Maar ik wil even zeggen dat ik het heel knap vind dat je aan je angsten gaat werken! Ik hoop dat je dit jaar veel stapjes mag nemen en doelen gaat bereiken op dit gebied

Veel succes!
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Joolien schreef:BE_GENTLE schreef:Ik heb al 5 jaar angst en paniekaanvallen in erge mate, Heb hier medicijnen voor maar ook die helpen helaas niet meer voldoende.. Veel mensen in mijn omgeving weten het ik schaam me er niet meer voor.. Maar het belemmerd mijn leven elke dag.. Ik kan niet zo even de deur uit i.v.m mijn angst alleen als ik met mijn moeder,man of vriendin ben.. Ik vind het al een crime om mijn dochtertje alleen naar school te brengen en op te halen en dat is 3 minuten van ons huis.. Wil super graag werken maar ook dat gaat al 5 jaar niet door de angst.. Vroeger deed ik alles alleen met de trein 2 uur rit geen probleem alleen lekker winkelen geen probleem.. Als iemand me het ook maar vraagt komen de kriebels al.. Ik hoop er ooit van af te komen.. Want het is een drama en snap andere met dezelfde problemen dan ook heel goed..
Ben je in therapie?
BE_GENTLE schreef:Nee, Ik kijk veel op oogle voor therapie en wat bij me zou passen en mijn klachten..
Maar er is zo veel dat ik door het bos de bomen niet meer zie, Heb wel ademhaling therapie gehad en met naaldjes weet zo even niet de naam meer.. Ademhaling therapie heeft me gedeeltelijk goed geholpen.. De naaldjes niet.. Ik weet dat alles tussen de oren zit maar vertel mijn gedachtes dat maar eens die willen maar niet luisteren.. Ook zit ik met vervoer ik ben afhankelijk van mijn moeder en wil haar ook niet belasten om elke week met mij mee te moeten naar een behandelaar.. Ze doet al zo veel voor me.. :-D
BE_GENTLE schreef:Ik heb al 5 jaar angst en paniekaanvallen in erge mate, Heb hier medicijnen voor maar ook die helpen helaas niet meer voldoende..
Toverbal schreef:Ik heb ook angst klachten gehad. Ik heb het programma gedaan van Geert Verschave .
https://www.angstaanpakken.com/indexdes.html
heeft mij super geholpen, heb soms nog wel last, maar kan het goed onder controle houden.
xxmiss schreef:“Ik merkte dat ik op steeds meer plaatsen angstig werd en last had van "wat als?" gedachten.”
xxmiss schreef:Toverbal schreef:Ik heb ook angst klachten gehad. Ik heb het programma gedaan van Geert Verschave .
https://www.angstaanpakken.com/indexdes.html
heeft mij super geholpen, heb soms nog wel last, maar kan het goed onder controle houden.
Wauw, wat een goede website! Ik heb me meteen aangemeld voor de nieuwsbrief, misschien heb er wel wat aan. Maar de dingen die hij beschreef, dat zijn precies de problemen en gedachten waar ik nu last van heb.
“Ik merkte dat ik op steeds meer plaatsen angstig werd en last had van "wat als?" gedachten.”
“Er waren ook steeds meer plaatsen die ik begon te vermijden, uit 'angst voor de angst'. Zo had ik bijv. last in afgesloten ruimtes (zeker indien ik er niet meteen weg kon, zoals restaurants, de cinema, vergaderingen...), op plaatsen waar veel mensen waren ("wat gaan ze van me denken wanneer ik?...."), tijdens het rijden, was ik bang geworden van elk raar gevoel in m'n lichaam enzovoort.”
Janneke2 schreef:xxmiss schreef:“Ik merkte dat ik op steeds meer plaatsen angstig werd en last had van "wat als?" gedachten.”
...wat ik er ingewikkeld aan vind: in hoeverre is de gedachte 'wat als' gezond verstand,
in hoeverre is het krek wat je leert bij cognitieve gedragstherapie en
in hoeverre is het iets wat jou leven vergalt?
Gesteld: je bent al bang (zo lees ik dit stukje tekst) dan is 'een plan opstellen voor als de angst niet spontaan zakt' zo stom nog niet.
Uiteraard in combinatie met 'voel je voeten op de grond, adem naar je buik, kijk naar de feiten' etc.
Toverbal schreef:Mijn ervaring met denken aan "wat als" is dat het altijd negatief is in combinatie met angst.
Ik denk niet dat het gezond verstand is, je voelt je meestal angstig op een plaats waar je niet echt daadwerkelijk in gevaar bent. Het is de situatie waarin je je niet fijn voelt en daardoor komt de angst, niet dat je in echt serieus in levensgevaar bent al ervaar je dat gevoelsmatig wel zo.
xxmiss schreef:Gisteren dus gaan bowlen met een vriendinnetje. Eten ging van tevoren niet meer door, door tijd gebrek. Zag er ontzettend naar uit maar kreeg toch een half uur van tevoren weer zenuwen, en zo'n vreemd en niet fijn gevoel in mijn buik wat ik wel eens vaker heb gehad. Had er onderweg in de auto ook nog even last van maar gelukkig ging het langzaam weg en tegen de tijd dat ik bij het bowlingcentrum aan was gekomen was het helemaal weg. Heb het ontzettend naar mijn zin gehad en veel gelachen. Daarna nog even wat lekkers gegeten bij de Mac.![]()
Al met al een goede eerste ervaring dus. Misschien ga ik dit weekend met hetzelfde vriendinnetje mee naar een feest, maar twijfel nog steeds of ik het wel of niet moet doen. Merk dat ik dat sowieso wel lastig vindt, is vast leggen met iemand, zeggen dat ik kom. Dan maak ik er altijd van dat ik het nog wel laat weten. Moet ik misschien ook aan gaan werken
xxmiss schreef:Wat goed om te horen roosjenat! Ook dat je het gaat proberenSucces!
Ik zit even met een dilemma. Vanuit het werk wordt er deze zomer een reisje gemaakt naar het buitenland. Heb in eerste instantie nee gezegd omdat ik denk dat het nog een te grote stap is, maar mocht er altijd op terug komen. Nu begin ik ineens te twijfelen. Maar het idee om een weekeind weg te gaan met het vliegtuig en de andere activiteiten die er gedaan worden... ik vind het doodeng. Weet niet zo goed wat ik moet doen
Citaat:cognitieve gedragstherapie (...)
Nu is het heel moeilijk om in het moment zelf, de gedachten al op te sporen. Makkelijker is het om de emotie waar te nemen: stress, angst, nervositeit (de fases voor paniek). Als je daar bij stil kan staan (hé, ik voel me gestresst/angstig/nerveus) dan is het makkelijker om de bijbehorende gedachtes te herkennen. (Oh, dat komt doordat ik dit/dat denk). En weer een stap verder beseffen dat die fysieke reacties dus geen teken zijn van 'ziek worden' maar een gevolg van je gedachten.
Cognitieve herwaardering noemen ze dat.