; je moet er ook zelf achteraan. Echt waar. En dat horen ze helemaal niet raar te vinden. Het vervelende van ons zorgstelsel tegenwoordig is dat er steeds meer op het bord van de patient/client zelf komt. Hulp en zorg komt je echt niet zomaar aanwaaien; daar moet je uiteindelijk ZELF het meeste werk voor verrichten en echt met regelmaat mensen en/of instanties achter de broek aan zitten. :(:)

Ik vroeg standaard iedere week aan mijn POH/HA 'en hoe staat het met de verwijzing'.
Door toedoen van een vervangster van mijn eigen HA, heb ik na mijn EMDR behandeling afgelopen zomer mááánden moeten wachten op een verwijsbrief; die weigerde ze op te stellen.
Terwijl ik wist dat de instantie waar ik naartoe moest/wilde, een wachttijd had van minstens 3 maanden...

Heeft dus meer dan half jaar geduurd

terwijl er ondertussen vooral veel mensen bang waren dat ik "gekke dingen" zou doen, of mezelf iets aan zou doen.
En dat, terwijl de EMDR behandelaarster al halverwege de zomer aangaf: "ga nu vast rondkijken en zorg voor een verwijzing naar een andere instantie bij je HA, want juist na deze heftige periode moet je door, ipv in een zwart gat te vallen".

Zo jammer. Ik had met EMDR enorme vooruitgang geboekt, maar daarna had ik dus maandenlang helemaal niets, nada nop. Een persoonlijk begeleidster wel, maar die is absoluut geen psycholoog.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-18 21:21

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-18 21:21

Dat is inderdaad erg vervelend...

Ben toevallig gister gebeld, en ze verontschuldigde zich dat het zolang had geduurd. Heb woensdag intake (alweer...) dus dat is iets.

Zit ook al ruimere tijd met mijn opleiding, en stage. Doe een hele zware stage en ik heb gewrichtsklachten, dus dat gaat niet samen. Mijn stage heeft totaal niets met mijn opleiding te maken. Dus daar zit ik punt een al mee.
Ook twijfel ik überhaupt over de opleiding, want wat mij is beloofd en is gezegd wordt niet nageleefd. Nu voel ik mij echter enorm schuldig om een andere opleiding te doen, omdat mijn ouders alles betalen en het eerste jaar nu al over de helft is.
Heb geen flauw idee wat ik anders voor opleiding zou moeten doen, wnat heb verschillende interesses. Ben alleen bang dat ik heel zwaar fysiek werk niet aan zou kunnen.

Is er iets of iemand die mij zou kunnen helpen met kiezen? DIe mij inzicht kan brengen in de opleidingen die mogelijk zouden zijn?

Ik zou heel graag een frisse start maken.. Maar ik voel me er wel heel rot over.

**Geplaatst**: 03-03-18 10:06

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst: 03-03-18 10:06

Als je ouders er achter staan ga een beroepskeuze test doen. En dan niet eentje via internet maar bij een speciaal bedrijf. Dit kost wel wat en je bent er een dag aan kwijt maar je hebt er wel wat aan die kunnen na aanleiding van je antwoorden die uit de testen komen je een gericht advies geven. vaak komen daar dingen uit waar je in 1e instantie zelf echt niet aan gedacht hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-18 20:11

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-18 20:11

Hoi lieve Bokkers...

Leek me even goed om weer te reageren. Het ging een stuk beter met me, inmiddels een vaste psychologe waar ik interessante opdrachten (die naar mijn idee wel gaan helpen) van krijg. Zelfs zo goed dat ik na bericht van een onwijs leuke jongen (kende hem wel al, maar zijn nooit met zijn tweeën geweest) het er op waagde en inmiddels alweer bijna twee maanden een relatie met hem heb.

Hoorde bijna niks meer van mijn ex, alleen nog af en toe een belletje van een onbekend nummer oid. Top zal je denken!

... Niets is minder waar

Kreeg bericht van mijn beste vriend, het was heel erg dringend. Dus ik bel hem, waar hij twijfelend zei: "ik kwam x tegen, en hij denkt dat ik hem mag, dus hij liet een video zien... Van jou tijdens de seks"

Nou ik hoorde het en begon ongelooflijk te trillen en zweten. Buikpijn... Ben gelijk naar huis gegaan en heb de politie gebeld. Kan aangifte gaan doen. Maar het is dus wss al een beetje doorgestuurd tussen vrienden, want kreeg al berichten van jongens die ik niet kende. Ik heb nooit door gehad dat er is gefilmd en zou het NOOIT goed hebben gevonden. Ik ben zo vreselijk boos en voel me zo slecht nu.
Hij heeft eerder meiden gechanteerd dus ik wil absoluut niet dat hij dat bij mij gaat doen ofzo...

