Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-09-17 14:51

Geplaatst: 20-09-17 14:51

Allereerst: dit beleid geldt alleen in het ziekenhuis als je moeder opgenomen ligt. Op alle andere momenten is dit beleid nergens snel genoeg terug te vinden om op basis daarvan niet te reanimeren. De discussie hierboven wordt nu andersom gevoerd (namelijk dat je NIET gereanimeerd wil worden) en dat is omdat iedereen er in den beginsel vanuit moet gaan dat je WEL gereanimeerd wil worden.

In het ziekenhuis, bij een opname, kan dat anders zijn. Ik werk zelf in de verpleeghuiszorg, veel verpleeghuizen gaan in den beginsel uit van NIET reanimeren, tenzij anders vastgelegd en dat moet dan goed worden genoteerd ergens. Maar tegelijk, als onze bewoners met familie naar buiten gaan en in het winkelcentrum een hartstilstand krijgen dan zal een EHBO'er gewoon gaan reanimeren, tenzij familie dat tegenhoud misschien.
Overigens heb ik nog nooit meegemaakt dat een arts hierbij tegen het besluit in gaat van de cliënt zelf en dat vind ik ook nogal grof eigenlijk. Het MAG wel, als arts mag je aangeven dat een reanimatie medisch zinloos is in de situatie, maar ik vind deze manier niet echt heel netjes.

Voor nu hoef je je dus nergens zorgen over te maken (wat heet, iig niet rondom het reanimeren), op straat is er niemand die dat beleid van die arts zal opvragen voor ze beginnen. Ook ambulances krijgen die code in NL vrijwel nooit mee. Als jij aan de telefoon aan geeft dat je belt voor een reanimatie rukken ze gewoon uit.

Wat ik wel zou doen is zodra ze start met de chemo (en dan langere tijd in het ziekenhuis is, waar het beleid dus wel geldt op de afdeling) in gesprek gaan met arts, waarom hij hier voor kiest en dat jullie hier tegen in gaan. Misschien heeft je moeder het niet helemaal goed begrepen, misschien heeft de arts je moeder niet helemaal goed begrepen. In ieder geval zaak om dit uit de wereld te helpen, stel dat haar iets gebeurt op die afdeling en ze overlijd houden jullie voor altijd een "wat als" gevoel.

**Geplaatst**: 20-09-17 15:04

Geplaatst: 20-09-17 15:04

Ik vind dit toch wel een hele heftige mededeling van de arts hoor!

Maar in de praktijk denk ik dat dit niet eens na te gaan is.
Natuurlijk is het te hopen dat je moeder zich nog een hele lange tijd goed blijft voelen en bij jullie kan blijven.
Maar stel dat ze een hartstilstand zou krijgen, dan zou het echt al bij die arts moeten zijn of op de afdeling waar ze alle medische geschiedenis van je moeder weten, willen ze direct besluiten niet te reanimeren.
Gebeurt het thuis, op straat of bij wijze van op de spoedeisende hulp als je moeder daar is voor foto's omdat ze haar arm gebroken denkt te hebben .... er zal dan direct gereanimeerd worden. Omstanders, ambulanceverpleegkundige en zelfs artsen die je moeder en haar dossier niet kennen zullen echt wel direct beginnen met reanimeren. Er is dan geen tijd om een dossier op te vragen.

**Geplaatst**: 20-09-17 15:28

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst: 20-09-17 15:28

Toen mijn moeder voor de laatste keer (dat wisten we toen nog niet overigens) opgenomen werd, heeft zij een akkoord "moeten" geven om niet te reanimeren mocht haar hart ermee stoppen. Gezien haar enorm slanke postuur en broze botten zou reanimeren bij haar neerkomen op het verbrijzelen van borstkas en ribben, ook niet bepaald gezond of levensreddend voor iemand in een vergevorderd stadium van copd. Zou er zoiets ook tegen jouw moeder gezegd kunnen zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-09-17 15:41

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-17 15:41

Nou dat is het hem juist, mijn moeder is lichamelijk nog in vrij goede conditie, prima op gewicht ook. Wat ik eerder schreef, nog geen maand geleden wist ze van niets en deed ze alles wat iedereen doet. Dit komt als donderslag bij heldere hemel voor ons allemaal. En ik begrijp het heel goed dat je dmv een reanimatie geen kasplantje moet willen creëren, maar ik denk dat nu nog niet de tijd is dat dit het geval zou zijn.

