Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-01-18 10:28

Geplaatst: 06-01-18 10:28

Ik heb vanaf vorig jaar heel veel moeten laten en keuzes moeten maken. Ik ben altijd heel druk geweest: eigen bedrijf (gezinsbegeleidster), HBO studie, woonbegeleidster voor licht verstandelijk beperkte jongeren met combinatie problematiek en agressie, een eigen pensionstal, 3 eigen paarden, altijd willen sporten en mn gezin. 4 jaar geleden verloor ik een kindje en toen is het heel slecht gegaan. Ik kreeg therapie gelijk (ivm mijn verleden). Mijn therapeut viel achterover toen ze hoorde wat ik allemaal deed. Zij zei dat ik zoveel doe dat ik niet kan verwerken en op een gegeven moment overspannen/burnout zou raken. Ze had gelijk. Ik ben echt door een hel gegaan (extreem..was ook niet meer leuk voor mijn omgeving).
Door de therapie (en dan heb ik echt zware therapie omdat ik heel koppig/volhardend ben) zie ik nu in dat wat ik deed veel te veel is geweest.

Ik ben vorig jaar gestopt met mijn eigen bedrijf en gestopt met mijn pensionstal. Ik heb twee paarden verkocht. We hebben alleen nog de pony van mijn dochter aangehouden. Dit geeft al zoveel rust. Ik zit in het afstudeertraject van mijn studie dus nog eventjes en dan is dit ook klaar (kijk er echt naar uit). Mijn werk is relaxt (en leuk ;-)

) ze zijn op de hoogte van mijn verhaal en ik heb een hele fijne teammanager.

Mijn ervaring en tip is back to basic. Niet teveel op je hals halen. Als je ergens even geen zin heb ook gewoon terug trekken (luisteren naar je gevoel en je behoefte).
Sporten is ook echt heel goed. Ik zit nu een jaar op kickboksen (privelessen en groepslessen gehad en geef nu zelfs les samen met de trainer, dat vind ik echt ontspannend). Mensen schrikken vaak van kickboksen maar je leert onwijs te focussen en ademhaling/hartslag te controleren.

Ik heb heel veel aan mindfulness (was er sceptisch over maar echt het werkt zo goed). BTW krijg ik vanaf deze maand emdr om mijn trauma's te verwerken. Ben nog steeds wel druk met vanalles willen en doen maar op een heel andere manier.
Misschien eens goed om te kijken wat je allemaal doet (of wil doen). Alles op een rijtje zetten incl je verleden (dingen wat spanningen gaf waardoor je mogelijk sensitiever bent geworden voor stress). Echt kijken waar is het begonnen en wat heeft het doen opstapelen.

**Geplaatst**: 06-01-18 18:57

Geplaatst: 06-01-18 18:57

diesel83 schreef:
Ik heb vanaf vorig jaar heel veel moeten laten en keuzes moeten maken. Ik ben altijd heel druk geweest(....) 4 jaar geleden verloor ik een kindje en toen is het heel slecht gegaan. Ik kreeg therapie gelijk (ivm mijn verleden). Mijn therapeut viel achterover toen ze hoorde wat ik allemaal deed. Zij zei dat ik zoveel doe dat ik niet kan verwerken en op een gegeven moment overspannen/burnout zou raken.

...ik mag toch hopen dat het zo niet letterlijk gezegd werd!
Ik ben met iedereen eens dat het veel was.
En een heftige therapie is qua energie ook een belasting, dus het is idd wel iets om op te letten.

Citaat:
Ze had gelijk. Ik ben echt door een hel gegaan (extreem..was ook niet meer leuk voor mijn omgeving).
Door de therapie (en dan heb ik echt zware therapie omdat ik heel koppig/volhardend ben) zie ik nu in dat wat ik deed veel te veel is geweest.

...ik zie niet in wat de nuttige eigenschap 'koppigheid' te maken heeft met zware therapie...???
Volharding is een deugd!
Rouwen, verwerken - als gezegd, dat is zwaar en kan bakken energie kosten.
Het hoort te gebeuren in jouw tempo en op een manier die voor jou acceptabel is.

