Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-10-17 22:00

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 05-10-17 22:00

Je hebt gestudeerd zeg je, ik neem dan aan dat je iets meer gedaan hebt dan mbo. Kun je dan geen andere baan vinden waar meer regelmaat in zit? Meer richting beleid, training, coördinatie oid?

**Geplaatst**: 05-10-17 22:00

Geplaatst: 05-10-17 22:00

Het is wel op te lossen hoor, bijvoorbeeld met een au pair of zeer flexibele gastouder.

Wij hebben de mogelijkheid onderzocht om een au pair in huis te nemen (werkten beiden fulltime +), maar uiteindelijk besloot ik dat mijn prioriteit op dit moment niet bij mijn carrière ligt, maar bij mijn kind en ben ik nu thuis. Bij ons kan het financieel en mijn tijd komt binnenkort wel weer. Maar daar staat tegenover dat ik nooit geen enkele twijfel heb gehad over mijn partner.

**Geplaatst**: 06-10-17 14:02

Geplaatst: 06-10-17 14:02

Toen mijn oudste net geboren was, hadden we een heel flexibele gastouder. Hier kon mijn dochter ook blijven slapen als dat nodig was. Toen mijn dochter ongeveer een jaar was, is mijn ex ergens anders gaan werken. Toen konden we het zo regelen hij de ene week vroege dienst had en ik late dienst. De andere week had hij late dienst en ik vroeg. Ik draaide toen geen nachtdiensten, omdat ik in de thuiszorg werkte.
Toen mijn zoontje werd geboren, ben ik gestopt met werken omdat mijn zoontje een beperking heeft. Alle artsen bezoeken en therapieën waren niet te combineren met werk.

Inmiddels zijn we gescheiden en sta ik er grotendeels alleen voor met 3 jonge kinderen.

**Geplaatst**: 06-10-17 14:13

Geplaatst: 06-10-17 14:13

Kinderen "neem" je toch omdat je die graag wil, omdat je daar graag voor wil zorgen en dat zeker de eerste 18 jaar bijna fulltime wil doen? Het zijn geen dingen die je in je vrije tijd als hobby erbij doet.
Als je (beiden) niet bereid bent om iets aan werk of hobby tijd in te leveren, waarom zou je dan een kindje willen? Omdat het kan? Als statussymbool? Omdat het "zo hoort"?
Ik snap dat je wil blijven werken, maar dat hoeft niet fulltime en ten koste van tijd met kinderen toch?

**Geplaatst**: 06-10-17 14:46

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 06-10-17 14:46

Au pair lijkt me een goed oplossing in dit geval. Of een hele flexibele Gastouder, die zijn er best.

En ik weet dat je het in je openingspost zette , maar ik heb een neef die vrachtwagen chauffeur is en 1 vaste dag per week vrij heeft. Hij was de eerste binnen het bedrijf, en nu volgen er meer . Heel leuk om te zien.

Oh en laat je vooral geen schuldgevoel aanpraten door de mensen die vinden dat je fulltime moet moederen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-17 16:27

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-17 16:27

Bedankt voor de reacties allemaal. Het is zeker niet zo dat mijn vriend niks wil laten of perse alle tijd aan zichzelf wil hebben in het weekend hoor, het is alleen niet iemand die gelukkig wordt van een kantoorbaan oid, en de lange onregelmatige dagen zijn gewoon inherent aan zijn werk. Net zo goed als onregelmatige diensten bij 98% van de banen in de zorg hoort.

Ik ben niet een of andere carrièrevrouw die perse fulltime wil werken (staat ook nergens geloof ik). Heb zelf nu eens eea onder elkaar gezet, en met 24 uur werk zouden we het kunnen redden met hooguit 2 dagen opvang, dat lijkt me nog niet zo heel gek- kindje is, afhankelijk van of het voor mij een werkweekend is of niet- dan 5 of 6 dagen per week gewoon lekker thuis met minstens 1 van de ouders. volgens mij is dat al redelijk uniek tegenwoordig.