Het feit dat dit nu enkel zou gaan om het moment waarop ze zou zijn opgenomen in het ziekenhuis en er zou een hartstilstand komen, maar niet thuis of ergens anders vind ik wel goed om te weten. Ik ga dit ook met haar bespreken.

Bedankt iedereen voor jullie berichten, ik probeer het echt zo nuchter mogelijk te bekijken.

**Geplaatst**: 20-09-17 15:48

Geplaatst: 20-09-17 15:48

Het niet reanimeren op medische gronden is voor ons, als ambulance personeel, een rede om niet te beginnen aan een reanimatie. Evenals een Niet reanimeren penning, een Niet reanimeren verklaring van de familie of huisarts.

Als wij patiënten vervoeren naar een ziekenhuis vanaf een verpleeghuis, huisarts oid hebben we vaak al een reanimatie verklaring. De huisartsen in NL zijn daar al best ver mee.

Als artsen een NR verklaring op medische gronden uitschrijven doen ze dit omdat genezend behandelen niet (meer) aan de orde is. Dit is in overleg met de patiënt zelf gedaan. Artsen zullen dit nooit uit eigen idee mogen doen. Wel mogen zij adviseren. Vooral omdat je beschrijft dat de behandeling palliatief is en niet meer genezend. Ik weet hoe dit voor TS voelt, helaas kreeg mijn moeder ook een NR verklaring op medische gronden en is zij helaas overleden. Het voelt als heel definitief dat je moeder niet te redden is.

Vele mensen weten ook niet dat wij, als ambulance personeel, maar ongeveer 10% van de reanimatie behoeftige patiënten met een hartritme in het ziekenhuis krijgen. Daarvan overlijd een groot gedeelte binnen 48uur of heeft ernstige hersenschade, waardoor op een normaal manier leven niet meer kan.

Mocht het zo zijn dat wij bij een reanimatie behoeftige patient komen op straat, zullen wij altijd starten. Horen wij later dat deze persoon een NR verklaring heeft of een wilsbeschikking, stoppen wij eigenlijk direct. Dit is namelijk de wens van deze persoon/ familie.

Iid krijgen wij bij de melding niet gelijk mee of iemand een NR verklaring heeft. Krijgen wij te horen via familie, huisarts of vinden wij een NR verklaring in de zorg map zullen wij stoppen.

Als ik op straat, in burger, een persoon zou moeten reanimeren en ik vind een Niet-reanimeren penning dat zal ik niet beginnen. Deze personen hebben daar vaak goed over nagedacht, zou ik beginnen dat doe ik dit tegen de wens van deze persoon in.

Maar als wij bij een patiënt zijn die een NR verklaring heeft op medische gronden of een NR verklaring heeft in de map en er is 1 familie lid die WEL wil dat de er gereanimeerd word starten wij vaak niet. Als deze verklaring is ondertekend door de Huisarts en patiënt dan is deze rechtsgeldig. Vaak is er over zo'n verklaring wel degelijk nagedacht.

Dit betreft niet mijn mening maar zijn dit, voor zover mij bekend, de regels.

**Geplaatst**: 20-09-17 15:48

Geplaatst: 20-09-17 15:48

Iedereen die succesvol gereanimeerd wordt het het risico om een kasplantje te worden... je hebt sowieso altijd een periode zuurstof gebrek gehad.
Maar als je moeder het echt wel wil moet ze het bespreken met de behandelend arts, en indien geen ingang met de cliënt vertrouwenspersoon van het ziekenhuis of de manager van de afdeling.
Als je het echt wil, moet je er ook voor gaan

Of het lukt durf ik niet te beloven.