Citaat:
Dit geeft al zoveel rust. Ik zit in het afstudeertraject van mijn studie dus nog eventjes en dan is dit ook klaar (kijk er echt naar uit). Mijn werk is relaxt (en leuk ) ze zijn op de hoogte van mijn verhaal en ik heb een hele fijne teammanager.

Rust , echte rust is natuurlijk wel heel fijn.
En hard werken kan een manier zijn om emoties te ontlopen.

**Geplaatst**: 06-01-18 22:31

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst: 06-01-18 22:31

@Janneke: mn therapeut heeft het iets genuanceerder gezegd maar het kwam er wel op neer hoe ik het zeg. Mijn koppigheid heeft wel degelijk gezorgd voor de zware therapie. Er speelde meer dan alleen overspannen zijn waar ik niet op bokt over ga uitwijken. En volhardend doelde ik mee dat ik zo koppig ben dat ik vasthoud aan mijn eigen ideeen over dingen terwijl anderen juist zeggen dat ik het anders moet proberen te doen.

**Geplaatst**: 06-01-18 22:35

Geplaatst: 06-01-18 22:35

diesel83 schreef:
@Janneke: mn therapeut heeft het iets genuanceerder gezegd maar het kwam er wel op neer hoe ik het zeg. Mijn koppigheid heeft wel degelijk gezorgd voor de zware therapie. Er speelde meer dan alleen overspannen zijn waar ik niet op bokt over ga uitwijken. En volhardend doelde ik mee dat ik zo koppig ben dat ik vasthoud aan mijn eigen ideeen over dingen terwijl anderen juist zeggen dat ik het anders moet proberen te doen.

Ik denk dat het niet zozeer te maken heeft met koppigheid, maar met veiligheid. Als jij zo drastisch iets moet veranderen wat jou al jaren veilig heeft gehouden, is het heel moeilijk om je daaraan over te geven. Je kunt het koppig noemen, maar dat klinkt zo negatief, terwijl je er echt niks aan kunt doen. Je moet leren anders te doen, dat andee ken je niet, bleek voorheen onveilig te zijn misschien, maar is nu gezond voor je. Maar je lijf en hoofd zal alleen maar denken 'nee, nee, nee, houd maar vast aan het veilige gedrag, ook al is dat ongezond. Het is iig herkenbaar.'

**Geplaatst**: 06-01-18 23:11

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst: 06-01-18 23:11

haha ja joolien precies dat

**Geplaatst**: 06-01-18 23:18

Geplaatst: 06-01-18 23:18

diesel83 schreef:
haha ja joolien precies dat

Dus je bent niet koppig, want dat klinkt zo negatief

**Geplaatst**: 07-01-18 11:44

Geplaatst: 07-01-18 11:44

Nu ja, er waren 2 dingen waar ik van schrok.
'Dat jij hard werkte en dat dat een punt van aandacht is' - prima.
(Maar svp geen therapeut die een burn out gaat voorspellen.)

En het andere punt was 'een soort van touwtrekwedstrijd' jij bent koppig en daardoor wordt de therapie zwaar.
Okee, het gaat/ging dus over stevig vasthouden aan je overlevingsmechanismen.
"Nou, je kunt stommere dingen doen!"
En je kunt die dingen stapje voor stapje afbouwen- zonder dat het superzwaar wordt.

De simpelste techniek die ik ken om dit aan te pakken komt uit NLP, de 6 staps herkadering.
Stel vast, welke positieve doelen dit ongewenste 'gedrag'/ het overlevingsmechanisme heeft.
"...bedank dit gedrag voor de positieve bedoelingen."

(tjonge.... voelt van tijd tot tijd vreemd, kan ik je zeggen!)
En: word creatief! !
Je weet uit stap 1 wat een positief doel is, en je weet hoe je het niet wil - bedenk tenminste drie andere opties. Lekker brainstormen, dagdromen, geef jezelf de vrije teugel.
Daarna ga je logisch nadenken (....dus niet direct het verstand er op, dan rem je jezelf, zo leert de ervaring) - welke fantasieën kan ik met enige logische beperking uitvoeren, wat past bij mij, waar sta ik echt achter....?
Wat dan goed voelt, ga je uitproberen en hetzij bij succes herhalen, hetzij bijschaven. (aldus nlp.)

