Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-09-17 16:48

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst door de TopicStarter : 07-09-17 16:48

@Janouk, We blijven hem zeker positief stimuleren. Hij is erg sportief en daar ook goed in, dat doet hem goed. Hij haalt er zelfvertrouwen uit en het is een goede ontlading. Ik merk nu hij ouder wordt dat hij zich gaat spiegelen en vergelijken. Het is zo moeilijk te begrijpen voor een 8 jarige dat iedereen anders is en iedereen goed is zoals hij/zij is.
Gelukkig zijn ze op zijn school ook bezig om te bekijken wat we het beste kunnen doen, wat het beste voor hem is en het beste past. Dus het komt ook vast goed.

**Geplaatst**: 07-09-17 17:00

Geplaatst: 07-09-17 17:00

Vergeet boven alles niet dat dyslectie niet alleen een beperking is maar ook een talent. Je moet alleen nog een manier van onderwijs vinden die daar bij aansluit.

**Geplaatst**: 07-09-17 17:05

Geplaatst: 07-09-17 17:05

akishino schreef:
@mina_dero, de extra bijles die je kreeg was dat dezelfde lesmethode als je klassikaal kreeg of werd het op een andere manier aangeboden?

ik kreeg en krijg bijles op de manier die bij mij past en dat is heel fijn en totaal iets anders dan wat de rest van de klas kreeg ik kreeg de zelfde stof maar anders uitgelegd onze schoolmethode was zonder uitleggende plaatjes en die had ik blijkbaar heel hard nodig er werd eerst een flink tijdje gezocht naar wat het beste bij mij pasten dat werd gedaan door mijn juf en een gespecialiseerd iemand[/quote]

Ik hoop dat dat voor mijn zoon ook geregeld wordt. Fijn om te horen dat je er zoveel aan gehad hebt.[/quote]

ik heb zelf na ander half jaar diagnose in groep 4 een half jaar in de taalgroep op de Annie MG schmidt school gezeten daar ging ik op dinsdag woensdag en donderdag naartoe en op maandag en vrijdag in mijn eigen klas is heel erg aan te raden maar dat is wel in Hilversum dus misschien dat er voor jou zoon in de buurt misschien iets vergelijkbaar is dat heeft mij heel erg geholpen een klas van max. 15 leerlingen (allemaal met een dyslexie diagnose) en 2 juffen die gespecialiseerd zijn in Dyslexie ik vond het daar fantastisch

**Geplaatst**: 07-09-17 17:08

Geplaatst: 07-09-17 17:08

Ik ben pas in de eerste klas van de middelbare school getest op dyslexie en man, wat een verademing toen er uit kwam dat ik dyslexie had. Op de basisschool hebben ze het nooit gezien/niet willen zien en ik ben er op eigen houtje door heen gekomen. Maar wat een enorme deuk is dat geweest voor mijn zelfbeeld. Op de middelbare heb ik er veel aan gehad, ik begreep mezelf een beetje, docenten hielpen waar ze konden en mijn toetsen werden voorgelezen (niet dat dat werkte, maar bij mijn examens bijv. weer wel).

**Geplaatst**: 07-09-17 17:20

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst: 07-09-17 17:20

Bij mijn zoon kwamen ze er pas mee in eind groep 6. Wij zijn toen bij het rid in Rotterdam geweest om hem te testen, en hij bleek dyslectie te hebben. Hij is toen bij rid een jaar lang elke week een uur op les geweest om te leren omgaan met dyslectie, het lezen ging steeds beter en na een jaar zat hij op het zelfde niveau als zijn klasgenootjes. Toen hij begon was zijn niveau eind groep 5 en toen hij klaar was eind groep 7. Hij zit sinds dit schooljaar in 1 havo en ook op deze school houden ze rekening met zijn dyslectie, hij krijgt extra bijles voor het leren en ze houden het in de les goed in de gaten.

**Geplaatst**: 07-09-17 17:24

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst: 07-09-17 17:24

Ik denk dat het lastige is dat je van jongs af aan ingeprent krijgt dat een functiebeperking (dus dyslectie, ADHD bv) ook echt een beperking is. In de realiteit betekent het vaak ook heel veel mooie dingen, kinderen die al van jongs af aan om leren gaan met een functiebeperking ontwikkelen vaak andere vaardigheden (zoals bij je zoon sportiviteit). Daarnaast heeft jong een diagnose stellen heel veel voordelen. Het geeft je zoon rust, hij weet waar het vandaan komt dat hij in sommige dingen minder goed meekomt, en daarnaast kan hij begeleiding krijgen waardoor het probleem klein gehouden kan worden en hij in de toekomst handvaten heeft om makkelijker mee te komen.