Want vanuit medische redenatie is het puur een afweging... je moeder ís namelijk geen gezond persoon, ook al voelt ze zich nu wel zo. Ik kijk er ook zo tegen aan door alle ervaringen die ik heb op dat gebied. Maar ik weet ook dat, zeker mensen vol in het leven, er alles aan zullen doen om door te zetten. Dat begrijp ik ook, heb ik bij mijn vader en andere familieleden ook gezien die jong stierven. Maar bijvoorbeeld mijn vader had ik een veel zachtere dood toegewenst. Omdat hij bleef vechten en vechten is het een hele nare situatie geworden, voor hem, maar ook voor ons, die beelden gaan nooit meer weg.
Maar ik weet ook hoe sterk de drang naar leven op zo'n moment is, ik denk er nu zo over, maar als ik zelf ziek en waarschijnlijk heel anders

**Geplaatst**: 20-09-17 15:51

Geplaatst: 20-09-17 15:51

Ik vind het een bijzonder heftige uitspraak van de arts, zeker bij iemand die nog in relatief goede conditie verkeerd en zelf aangeeft wel gereanimeerd te willen worden...

Ik heb het zelf meegemaakt met mijn moeder die in kritieke toestand in het ziekenhuis lag. Daar kwam de IC arts 's avonds naar me toe om te melden dat het afgelopen was en dat, mocht mijn moeders hart stoppen, ze niet gereanimeerd ging worden. Maar zij lag kritiek op de intensive care. Drie dagen later is ze overleden. Een heel andere situatie dus, waarbij ik het bij mijn ervaring een logische opmerking vond die de ernst van de situatie nog eens benadrukte. Bij de situatie van TS vind ik het onnodig cru.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-09-17 15:51

Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-17 15:51

Bedankt voor je reactie, maar dit moet dus ondertekend zijn door de patiënt? En als dat niet is gedaan dan?

**Geplaatst**: 20-09-17 15:54

Geplaatst: 20-09-17 15:54

Ook bij mensen die fit zijn, goede conditie en gewicht hebben de kans aanwezig dat ook zij na reanimatie een kasplantje kunnen worden.

Een niet reanimeren ketting of tatoeage (allebei geldig) daar hoor je de reanimatie voor te staken. Soms zie je dat pas als je bijvoorbeeld de defibrillator stickers op de borst plakt. Dan ben je genoodzaakt te stoppen. Als je ze nog over het hoofd ziet, doordat hij achter de hals is geschoven oid kun je daar natuurlijk niks aan doen.

Wat ik wel heb geleerd bij reanimatiecursus is dat wanneer je iemand aantreft met een ketting of tatoeage en je de reanimatie wil staken, maar de omstanders je dwingen te reanimeren (mensen die minder verstand ervan hebben wat die regels daarvan zijn) om het reanimeren toch op te starten. Om jezelf te beschermen dat je door het staken niet in elkaar word geslagen. Onder de mom van andere helpen als jezelf niet in gevaar brengt.

Ik vind het desondanks een pittige uitspraak van de arts. Maar een patiënt mag ten alle tijden beslissen wat er met hem/haar gebeurt wanneer zich zo'n situatie voordoet.

Al zou ik hier wel heel goed over nadenken wat de consequenties zullen zijn mbt kwaliteit van leven.

Heel veel sterkte de komende tijd TS!

**Geplaatst**: 20-09-17 16:20

Geplaatst: 20-09-17 16:20

Ten eerste heel veel sterkte. Het is niet niks allemaal.
Mijn schoonvader is ook ongeneeslijk ziek en van hem begreep ik dat hij wel de keuze/vraag kreeg of gereanimeerd wil worden. Hij wil dit dan niet.
Bij hem zijn ze ook aan het behandelen maar zal niet genezend zijn.

Kan je niet in contact komen met die arts? Hier gaat er altijd iemand mee van de familie zodat alle informatie goed wordt opgenomen en doorgegeven.

**Geplaatst**: 20-09-17 16:26

Geplaatst: 20-09-17 16:26

@Murosch, in het ziekenhuis word dit met je moeder besproken en is dit in haar dossier gezet. Dan is dat in overleg gegaan zeg maar. Een soort van digitale handtekening.

Mocht het zo zijn dat je moeder reanimatie behoeftig word in de thuis situatie dan zullen wij gewoon starten. Als wij niks horen van een NR verklaring op medische gronden zullen wij gewoon gaan reanimeren en mochten we ritme krijgen en naar het ziekenhuis gaan dan gelden daar die regels van het dossier.