...en als je op basis van dit soort werk zelf alternatieven verzint is de uitvoering de eerste keer ook wellicht griezelig - maar voelt toch veiliger dan wanneer je tegen heug en meug dingen doet 'omdat anderen zeggen dat het moet', terwijl je overlevingsinstinct gilt 'dat je gevaar loopt'.

**Geplaatst**: 09-01-18 09:56

Geplaatst: 09-01-18 09:56

Vanmiddag een afspraak met de arbo-verpleegkundige.
Huisarts vond het onzin hoe mijn werkgever reageerde over het feit dat ik niet zo veel ziek mocht zijn, ze zei dat ze in de korte tijd dat ze mij heeft gezien al zoveel dingen heeft gehoord over wat er allemaal gebeurd is, dat het helemaal niet gek is dat het nu allemaal te veel is geworden.
Ze noemde mijn werk ook de grootste factor voor mijn onrust, maar dat zij ook niet degene is die bepaald of ik wel of niet kan werken?

Voor degene met een baan, ik neem aan dat je je ziekte doorbetaald krijgt?
Hoe gaat je werkgever hiermee om?

Ik ben bang dat ze mij straks terug aan het werk willen hebben, maar dat kan ik echt niet.
Ik trek het niet, ik moet eerst aan mijzelf werken en mezelf beter gaan voelen en weer tot rust komen enzo.

**Geplaatst**: 09-01-18 10:16

Geplaatst: 09-01-18 10:16

_Nancy schreef:
Vanmiddag een afspraak met de arbo-verpleegkundige.
Huisarts vond het onzin hoe mijn werkgever reageerde over het feit dat ik niet zo veel ziek mocht zijn, ze zei dat ze in de korte tijd dat ze mij heeft gezien al zoveel dingen heeft gehoord over wat er allemaal gebeurd is, dat het helemaal niet gek is dat het nu allemaal te veel is geworden.
Ze noemde mijn werk ook de grootste factor voor mijn onrust, maar dat zij ook niet degene is die bepaald of ik wel of niet kan werken?

Voor degene met een baan, ik neem aan dat je je ziekte doorbetaald krijgt?
Hoe gaat je werkgever hiermee om?

Ik ben bang dat ze mij straks terug aan het werk willen hebben, maar dat kan ik echt niet.
Ik trek het niet, ik moet eerst aan mijzelf werken en mezelf beter gaan voelen en weer tot rust komen enzo.

Nee, de huisarts is (in NL) inderdaad geen partij in het contact tussen jou, je werkgever en de vraag 'wel-of-niet ziek'.

Je krijgt normaal gesproken (en vergeet de nuances voor nu maar even) maximaal 104 weken doorbetaald vanaf de 1e ziekmeldingsdatum. Over die 104 weken (ofwel 2 jaar) mag je maximaal 1,7 jaarsalaris krijgen bij volledige arbeidsongeschiktheid. Die 1,7 jaarsalaris in 104 weken ligt wettelijk vast. De verdeling verschilt van CAO tot CAO. Je ziet veel 100% in de eerste 52 weken en 70% in de volgende 52 weken.

Persoonlijk (puur gut feeling) denk ik niet dat ze je terug aan het werk willen hebben. Ik denk dat ze op vrij korte termijn helemaal van je af zouden willen. Voor een gemiddeld bedrijf ben je te....laten we zeggen 'problematisch'. En voordat heel Bokt nou weer op tilt slaat: ik zeg NIET dat ik dat vind. Maar ik denk wel dat ik werkgevend NL aardig ken.

**Geplaatst**: 09-01-18 10:59

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst: 09-01-18 10:59

Oh ja, dat is ook zo'n krert: arbo verpleegkundige.
De onderknuppel van de arbo dienst, die als schone taak heeft jou 'wat tips aan de hand te doen' of hoe het maar uitkomt.
Idealiter zijn de medewerkers van de arbodienst hulpverlener onder ede met beroepscode etc.
Maar niet zelden zijn ze in dienst van de werkgever en richten ze zich op het werkgeversbelang.

Hoe dan ook: de arbodienst is een soort van controle orgaan:'ben je echt ziek'.
Je kunt uiteraard vertellen wat je huisarts ook al zei - maar let op: ga niet klagen over je werkgever, houd het bij je verschijnselen van overspannenheid.