Ik ben nu met mijn 2e HBO-studie bezig (carrièreswitch gemaakt) dus nu al proberen zwanger te worden gaat sowieso nog niet gebeuren. Ik wil alleen graag weten hoe mijn vriend hier in staat, en of het allemaal überhaupt kan. En, ook afgaande op jullie reacties, het kan dus, mits je een fijne flexibele oppas hebt. Wil geen verrassingen over een paar jaar, als ik wel heel graag wil, en vriend meent dat het allemaal niet kan, zelf niks wil laten, of dat het praktisch gewoon onmogelijk zou zijn. Ik denk dat het goed is om van elkaar te weten hoe je over zulke dingen denkt (voorbeeld: als hij perse een groot gezin wil, kan ie beter nu een andere vriendin zoeken dan over 2 jaar, want dat gaat m met mij echt niet worden)

Oh, en de dooddoeners 'je neemt geen kinderen je krijgt ze, het is geen accesoire of -omdat het kan-' kom zeg... Volgens mij heb ik benoemt dat m'n eitjes nu niet op knappen staan en ik juist dingen goed overweeg mbt de toekomst. We zijn niet allemaal geboren met rammelrende eierstokken he, dat wil helemaal niet zeggen dat je geen goede moeder kunt zijn.

**Geplaatst**: 06-10-17 20:42

Geplaatst: 06-10-17 20:42

Het is goed om van te voren de mogelijkheden te bekijken. En te bespreken of je op één lijn met je partner zit.
En mocht het toch anders lopen dan verwacht, is er vaak toch wel een oplossing te vinden. Je kunt niet je hele leven plannen.

En ik heb ook nooit echt rammelende eierstokken gehad hoor. Pas toen ik de vader van mijn kinderen ontmoette, wist ik dat ik toch wel graag kinderen wilde.
En nu heb ik er 3

**Geplaatst**: 06-10-17 20:53

Geplaatst: 06-10-17 20:53

Anoniem schreef:
Kinderen "neem" je toch omdat je die graag wil, omdat je daar graag voor wil zorgen en dat zeker de eerste 18 jaar bijna fulltime wil doen? Het zijn geen dingen die je in je vrije tijd als hobby erbij doet.
Als je (beiden) niet bereid bent om iets aan werk of hobby tijd in te leveren, waarom zou je dan een kindje willen? Omdat het kan? Als statussymbool? Omdat het "zo hoort"?
Ik snap dat je wil blijven werken, maar dat hoeft niet fulltime en ten koste van tijd met kinderen toch?

mee eens, met de kanttekening dat je natuurlijk niet 18 jaar fulltime hoeft te zorgen. Kinderen worden zelfstandiger. Maar met name de eerste jaren zou ik niet willen dat mijn kind meer bij de oppas is dan bij mij.

**Geplaatst**: 06-10-17 21:47

Geplaatst: 06-10-17 21:47

Ik heb niet alles gelezen, maar ik zit in het zelfde schuitje.
Ik ben nu 40 weken zwanger van ons 2e kindje en onze 1e kindje wordt over 2 weken 2 jaar.
Mijn man is internationaal vrachtwagenchauffeur (weekenden thuis) en ik werk in de horeca (1 dag in het weekend)
Doordeweeks werk ik 2 dagen en past mijn schoonmoeder op. Maar ook als er wat is, als ik er een keer door heen zit, dan hoef ik maar een appje te sturen en ze komen de kinderen ophalen. Dat is wel een fijne gedachte.

In het weekend heeft manlief 1 dag de kinderen voor zichzelf. En ja, hij kan dan zijn sport/hobby niet uitoefenen. Maar dit is een keuze die je maakt. De andere dag van het weekend doen wij als gezin leuke dingen. Als er niets op de planning staat kan manlief zijn hobby (vissen) uitoefenen. Maar een wedstrijdsport is niet te combineren met zijn werk.
Mijn hobby, paardrijden, staat op een heel laag pitje. Zit er zelfs over na te denken om helemaal te stoppen, totdat de jongste naar de basisschool gaat. Doordeweeks ga ik wel eens naar stal toe, maar echt rijden gaat niet lukken. Helemaal niet nu ik zwanger ben natuurlijk.

Mijn man en ik wisten van elkaar welk beroep we hebben en wisten ook dat we weinig tijd samen hebben. Maar dat is een keuze die we hebben gemaakt. Ook weten we dat we als gezin weinig tijd samen hebben. Maar onze kinderen hebben, op 2 dagen na, wel altijd een mama of papa om zich heen. Dat kunnen niet veel kinderen zeggen.

Mijn man heeft wel eens gedacht om op het binnenland te gaan rijden (dat kan bij zijn werkgever) alleen dan zou hij de kinderen niet meer zien dan nu. Sochtends gaat hij weg als ze nog slapen en Savonds komt hij thuis als ze al op bed liggen. En hij zou onder de streep veel minder nachtrust krijgen dan nu. (Hij heeft een tijdje op binnenland gezeten). Dat zou natuurlijk bij een andere werkgever anders zijn, maar hij werkt graag waar hij nu werkt.

