Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-02-18 13:02

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 15-02-18 13:02

Je narcose kan inderdaad ook een hele lange nasleep hebben.

Ik heb zelf last van vermoeidheid, bij mij komt het grotendeels door mijn (chronische) depressie en mijn ADD. Ik heb dat ik snel overprikkeld ben, dan wordt ik ook extreem moe.
En de pil kan ik niet tegen, daar wordt ik ook extra moe van.

Vermoeidheid is zo lastig om achter te komen wat de oorzaak is. Het is allemaal zo vaag als er niets lichamelijks gevonden wordt.
Sterkte in ieder geval.

**Geplaatst**: 15-02-18 13:07

Geplaatst: 15-02-18 13:07

Ik volg ook even, ben ook al een hele tijd moe. Sta moe op, ga moe mijn bed in en overdag op mijn werk moet ik soms echt mijn best doen om mijn ogen open te houden.

Ben al bij de HA geweest en er waren wat afwijkenden waarden in mijn bloed. Niet echt enorm, maar toch iets verhoogd. Zou kunnen duiden op een ontsteking of infectie in mijn lichaam.

Moet morgen nog een keer bloed prikken om te kijken of de waardes inmiddels lager zijn of juist hoger geworden of nog hetzelfde.

Ik slaap zelf ook niet heel geweldig, ben vaak waker en slaap dus niet voldoende uren achter elkaar. Ik val wel heel makkelijk in slaap maar het doorslapen wil dan dus niet.

Heb de laatste, pak em beet, 8 jaar best veel meegemaakt dus misschien is dit gewoon een seintje van mijn lichaam dat het gewoon even klaar is en ik rust moet gaan nemen of zo

Nou ja, maandag de uitslag van het onderzoek van morgen, dat eerst maar eens afwachten en dan verder kijken.

**Geplaatst**: 16-02-18 10:11

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 10:11

Hersenschudding?

**Geplaatst**: 16-02-18 10:20

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 10:20

Allergie?

**Geplaatst**: 16-02-18 10:33

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 10:33

Dit is natuurlijk zoeken naar de speld in de hooiberg.

Ik zou zeker met de huisarts bespreken of het nuttig is je hart verder te laten onderzoeken. Want dat in combinatie met de narcose doet mij denken dat daar misschien een deel van de oorzaak ligt. Ik vind het niet normaal dat een actieve jonge dame twee jaar na datum het zo lastig heeft met iets schijnbaar fysiek.

Een andere opmerking die ik ook interessant vond van iemand: slaap je niet te veel? Ik ben ook een hele tijd aan het bed gekluisterd geweest en had uiteindelijk nood aan slaap gedurende de hele dag. Maar zo leerde ik mijn dag-nachtpatroon quasi om en hield ik mijn eigen probleem deels in stand.

Ik vind ook je programma nog redelijk vol. Is dat werken een noodzaak? Heb je ook ontspannende activiteiten? Sport is ontspannend voor de geest maar ook inspannend voor je lichaam. Kan je iets bedenken wat zowel je innerlijk als lichaam ontspant? Ik zou proberen dan wat van je slaap af te knabbelen en zo'n activiteit doen. En jezelf ook de rust gunnen waar je lijf om vraagt.

Waar ik het zelf ook nog steeds last mee heb (ik ben 29) is dat ik veel minder kan (volhouden) dan het gros van mijn leeftijdsgenoten. Onder andere daarover met iemand professioneel spreken is geen overbodige luxe.

Ik heb wel met je te doen, want ongeacht wat er nu precies scheelt, herken ik je verhaal en zat ik op hetzelfde punt zo'n vier jaar geleden. Aanvaarding voor zo ver dat moet is het lastigste (en eigenlijk ronduit kl***). Goeie moed!

**Geplaatst**: 16-02-18 10:34

Geplaatst: 16-02-18 10:34

Wat je zou kunnen proberen is zorgen dat je maximaal 8u per nacht slaapt en dan tussendoor 1 of 2 powernaps? Bij een vriendin van me die ook zoveel sliep, hielp dat ook redelijk.

Als het echt niets fysieks is, kan je altijd eens met een psycholoog praten. Het zou ook nog van je narcose kunnen komen natuutlijk. Lastig!