**Geplaatst**: 20-09-17 16:30

Geplaatst: 20-09-17 16:30

Ik heb niet alles gelezen, maar ik wil als arts wel reageren.
Wij kunnen inderdaad in het ziekenhuis op medische gronde bepalen dat wij iemand niet reanimeren. Let op: dat geldt in het ziekenhuis waar het genoteerd is, niet pp straat. Wat hier vast vaker is gezegd, is dat als iemand al in slechte staat (in dit geval kanker) is, de kans dat iemand er als een kasplantje uitkomt groot is. Daarbij lijkt het mij een fijnere dood om te overlijden aan een hartstilstand, dan aan de lijdensweg die er vaak bij kanker komt kijken. Even cru gezegd, maar zo is het wel. Ik snap de beslissing van de arts dus wel heel goed, maar het is altijd naar om met zoiets te worden geconfronteerd.

**Geplaatst**: 20-09-17 16:34

Geplaatst: 20-09-17 16:34

Een arts mag idd besluiten niet te gaan reanimeren op basis van medische redenen.
Maar dat een arts besluit op basis van de gegevens die je hier geeft heb ik nog nooit mee gemaakt. Betuigd in mijn ogen ook niet het respecteren van de autonomie van de patiënt.
Ik zit alleen heel hard na te denken bij wie je deze kwestie kan neerleggen. Ik denk een patiënten belangen groep ofzo. Je moedwer verdient het om haar leven in te vullen zo als zij dat wil en zich veilig te voelen in het ziekenhuis.

**Geplaatst**: 20-09-17 17:41

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst: 20-09-17 17:41

Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis. Er kan inderdaad op medische gronden een niet reanimeren beleid worden afgesproken. Dit geldt alleen in het ziekenhuis, Ik denk dat het vooral erg rauw op jullie dak valt allemaal en jij en je moeder misschien het gevoel krijgen dat er niet alles aan gedaan wordt nu om nog zoveel mogelijk tijd samen te hebben. Bovenop al het nare nieuws dat jullie nu al te verwerken krijgen. Je moeder voelt zich misschien niet eens veel zieker dan een paar weken geleden en nu staat alles op zn kop. Terwijl wist je nog van niks, het geen eens een vraag was of ze wel of niet gereanimeerd wilde worden. Lijkt me een heel heftige tijd zo en ik wil jullie heel veel sterkte wensen.

Ik zou het even de tijd geven om te laten bezinken allemaal. En om even te relativeren. Want een reanimatie is alleen nodig bij een hartstilstand. Zoiets ontstaat niet zomaar. Er zou dan bijv ook nog sprake zijn van een hartkwaal. Of je moeder raakt zo verzwakt van de behandelingen dat haar hart het niet aankan. Komt er een hartkwaal bij, zal dat ook invloed hebben op de chemo, want die zullen ze dan waarschijnlijk niet meer kunnen geven, omdat je moeder dat lichamelijk niet aankan. Ook het herstel na een reanimatie is iets waarvan je je kunt afvragen of je moeder dit nog aankan.
Voor nu zou ik er rustig over nadenken, want er komt zoveel op je af. En dat ze niet reanimeren wil niet zeggen dat ze alle verdere behandelingen voor kwaliteit van leven niet inzetten. Alleen dat mocht nu dit er ook nog bijkomen, de uitkomst gewoon heel erg ongunstig is.

Mochten jij en je moeder nu merken dat het over een paar dagen toch echt niet lekker zit, dan zou ik het in het ziekenhuis bespreekbaar maken. Je moeder wordt vast binnenkort opgeroepen voor meer info over de chemo en de eerste behandeling. Geef dan bij die gesprekken aan dat het reanimatiebeleid jullie erg afgeschrokken heeft en jullie toch heel graag willen dat je moeder wel gereanimeerd wordt, dat jullie een beetje tijd nodig hebben om aan alles te wennen. De meeste artsen kunnen dit goed invoelen en kunnen er dan voor kiezen om toch een wel reanimeren beleid in het dossier te zetten, wat dan aangepast kan worden als je moeder wel zieker wordt.