**Geplaatst**: 09-01-18 11:26

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst: 09-01-18 11:26

Tijdens mijn studie heb ik heel dicht tegen een burn-out aangezeten. Ik kon er vanaf met cognitieve gedragstherapie, en dat heeft mij veel geholpen. Ik ben nog steeds perfectionistisch, een piekeraar, controlfreak, maar ik leer het langzaam loslaten (en dat is oh zo moeilijk). Nu helpt het ook dat ik een hele fijne leidinggevende heb, die wil voorkomen dat wij omvallen (en in de kinderopvang vallen mensen bij bosjes om op het moment), en dus in gesprek gaat wanneer het mis gaat/dreigt te gaan. Zo is ze er al achter gekomen dat als ik op mijn tandvlees loop een dag van tevoren zeggen dat ze misschien mijn eerste verlofdag in wil trekken niet zo heel verstandig is. Met haar hulp werk ik er aan om dingen aan te geven: 'help, het lukt niet', 'dit erbij kan even niet' en dat soort dingen. En op tijd verlof in plannen. Niet pas wanneer ik bijna omval, maar van tevoren. En nog steeds is het moeilijk, en hebben we echt een hoge werkdruk (en dan bedenk ik dat OR-werk leuk is, hallo nog meer stess :')

), en ben ik bij vlagen echt doodop.

**Geplaatst**: 09-01-18 16:00

Geplaatst: 09-01-18 16:00

Pfoe, welke klachten had ik.. Ik was enorm prikkelbaar, had een enorm opgejaagd gevoel, alles moest snel en in een rotvaart, moest vaak zomaar huilen, kon niet tegen harde geluiden of mensen die veel praten (laat staan door elkaar praten), was neerslachtig, had geen energie om leuke dingen te doen, ik kon niet naar sociale aangelegenheden met meer dan 3 mensen want dat was te druk, ik had moeite met dingen afspreken want dat voelde als een verplichting die ik niet kon hebben etc.

Ik ben al die tijd doorgegaan met werken en toen ik 2 weken vrij had heb ik 2 weken lang thuis zitten janken omdat ik het allemaal niet meer aankon. Mijn vriend heeft me enorm gesteund en samen met hem heb ik een andere baan gezocht.
Mijn "breakdown" in de 2 weken vrij was in september 2016, in maart 2017 ben ik begonnen aan mijn nieuwe baan en ik kan denk ik pas sinds een week of 2 zeggen dat ik weer oké ben..

Achteraf gezien had ik mij gewoon ziek moeten melden :(:)

Wat mij heeft geholpen: mijn pony! mijn vriend.. verplichtingen schrappen: ik heb aan mensen die dichtbij mij stonden uitgelegd dat ik het even niet aan kon om af te spreken, dat voelde als een enorme opluchting. Mezelf wijsgemaakt dat ik echt niet 5 of 6 dagen per week naar de sportschool hoef. Natuurlijk een andere - veel rustigere! - baan. Sinds kort ben ik begonnen met yoga, gewoon thuis. En dat heeft mij misschien nog wel het meeste geholpen. Ik word er zo enorm rustig van en zo bewust.. Had ik dat maar eerder gedaan!

Het helpt me met name tegen het opgejaagde gevoel. Dat is nooit echt helemaal weggeweest bij mij, maar ik heb het idee dat de yoga oefeningen me er wel echt mee helpen. (Ik ontbeet bijvoorbeeld nooit thuis maar nam het mee naar mijn werk, want: half uur eerder op werk is half uur eerder thuis dus meer tijd om.. niks te doen? onzin dus). Ook ging ik altijd in sneltreinvaart naar stal om daar alles in een tempo te doen waar je eng van werd om vervolgens weer als de brandweer naar huis te gaan en daar... niks te doen? Heel vermoeiend.. :(:)

Ik heb met mezelf afgesproken dat ik een half uurtje eerder op sta, een yoga video via Youtube doe van 20 a 30 minuten, en minimaal 15 minuten moet nemen voor een gezond ontbijt. Dat gaat nu al een week erg goed en het voelt super!
Dat ben ik ook aan het doen op stal. Net even iets langer poetsen, net even een straatje verder met wandelen en de volgende stap is om een kopje koffie te drinken als mijn pony weer op stal staat, voor ik naar huis ga.