Maargoed, vanavond slaap ik gezellig bij mijn vriend (hij weet alles) en ik hoop dat ik tot donderdag geen problemen er mee krijg....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-18 20:14

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-18 20:14

En nog wel iets positiefs, ik heb verschillende intakes voor scholen en ben al bij een aangenomen. Nu wachten op de andere en nog een intake voor nog een andere.

**Geplaatst**: 28-04-18 21:37

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst: 28-04-18 21:37

Wat fijn om te lezen dat het beter gaat!
Wel echt een poedersuikerstreek van die video (en dan druk ik me heel zacht uit) -O-

Gewoon op het positieve blijven richten en doorgaan zoals je bezig bent!! +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-18 00:39

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-18 00:39

Morgen aangifte doen... Ga alleen dus ben nog wel een beetje gestrest er over.

**Geplaatst**: 03-05-18 09:04

Geplaatst: 03-05-18 09:04

Toitoitoi...!

Aangifte doen is een stevige klus!

En tante agent is getraind in dit soort zaken, maar geen therapeute.

En ten overvloede: het doel van een aangifte is dat de ellendeling straf krijgt.
Er wordt een verslag (proces verbaal) van gemaakt; je wil dat er een rechtzaak komt.

...en dus krijgt hij een advocaat en die leest het proces verbaal zeer uitvoerig.

Een goede zedenrechercheur vertelt het van te voren: bij iedere actie die jij pleegt of nalaat MOET jijzelf zeggen 'waarom je dit deed'.
Doe je dit niet, wordt 'die lege ruimte' acuut ingenomen door de tegenpartij.

Dus als bij een verkrachting je kleding ter sprake komt 'ik droeg mijn lievelingsrok. Drie jaar geleden gekocht en altijd blij mee geweest. Nu doet- ie me aan nare zaken denken.'

Of bij de klassieke engerd: 'Ik nam om reden x of y de weg door het bos. De korste weg, of ik kan er zo heerlijk ontspannen, het rook zo lekker en toen ging ik dat ene laantje in, etc'.

En zeker bij dit soort zaken rondom misleiding, bedrog etc: vertel hoe het voor jou was. Hoe lief hij lachte, hoe galant en vriendelijk hij was - en uiteraard het 'bedrog achter je rug'.

Een goede politievrouw stelt de vrouw die aangifte komt doen al dit soort vragen.
Confronterend.
Maar het is een vorm van hulp.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-18 23:04

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-18 23:04

God, niet verwacht weer mijn schaduwaccount te gebruiken...
We zijn nu verder, zo'n vijf maanden verder...

En het laat me nog niet met rust.

Ik zal even mijn best doen om het allemaal op chronologische volgorde te vertellen.
Heb hier eigenlijk zo weinig staan. Moet serieus terug gaan lezen om te kijken waar ik puzzelstukjes tussen kan steken en vanaf waar ik weer kan vertellen.

Goed, de seksvideo dus... Dat zit mij nog steeds (wat van dit hele drama niet?) heel erg dwars.
Nu lucht het op dat mijn beste vriend het was die het mij kwam vertellen; iemand die ik (zo ongeveer) vertrouw en waarvan ik weet dat hij geen stomme grapjes uithaalt omdat hij zelf ook het een en ander heeft meegemaakt n mij en mijn ex natuurlijk ál die maanden dichtbij stond.
Het idee wat mijn ex heeft gedaan maakt mij tot op vandaag erg onrustig, ik ga zweten, trillen en moet nog heel veel huilen. Zo ook bij het idee dat ik één van die meiden ben waar je verhalen van seksvideo's over hoort; en ik heb het niet eens zelf gemaakt of goedgekeurd. Nee, alsof alles nog niet genoeg was heeft mijn ex alles geheim gehouden, geprobeerd. Ik keek vaak dingen over 'leaks' (jongerenterm voor naaktfoto's of video's die uitgelekt zijn) en kon me nooit voorstellen hoe vreselijk vies en slecht je je dan zou voelen.. En nu, nu ben ik zelf een van deze meiden.
Gelukkig zit ik er niet hoog mee, het is niet écht openbaar geworpen en alleen in privékringen (nav logisch nadenken; hoe weten jongens het anders die mij anoniem bellen en berichten sturen over een seksvideo? Puzzelstukjes...).

