Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-07-17 22:16

Geplaatst: 03-07-17 22:16

Wij vinden het helemaal prima met 1. Ook zware bevalling en dito nasleep. Maar de vragen die we gehad hebben. Blijkbaar voldoe je niet aan een norm, of is het wel of niet hebben van kinderen iets waar iedereen maar te pas en te onpas naar denken te mogen vragen. Zelfs mensen die je zelf amper kent. Dat heeft mij echt verbaasd. Heb nog wel een tijdje gedacht dat een 2e leuk zou zijn, maar de beslissing om er toch niet voor te gaan voelde als zo'n opluchting. We hebben het gewoon fijn met zijn 3-tjes, en zijn alle 3 gezond.

Vind trouwens de reden broertje/zusje erbij om altijd speelgenootjes te kunnen hebben zo'n dooddoener. Straks krijgen ze een broer of zus waar ze een bloedhekel aan hebben. En daarnaast, onze dochter heeft veel vriendjes en vriendinnetjes op school en in de buurt. Maakt op vakantie ook makkelijk contact. Ze heeft nog nooit gebrek aan speelgenootjes gehad. Enig kinderen zijn vaak veel socialer als kinderen met broers en zussen, daar is uitgebreid onderzoek naar gedaan.

**Geplaatst**: 03-07-17 22:21

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 03-07-17 22:21

Zelfs mijn zusje is laatst gevraagd.... word je al bijna tante van een 2e?
Ik haf echt zoiets van wtf?
Dit zijn dan meestal wel weer mensen die niet weten wat er is gebeurd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-17 22:33

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-17 22:33

SusanH schreef:
Vind trouwens de reden broertje/zusje erbij om altijd speelgenootjes te kunnen hebben zo'n dooddoener. Straks krijgen ze een broer of zus waar ze een bloedhekel aan hebben. En daarnaast, onze dochter heeft veel vriendjes en vriendinnetjes op school en in de buurt. Maakt op vakantie ook makkelijk contact. Ze heeft nog nooit gebrek aan speelgenootjes gehad. Enig kinderen zijn vaak veel socialer als kinderen met broers en zussen, daar is uitgebreid onderzoek naar gedaan.

Dat vind ik nou ook!
Klinkt ook als "we nemen een tweede voor onze eerste", in plaats van dat je het zelf wilt bijvoorbeeld.
Mijn dochter zou ik wel graag wat socialer zien, ben bang dat dat mijn grijze muis genen zijn

ze kijkt graag toe. Al komt dat nu ook omdat ze de taal nog niet vloeiend spreekt. Bij de vriendinnetjes/vriendjes die ze in bet begin van de emigratie heeft gemaakt, maakt haar dat niet zo uit, zij hebben ook geen moeite met haar. Maar nieuwe kindjes is wat lastig nog. Maar vanaf september gaat ze naar de basisschool en ik verwacht dan wel een sprong in haar taalontwikkeling en dan zal het soziale ook wel soepeler worden. Denk ik

**Geplaatst**: 03-07-17 22:36

Geplaatst: 03-07-17 22:36

Ik heb een zoon, voor mij de beste baby in de wereld dus ik zie ook geen reden om daar nog 1 bij te krijgen. Maar man andere mensen vinden allemaal dat het zielig is en dat een kind alleen dit en een kind alleen dat, het gaat hier echt wel oor in en oor weer uit maar soms word je wel gek van de dwingende toon alsof je gek bent omdat je blij bent met 1. Je wil er straks echt meer hoor wacht maar af, pfff

**Geplaatst**: 04-07-17 00:05

Geplaatst: 04-07-17 00:05

Nou TS ik had zo je OP kunnen schrijven!

Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik me afvraag of we niet aan een tweede moeten beginnen. Een maand geleden zag ik een baby van een vriendin en toen sloegen m'n hormonen echt op hol, als het aan mij lag was ik toen weer zwanger geweest..

Maar net als jij heb ik een vriend die heel vaak weg is. Hij is muzikant en leeft op een heel ander ritme dan ik. De laatste 3 maanden was hij 7/7 weg... waardoor ik eigenlijk in m'n eentje onze 2-jarige dochter opvoed.