Ik heb mijn diagnose ADHD pas op mijn 20ste gekregen en merk eigenlijk nu pas hoe stom het is dat ik daar niet eerder mee bezig ben gegaan. Ik leer nu pas hoe ik moet omgaan met bepaalde mechanismen in mijn hoofd. Als ik daar op mijn 10e mee aan de slag was gegaan had dat me heel veel leed en tranen bespaard.

**Geplaatst**: 07-09-17 17:28

Geplaatst: 07-09-17 17:28

bij mijn zoon zei de onderwijzeres in groep 1 al.......je moet er nog niets mee doen, maar houd in je achterhoofd dat je zoon dyslectisch kan zijn. Ze maakte een aantekening op zijn kaart. Ze had 3 zonen met dyslexie en ze herkende zoveel in mijn zoon.

Hij kon niet rijmen.......... en wij maar oefenen: huis, muis - deur,geur - stoffer en hij zegt blik: beelddenken.
Hij kon de kleuren niet benoemen en onthouden.
Hij heeft nooit gekropen, maar op zijn billen zich voort bewogen.

Volgens haar alle voortekenen van dyslexie. En inderdaad toen in de groep 3 het lezen en automatiseren begon, zagen de onderwijzers meteen wat er aan de hand was door de aantekening op zijn kaart.

Zo super fijn om zo'n juf te hebben. Want ik kon de hele lagere school carrière terug vallen op haar deskundige en praktijkkennis.

**Geplaatst**: 07-09-17 17:31

Geplaatst: 07-09-17 17:31

Mijn zoon heeft ecxact hetzelfde
Maar kon nog nooit getest worden want moest in NL 3 maal onder de maat scoren op de Cito toetsen
Bizar want hij is niet toetsbaar
Zit nu in België op bijzonder onderwijs
In nl overigens ook al bijzonder onderwijs

Ga eens volgen hier .
Ik zou mijn zoontje graag getest willen hebben
Zijn zusje is getest en ernstige enkelvoudige dyslectie
En heeft daar extra begeleiding voor gekregen in groep 6 , zit nu ik groep 7
Ze scoort nog altijd niet volgens de groep 7 normen
Maar is wel erg gebaat bij de diagnose en de bijbehorende behandeling en aangepaste lesstof

Zij ging overigens elke dag met plezier naar school
Dat was bij mijn zoontje wel anders
Nu nieuwe school , nieuwe frisse zin

**Geplaatst**: 07-09-17 17:40

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst: 07-09-17 17:40

Ik denk persoonlijk dat het vooral voor je zoontje een "bevrijding" kan zijn als er officieel benoemd kan worden wat er aan de hand is. De nadelen van het testen (als die er echt al zijn) wegen imo echt niet op tegen de voordelen.

**Geplaatst**: 07-09-17 18:29

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst: 07-09-17 18:29

Het "stempeltje" (wat ik een onwijs negatieve bijklank vindt hebben) heeft enkel voordelen als er sprake is van dyslexie. Er kan rekening mee gehouden worden en juist zo vermijd je latere angst en stress bij het kind. Zonder die diagnose zou hij het idee kunnen krijgen dat hij dom is of niets kan, terwijl dat natuurlijk helemaal niet waar is. Die diagnose weigeren is een beetje rondlopen met een gebroken been; hoe je het ook wendt of keert, hij blijft gebroken. Of je dat nou wil of niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-17 11:32

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-17 11:32

Bizzybijtje schreef:
Het "stempeltje" (wat ik een onwijs negatieve bijklank vindt hebben) heeft enkel voordelen als er sprake is van dyslexie. Er kan rekening mee gehouden worden en juist zo vermijd je latere angst en stress bij het kind. Zonder die diagnose zou hij het idee kunnen krijgen dat hij dom is of niets kan, terwijl dat natuurlijk helemaal niet waar is. Die diagnose weigeren is een beetje rondlopen met een gebroken been; hoe je het ook wendt of keert, hij blijft gebroken. Of je dat nou wil of niet.

Zoals ik eerder zei is het niet mijn bedoeling om negatief over te komen. Ik ben absoluut niet tegen de testen die hij eventueel krijgt. Maar ik ben gewoon benieuwd of het voor mensen met dyslectie ook echt geholpen heeft dat ze de diagnose hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-17 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-17 11:41

@zinzi_jewel, wat ontzettend vervelend dat je zoon zo vast zit op het moment. Ik krijg het idee dat de school niet echt mee wil denken?