**Geplaatst**: 20-09-17 18:04

Geplaatst: 20-09-17 18:04

Ik krijg sterk het idee dat de arts het niet erg subtiel heeft uitgelegd waar het nou eigenlijk op meer komt, of mogelijk is je moeder zo geschrokken dat ze alleen bepaalde woorden, zoals niet reanimeren, heeft gehoord en de uitleg er omheen volledig langs haar heen is gegaan.

Secricible legt het duidelijk uit hoe het zit.

Sterkte met alles, buiten om dit, hebben jullie erg heftig nieuws te horen gekregen.

**Geplaatst**: 20-09-17 19:06

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst: 20-09-17 19:06

Ts, omdat de arts van je moeder zeer waarschijnlijk weet wat er op de diagnose gaat volgen zal hij(weliswaar heel bot) gezegd hebben dat reanimatie niet gaat gebeuren. Hij zou communicatief het een stuk beter hebben kunnen verwoorden. Ik snap heel goed dat het voor je ouders en voor jullie heel heftig is allemaal maar even het gesprek met de arts en vooral hun huisarts aangaan is denk ik de beste stap die je nu kunt zetten. Ga mee naar de huisarts want die zal ook een grote rol in het vervolg van het ziekte proces van je moeder gaan krijgen, sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-17 08:08

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-17 08:08

Bedankt allemaal, ik heb hetgeen hier gezegd is met mijn ouders besproken. Het is me nu een stukje duidelijker geworden.

**Geplaatst**: 21-09-17 08:24

Geplaatst: 21-09-17 08:24

Murosch schreef:
bruintje123 schreef:
Er is helemaal niemand die zo toch weet wat je moeder heeft, tenzij ze het dossier bij de hand hebben.
Dus om het even te beschrijven ze valt nu midden in de winkelstraat neer. Als er dan mensen in de buurt zijn die kunnen reanimeren beginnen gewoon. De ambulance neemt het daarna gewoon over, want dat dossier is echt niet ineens boven water in dat korte tijdsbestek.

Maar hoe zou dat werken als er bijvoorbeeld thuis iets gebeurt en ze bellen 112 en er komt dan een ambulance. Vragen ze dan wel eerst die gegevens op?

Nee dat doen ze niet, zo heb ik ooit gehoord dat een man gereanimeerd werd omdat zijn vrouw 112 belde, echter wist zij niet dat haar man een niet reanimeren verklaring had, haar zoon wist dit wel maar was er op dat moment niet bij. Waardoor het ambulance personeel is begonnen met reanimeren. Man is uit de reanimatie gekomen terwijl hij dit dus niet wilde.

**Geplaatst**: 21-09-17 10:00

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst: 21-09-17 10:00

Gebeurt bij ons in het ziekenhuis regelmatig, dat iemand in het ziekenhuis al heeft aangegeven niet gereanimeerd te willen worden... Maar toevallig zijn ze bij iemand die wel begint met reanimatie, of in paniek 112 belt. Dan is het voor de ambulance moeilijk om te beslissen ermee te stoppen, dus die mensen komen wel eens bij ons op de spoedeisende hulp, waar wij dan bepalen te stoppen.

**Geplaatst**: 21-09-17 10:10

Geplaatst: 21-09-17 10:10

Murosch schreef:
Bedankt allemaal, ik heb hetgeen hier gezegd is met mijn ouders besproken. Het is me nu een stukje duidelijker geworden.

Ten eerste heel erg veel sterkte met de hele situatie!

Goed dat je het gesprek bent aangegaan en 'iets meer duidelijkheid' is in elk geval een positieve stap.
Al blijft het natuurlijk heftig en emotioneel.

**Geplaatst**: 21-09-17 10:51

Geplaatst: 21-09-17 10:51

Ik werk in de geriatrische revalidatie waar vrijwel iedereen een NRNB beleid heeft. Mensen die wel kiezen voor een actief beleid krijgen een gesprek met de arts waarin besproken wordt wat daarvan de gevolgen zullen zijn.

Veel mensen weten de gevolgen van een reanimatie niet. Zeker als je lichaam al zwak is (wat in het geval van de moeder van TS zo is, ook al voelt zij zich nog fit) is de kans nihil dat de persoon er zonder verdere schade uitkomt.
Wij hebben ook een neurologie afdeling waar gereanimeerde mensen worden gerevalideerd, maar hier zie je echt schrijnende gevallen, ook van mensen met een blanco voorgeschiedenis.