**Geplaatst**: 09-01-18 16:08

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst: 09-01-18 16:08

Ik meld mij ook even, wilde dit eigenlijk niet hier gaan plaatsen maar wellicht is het toch goed om te doen.

In dat eerste stuk van Frummel herken ik mij momenteel heel erg. Ben gisteren vanuit werk naar huis gestuurd met vandaag verlof ("om ff rust te krijgen"), maar ben bang dat dat niet voldoende gaat zijn. Daarom vanmiddag gelijk maar naar de huisarts geweest, maar die wilt eerst bloedprikken om dingen uit te sluiten. Bij de psychologe kan ik pas 05-02 terecht. Ik wil nu actie, want ik ben bang dat het mij anders mijn baan kost omdat ik nu al zo hoog in mijn emoties zit als ik op werk kom.. dat ik bang ben dat ik ineens kan gaan flippen. Ik heb dat dus ook al aangegeven, maarja.
Ik weet niet wat ik meer kan doen.

Mijn hoofd voelt vol, maar ik voel me tegelijkertijd helemaal leeggezogen

Weet ook niet meer wat ik wil en leuk vind. Heb mezelf al een paar keer een schop onder mijn kont gegeven en gedwongen wat leuks te doen, maar kom eerder gefrustreerd van zoiets terug dan dat ik er voldoening uit haal. Dus momenteel heb ik helemaal geen zin meer om uberhaupt iets te proberen. Het is vermoeiend.

Ook sociale contacten heb ik erg verwaarloosd de afgelopen tijd, want ik had er echt geen puf voor. Bovendien had ik geen zin om nep-gezellig te gaan doen, maar ook geen zin om vragen te krijgen. Dus dan maar uit de weg gaan

Maar daar voel ik me dan ook weer schuldig over..

Nja, morgenochtend dus bloedprikken..

**Geplaatst**: 09-01-18 16:26

Geplaatst: 09-01-18 16:26

Dreamy schreef:
Ik meld mij ook even, wilde dit eigenlijk niet hier gaan plaatsen maar wellicht is het toch goed om te doen.

In dat eerste stuk van Frummel herken ik mij momenteel heel erg. Ben gisteren vanuit werk naar huis gestuurd met vandaag verlof ("om ff rust te krijgen"), maar ben bang dat dat niet voldoende gaat zijn. Daarom vanmiddag gelijk maar naar de huisarts geweest, maar die wilt eerst bloedprikken om dingen uit te sluiten. Bij de psychologe kan ik pas 05-02 terecht. Ik wil nu actie, want ik ben bang dat het mij anders mijn baan kost omdat ik nu al zo hoog in mijn emoties zit als ik op werk kom.. dat ik bang ben dat ik ineens kan gaan flippen. Ik heb dat dus ook al aangegeven, maarja.
Ik weet niet wat ik meer kan doen.

Mijn hoofd voelt vol, maar ik voel me tegelijkertijd helemaal leeggezogen Weet ook niet meer wat ik wil en leuk vind. Heb mezelf al een paar keer een schop onder mijn kont gegeven en gedwongen wat leuks te doen, maar kom eerder gefrustreerd van zoiets terug dan dat ik er voldoening uit haal. Dus momenteel heb ik helemaal geen zin meer om uberhaupt iets te proberen. Het is vermoeiend.

Ook sociale contacten heb ik erg verwaarloosd de afgelopen tijd, want ik had er echt geen puf voor. Bovendien had ik geen zin om nep-gezellig te gaan doen, maar ook geen zin om vragen te krijgen. Dus dan maar uit de weg gaan Maar daar voel ik me dan ook weer schuldig over..

Nja, morgenochtend dus bloedprikken..

Wat een kak situatie zeg :(:)

Wel "fijn" misschien dat je je herkent in wat ik heb geschreven?
Waar ik nu achteraf wel spijt van heb, is dat ik mij niet heb ziekgemeld.. Ik had een tijdelijk contract en op mijn vorige werk was het algemeen bekend dat je contract bij langdurige ziekte niet werd verlengd. Dat was nogal ironisch aangezien men over het algemeen wel weet dat dat niet mag met die reden, en het was een juridisch advies kantoor met dus allemaal (arbeidsrecht)juristen in dienst, waaronder ik zelf.