@janouk, de kleuterjuf van mijn zoon heeft nooit diagnoses of woorden in haar mond genomen, maar had ook al een aantal opmerkelijke feiten genoteerd. Zijn juffen in groep 3 en 4 ook al en nu gaat het balletje dan toch eindelijk rollen.

Volgende week vrijdag hebben we een gesprek, ik ben erg benieuwd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-17 11:42

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-17 11:42

Iedereen alvast ontzettend bedankt voor jullie reacties en info!

Ik hou jullie op de hoogte en meer reacties en meningen kan ik altijd gebruiken

**Geplaatst**: 08-09-17 12:32

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst: 08-09-17 12:32

Succes met vervolg. Komt goed.

Het aanbod staat van mijn zoon staat om online ervaringsvragen te beantwoorden als je daar een keer behoefte aan heb.

**Geplaatst**: 08-09-17 12:53

Geplaatst: 08-09-17 12:53

akishino schreef:
@zinzi_jewel, wat ontzettend vervelend dat je zoon zo vast zit op het moment. Ik krijg het idee dat de school niet echt mee wil denken?

@janouk, de kleuterjuf van mijn zoon heeft nooit diagnoses of woorden in haar mond genomen, maar had ook al een aantal opmerkelijke feiten genoteerd. Zijn juffen in groep 3 en 4 ook al en nu gaat het balletje dan toch eindelijk rollen.

Volgende week vrijdag hebben we een gesprek, ik ben erg benieuwd.

Hij zit sinds 1/9 dit jaar op een andere school
Wat ik er meer mee wilde zeggen was
Als school denkt dat t tijd is om te testen
Vooral doen .
Ze hebben zich aan zoveel regeltjes te houden dat ze niet gaan willen testen als t niet echt nodig is .

**Geplaatst**: 10-09-17 15:28

Geplaatst: 10-09-17 15:28

janouk schreef:
Hij kon niet rijmen.......... en wij maar oefenen: huis, muis - deur,geur - stoffer en hij zegt blik: beelddenken.

"Het moet rijmen" - tja, niet ieder kind zegt dat even veel.
Ik weet zo gauw geen rijmwoord op stoffer en als iemand mij 'stoffer..?' vraagt in een taalspelletje zeg ik ook blik.

Veel spelen met de versjes van Annie M.G. Smidt zet meer zoden aan de dijk.

En met ""beelddenken"" is niets, maar dan ook niets mis. (Het is wel lastig als een kind blijft hangen in het concrete aspect van het beelddenken. Maar abstract bellddenken sluit geen andere vaardigheden uit en je kunt er de Nobelprijs mee winnen.)

Citaat:
Hij heeft nooit gekropen, maar op zijn billen zich voort bewogen.

Dat is beslist geen ramp, maar hoogstwaarschijnlijk heeft hij een behouden STNR reflex. Als dat (en eventuele andere reflexen) 'weg' is/zijn, gaat zijn ontwikkeling veel gemakkelijker.
Inclusief kunnen automatiseren.
Dus is het een nuttige constatering, maar geen enkel argument. (= Dat een primitief reflex te lang aanwezig blijft is jammer, maar relatief makkelijk te verhelpen en verder zegt het niets over wie hij is of wat hij in de toekomst gaat kunnen.)
En hopelijk gaat hij in de toekomst de kleuren onthouden.
(...bij mijn vader werd toen hij 9 was kleurenblindheid vastgesteld. Een rode lijn op een groene ondergrond: onzichtbaar!)

Wel fijn, dat lezen pas in groep 3 begon, dat geeft kleuters de gelegenheid om die dingen te doen die voor kleiters belangrijk zijn (ipv rekenen en spellen waar ze nog niet aan toe zijn.)

**Geplaatst**: 11-09-17 08:02

Geplaatst: 11-09-17 08:02

Op de Montessorischool is het principe dat kinderen werken op hun eigen tempo. De een is klaar om te leren lezen als ze 5 zijn en dan ander pas als ze 7 zijn.

Op stoffer rijmt in het taalspel koffer.

Hij is inmiddels 22, afgestudeerd ingenieur informatica webtechnology, nog geen Nobelprijs

Het komt veel voor dat een bepaalde groep dyslecten niet kruipen als kind maar zich op hun kont voortbewegen.

Hij heeft zichzelf allemaal truukjes aangeleerd om de Nederlandse taal te kunnen onthouden.

