Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-05-17 23:48

Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-17 23:48

Newallure schreef:
Recovery schreef:
Ik weet niet precies hoe het bij mij zit, daar ben ik nog niet helemaal achter. Knap dat je het inzag waar het bij jou vandaan kwam!
En autocorrect is altijd leuk haha

Daar ben ik ook samen met psychologe achter gekomen en hebben we ook samen doorlopen
Wilde je het meegeven...Wie weet heb je er wat aan....
Als je achteraf terug kijkt is het allemaal anders dan wanneer je er midden inzit.
Hopelijk kan je er over een tijd ook met wat meer afstand naar kijken hoe het bij jou werkt.

Dankjewel

Ook dat je dit zo open deelt, het helpt echt om dit te lezen!

**Geplaatst**: 13-05-17 23:58

Geplaatst: 13-05-17 23:58

Wow wat dapper van je ts! Ik heb geen tips of ervaringen, maar ik wil je ontzettend veel succes, sterkte en kracht toewensen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-17 21:50

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-17 21:50

Dankjewel EdkingEnzo!

Vandaag weer een goede dag, en ik heb een ijsje op!

Heel de dag met een vriendin en haar familie doorgebracht, waardoor mijn gedachten van eten af werden gehaald en ik gewoon lekker mee at met ze

Zo blij mee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-17 17:21

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-17 17:21

Geen idee of iemand hier meeleest, maar even een berichtje:

Ik heb ondertussen bijna een soort maaltijden plan voor mezelf gemaakt die ik volg. Ik eet dus elke dag ongeveer hetzelfde (maaltijd gezien, niet qua voedselwaren erin). Op deze manier kan ik op mijn eigen tempo bepaalde voedingswaren wel en niet eten. Ook geeft dit me weer een gevoel van controle waarbij ik dus wel regelmatig eet. Helaas sinds een paar dagen 's avonds weer heel erg last van duizeligheid en echt ontzettend moe met het gevoel alsof ik soms gewoon om kan vallen.

Verder ga ik morgen met vrienden pizza eten. Je kan daar je eigen pizza samenstellen dus ik heb heel hun website inclusief voedingswaarden door zitten spitten (ongeveer 3 uur) en heb nu een pizza in mijn hoofd gemaakt die ik ga bestellen. Het kost me zoveel tijd, maar ik raakte zo in de stress ervan en dit geeft dus weer een gevoel van controle. Soms wil ik gewoon zo hard schreeuwen uit frustratie, omdat ik ook gewoon een pizza wil bestellen die ik lekker vind en niet zoveel dingen moet opzoeken voordat het me lukt om redelijk te relaxen ervoor.

**Geplaatst**: 18-05-17 17:27

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 18-05-17 17:27

Elk stapje naar voren is een stapje in de geode richting.

En waarom schreeuw je niet? Als het oplucht?!

Ik hoop dat je van je pizza kunt genieten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-17 20:01

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-17 20:01

Rocamor schreef:
Elk stapje naar voren is een stapje in de geode richting.

En waarom schreeuw je niet? Als het oplucht?!

Ik hoop dat je van je pizza kunt genieten

Klopt zeker! Echter zitten er ook zoveel stapjes terug en sommige dagen verlies ik gewoon de moed dat het weer goedkomt...

Meestal ben ik ergens waar ook anderen zijn en dan kan ik niet zomaar gaan schreeuwen, maar het lucht inderdaad wel op.

**Geplaatst**: 18-05-17 20:04

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 18-05-17 20:04

Voordat je leerde lopen, ben je ook vaak op je met-luier-beschermde-bips gevallen, fietsen ging met zijwieltjes en ook niet zonder slag of stoot. En de meesten zijn in hun leven ook wel eens (:+) van hun paard gevallen.

Gewoon blijven doen, tevreden zijn met elk hapje / stapje. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-17 20:34

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-17 20:34

Dankjewel

hier alles delen en opschrijven helpt me ook echt heel erg, puur om de frustratie eraf te krijgen, maar ook om het voor mezelf een beetje te relativeren.

**Geplaatst**: 18-05-17 21:20

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 18-05-17 21:20

Dan lekker blijven delen. Daar Is dit ook een mooi medium voor.

Als je langer blijft posten, merk je vanzelf een verandering in je reacties

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-17 21:41

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-17 21:41

Dankjewel voor al je lieve reacties!

**Geplaatst**: 19-05-17 10:47

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 19-05-17 10:47

Vooral blijven schrijven inderdaad TS

Het kan zo opluchten. Ik weet niet altijd wat te zeggen, maar ik lees wel mee en denk aan je

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-17 13:35

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-17 13:35

Dankjewel, al jullie lieve berichten helpen me echt

Via PB ook heel fijn contact

Gisteren pizza (zonder kaas) op dus en het ging goed!