In het algemeen ben ik gewoon heel erg gelukkig met mijn enige kind. Ze is mijn beste vriendinnetje waarmee ik alles samen doe. Ook naar de toekomst toe zou ik het echt niet erg vinden mijn leven met enkel haar te delen, we amuseren ons rot met z'n tweeën

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-05-23 22:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-07-17 07:27

Geplaatst: 04-07-17 07:27

Hier ook 1 en dat blijft zo. Ik ben dan wel alleenstaand al bijna vanaf de geboorte maar ik zou er ook geen meer bij willen. Het is druk genoeg zo, het kost allemaal genoeg. Ik ben geen geboren moeder vind ik zelf, ik vind het best moeilijk om die rol aan te nemen. Valt soms echt niet mee. Ik ben stapelgek op haar maar zou het niet trekken denk ik om er nog eentje bij te hebben. Ze heeft een hele intensieve hobby/sport en dat zou niet kunnen als ik er nog een had.
Ze kunnen ook een hekel hebben aan de broer of zus dus het is niet gezegd dat ze er altijd iets aan hebben of blij mee zijn. Ik was zelf ook enig kind en heb daardoor kansen gekregen die ik anders niet had gehad. En ik had rust thuis als ik dat wilde maar kon ook vriendinnen opzoeken als ik dat wilde. Nee prima zo hoor.

**Geplaatst**: 04-07-17 07:41

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 04-07-17 07:41

Mijn vriend heeft al 2 kinderen, wij hebben samen ook wel een kinderwens, maar even kijken hoe en wat omdat ik hartpatiënt ben.

Dus ik zou al héél blij zijn, als ik één kindje mag krijgen, hoewel mijn voorkeur wel uitgaat naar 2.

Ik vind trouwens niet dat één kind per definitie zielig is, absoluut niet. Ik denk namelijk dat je dat volledig zelf in de hand hebt, hoe het kind opgevoed wordt.

**Geplaatst**: 04-07-17 08:08

Geplaatst: 04-07-17 08:08

Idd het is niet gezegd dat je iets hebt aan een broer of zus. Ik zie om me heen ook vaak dat er ruzie is binnen gezinnen, en broers/zussen geen of heel moeizaam een relatie hebben met elkaar. Je weet het gewoon nooit van tevoren. Dat vind ik geen doorslaggevende reden om dan toch koste wat kost voor een 2e te gaan.

Ik kom zelf uit een gezin van 4, heb heel veel opgepast thuis en later ook op kinderen uit de buurt. Dacht altijd dat ik zelf ook een groot gezin wilde. Maar de praktijk is toch anders. Ik vind het heerlijk met 1. Helemaal als ik om me heen zie hoe het gaat bij ouders met 2 of meer. Ik denk dan altijd dat wij wel de lusten maar veel minder de lasten hebben.

**Geplaatst**: 04-07-17 09:07

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 04-07-17 09:07

Wij hebben nog geen kinderen maar hebben wel aangegeven dat mocht het ons gegund zijn het bij 1 blijft. De omgeving weet dat ook en ik verwacht dus geen vragen daarover. Maar ik vind het sowieso al bijzonder hoe brutaal mensen zijn als het gaat om de vraag waarom heb je nog geen kinderen (Ik word 31 dit jaar)

**Geplaatst**: 04-07-17 09:20

Geplaatst: 04-07-17 09:20

Hier ook bewust 1. Geen traumatische zwangerschap, bevalling was met 3 uurtjes klaar, en nu is ze bijna 6 en sinds ze naar school gaat krijg ik eindelijk mijn leven weer terug!
Toen ze nog klein was hadden we het nog wel eens over een 2e, maar 1 is eigenlijk ook wel makkelijk en voldoende. Ik heb ook niet het idee dat ze iets mist ofzo, al heeft ze somswel moeite met delen.

**Geplaatst**: 04-07-17 09:23

Geplaatst: 04-07-17 09:23

ik heb inmiddels wel 2 kinderen maar dacht lang dat het er bij een zou blijven omdat mijn eigen gezondheid ging kwakkelen. Zelf kom ik uit een gezin met 7 jaar tussen 2 kinderen... en ik wil je dat grote verschil echt afraden. Als de ene altijd alleen is geweest, en er komt een 2e bij in de pubertijd. dan kan dat tot echte problemen komen.En dat deed het ook !

Hier is juist mijn gezondheid enorm opgeknapt juist door de 2e zwangerschap, dan gaat je immuunsysteem anders functioneren en dat heeft hier onverwachts grote verbeteringen gebracht.
Hier zit er 3 jaar tussen de kinderen en dat is gewoon heel fijn en ik ben blij dat er een 2e kind is!
En meer worden het er echt niet, dat is dan teveel voor ons huis er is geen extra kamer en dan ook het financiele stukje ....het is goed zo.