Probeer echt even aan jezelf te denken hoe moeilijk dat ook is, want waarschijnlijk schieten je gedachten meteen alle kanten op: maar mijn werk, maar mijn huis, maar mijn dit en dat.. :(:)

Bummer dat je pas in februari terecht kunt zeg.. Kun je anders aan je ha uitleggen dat het echt niet goed met je gaat en aandringen op een eerdere afspraak?

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 09-01-18 17:56

Geplaatst: 09-01-18 17:56

Dreamy, goed dat je naar de HA bent geweest. Wat gaan ze meten?
Ik ben bij het bloedprikken alleen op schildklier getest, oa omdat ik zwanger ben en dat het dan vaker hoger is en dat dat een onrustig gevoel geeft.

Gesprek bij de arbo verpleegkundige is 'goed' gegaan, als in; ik ben rechtmatig arbeidsongeschikt. Hij zei ook nog: Ik ben mentaal heel sterk, maar met hetgeen wat jij allemaal hebt meegemaakt in de afgelopen 1-1,5 jaar met je hart en dergelijke zou ik ook zeker geraakt zijn.

Ik heb namelijk álles verteld over mijn hartoperatie en de problemen die daarna zijn ontstaan en toen ik een half uur bezig was en eindelijk, na 6 ziekenhuis opnames verder, bij mijn pacemaker was vroeg hij wanneer dat is geweest: begin november 2016 was dat.
En hij vroeg nog; En je hartoperatie was halverwege oktober?
Ik zei; Ja.
Hij; Jeetje, dat is allemaal niet vanzelf gegaan zeg..

Nee niet echt

Gesprek aangaan met mijn werkgever is ook een advies wat hij heeft gegeven en daar kijk ik als een berg tegenop

Maar het moet, I know.

**Geplaatst**: 10-01-18 09:28

Geplaatst: 10-01-18 09:28

@Nancy; Jeetje, dat is ook echt niks wat jij al hebt ondergaan. Heftig hoor! Fijn dat de arbo dat ook zo ziet, al kan dat ook niet anders! Gesprek met de werkgever is spannend, maar moet wel gebeuren inderdaad. Je kan dit en je moet het doen, voor jou!

@Frummels; Ik vind het ergens "fijn" dat ik mij herken, maar ben ook weer bang dat ik mij hierdoor iets laat "aanpraten" als het ware. Ik kon wel eerder terecht, maar er is een verlof-stop op werk en ik heb&krijg dan geen vrij en zolang de bloedwaardes niet binnen zijn heb ik het gevoel dat ik nog geen reden heb om toch recht te krijgen op verlof

Heel stom wellicht, maar zo voelt dat voor mij.

Ik heb geen idee waar ze op gaan prikken, het is iig blijkbaar heel uitgebreid. Ik kreeg net namelijk de mail binnen met de "uitnodiging" en daar staat in dat ik 10 uur lang nuchter moet zijn. Laat ik nou al een paar uur wakker zijn en al wat hebben gegeten&gedronken....
Baal ervan, wil dit allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben en had vandaag dus al gelijk willen prikken. Nu word het morgen dus pas. Heb wel even de praktijk gebeld dat het wellicht handig is om tijdens de afspraak (waarin besproken word dat je bloed gaat laten prikken) al te zeggen dat je nuchter moet zijn, ik heb dat namelijk nog nooit eerder gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-18 15:58

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-18 15:58

Ik denk niet dat we je hier wat aan kunnen praten Dreamy, zo te lezen "mankeer" je al genoeg

Wat je in ieder geval kunt doen, is erkennen dat je lichaam en geest onder druk staan en jezelf rust gunnen. Dus voel je niet rot als je rustig aan doet, of op de bank ploft, maar zeg tegen jezelf: Ik heb deze rust nu nodig. Blijf in elk geval niet gewoon doorgaan. Blijkbaar heeft je lichaam tijd nodig om bij te komen, dus geef het ook die kans. Heb je een vast contract of een tijdelijk contract?

@Frummels, dat zijn inderdaad goede dingen die je doet. Het helpt mij ook om dingen te plannen en dan vooral om de rustmomenten te plannen.