Helaas (gelukkig?) ben ik weer afgevallen. Het is een raar gevoel, enerzijds schreeuwt mijn verstand dat dat echt niet goed is, maar emotioneel gezien voel ik zo'n opluchting om te zien dat de weegschaal niet een hoger gewicht aangeeft.

Om trigger gevaar te voorkomen bij anderen even in een spoiler:

Spoiler:
Van 47 naar 46 kg, 170cm lang

**Geplaatst**: 20-05-17 14:03

Geplaatst: 20-05-17 14:03

Wat goed dat je het zo eerlijk en oprecht deelt! Ik lees wel dat je echt heel erg diep in de eetstoornis zit en dat een vreselijke tweestrijd voert.

Wat je typt zouden zo mijn woorden kunnen zijn. Ik ben al 15 jaar in de greep van anorexia. Op het moment lig ik voor de tweede keer in het ziekenhuis met sondevoeding. Ondertussen al 3 weken ( tijd gaat snel ). Wanneer ik naar huis mag is nog niet bekend. Dezelfde tweestrijd voel ik nu ook. Ik moet aankomen en wil dat ergens ook, maar het weegmoment is zo verschrikkelijk eng. Als ik aangekomen ben baal ik en begin ik meer calorieën te tellen en als ik afval schaam ik me vreselijk dat ik iedereen teleurstel die zo zijn best voor me doet en ik wil ook een ''normaal'' leven en niet bang zijn om aan te komen terwijl ik niets durf te eten. Het is zo'n uitzichtloos en eenzaam leven. Dagen die beheerst worden door eten en niet eten, laxeren en bewegen. Zelf heb ik al heel wat dagen ziekenhuis ed. gehad door de eetstoornis en mis veel. Een leven zonder zou veel beter zijn! Nou geeft de eetstoornis mij ook nog veel waardoor ik dus ook die tweestrijd ervaar.

Ik hoop echt dat je de kracht mag vinden om je te verzetten tegen de eetgestoorde gedachtes. Dat je in je hoofd onderscheidt kunt maken tussen gevoel en verstand en naar je verstand kunt luisteren en de eetstoornis minder invloed op je kunt laten hebben.

Mocht je willen praten oid, mijn PBbox staat altijd open

Weet niet of je het kent, maar kijk eens op proud2bme.nl
Er is een forum met heel veel leuke gezellige meiden die je gevoel kennen en dezelfde strijd leveren!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-17 22:37

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-17 22:37

Jezus, 15 jaar, afschuwelijk. Ik hoop zo erg dat jij het de baas kan worden, want niemand verdiend het om hier mee te strugglen en al helemaal niet voor 15 jaar.
Ik probeer ook echt alles te doen om ervoor te zorgen dat ik niet in het ziekenhuis terecht ga komen met sondevoeding. Het lijkt me een van de meest traumatische ervaringen die je kan hebben?
Proud2beme.nl ken ik inderdaad! Erg fijne website waar ik veel heb gelezen, zelf geen account oid, maar wel veel blogs en dergelijke gelezen daar.

Gisteren een slechte/goede dag gehad. Ik weet het niet eens of het nou goed of slecht is. Ik had een onwijze binge-bui, dus wel veel calorieën op, maar mentaal gezien heel slecht. Vandaag lukte het me ook niet om echt te eten, nauwelijks wat op. Ik wil zo graag, maar het lukt me echt niet. En ik voel me heel slecht over gisteren. Het voelt alsof ik niet sterk genoeg was om het tegen te houden 'ik kan dus niet eens een eetstoornis hebben, want zelfs daarin faal ik door wel te eten'.

**Geplaatst**: 21-05-17 22:46

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 21-05-17 22:46

Binge is "overeten"?

Hoeveel kcal heb jij dan op zo'n Binge dag? Gewoon uit nieuwsgierigheid.

Haal jij op school alleen maar voldoendes? Of heb je wel eens een onvoldoende?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-17 22:54

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-17 22:54

Oh sorry, ja klopt dat is een soort eetbui waarin je opeens heel veel eet.

Ik weet het niet eens, het was een tijd geleden dat ik er 1 heb gehad. Gisteren was het echt heel veel. Ik had uit mijn gewone maaltijden toen denk ik zo'n 800 kcal, en de eetbui zo'n 1800/2000 denk ik, dus totaal 2600/2800. Maar de eetbui bestond ook echt uit hele ongezonde dingen dus misschien nog wel meer ook.

Ik heb uiteraard weleens onvoldoendes gehaald, maar over het algemeen alleen voldoendes, eindexamen gemiddelde was 8+, maar dan baal ik nog steeds van bepaalde vakken die niet goed genoeg waren in mijn ogen.