Het is een keus die jullie samen moeten maken, je moet beide "offers" brengen. Maar een kind geeft ook heel veel. En dat ik mijn paard dan maar aan de kant doe om er voor mijn kind te zijn dat is dan niet anders. Paarden zullen er over 15 jaar ook nog wel zijn. En dan kan ik het altijd weer oppakken. Maar mijn vreugde haal ik nu uit mijn kind (ipv paard). Als ze weer eens bloemetjes gaat plukken of kastanjes gaat zoeken. Hoe blij ze wordt als ze een dier ziet en hoe trost ze op zichzelf is als haar iets lukt. Ik zou een leven zonder kinderen niet meer voor kunnen stellen.
En natuurlijk denk ik wel eens terug aan de tijd dat we nog geen kinderen hadden, dat we zomaar weg konden. Mijn man in het weekend en ik doordeweeks alles konden doen wat we wouden zonder na te hoeven denken over oppas oid. Maar die tijd krijg je wel weer terug!
Maar goed, dit is hoe ik erover denk. En iedereen denkt er weer anders over...
Jullie moeten er samen uit komen. En je goed beseffen dat alles anders gaat worden. Je de dingen niet meer kunt doen, of minder makkelijk dan nu. Maar die tijd komt wel weer terug!

**Geplaatst**: 07-10-17 08:36

Geplaatst: 07-10-17 08:36

Ik herken het wel terwijl het hier toch anders ligt. Ik werk nu 36 uur in loondienst, mijn man is zzper. Echter is hij afhankelijk van wat hem qua opdrachten word aangeboden. Zo moet hij de ene maand iets afzeggen omdat er al een opdracht geplant staat (je moet ervoor naar locatie dus je kan niet anders) een andere maand kan het zomaar zijn dat hij maar 3 dagen werk heeft. Gemiddeld heeft hij wel een goed inkomen maar als we aan kinderen beginnen wil ik heel graag wat minder werken, maar dan vind ik het toch wat eng qua financiën.

Hij kan ook niet met zijn beroep zeggen ik neem een dag standaard vrij, maar soms heeft hij bijvoorbeeld maar 2 dagen werk per week. Dus met flexibele opvang zou dat prima gaan. Ik vind het dus vooral qua financien lastig hoe we het straks goed in kunnen delen. Maar meer omdat ik altijd de stabiele factor ben geweest.

Het is ook ontzettend lastig om te berekenen hoeveel je dan overhoud, hoeveel opvang kost, hoeveel je met minder uren werkt, wat je kwijt bent aan spullen voor de baby, hoeveel toeslag je krijgt.

**Geplaatst**: 07-10-17 08:53

Geplaatst: 07-10-17 08:53

Wat ik gemerkt heb in de zorg het afgelopen jaar is datde werkgevers zoveel krachten te kort komendat je wel degelijk afspraken kan maken over wanneer je wel of niet kan werken. In de thuis zorg, maar zelfs in huizen. Ik had ook zoveel problemen met oppas regelen en heb een jaar in de "uitzend zorg" gewerkt. Werken wanneer jij kan ! Via dat werk banene aangeboden gekregen en simpel weg mijn eisen op tafel gelegd. " Ja hoor, ik zou hier best willen werken maar dan alleen op die dagen, en die diensten." Tot vorig jaar onmogelijk. Nu werk ik al een half jaar voor 1 baas en enkel nachtdiensten. Dat komt voor mij het beste uit. Overdag is ze naar school of oppas, snachts is in ons geval Papa thuis. En ik ben niet meer de enigste die vaste dagen heeft. Dus misschien eens thuis puzzelen en dan gaan shoppen in de zorg aanbieders.

**Geplaatst**: 07-10-17 14:51

Geplaatst: 07-10-17 14:51

Concorde schreef:
Ik ben niet een of andere carrièrevrouw die perse fulltime wil werken (staat ook nergens geloof ik).

Ik nam het voor je op in de kritiek die hier af en toe langskwam, waarom dan zo'n &^* opmerking.

Ik ben wel een of andere carrièrevrouw die perse fulltime wil werken, en gelukkig maar , want daar zijn er te weinig van in dit land. Het zijn nml grotendeels mannen die dat doen, en dat maakt dat de maatschappij nogal man georienteerd is.

Prima dat je zelf geen carrière wil maken, maar geef dan niet op anderen af die dat wel willen.

edit : typo

**Geplaatst**: 07-10-17 17:42

Geplaatst: 07-10-17 17:42

Wow MariekeB volgens mij trek je dat toch even uit de context hoor... TS bedoelde het helemaal niet zoals jij het opvat.