Goed, dat heb ik wel een soort van kunnen accepteren.

Het was denk ik wel al duidelijk, maar ik zal het zo duidelijk mogelijk nog uitleggen.
Mijn ex heeft mij vanaf onze break-up in januari tot september niet met rust kunnen laten. Mijn psychologe vertelde me dat ik het best stalken mocht noemen. Soms was het enkele weken rustig en dan plots gebeurde er weer heel veel. Als ik mijn ex tegen kwam op straat of waar dan ook bijvoorbeeld. Hij leek dan wel getriggerd te worden 'oja, moet haar nog lastig vallen!' en probeerde weer via veel manieren contact te zoeken. Niet om te praten of om mij tot reden te brengen, maar gewoon kinderachtige dingen zoals uitschelden, bedreigen ed.

Hijzelf was op alles geblokkeerd, maar blokkeren kan niet bij bellen. Hij belde vaak anoniem maar soms had hij ook het domme lef om mij met naam te bellen... Ook vak via vrienden ed... Politie zei tegen mij dat ik het mocht negeren maar ook mocht opnemen met een andere telefoon (video).
Zo hebben wij onder andere opgenomen dat hij zei dat hij mijn 'kankerkeel' wilde doorsnijden, een kogel door mijn kop wilde jassen, en nog meer. Het werd van kwaad tot erger.
Weer bij de politie het document aangevuld, maar was nogsteeds niet genoeg om actie te ondernemen. Ik durfde niet meer naar openbare plekken waar hij ook kwam. Tuurlijk was ik echt niet bang dat hij mij echt zou neersteken, maar hij had me in het verleden vaker een klap gegeven, omgeduwd, ed. En ook kreeg hij altijd vreselijk de neiging om mij publiekelijk uit te schelden. Daar had ik geen behoefte aan, al helemaal niet in letsel.
Als ik dit zo lees verbaas ik mezelf eigenlijk over het feit dat ik inmiddels echt bang voor hem ben geworden.

Goed, ik doe mijn best om alles oplopend naar nu te vertellen maar daar ben ik niet zo goed in. Ik free-write er maar op los en vergete de helft...

Op een begeven moment hebben mijn ouders me meegesleurd naar adres van mnr de Ex. Ik zeurde de hele tijd dat het geen nut had, dat ze mij als een opdringerig k*twijf zien die jaloers is op zijn vriendin die aandachtsgeil is en dat ze hem met zijn glimmende ogen geloven.
Liep zoals ik verwacht had. Meneer zelf kwam niet, die bleef op staart hangen tussen zijn foute vrienden. Ik ben uitgemaakt voor heilig boontje en stikjaloers. Neverdenooitniet dat ik mijn Ex ooit nog terug zou willen. En het feit dat ze hem na alle leugens nogsteeds zo voortrokken maakte mij vreselijk boos. Ze hemelden zijn huidige vriendin (waar hij nu al meerdere keren ook op vreemdgegaan is...) vreselijk op, terwijl zij mij ook vijf maanden heeft voorgelogen. Vijf maanden lang deed zij alsof ze een van mijn beste vriendinnen was... Maar ondertussen lag ze gewoon bij hem in bed.
Zijn ouders wisten dit dus ook (hij moest het van zijn vader uitmaken, ik begreep op dat moment natuurlijk niet waarom; is inmiddels duidelijk).
Ik ben na een uur geschreeuw en gemaar boos weggestormd, hij kwam niet opdagen en met zijn ouders - die mij alleen maar zwart maakten en schreeuwden dat ik hulp moest zoeken (die ik natuurlijk al heb) en zeiden dat ik degene was die mijn ex had gemaakt zoals hij nu was terwijl ik hem ACHT maanden lang op het goeie pad heb proberen te houden - kon ik ook niet opschieten.

Zijn moeder beweerde dat ik zijn vriendin stalkte, terwijl ik die al maanden niet gesproken had. Had haar twee keer op straat gezien (we wonen ook zo hutjemutje) en verder niets. Ik zweerde dat ik niks deed maar zij beweerde dat ik de stem was. Heb geprobeerd rustig te zeggen dat ik geen vreemde vriendengroepen meer heb maar luisteren wilde ze niet.
Thuis heeft mijn vader mijn bel en sms geschiedenis bij mijn provider opgevraagd; vanaf 3 februari heb ik nooit meer zelf contact gezocht met mijn ex, zijn vriendin en de ex waar hij óók mee vreemd was gegaan (ingewikkeld :')

) in onze relatie. Ik voelde me opgelucht dat ik bewijs had. Tuurlijk geloofde ze het alsnog niet... Maar mijn ouders wel (die geloven mij uiteraard, maar de bevestiging is fijn).

