Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-04-17 09:45

Geplaatst: 17-04-17 09:45

Resistance schreef:
Normaal zou ik inderdaad geen "gesprek aangaan". Maar de situatie is toch iets anders wanneer je thuiswoont bij je moeder die al nauwelijks rondkomt, geen baan hebt, geen opleiding hebt en de potentiële vader in kwestie er niets van weet. Kan je nog zo'n grote oerdrang hebben. Dit is gewoon niet slim, daar valt weinig aan te vinden. En call me crazy, maar ja. Het idee dat iemand haar in deze situatie zich kan laten beseffen dat een kind nemen niet zomaar iets is, dan slaap ik een stuk beter. Beseft ze zich dat? Oke. Maar momenteel beseft ze zich dat duidelijk niet, zoals het uit onze gesprekken naar voren komt. Ik ben ongerust, ik geef om haar.

Ze heeft toch niet eens gezegd dat ze een kind gaat maken? Ze zou het alleen niet erg vinden als het zou gebeuren. Dat heb ik ook nooit gevonden maar was uiteindelijk 30, getrouwd en werkend toen ik er een kreeg.

Je berichten zitten vol aannames en oordelen. Dat werkt niet zo goed als je iemand wil behoeden voor een grote fout in haar leven. Als zij het al als een grote fout zou zien. Want dat bepaalt ze uiteindelijk zelf; wat zij wil met haar leven.
Ik zie om mij heen ook wel eens keuzes waar ik niet achter sta. Maar hé, als iemand anders daar wel gelukkig van wordt moeten ze dat vooral doen

En dat je je zorgen maakt kan je altijd uitspreken. Maar hou het dan bij jezelf en vorm geen oordelen over anderen.

**Geplaatst**: 17-04-17 09:54

Geplaatst: 17-04-17 09:54

Het probleem is een beetje dat de kinderwens enorm sterk is. 'Rede' brengt daar nu eenmaal weinig tegen in.
Als ik jou was zou ik het volgende doen: zeggen dat je begrijpt dat ze zo graag kinderen wil, ze wil dat namelijk al heel lang en dat weet je. Maar vraag haar: wat wil je het liefst voor een kind? Een moeder die het alles kan geven, een man heeft waar ze alle vertrouwen in heeft en een goede vader kan zijn? Of iemand die nog maar net moeder 'mag' worden en nog niet alles in orde heeft kunnen brengen en haar lichaam zwaar belast door de zwangerschap?

Ik denk dat je met de aanpak over wat ze echt wil, wat ze haar kind echt wil bieden en wat het beste zou kunnen zijn voor dat kind, haar meer aan het denken zet dan met geld zaken alleen.

**Geplaatst**: 17-04-17 10:03

Geplaatst: 17-04-17 10:03

Je maakt je zorgen om je vriendin, haar vriend en misschien ook wel toekomstige kind... Je bezorgdheid lijkt me terecht en het is mooi dat je zo met je vriendin inzit. Mensen onderschatten het ouderschap wel eens, denken erover als 'de roze wolk' waar ze dan op gaan leven. Maar kinderen krijgen en hebben is veel meer dan dat. Ouderschap ontstaat ook doorheen de jaren en blijft groeien, ook wanneer de kinderen er al lang zijn. Dat je vriendin erover nadenkt en praat, moet niet persé een probleem zijn. Maar je bent bang en voelt je misschien machteloos omdat je haar graag wil behoeden...
Heel veel kan je er vrees ik niet aan doen. Je hebt je mening uitgesproken en haar proberen wijzen op de 'minder mooie kanten' van het ouderschap. Heel veel meer kan je niet doen. Je kan samen met je vriendin reflecteren over haar verlangen. Wat maakt dat ze graag een kind wil? Hoe kijkt zij naar ouderschap? Wat vindt zij belangrijk om een kind te geven? Hoe kijkt zij naar de verantwoordelijkheid enz die erbij komen kijken? ...Verder kan je altijd wel even vragen wat haar vriend ervan vindt. Op die manier weet je misschien ook of ze er al met hem over gesproken heeft. Je kan eveneens, als je dat wil / ziet zitten, je bezorgdheid delen met je vriendin, aangeven wat jou zorgen baart en waarom.
Maar veel meer dan dat kan je niet doen vrees ik. Het is haar eigen keuze, en die gaat mogelijk in tegen jouw waarden en normen....