Wat vervelend Nancy, dat je zelf een gesprek aan moet gaan met de werkgever... Ik kan me zo voorstellen dat je daar tegenop ziet!! Ik begrijp het eerlijk gezegd ook niet zo. Bij mijn bezoek aan de arbo-arts concludeerde zij dat ik niet in staat was te werken. Zij ging dit ook zo doorgeven aan mijn werkgever en ikk hoefde daar zelf verder niks voor te doen.
Bedoelt de verpleegkundige dat je je zelf ziek moet melden of wat is anders het doel van een gesprek met je leidinggevende?

Vandaag voor het laatst bij de gedragstherapie geweest, aanstaande maandag heb ik intake voor de schema/psychotherapie. Gisteravond heb ik de vragenlijst ingevuld. Door de vragen realiseerde ik me dat ik eigenlijk helemaal niet eens meer weet hoe het is om "normaal" ontspannen te zijn. Ik ben eigenlijk alleen ontspannen als ik daar er mijn best voor doe. Gelukkig is de hevigheid van de nervositeit wel minder geworden in de laatste 2 maanden, dus dat is al winst. Volgende ook weer naar de arbo-arts, toch wel weer spannend.

**Geplaatst**: 17-01-18 10:09

Geplaatst: 17-01-18 10:09

Mona, dit gesprek 'moet' plaats vinden omdat de arbeidsrelatie ook een beetje vast zit. Dit is op advies van de huisarts en later ook van de arbo verpleegkundige.. Doel van het gesprek is tot een oplossing te komen over de ontstane situatie.

Dit gesprek vind over een drie kwartier plaats, over een kwartier komt er een taxi (op werkgevers initiatief en kosten) mij ophalen en later ook weer thuis brengen.
Ben ontzettend nerveus en heb alles uitgetypt, omdat ik bang ben straks niet uit mijn woorden te komen en het verhaal niet chronologisch te kunnen vertellen.
Dus het is een verhaal van 1,5-2 A4 geworden.. Dit heb ik gister en vanochtend een paar keer geoefend op mijn vriend en mijn moeder.
We hebben alle 4 de mogelijke scenario's doorgenomen en voorbereid.

Ik ben heel benieuwd wat er uit dit gesprek gaat komen, of ze mijn contract willen beëindigen (heb mijn rechtsbijstand al voor de zekerheid gevraagd wat mijn rechten hierin zijn) of hoe ze tot een oplossing willen komen en mij weer aan het werk willen hebben.
Dit laatste is voorlopig geen optie.

Werkgever belde van de week op om deze afspraak te plannen en gaf aan dat ze volledig in het duister tasten waarom ik nu ziek ben..

Pfft...
Afgelopen zaterdag een aangetekende brief ontvangen van mijn werk over het maken van een afspraak..

Vind het wel een heel eng idee dat zij degene zijn die de taxi terug moeten regelen en wanneer het gesprek muurvast loopt en ik het gesprek wil beëindigen ben ik bang dat zij mij dan dwars gaan zitten met het niet bellen van de taxi..
Zullen ze niet doen, maar het gaat wel door mijn hoofd..

**Geplaatst**: 17-01-18 10:17

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst: 17-01-18 10:17

Toitoitoi Nancy....!

Goed dat alles op schrift staat.
Sterkte met de zenuwen en houd het gesprek vooral zakelijk.

En: GEEN beslissingen nemen als je er belabberd aan toe bent!!

Dus veel inventariseren en als je toe bent aan werk 'eens een alternatief uitproberen'.

Succes!!!

**Geplaatst**: 17-01-18 10:20

Geplaatst: 17-01-18 10:20

Eens met Janneke, niet direct beslissingen nemen als je je zo voelt!
Heel goed dat je alles hebt opgeschreven. Ik wens je succes :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-01-18 10:34

Re: Overspannen...welke klachten heb jij?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-01-18 10:34

Succes Nancy, je zit in een rotsituatie. En inderdaad, laat je niet verleiden tot het doen van uitspraken of beslissingen, maar zeg dat je er later op terugkomt.

**Geplaatst**: 17-01-18 10:55

Geplaatst: 17-01-18 10:55

Ik wil jullie alleen maar even allemaal heel veel beterschap wensen Y;(