**Geplaatst**: 16-02-18 12:44

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 12:44

Wat heb je een heftige tijd achter de rug! Omdat al je klachten na het ongeluk zij ontstaan, lijkt het me logisch dat het daaraan gerelateerd is. Ik denk eerlijk gezegd dat het niet (alleen) psychisch is. Een depressie zou bijv best kunnen, maar dan zou je bij jezelf ook moeten merken dat je veel in de put zit, negatief naar het leven kijkt, geen fut meer hebt en geen plezier. Zo klink je helemaal niet

. Wat zeggen je familie/vrienden ervan? Vinden zij je somber bijv?
Wel kan natuurlijk het verwerken wat er allemaal gebeurd is, energie kosten, misschien meer dan je je realiseert.
Ben je na het ongeluk toevallig buiten bewustzijn geweest? En is er een hersenscan gemaakt dat je weet? Je klachten doen mij een beetje aan niet aangeboren hersenletsel denken na een hersenschudding of hersenkneuzing. Soms kun je daar na een ernstig ongeluk nog heel lang last van houden. Ook het vele slapen net na het ongeluk past daar meer bij, dan bij enkel het herstellen van een gebroken been. Mijn advies is om toch in gesprek met de huisarts te blijven en met hem actief op zoek te blijven gaan naar oorzaken. En je niet met een kluitje in het riet laten sturen

. Desnoods nog eens een poli afspraak maken bij je behandelend chirurg in het ziekenhuis en kijken of hij van daaruit nog iets kan doen of bedenken. Ik vind eerlijk gezegd je huisarts iets makkelijk overkomen. Ik vind het best wel ernstige klachten, en om daar nu een pilletje te geven en weer een aantal weken aankijken, terwijl al je bloeduitslagen verder goed zijn. Ik sta er niet zo achter

. Voelde jij je wel gehoord en begrepen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-02-18 14:26

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-02-18 14:26

Bizzybijtje: Ik weet het niet zo goed eigenlijk. Beide denk ik. Ik droom niet veel. Ik weet er in ieder geval niets van 's ochtends.

Sem: Het zou best kunnen dat ik te veel slaap, maar ik slaap niet aan een stuk door. Meestal is het 8-9 uur per dag en val ik overdag nog een paar keer voor een paar uurtjes in slaap.

Siskeh: Ik zal het even meenemen dankjewel!

Hoefijzers: Ja, vitamine B12 is geprikt, net als ijzer etc. Niets aan de hand, ook niet voor zover ik zelf kan zien.

Threefingers: Ik zou niet zo goed weten waardoor dan. Ik heb wel eerder een hersenschudding gehad, maar dat is al 4,5 jaar geleden en daar heb ik weinig last van gehad. In die periode wel een poos rust genomen overigens.

Henshem: Ik ben alleen allergisch voor huisstofmijt (sinds oktober) maar de vermoeidheid speelt al veel langer. Allergie is overigens prima onder controle en uitte zich alleen in uitslag.

Tieneke: Zie hierboven over slapen. Werken is wel een noodzaak helaas. Ik woon samen met mijn vriend, en terug naar mijn ouders is geen optie. Mijn vriend probeert het een en ander op te vangen, maar kan ook niet toveren helaas :(:)

Verder heb ik eigenlijk niks kwa ontspannende activiteiten, puur omdat ik slecht stil kan zitten. Daarom kan ik niet zo makkelijk even gaan lezen of een film kijken, na een half uurtje ben ik dat wel zat.

Eske: Zie hierboven

Diddykong: Mijn vriend vindt wel dat ik minder vrolijk ben dan normaal, waar ik hem overigens volledig gelijk in geef. Dat is namelijk wel een beetje waar, omdat ik niet meer zo veel kan doen waar ik plezier in heb. Maar ik ben niet zozeer somber.
Ik ben niet buiten bewustzijn geweest. Ik zat ook gewoon rechtop toen mn been brak en heb alles bewust meegemaakt :Y)

Wel heeft het ambulanceteam mij ketanest (ketamine) gegeven, dat heb ik in het ziekenhuis ook nog een x gehad. Ik weet niet in hoeverre dat mee zou kunnen spelen. Ze hebben geen hersenscan gemaakt.
Ik heb deze maand nog een afspraak met de chirurg inderdaad, ook voor een nieuwe röntgenfoto, omdat ik af en toe echt onwijs veel pijn ervaar.

**Geplaatst**: 16-02-18 14:48

Geplaatst: 16-02-18 14:48

Ben je niet gewoon té actief?

Ik kan me wel voorstellen dat als je áltijd maar actief bent en niet stil kunt zitten, dat je lichaam daar ook helemaal gesloopt van wordt.

Ik zou daar eens een week of 2 op inzetten. Probeer eens even écht tot rust te komen terwijl je wakker bent. Ik zou ontspannende oefeningen doen. Meditatie, mindfulness, ademhalings oefeningen, etc. Het klinkt zweverig, maar neem de tijd om naar je lichaam te luisteren. Probeer jezelf te dwingen even echt zowel lichamelijk als geestelijk tot rust te komen.