**Geplaatst**: 17-04-17 10:14

Geplaatst: 17-04-17 10:14

Goof schreef:
Gucci_ schreef:
Ik vind dat je vanaf 18 jaar gewoon zelf mag bepalen, maar ik zou wel zeggen dat ze haar kinderwens moet overleggen met haar vriend, als hij dat ook wil, is het geen probleem. Je mag dankbaar zijn dat je vruchtbaar bent, abortus plegen, omdat je alleen 'weinig voor elkaar hebt' vind ik verschrikkelijk.
Ik heb dan wel familie waar ik op terug kan vallen, maar we leven in een land met goede sociale voorzieningen, mocht je zelf weinig financiële middelen hebben. Het kan even duren, maar dingen als studie, relatie komen wel goed, positief blijven.
Ik wil eerst studeren, heb contact met iemand die heel graag kinderen wil, ik zou het ook wel graag willen, ben 24 inmiddels, maar ben dan mijn vrijheden wel kwijt.
Trouwens ook mensen die al jaren een 'stabiele' relatie hebben, kunnen besluiten uit elkaar te gaan, maar dat houd niet in dat je de rest van je leven alleenstaande moeder zal zijn, zijn genoeg mannen die het geen probleem vinden, een vrouw met kinderen. Een baan kun je ook kwijt raken, niets is zeker in het leven.

Wat een slechte instelling in het leven heb je dan als je er maar simpelweg vanuit gaat dat ons land je wel can de juiste financiële middelen voorziet als je het zelf niet voor elkaar hebt.
Ik mag hopen dat er meer mensen zijn die er wel van tevoren over nadenken.
Ja, uit elkaar gaan of je baan verliezen kan altijd gebeuren, maar bewust een kind oo de wereld zetten terwijl je niets te bieden hebt en er maar vanuit gaat dat 'alles heus wel goed komt' is simpelweg dom.

TS lief dat je je om haar bekommert maar ik ben bang dat je er weinig mee kan. Als ze dicht bij je staat bedenk dan ook dat hoe harder jij jouw mening opdringt hoe harder zij misschien wel weg rent.

Dit idd...alsof die middelen trouwens ook een vetpot zijn zeg; dan blijf je altijd op het uiterste bestaansminimum en met een regering die er steeds meer op aan stuurt dat we onszelf moeten redden(en dat geld niet alleen voor ouderen die half dement thuis moeten blijven wonen) zou ik er ook maar niet te veel op rekenen dat dat vangnet blijft zoals die is.

Tja ts; ik ben bang dat met dr praten weinig zin heeft. Klinkt alsof zij haar besluit allang genomen heeft. Ik hoop voor ze dat dr vriendje zn eigen condooms mee neemt en niet zij, want wie weet wat ze er mee uithaalt om dat onverwacht zwanger een handje te helpen; iets zegt me dat als ze zwanger is dat vriendje de enige is voor wie het onverwacht is.

En dat komt omdat ik iemand ken die dat dus heeft gedaan om een kind te krijgen. En de papa? Nou die is aan de kant gezet zodra het kind uit de luiers was, want toen was in haar ogen de moeilijkste periode voorbij en had ze hem niet meer nodig....(en nee; dat is geen verzonnen verhaal)...behalve voor de alimentatie dan.