**Geplaatst**: 04-07-17 09:29

Geplaatst: 04-07-17 09:29

Hier ook 1 op dit moment en waarschijnlijk blijft dat zo.
Maar de vraag wanneer de 2e komt vind ik echt verschrikkelijk.

Ben hartpatient met 50% kans op doorgeven
Heb baarmoederhalskanker gehad
Een zware zwangerschap en bevalling met flink bloedverlies (zowel tijdens bevalling als in zwangerschap)
Een kind van 2 dat pas 2 weken doorslaapt (voorheen iedere nacht een paar keer wakker)
En een vent met eigen bedrijf in transport (werkdagen van 3 uur snachts tot half 8 savonds).
4 paarden aan huis waar voor gezorgd moet worden
Ik werk 4 dagen per week.

Ik vind mn kind geweldig maar na de laatste 2 jaar kan je me behoorlijk bij elkaar vegen.

Ik zie dit op dit moment dus gewoon niet zitten met 2 kids of zwanger.

En heel eerlijk...die eerste is al een flink geschenk met mijn gezondheid

**Geplaatst**: 04-07-17 09:41

Geplaatst: 04-07-17 09:41

Als je dan tegen onbeleefde vage kennissen heel eerlijk zegt waarom 1, dan is het vaak uh....oh sorry. Misschien niet zo netjes van ons, maar als wij de vraag zat waren hebben we ook wel eens heel bot gezegd waarom wij het na mijn bevalling niet meer zien zitten. Het is niet de enige reden, maar het heeft zeker mee gespeeld. Mensen beseffen vaak niet wat er achter kan zitten. En alleen daarom al moet je het niet vragen, en zeker niet op die manier zoals de meeste mensen het vaak vragen.

Het is een groot geschenk om een gezond kind te mogen krijgen, en zelf ook daar in goede gezondheid van te mogen genieten.

Groot verschil tussen broer en zus hoeft helemaal geen problemen te geven hoor. Ik ben de oudste, de broer waarmee ik 3 jaar scheel heb ik het minste mee. Altijd ruzie als kinderen vroeger en nu totaal andere interesses. Mijn zusje en ik schelen ruim 11 jaar en zijn 2 handen op 1 buik. Ik vond het als bijna puber (en later puber, heb nog een broertje gekregen toen ik bijna 14 was) geweldig om nog een keer grote zus te worden.

**Geplaatst**: 04-07-17 09:45

Geplaatst: 04-07-17 09:45

Ik heb nog lang geen kinderen hoor. Maar dat stukje over samen spelen vind ik ook altijd zo'n onzin. M'n grote broer en ik hebben de eerste 16 jaar van mijn leven alleen maar ruzie gemaakt :')

. We hebben wel altijd heel leuk gespeeld samen met onze buurmeisjes, die waren dan soort van buffer. Maar als die er niet waren speelden we nauwelijks met elkaar. Tegenwoordig kunnen we het wel goed met elkaar vinden, maar dat is eigenlijk echt pas gekomen toen m'n broer het huis uit ging en we niet meer op elkaars lip zaten.

**Geplaatst**: 04-07-17 09:56

Geplaatst: 04-07-17 09:56

Hier nog geen kinderen, maar wij weten zeker dat als we het geluk mogen hebben, dat het bij 1 blijft.
Zul je zien dat we een tweeling krijgen als het lukt _O-

Ik ben al 33 en mijn man heeft een heftig verleden.
Dus wij willen een kindje ook alle kansen kunnen bieden die we kunnen.
Daarnaast denk ik ook echt niet dat ik 2 aan kan

En jullie bevestigen mijn gevoelens ook

**Geplaatst**: 04-07-17 10:01

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 04-07-17 10:01

WoW wat zijn er veel vrouwen die vanwege een heftige bevalling geen tweede meer willen.

Ik kom zelf uit een gezin van 4, met 16 jaar tussen mij en mijn oudste zus en 1,5 jaar met mijn broertje. Ik heb het heerlijk gevonden, zoveel broers en zussen om me heen. En nu nog. Dit wil ik mijn kinderen ook graag bieden.

Ik zou nooit durven te vragen:wanneer komt de tweede? Alleen al omdat ik meerdere mensen ken die moeilijk zwanger kunnen worden. Ik vraag wel aan vriendinnen: zou je een tweede willen? Dat vind ik een andere vraag.