Doe eens een paar keer per dag van dergelijke oefeningen, zodat je eens echt naar je lichaam luistert. Daar even de tijd voor neemt. En als je onrust voelt en weer wat wilt gaan doen, dwing jezelf daar doorheen, juist door dan te gaan concentreren op je ademhaling of mindfulness achtige oefeningen.

Zelf kan ik niet zo heel veel met mindfullness, maar als ik veel onrust ervaar ga ik heel erg geconcentreerd diep ademhalen, en mezelf stapje voor stapje bewust te worden van een stukje van mijn lijf. Van teen naar teen, naar middenvoet, naar hiel, naar enkel, naar kuit, naar scheen, etc, etc. En echt bij elke stukje een seconde of 10 stil te staan en heel bewust te voelen. Hoe kleiner je stapjes in stukjes lichaam hoe beter. Ik word daar zelf altijd heel rustig van.

Dwing jezelf eens rust in je kont te creëeren en de oorzaak van je onrust te achterhalen.

Als je lichaam en je hoofd altijd maar "aan" staat, dan vind ik het niet gek dat je lichaam op een gegeven moment zegt. En nu is het genoeg, we gaan slapen!

**Geplaatst**: 16-02-18 15:08

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 15:08

Hoe zit het met je voeding? Ik heb een aantal jaren geleden ook gehad dat ik heel erg moe was. Na het werken kon ik niks meer. De hele dag door voelde ik me gesloopt en ik werd ook snel verkouden/grieperig. Sliep lang. Bloedonderzoek en longfunctieonderzoek bij de huisarts gehad en dit was goed. Lang aangemodderd.
Via de bedrijfsarts kwam ik bij de biologische praktijk. Ik stond daar nogal sceptisch tegenover.
Daar bloed en urine onderzocht. Bleek dat ik een schimmel in mijn darmen had waardoor goede voedingsstoffen niet werden opgenomen. Ik heb toen een speciaal dieet gevolgd om die schimmel uit te roeien, een jaar lang, en daar ben ik zó van opgeknapt!

**Geplaatst**: 16-02-18 15:26

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 15:26

Eerlijk gezegd denk ik dat het de combinatie is van mentaal én fysiek heel erg actief zijn.

Je bent havo gaan doen omdat je dat meer rust gaf. Dat is natuurlijk een heel groot verschil met een VWO eindsprint waarbij je mentaal veel meer belast wordt. De stof is moeilijker, meer en gaat daarbij ook veel sneller. Daarnaast heb je vaak ook nog eens veel pijn waardoor je mentaal heel erg belast wordt. Tel daarbovenop de pijn die je lichaam daadwerkelijk heeft, en je verbruikt héél wat energie per dag.

Ik zou aanraden om proberen meer rust te nemen en dan nog eens te kijken hoe het gaat. Doe jezelf een lol en minder het werken/paardrijden voor die paar maandjes dat je ook nog eens je VWO erbij doet.

**Geplaatst**: 16-02-18 15:53

Geplaatst: 16-02-18 15:53

Ben je ook op jouw hoofd gevallen tijdens die val?

**Geplaatst**: 16-02-18 15:54

Geplaatst: 16-02-18 15:54

Klinkt alsof je al jaren op adrenaline doorliep, je lichaam uitgeput hebt en dat nu na de operatie aangeeft dat dat hetzelfde tempo niet meer trekt. Je klachten passen bij oververmoeidheid, wat bij negeren kan uitmonden in een burn-out. Pas daar alsjeblieft voor op, een vriendin zit inmiddels anderhalf jaar met een burn-out, was aan het reïntegreren met 3x per week 3 uur werken en heeft nu een terugval. Ze heeft zichzelf in het verleden te ver gepusht, en haar lichaam trekt 't echt niet meer.

**Geplaatst**: 16-02-18 16:24

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 16:24

En niet alleen in een burnout, ook wat men onder cvs/me verstaat, kan een gevolg zijn van altijd op huphup-stand te staan. Je hebt je lijf mogelijk aangeleerd om niet te ontspannen, om mentaal niet tot rust te komen.

Een deel van de sleutel ligt allicht wel bij jezelf, en dat is héél lastig maar niet ondoenbaar. Je lichaam vertelt je duidelijk iets.

Het slapen overdag is niet zo erg, maar dat mag geen uren duren.

**Geplaatst**: 16-02-18 16:30

Re: Altijd moe: medisch of toch psychisch?

Geplaatst: 16-02-18 16:30

Kijk ook eens naar CVS door trauma