Maar jouw reactie is wel heel erg denigrerend vind ik

**Geplaatst**: 07-10-17 23:52

Geplaatst: 07-10-17 23:52

Robin_S schreef:
Wow MariekeB volgens mij trek je dat toch even uit de context hoor... TS bedoelde het helemaal niet zoals jij het opvat.

Maar jouw reactie is wel heel erg denigrerend vind ik

En dan lees jij mijn reactie weer anders dan ik hem bedoel en zo komen de misverstanden in de wereld.
En wellicht las ik de opmerking ook anders dan TS hem bedoelde, dat zou kunnen. Misschien ben ik net even te vaak erop aangesproken dat ik zowel fulltime als internationaal werk.

Als ik dat verkeerd begreep, Excuus

**Geplaatst**: 08-10-17 21:57

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 08-10-17 21:57

Het is een hele lastige combinatie vind ik. Ik werk part time en mijn man fulltime waarbij hij vaak hele periodes weg is maar je bent echt afhankelijk van een hele goede flexibele gastouder. Zodra die niet kan moet je voldoende back up hebben anders hang je. Zoek ook goed uit of het financieel wel haalbaar is want als je voor bijvoorbeeld nachts ook opvang moet hebben of extra dagen omdat je net de uit nachtdienst komt kan het uiteindelijk nog wel eens heel weinig opleveren.

Vergis je niet in de impact die een kind heeft. Het is dus echt belangrijk om ook tijd voor jezelf te nemen. Wie past er dan op je kind?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-17 22:36

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-17 22:36

@MariekeB; met het fulltime werken doelde ik op de post van Tica. Die kwam op mij over alsof ik kinderen als een soort extra hobby wil, waar we niets voor willen laten, en dat is absoluut niet zo.

Ik heb helemaal niets tegen fulltime werkende moeders (vind het erg knap zelfs), maar in mijn geval zou dat (ook door vriend zijn werktijden) inhouden dat het kindje zo'n beetje volle weken op de opvang zit, en dan kan ik er net zo goed niet aan beginnen. Ik zou dan nooit het gevoel hebben het goed te doen omdat ik niet op 2 plaatsen tegelijk kan zijn.

**Geplaatst**: 08-10-17 23:01

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 08-10-17 23:01

Het is een lastige combinatie denk ik, maar het valt of staat bij communicatie in jullie geval.Of in de toekomst dan!

Valkuil van heel veel vrouwen is dat zij meer verantwoordelijkheid voelen. En dan zichzelf of hun baan wegcijferen.Dat is totaal ongelijkwaardig! Als jij en je vriend echt en oprecht samen naar oplossingen kunnen zoeken; go for it! Maar als een kindje voor jou betekend dat jij alle lastige situaties moet oplossen, steeds weer gedoe hebt met je rooster inplannen en later er altijd alleen voor staat met mbt voortgang of leerling gesprekken...Daar zou ik voor passen zeg maar. Samen ouders lijkt mij fantastisch! In je eentje omdat het leven van de ander zo belangrijk is not so mutch.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-17 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-17 23:19

Rytir schreef:
Maar als een kindje voor jou betekend dat jij alle lastige situaties moet oplossen, steeds weer gedoe hebt met je rooster inplannen en later er altijd alleen voor staat met mbt voortgang of leerling gesprekken...Daar zou ik voor passen zeg maar. Samen ouders lijkt mij fantastisch! In je eentje omdat het leven van de ander zo belangrijk is not so mutch.

Zo voel ik het ook een beetje aankomen en ik ben nog aan het uitvogelen of ik dat allemaal OK vind. OP dit moment nog niet denk ik, maar hoef nu ook nog niet te kiezen, dat scheelt.
Hij wordt gewoon een weekend-papa dan, terwijl hij zelf weet hoe dat eruit ziet (had vroeger vriendjes waarvan de vader ook chauffeur was en alleen thuis in de weekenden), en eerder tegen mij altijd zei dat hij dit nooit zo zou willen- maar net als zijn eigen vader wilde zijn (die er wel was...). Maargoed- dat was dus voordat 'ie tot de conclusie kwam dat de kans dat 'ie een baan met normale werktijden vindt nihil is. Ik ben bang dat 't uiteindelijk bij mij gewoon gaat wringen.