Ik zou zelf heel verdrietig worden van het idee dat ik nooit meer zwanger mag zijn, nooit meer zo'n heftige maar prachtige bevalling mag meemaken.

**Geplaatst**: 04-07-17 10:02

Geplaatst: 04-07-17 10:02

Ik ben opgegroeid met twee broers en een zus, maar tussen ons als kinderen was er vaak wel ruzie.
Ik was een gevoelig kind en dat gaf mij veel stress.
Ook hadden mijn ouders niet zo'n hoog inkomen, waardoor er gewoon geen geld was voor dure hobby's of hippe kleding.
Heb me toen al voorgenomen dat ik 1 kind wel genoeg vond, zodat ik die financieel alles zou kunnen bieden, en ook leek me dat wel druk genoeg.

Nare zwangerschap en zware bevalling gehad, en toen wist ik het zeker; dit nooit weer.
Een half jaar na de bevalling was ik gesteriliseerd.
Mijn zoontje is nu 11, en hoewel het hem aan niets ontbreekt heeft hij maar één wens: een zusje.

Voor zijn sociale ontwikkeling zou het trouwens wel beter zijn geweest hoor.

**Geplaatst**: 04-07-17 10:41

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 04-07-17 10:41

Ik vind het lastig hoor. Wij willen er graag (minstens) twee, vooral nu ik zelf ouder ben en merk hoe fijn het is om niet als enige de lasten te dragen als mijn moeder naar een ziekenhuis moet of er iets aan de hand is. Veel vriendinnen dragen de zorg voor hun beide ouders alleen en zelfs met goede hulp, heb je aan die verantwoordelijkheid een hele kluif. Ik ben heel blij dat wij dat met z'n zessen delen (al wil ik dan weer niet zes kinderen...)

**Geplaatst**: 04-07-17 10:47

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 04-07-17 10:47

Die instelling mist helaas ook in veel gezinnen.
Mijn moeder heeft vrijwillig voor 2 oudere mensen gezorgt (kennissen) inclusief geld beheer terwijl de kinderen nooit kwamen.
Zij heeft zelfs de begravenis geregeld, waar de kinderen totaal geen vinger uitstaken.

**Geplaatst**: 04-07-17 10:55

Re: Bewust 1 kind, wie nog meer?

Geplaatst: 04-07-17 10:55

anderen hebben snel een oordeel maar daar heb ik schijt aan..... ik heb 1 zoontje (13 maanden) en ben rete blij met hem. een 2e zit en zat niet in de planning. zie ook niet in waarom dat zou moeten. ik geniet elke dag enorm van hem en zou mijn liefde en aandacht niet willen delen

**Geplaatst**: 04-07-17 10:55

Geplaatst: 04-07-17 10:55

Tink89 schreef:
Ik vind het lastig hoor. Wij willen er graag (minstens) twee, vooral nu ik zelf ouder ben en merk hoe fijn het is om niet als enige de lasten te dragen als mijn moeder naar een ziekenhuis moet of er iets aan de hand is. Veel vriendinnen dragen de zorg voor hun beide ouders alleen en zelfs met goede hulp, heb je aan die verantwoordelijkheid een hele kluif. Ik ben heel blij dat wij dat met z'n zessen delen (al wil ik dan weer niet zes kinderen...)

Dit heb ik dus, ik ben enig kind en merk dat de zorg toeneemt naarmate mijn ouders ouder gaan worden (al zijn ze nu nog jong hoor, maar ik zie het bij mijn oma zeg maar). Natuurlijk zijn broers en zussen geen garantie op het delen van zorg. Maar het feit is wel dat ik altijd al heel goed beseft heb dat ik er echt alleen voor sta later. Ook heb ik als kind het ruziemaken en voor mijzelf opkomen wel echt gemist. Ik weet nog dat ik met vriendjes geen ruzie durfde te maken omdat ik bang was dat ze niet meer zouden komen spelen. En van je ouders kan je het nooit winnen natuurlijk.

Los daarvan heb ik er ook veel voordelen van gehad. Ik kan mij heel erg goed voor langere tijd alleen vermaken, heb financieel alle mogelijkheden gehad om meerdere studies te volgen en merk dat ik veel in vriendschappen investeer omdat dat, naast mijn ouders, het enige sociale netwerk is dat ik heb (geen partner, neven/nichten, broers/zussen, etc.). Ik ben echt wel sociaal heel vaardig geworden.