**Geplaatst**: 21-05-17 23:04

Geplaatst: 21-05-17 23:04

Hier nog een trouwe meelezer hoor! Maar of je er iets aan hebt weet ik niet

ik kon vroeger erg veel boos op mezelf zijn en alles wat er eventueel fout ging, mezelf de schuld geven. Dat uitte zich in mezelf pijn doen en me erg mislukt voelen. dat in de knoop zitten met jezelf snap ik dus wel

Ik doe verder mijn uiterste best om het te begrijpen en mee te denken, ik zou graag willen helpen echt waar! (Helaas)heb ik zelf geen dun maatje maar een buikje die ik met veel sportscholen en paard trainen, tegen probeer te gaan, maar onder de 65 kilo kom ik nooit, ik hou zo van eten! Precies de andere kant, lijkt wel

als ik 2x per week sportschool en 2x per week flink m'n paard train (endurance) kan ik bijna eten wat ik wil, heerlijk vind ik dat

maar helaas red ik dat niet altijd met planning en soms wil ik ook graag een dagje nixen...

precies het tegenovergestelde, of niet?

Ik vind het ontzettend knap dat je toch probeert! Wat ik merk bij dit soort dingen, ook al is t voor mij andersom, is dat als 1 dag niet zo goed is, je jezelf niet teveel op de kop moet zitten. 'Oeps, foutje, even in het oude patroon, morgen weer een nieuwe dag'. Heb ik ook best even moeten leren, aangezien ik ook streng voor mezelf kon zijn

elke dag, elk uur, elke minuut, kan je 'gewoon' overnieuw beginnen met je nieuwe plan om dit gevecht te winnen! Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, dat weet ik

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-17 23:21

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-17 23:21

Lucia88 schreef:
Hier nog een trouwe meelezer hoor! Maar of je er iets aan hebt weet ik niet ik kon vroeger erg veel boos op mezelf zijn en alles wat er eventueel fout ging, mezelf de schuld geven. Dat uitte zich in mezelf pijn doen en me erg mislukt voelen. dat in de knoop zitten met jezelf snap ik dus wel
Ik doe verder mijn uiterste best om het te begrijpen en mee te denken, ik zou graag willen helpen echt waar! (Helaas)heb ik zelf geen dun maatje maar een buikje die ik met veel sportscholen en paard trainen, tegen probeer te gaan, maar onder de 65 kilo kom ik nooit, ik hou zo van eten! Precies de andere kant, lijkt wel als ik 2x per week sportschool en 2x per week flink m'n paard train (endurance) kan ik bijna eten wat ik wil, heerlijk vind ik dat maar helaas red ik dat niet altijd met planning en soms wil ik ook graag een dagje nixen... precies het tegenovergestelde, of niet?
Ik vind het ontzettend knap dat je toch probeert! Wat ik merk bij dit soort dingen, ook al is t voor mij andersom, is dat als 1 dag niet zo goed is, je jezelf niet teveel op de kop moet zitten. 'Oeps, foutje, even in het oude patroon, morgen weer een nieuwe dag'. Heb ik ook best even moeten leren, aangezien ik ook streng voor mezelf kon zijn elke dag, elk uur, elke minuut, kan je 'gewoon' overnieuw beginnen met je nieuwe plan om dit gevecht te winnen! Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, dat weet ik

Dankjewel voor je berichtje

Wat lief dat zo veel mensen meelezen!

Ik probeer inderdaad al minder mezelf de schuld te geven van bepaalde dingen, dit kon ik onwijs doen toen ik jonger was, en ik ben er al iets in verbeterd. Helaas op dit vlak dus nog niet helemaal :')

Iets wat dus ook zo onwijs lastig is, ik houd wel heel erg van eten! Ik vind het oprecht lekker en uit eten gaan is echt 1 van mijn hobby's, want ik vind het zo leuk om nieuwe dingen te proberen, maar ook gewoon lekker op de bank zitten snacken vind ik heerlijk. Alleen is dat mentaal zo moeilijk tegenwoordig. Iets wat ik bijvoorbeeld zo graag wil zijn Sour cream and onion pringles. Dat is altijd mijn favo snack geweest, maar als ik er nu aan denk om het te moeten eten, dan voelt het alsof iets mijn keel afsluit en ik wil het gewoon niet.

Het zijn echt kleine dingetjes die ik mis, bijna alsof ik heimwee heb naar het meisje wat ik vroeger was. Die gewoon normaal was en gewoon lekker mee at.