**Geplaatst**: 08-10-17 23:39

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 08-10-17 23:39

Je zegt dat je het nu nog niet hoeft uit te vogelen maar eerlijk is vals; je bent er wel mee bezig... En je vriend Ook! Jullie zijn beide bereid om de volgende stap te zetten maar elkaar aan het aftasten. Dus blijf met elkaar in gesprek! En bedenk, zijn baan is niet belangrijker dan de jouwe! Hij heeft een fijne baan maar jij Ook! Tenzij hij twee ton omzet per jaar en jij 25k, dan kunnen jullie het hebben over kosten en baten

**Geplaatst**: 08-10-17 23:47

Geplaatst: 08-10-17 23:47

Mijn man is doordeweeks van huis ivm zijn werk.

We hebben samen 2 kindjes van 1,5 jaar en 15 weken. Ik werk 20-24 uur onregelmatig en beide ouders wonen op 200 km afstand. We hebben 4 paardjes.

Plannen plannen plannen en soms lopen die planningen nog beter als je alleen rekening hoeft te houden met jezelf en de kindjes dan wanneer ie daar ook nog een onregelmatige man in moet verwerken ;-)

.

Ik ondervind plantechnisch momenteel weinig hinder enkel bij ziekte of onverwachte omstandigheden. Heb met mijn werkgever tot het einde van het jaar een redelijk ‘vast’ rooster qua dagen kunnen afspreken zodat ik iets kan sturen. Dit door een vaste werkdag en een vaste vrije dag.

Mijn dagdiensten zijn lange dagen. Ik sta om 5.15 op en doe tegen 23.30 het licht uit. Als dat het is voor die dag is het te overzien, maar nachtvoedingen, ziekte, niet kunnen of slapen zijn killing als je er alleen voorstaat. Onze oudste is gelukkig een goede slaper, de jongste moet gezien haar leeftijd nog ritme vinden. Daarnaast geef ik ook nog borstvoeding.

Avonddiensten draai ik nu alleen op vrij, za of zo, omdat hij die dagen thuis is en de kindjes op vrijdag om 18.00 van het KDV kan halen op vrijdag.

Het pittigste vind ik de nachten en het gebrek aan momenten om op te laden omdat je in je eentje zonder achterban meer aan huis gebonden bent. Je ( of nouja ik) bent altijd stand-by als mama. Soms is een uurtje paarden of sporten al genoeg om er weer tegen aan te kunnen, maar vaak zit dat er gewoon niet in. Accepteren dat niet kan is soms beter te aanvaarden dan de illusie dat het ergens tussen de verdrijven door wel lukt brengt ook al rust :Y)

Onze kindjes gaan gemiddeld 1,5 dag per week naar het KDV en max 2 dagen dat is nog best te overzien.KDV is flexibel en als ik ivm met afspraken ineens onverwachts omhoog zit kan ik altijd op ze rekenenden. Heel fijn.

**Geplaatst**: 09-10-17 09:05

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 09-10-17 09:05

Hier een soortgelijke situatie met een kindje van 2.

Mijn man is chauffeur en overnacht soms maar weet ook nooit hoe laat hij begint of klaar is.

Hij is wel op maandag thuis blijkbaar transport technisch een rustige dag en heeft dan pappadag.

We hebben 4 paarden aan huis (waarvan 2 van hem).

Het is best zwaar en hectisch en daarom is er ook nog geen nummer 2 (of op komst).
Ik sta regelmatig om 5.15 met een zaklamp paarden te voeren en dergelijke.

Kind is 1 dag bij gastouder en 2 dagen bij mijn ouders ik werk 4 dagen.
Een heel fanatiek sportpaard en wedstrijden kan ik nu niet combineren maar heb nu een Iers sportpaard die ik een week kan laten staan en dan opstappen. En rij af en toe een recreanten wedstrijd.

**Geplaatst**: 09-10-17 09:38

Geplaatst: 09-10-17 09:38

Concorde schreef:
@MariekeB; met het fulltime werken doelde ik op de post van Tica. Die kwam op mij over alsof ik kinderen als een soort extra hobby wil, waar we niets voor willen laten, en dat is absoluut niet zo.

Ik heb helemaal niets tegen fulltime werkende moeders (vind het erg knap zelfs), maar in mijn geval zou dat (ook door vriend zijn werktijden) inhouden dat het kindje zo'n beetje volle weken op de opvang zit, en dan kan ik er net zo goed niet aan beginnen. Ik zou dan nooit het gevoel hebben het goed te doen omdat ik niet op 2 plaatsen tegelijk kan zijn.

Dank voor je reactie , ik reageerde wat teveel vanuit m'n gevoel en andere ervaringen ( ons kind zat trouwens 3 dagen per week op de opvang, mijn man werkt(e) namelijk wat minder , en ik ben erg flexibel dus kan ook nu geregeld een middagje doen ( De jongste is nu 10 de oudste 21 )