Tijdens het gesprek heb ik dus ook dingen laten zien die ik had bewaard als bewijs. Video's van een jongen die een mes uitklapt, foto's van handguns, etc. De hand was overduidelijk van mijn ex trouwens, ik weet dta hij altijd zakmessen draagt, dus zou ook niet vreemd zijn. Maar goed; al was het niet zijn hand, ik had die bedreigingen allemaal via whatsapp groepen binnen gekregen.
Nogmaals!!! Mijn ex is geblokkeerd op álles wat mogelijk is. Maar hij kon toen wel ijn nummer doorsturen. Zijn vrienden zette mij dus in groepen waar hijóók in zat en zo kwam het weer bij mij. Ik maakte screenshots, heb media opgeslagen en ben er uit gegaan.

Na het gesprek hebben mijn ouders mijn nummer verandert. Er was rust. Tot ik zijn ex (ingewikkeld, like I said) tegenkwam in een restaurant en hij blijkbaar weer de aan-knop gevonden had...
De volgende dag stond hij voor de deur. Ik heb een foto van hem gemaakt en heb gezegd dat hij zich nooit meer hoefe te laten zien. Ze hebben minutenlang staan schreeuwen.

Mijn moeder, die ik gelijk belde en appte, heeft vanaf haar werk 112 gebeld. Eindelijk zag de politie het als dreigend en kwamen ze met sirenes en al aangereden... Dat had hem goed laten schrikken want hij was de hele middag niet meer gezien.

De politie nam het na het gesprek onwijs serieus. Hadden mijn foto's ontvangen en zouden tijdens de wijk-wacht kijken of ze hem 'aan zijn capuchon konden trekken'. Ze hadden het met me te doen, wat ik erg lief van ze vond.

Na een kopje koffie gingen ze weer verder, en na enkele uren ben ik met kloppend hart in mijn keel de hond gaan uitlaten.

De volgende ochtend stond er ineens politie. Schrik je best van natuurlijk.
Ze waren bij hem langs geweest. Hadden hem eens goed aangesproken en gewaarschuwd. Gezegd dat hij me met rust moest laten omdat er anders wel consequenties waren. Ook vertelde ze dat hij het verhaal probeerde om te draaien; maar dat werd dankzij alle bewijzen die ik had mooi ontkracht.

Wát een opluchting, wát een rust!

Goed, dit is al mijn gezeik op hem. Natuurlijk is het heel erg van een kant, maar ik zou oprecht niet weten wat heb ík fout gedaan?
Een verhaal heeft altijd twee kanten. Mijn kant is dat ik er geen end aan heb gemaakt toen ik mijn ex al niet meer vertrouwde, ik had voor mijzelf moeten kiezen. Ook dat ik als echte puber op alles reageerde in het begin. Dat is niet goed, en dat praat ik niet goed. Maar het is menselijk; ik wil weten waarom dus dat vraag ik dan ook... ipv dat ik hem al die tijden negeerde.

Goed... Nu zijn jullie up-to-date. Ik wilde het eigenlijk vooral over hebben hoe het nu met me gaat. Ik geef jullie eerst de kans om hier op te reageren. Anders raak ik het overzicht ook kwijt. Komt er op neer dat ik heel veel van mijn hart wil gooien. Al die gedachten zijn loeizwaar en het voelt echt lekker om dit niet eens helemaal uit te typen. Here we are...
Enorm plakkaat aan tekst...

Jullie horen nog van me.

kusje,
Indewartje

**Geplaatst**: 23-10-18 23:20

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst: 23-10-18 23:20

Geen tips of wat dan ook, wel een knuffel... :(:)

**Geplaatst**: 23-10-18 23:45

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst: 23-10-18 23:45

Tjonge, veel sterkte TS.
Je doet het goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-18 00:12

Re: Ik weet het allemaal niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-18 00:12

Beiden bedankt.

Mijn psychologe is overigens van filiaal veranderd, waardoor ik bij een nieuwe ben gekomen. Het klikt goed. Maar nu moet eigenlijk veel opnieuw en dat maakt weer veel los. Dat is denk ik de reden dat ik er nu zoveel over heb kunnen schrijven.