Het argument of "vrienden kies je en familie niet", vind ik toch tekort doen aan mensen die wel een goede band met hun siblings hebben. Ik had als kind ook altijd veel vriendjes, en heb nu nog genoeg vriendinnen. Echter ik miste als kind totaal geen broer/zus, en merk nu ik ouder word dat ik het fijn had gevonden om in ieder geval 1 iemand te hebben waarmee je samen op je jeugd, en op je ouders als ouders, kan terugkijken. Nu ik ouder word vind ik het soms wel jammer, maar ik besef ook dat ik het niet moet idealiseren.

Ik zit nu in een fase waarin mensen gaan settelen, sommige vriendschappen verwateren en familie juist weer belangrijker lijkt te worden; en nu besef ik wel dat sommige vriendschappen, waarvan ik ook altijd dacht dat het net als familie voelde, toch niet zo hecht of intiem blijken te zijn als familiebanden. En ja, dat doet soms pijn als mensen je toch relatief makkelijk voor hun partner, of tijd met familie/neefjes/nichtjes, aan de kant zetten en de vriendschap voor hen niet zo belangrijk is als voor mij. Maar ook dit zegt niks over siblings en vriendschappen in het algemeen, alleen wat over mijn situatie

.

De pech voor mij is ook dat al mijn vriendinnen toevallig heel erg goed met hun broers en zussen kunnen, en dat mis ik weleens. Had ik vriendinnen gehad die niks met hun siblings hadden gehad dan was het weer anders geweest hoor.

Ach niks is zwart-wit en alle scenario's zijn mogelijk, en dat besef ik heel erg goed. Nooit voor nog een kind gaan puur omdat het zielig is in ieder geval, want er is niets zieligs aan! Alles heeft voors- en tegens.

Als ik het moet samenvatten zijn er heel veel voordelen aan enig kind zijn. De twee dingen die ik lastig vind zijn;

- met niemand de zorg voor mijn ouders kunnen delen en niet samen kunnen terugblikken op een gedeelde jeugd. Ook heb ik als kind vanuit mijzelf best vaak de druk gevoeld om alles goed te doen, pap en mam hebben er immers maar 1tje :Y)

.
- het feit dat mijn hele sociale netwerk uit vriendschappen bestaat, en dat vriendschappen soms voor anderen minder belangrijk blijken te zijn. Voor hen een aanvulling, voor mij voelt het als familie. En dat vind ik soms best een eng idee.

Laatst bijgewerkt door Sunrise_ op 04-07-17 10:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-07-17 10:57

Geplaatst: 04-07-17 10:57

mijn uk gaat trouwens naar het kdv 2 halve dagen. verder zijn er weinig speelmaatjes in de buurt en zo leert hij toch zijn socialevaardigheden (en mama moet ook werken soms he

)

**Geplaatst**: 04-07-17 11:18

Geplaatst: 04-07-17 11:18

Polly schreef:
Ik geniet zoveel van mijn mannetje, die liefde zou ik niet tussen meer kindjes willen verdelen

(Ik respecteer verder volledig je keuze) Zou jij ook het idee hebben dat de liefde voor een tweede kindje minder of anders is? Of dat je dan minder liefde zal krijgen voor het kind wat je nu hebt?

**Geplaatst**: 04-07-17 11:19

Geplaatst: 04-07-17 11:19

Ik heb een dochtertje van 1 jaar oud en wat mij betreft komt er geen tweede. Zware zwangerschap met behoorlijke nasleep gehad en ik kan nu na ruim 1.5 jaar keihard bikkelen zeggen dat ik me nu pas weer goed voel.

Ik zie het gewoon niet zitten om weer die ellende in te moeten en ik vind het goed zo. De kleine gaat overal mee naar toe, oppas is voor 1 kleintje vaak gemakkelijker te regelen en ze krijgt veel aandacht.

Mijn man wil heel graag een tweede maar ik zie het gewoon echt niet zitten. We hebben nu een gezond kindje en stel dat er straks een gehandicapt kindje komt. Garanties heb je nooit en goed is goed.

**Geplaatst**: 04-07-17 11:20

Geplaatst: 04-07-17 11:20

Zelfs bij 2 kinderen vragen mensen aan mij of er nog een derde komt hoor

Zelf had ik het prima bij 1 willen houden maar mijn man wilde er heel graag 2. Nu ben ik heel blij omdat ik na mijn zoon nog een dochter kreeg.