Een reanimatie in werkelijkheid heeft nooit een uitkomst zoals je in de series ziet

er is vrijwel altijd hersenschade waardoor het overlijden aan een hartstilstand een fijnere dood is dan wegkwijnen aan de gevolgen van een reanimatie met al een verzwakt lichaam...

Ik denk dat de arts het misschien niet goed of enigszins lomp heeft uitgelegd. Een nieuw gesprek om om verdere uitleg te vragen lijkt me zinvol

**Geplaatst**: 21-09-17 10:56

Geplaatst: 21-09-17 10:56

Delphi schreef:
Ik vind dit toch wel een hele heftige mededeling van de arts hoor!

En zoals de ts het gesprek beschreef, een "bed side manner" van niks...

**Geplaatst**: 21-09-17 15:37

Geplaatst: 21-09-17 15:37

xMereltje schreef:
Je hebt een ketting van reanimeer mij niet (volgens mij stichting levenseinde) en je kan ook een tatoeage laten zettn

Maar dat is als de persoon zelf niet gereanimeerd wil worden. Moeder van TS wil dat juist wel, dus die zal zo'n ketting niet dragen.

Murosch, sterkte met je moeder.

**Geplaatst**: 22-09-17 18:39

Geplaatst: 22-09-17 18:39

Ik kan je uit eerste hand vertellen dat ambulancebroeders zullen starten met reanimeren of zullen vragen of er gereanimeerd moet worden. In dit geval ging het om een 23 jarige, ook ernstig ziek. In het ziekenhuis kan inderdaad op medische grond worden besloten om te stoppen met reanimatie.

**Geplaatst**: 23-09-17 19:59

Re: reanimeren, in hoeverre eigen keuze?

Geplaatst: 23-09-17 19:59

Vervelend dat jullie zo van de mededeling geschrokken zijn! Ik vind het erg goed dat de arts van je moeder hier over nagedacht heeft en aangeeft waar de grenzen liggen, maar de manier waarop paste blijkbaar niet bij jullie. Het was fijner geweest als dit in goed overleg was gegaan. Ook zonder instemming van patient en/of familie mogen op medische gronden behandelbeperkingen (zoals niet reanimeren) worden afgesproken, maar ik streef er zelf altijd naar om dit in goed overleg te doen.

Als IC-arts heb ik veel met reanimatie te maken en de impact daarvan en de gevolgen zijn vooraf bijna niet te overzien voor leken. Reanimeren is eigenlijk niets meer of minder dan iemand met het nodige geweld proberen terug te halen uit de dood. Als er een ernstige onderliggende aandoening is is het vaak niet zinvol om dit te proberen. Ten eerste zal bij een onderliggende ziekte, zoals uitgezaaide kanker, de oorzaak van de reanimatie veel vaker liggen in andere zaken dan een primair hartprobleem. Je kunt dan bijvoorbeeld denken aan vocht in het hartzakje door kwaadaardige cellen. Het is dan moeilijker om het hart weer op gang te krijgen en de uitkomsten zijn vaak slechter. Ten tweede moet je als je moeder er goed uit komt rekening mee houden dat ze langere tijd (denk aan 6-12 maanden) zal moeten revalideren om weer in de buurt van haar oude niveau te komen. Bij zo'n ernstige onderliggende ziekte wordt je in die tijd vaak ingehaald door de ziekte en gaat het alleen nog maar achteruit. Heb al te vaak gezien dat iemand terug gehaald is uit de dood om vervolgens een aantal weken later nog een keer dood te gaan. En de tijd daar tussen in was dan vaak niet de beste...
Jouw moeders arts heeft er over nagedacht, maar vaak gebeurt dit niet op tijd. Dan sta ik om half vier 's nachts voor het besluit om iets wel of niet te doen in een situatie waarbij je een beslissing moet nemen in enkele seconden en waarbij geen tijd is om even rustig in het dossier te kijken. Familie geeft achteraf heel vaak aan dat ze spijt hebben van dingen die gedaan zijn en dat ze veel liever hadden gehad dat hun familielid in alle rust en bijzijn van de familie afscheid van het leven had kunnen nemen.