Het voelt vaak alsof ik me zo erg aanstel, wie zit er nou op zondag avond in de stress voor haar ontbijt van morgen ochten, het feit dat ze woensdag 2 toetsen op 1 dag heeft, wat betekent dat ik meer moet eten (ik eet voor ik een toets inga altijd meer, want anders gaat mijn maag knorren) en ik nu dus niet weet hoe mijn voedingsschema voor die dag is, of dat ik de komende weekenden plannen met vrienden heb, ga logeren etc, waardoor ik niet weet wat ik ga eten, dat ik soms zo hard wil huilen, alleen maar omdat ik iets zo graag wil eten, maar dat het me niet lukt, enzovoorts... Ik snap mezelf niet eens, waarom maak ik hier allemaal zo'n probleem van? Het kan toch zo veel makkelijker, als ik gewoon normaal zou doen zoals iedereen en niet zo moeilijk deed. Op papier kan ik het hier nog redelijk uitleggen, maar in het echt lukt dat me nooit en hoe moet ik dan dit soort dingen aan mensen uitleggen...

**Geplaatst**: 21-05-17 23:38

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 21-05-17 23:38

Heb je professionele hulp? Of sta je hier voor open? Lijkt mij ook goed om je gedachten patronen, angst, frustratie, dwang etc bespreekt met iemand. Iemand die kan helpen ze in het juiste kader/perspectief te plaatsen samen met jou.

**Geplaatst**: 22-05-17 00:28

Geplaatst: 22-05-17 00:28

Ik wil je ten eerste heel veel sterkte wensen!

Ik ben nogsteeds bezig met beter worden.
Het is heel moeilijk en het is precies hoe jij het beschrijft!
Bij mij kwam het vooral doordat iemand ooit tegen me zei dat ik "te dik" was, daardoor ben ik mezelf heel erg gaan vergelijken met anderen.

Nu eet ik nogsteeds niet geweldig maar ik krijg meer binnen dan dat ik eerst kreeg, ik wil je heel veel moed en sterkte wensen! Je kan het! :(:)

**Geplaatst**: 22-05-17 01:07

Geplaatst: 22-05-17 01:07

Kennen jullie de docu "Emma wil leven"?

Hele heftige docu, Emma is helaas al over the point of no return, maar ook echt een eye-opener.. Dat kan er gebeuren als je het monstertje in je niet de baas wordt, laat het nooit zo ver komen..

Op mij heeft deze docu een erg diepe indruk achter gelaten, maar ook wel echt als eye-opener.
Ik las ook reacties van mensen die het triggerend vonden, en ook van mensen die het liever niet alleen zouden kijken maar wel samen met een vertrouwd persoon of een begeleider bijvoorbeeld. Wees gewaarschuwd, maar ik persoonlijk vind het wel echt een aanrader.

**Geplaatst**: 22-05-17 06:44

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 22-05-17 06:44

Ik bedoelde met je onvoldoende aan te geven, dat je je examens ook gehaald hebt. Ook al haalde je af en toe een minder cijfer.

**Geplaatst**: 22-05-17 07:30

Geplaatst: 22-05-17 07:30

Misschien komt dit heel anders over dan ik het bedoel, maar het lezen van dit topic maakt me een beetje blij. Dat je zo goed inziet waar het misgaat en dat het moet veranderen. Dat je zo open al deze vragen beantwoordt en niet dichtklapt, liegt of jezelf verstopt om de waarheid te onderdrukken. Dat vind ik zo ontzettend knap!

Ik wens je alle wijsheid, kracht en hulp toe die je aan kan nemen!

**Geplaatst**: 22-05-17 09:51

Re: Gevecht tegen mezelf

Geplaatst: 22-05-17 09:51

Het is geen aanstellen TS, je bent ziek en daar komen die gedachtes vandaan.
Net zoals iemand met een depressie; als hij/zij geen energie heeft en de gewoonste dingen niet kan, dat komt ook voort uit ziekte, dat is ook geen aanstellerij.

**Geplaatst**: 22-05-17 16:52

Geplaatst: 22-05-17 16:52

Shanna schreef:
Kennen jullie de docu "Emma wil leven"?

Hele heftige docu, Emma is helaas al over the point of no return, maar ook echt een eye-opener.. Dat kan er gebeuren als je het monstertje in je niet de baas wordt, laat het nooit zo ver komen..

Op mij heeft deze docu een erg diepe indruk achter gelaten, maar ook wel echt als eye-opener.
Ik las ook reacties van mensen die het triggerend vonden, en ook van mensen die het liever niet alleen zouden kijken maar wel samen met een vertrouwd persoon of een begeleider bijvoorbeeld. Wees gewaarschuwd, maar ik persoonlijk vind het wel echt een aanrader.

Ook mijn gedachte, heftig maar een eye opener!
Ontzettend veel sterkte en heb er veel respect voor dat je je probleem al onder ogen kan komen en beschrijven wat je voelt en wat er met je gebeurd. Dat is al een hele stap in de goede richting.
Respect!