Hij en zijn vrienden hadden op school bedacht om het verschil au en ou te onthouden:
Woorden met Au doen pijn, zo grappig en het werkte voor de dyslecten.
Auto, miauw (krabben), blauw (plek)
En woorden met ou doen geen pijn: houden van, kou, vertrouwen

Hetzelfde met ei en ij
Ij als het pijn doet: pijn, ravijn, lijden
En ei als het geen pijn doet: fontein, brein, sein, leiden

Dat vond ik zo slim van ze. Het is geen echte regel en klopt niet altijd, maar het helpt hem om de taal onder de knie te krijgen. Hij heeft geen woordbeeld, juffrouw, juvvrouw, jufvrouw: het is om het even, hij herkent het woord niet.

**Geplaatst**: 11-09-17 08:05

Geplaatst: 11-09-17 08:05

Ik herken het wordt wel maar vind ze alle drie goed.

**Geplaatst**: 11-09-17 08:06

Geplaatst: 11-09-17 08:06

Grappig, de AU-OU en EI-IJ heb ik samen met mijn zoon ook zo geleerd (poging tot)!
Engels heeft vooral ou woorden en Duits AU. Ook dit werkt niet perfect, maar goed genoeg voor mijn functionele analfabeet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-17 10:40

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-17 10:40

Gesprek met de leraar en ib'er gehad. Omdat het schooljaar pas net begonnen is zijn ze nog in kaart aan het brengen hoe mijn zoon functioneert en waar de valkuilen zitten. Een groot gedeelte kwam helemaal overeen met hoe wij (als ouders) hem kennen, maar omdat ze hem pas 4 weken "kennen" is het voor hun nog wat zoeken. Ze zijn er serieus mee bezig.

We hebben meteen een plan van aanpak gemaakt.
Te beginnen met een gesprek tussen mijn zoon en z'n leraar. Dit zal gaan over wat hij er zelf van vindt op school, hoe hij zich voelt, wat hij zelf denkt nodig te hebben, en vooral een vertrouwensband opbouwen met zijn leraar.

Ze gaan hem de komende tijd begeleiden zoals ze met dyslectische kinderen doen. Deze week en volgende week staan er een aantal klassikale toetsen op het programma. Over een tijdje toetsen ze weer en dan bekijken ze of de begeleiding z'n vruchten afgeworpen heeft.
Dan wordt er ook besproken of hij getest gaat worden op dyslectie. Hij wil dit nu persé niet, de gedachten dat hij twee dagen bij een wildvreemde dingen moet doen die hij moeilijk vind, daar word hij onzeker en boos van. We hebben afgesproken als zijn leraar en wij het nodig vinden om het toch te doen, dan gaat het gebeuren zodat we hem nog beter kunnen helpen, maar nu even niet. De ib'er vond het verstandig om dit pas te besluiten na het toets moment van november, dan hebben ze alles beter in kaart gebracht.

Zijn onzekerheid blijft ook een werkpuntje, zodra hij er even niet uitkomt gaat hij wiebelen, naar het toilet, spelen met z'n potlood, kletsen, naar buiten staren (want daar is alles veel leuker ;-)

) enz. Hij krijgt zijn gedachten niet meer op een rijtje en gaat veel te moeilijk denken om een opgave op te lossen, dus komt er niets meer uit z'n pen. Terwijl hij zich erg goed en lang kan concentreren bij dingen/vakken die hij goed begrijpt en kan.

Thuis gaan we verder met lezen en rekenen automatiseren. Dus voorlezen, zelfstandig lezen, luisterboeken, rekenen en splitsen en dat alles gegoten in een leuk speels jasje, zodat hij niet gedemotiveerd raakt.

Ik ben er in de afgelopen maanden steeds vaker achter gekomen dat hij zijn rust en zelfvertrouwen vind in de omgang met dieren. Onze hond is zijn maatje, die zoekt hij onbewust vaak op als hij er even niet uitkomt en ik merk dat ook bij de paarden van een kennis. Dat is iets waar ik wil bekijken wat de mogelijkheden zijn.

**Geplaatst**: 18-09-17 10:55

Re: Diagnose dyslectie, beelddenker.

Geplaatst: 18-09-17 10:55

Die herken ik: twee dagen lang een kind treiteren en pesten met dat doen wat-ie toch niet kan.

Ik ben blij dat we het de kleinkinderen konden besparen: anderhalf uur bewegingstesten zeggen veel meer en zijn minder belastend. (Huppelen, hinkelen, op 1 been staan, stilstaand naar het plafond kijken - ze vonden net biet alles leuk, maar vergeleken met 2 dagen zitten en ploetern een eitje.)

Niet alleen de dyslexie is over (gewoon, zonder aanhalingstekens weg), kleindochter meldde 'dat schrijven nu geen pijn meer deed'.
....heremijntijd nog aan toe!!!!

**Geplaatst**: 18-09-17 11:03

Geplaatst: 18-09-17 11:03

akishino schreef:
Thuis gaan we verder met lezen en rekenen automatiseren. Dus voorlezen, zelfstandig lezen, luisterboeken, rekenen en splitsen en dat alles gegoten in een leuk speels jasje, zodat hij niet gedemotiveerd raakt.

Ik ben er in de afgelopen maanden steeds vaker achter gekomen dat hij zijn rust en zelfvertrouwen vind in de omgang met dieren. Onze hond is zijn maatje, die zoekt hij onbewust vaak op als hij er even niet uitkomt en ik merk dat ook bij de paarden van een kennis. Dat is iets waar ik wil bekijken wat de mogelijkheden zijn.

Ik denk dat je hier iets mee kan.

Hij kan de hond voorlezen, de hond zal altijd geduldig luisteren. In de VS zijn er scholen waarbij mensen met hond op bezoek komen speciaal voor moeilijker lezende kinderen.

Ook tellen en rekenen kun je met de dieren en simpele dagelijkse dingen aanpassen. Bij het paard : ik heb al 3 hoeven schoon, een paard heeft .. hoeven dus ik moet er nog ....
Dat kun je ook met tafel dekken, extra mensen, minder mensen. VB: normaal zijn we met 4 maar vandaag eten Y en X mee. Hoeveel zijn we dan? Er staan al 3 borden, hoeveel borden moet ik nog bij pakken.

Ook delen kan zo, met stukjes appel, koekjes etc. Je hebt er zoveel, we zijn met ... dus hoe vaak kan iedereen een stukje pakken.

**Geplaatst**: 18-09-17 11:09

Geplaatst: 18-09-17 11:09

akishino schreef:
Thuis gaan we verder met lezen en rekenen automatiseren. Dus voorlezen, zelfstandig lezen, luisterboeken, rekenen en splitsen en dat alles gegoten in een leuk speels jasje, zodat hij niet gedemotiveerd raakt.

And please: trap niet in de demotiverende valkuil "dat als hij het maar vaak genoeg doet, hij het wel gaat automatiseren".
Soms is het een kwestie van extra veel doen - vaak ook niet.
Gun hem dat hij thuis kind mag zijn en dat zijn huis geen 2e school wordt.

En onderschat het nut van (buiten)spelen, zingen, balspelletjes etc vooral niet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-17 11:10

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-17 11:10

@ Janneke2 Mijn zoon is motorisch heel sterk, fijne motoriek ook, maar toch schrijft hij bijna onleesbaar. Dat in combinatie met een erg zwakke spelling is het vaak meer een rebus of puzzel die we op moeten lossen dan een stukje lezen

@Bloemetje75, dank je wel. Hier kan ik wat mee. De hond voorlezen had ik serieus nog nooit aan gedacht

Ik ga ook bekijken hoe ik hem in combinatie met hond of pony (maar dat is wat moeilijker aangezien ik zelf geen paard/pony meer heb) kan leren ontspannen en zelfvertrouwen geven. Het lijkt of hij altijd onder hoogspanning leeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-09-17 11:12

Geplaatst door de TopicStarter : 18-09-17 11:12

Janneke2 schreef:
akishino schreef:
Thuis gaan we verder met lezen en rekenen automatiseren. Dus voorlezen, zelfstandig lezen, luisterboeken, rekenen en splitsen en dat alles gegoten in een leuk speels jasje, zodat hij niet gedemotiveerd raakt.

And please: trap niet in de demotiverende valkuil "dat als hij het maar vaak genoeg doet, hij het wel gaat automatiseren".
Soms is het een kwestie van extra veel doen - vaak ook niet.
Gun hem dat hij thuis kind mag zijn en dat zijn huis geen 2e school wordt.

En onderschat het nut van (buiten)spelen, zingen, balspelletjes etc vooral niet!

In die valkuil zijn we al ingetrapt in groep 4, dus dat gaat niet meer gebeuren. Gelukkig vind hij spelletjes heel leuk, dus doen we rekenbingo, ganzeborden en mens erger je niet met twee dobbelstenen enz.
Lezen vind hij vooral informatieve boeken leuk. Die zijn soms wat moeilijk, maar samen lezen vind hij dan fijn, dus dat doen we. Hij heeft alle leeuwen- en de wolvenboeken van de bieb al gehad.
Dit doen we overigens niet elke dag en zeker niet langer dan 10-20 minuten.
Hij is een echt buitenkind en dat motiveren we maar al te graag.