**Geplaatst**: 17-04-17 11:27

Geplaatst: 17-04-17 11:27

TS ik vind het heel goed dat je zo bezorgd bent. En terecht ik spreek uit ervaring dat een kleine op zo een jonge leeftijd een hele klus is wat je niet zo maar even doet.
Ik raakte zelf op mijn 18de zwanger. Beviel op mijn 19de. En nee dat was alles behalve gepland, en als ik het eerder geweten had, dan had ik een abortus ook zeker overwogen.
Nu was het zo en heb ik het de kleine nog nooit kwalijk genomen en alles op alles gezet om het voor elkaar te krijgen. Maar makkelijk is get niet geweest. Inmiddels is hij 7 en een broertje van 5 er bij.
En ja het is goed gekomen. Maar makkelijk is het zelfs nu nog zeker niet altijd. We hadden het goed toen de 2de kwam. Maar dat duurde niet lang nu alleen met 2 kinderen ik werk halve dagen en kan ivm de gezondheid van de jongste niet meer werkenm dit houd in dat ik een aanvulling krijg van de bijstand. Wat natuurlijk fijn is dat het kan. Maar je wordt geleefd. Iets op marktplaats zetten of op Facebook zetten en ze kloppen op de seur. Je mag absoluut op geen enkele manier iets meer binnen krijgen. En terecht ergens maar fijn is het niet natuurlijk. Je kunt niet zomaar alles doen wat jij wilt. Op vakantie gaan moet je melden en als je pech hebt moet je hun verantwoorden van welk geld je dat doet. Het is fijn dat het hier kan maar idiaal is het zeker niet en kan je zeggen had liever gehad dat het anders was.

Nee ik zou je vriendin echt aanraden om lekker te wachten tot je zekerheid hebt op financiële gebied.

Ook moet haar vriend het er mee eens zijn een kind krijg je samen.

Ook is een huisje en onderdak niet onbelangrijk.

En als laatste je krijgt een helehoop naar je hoofd geslingerd als je zo jong achter een kinderwagen loopt.

Voor zowel haar, haar vriend en de toekomstige kleine was het beter geweest als ze eerst hun opleiding en financiële zaken geregeld hebben.

**Geplaatst**: 17-04-17 11:37

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 17-04-17 11:37

Moeder zijn heeft geen leeftijd, maar je moet ervan kunnen houden en je leven willen beperken voor haar.

Ik was 25, wilde geen Kids, was egoïstisch, hoogste diploma vmbo, dronk veel op feesten en toen ineens 34 weken zwanger!
Veel gezeur om me heen gehad , omdat mensen pedagogisch voor mij dachten. Ik heb geleerd dat mama zijn iets moois is en dat je direct (als je gezond verstand hebt) van je kleine houdt en alles zou laten vallen voor jouw kleine spruit.

Niemand kan voor een ander bepalen of dat ze er wel of niet klaar voor zijn. Ik was het namelijk niet, maar ze doet het al bijna 2 jaar supergoed.

**Geplaatst**: 17-04-17 12:01

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 17-04-17 12:01

Ik herken mezelf wel in je vriendin.. ik ben nu dan wel iets ouder (en heb nu geen relatie).. maar ik heb ook geen stabiele situatie voor een kind financieel enz.. aan de andere kant weet ik ook dat als er onverwacht toch een kind komt je het ook wel weer red, want daar zorg je dan gewoon voor..
Zou ik dan bewust aan kinderen beginnen.. nee dat niet.. maar mocht het gebeuren zou ik het een geschenk vinden.. ik zou echt niet stiekem met de pil stoppen ofzo.. maar ik zou stiekem wel graag zwanger worden..

Ik zou het heel vervelend vinden als een vriendin dan zo zou reageren.. ik zou het gevoel krijgen dat ze mij niet zou vertrouwen of naïef zou vinden terwijl dat in mijn geval echt niet zo is.. en mn moeder erbij halen zou ik helemaal not done vinden..

Mijn lijf.. mijn leven.. mijn keuzes..

En wat er in de relatie mis is qua geheimen enz is ook niet aan jou.. maar dat is iets tussen hen..

**Geplaatst**: 17-04-17 21:39

Geplaatst: 17-04-17 21:39

Niet iedereen heeft dezelfde wensen voor zijn/haar leven. Die van haar liggen duidelijk anders dan die van jou. Ze zit nu misschien niet in de ideale situatie, maar dat ziet ze zelf ook wel anders had ze het niet over het 'stiekem helemaal niet erg' vinden. Bovendien maak je een baby met z'n tweeen en is haar vriend daar dus ook nog altijd bij. Mocht ze wel zwanger raken (wat ze volgens mij helemaal niet bewust aan het proberen is) is ze op een leeftijd waarop het mogelijk zou moeten zijn zichzelf te redden.

Edit: ik sluit me verder ook helemaal bij Licor aan. Het is niet aan jou om haar in twijfel te trekken.

**Geplaatst**: 17-04-17 21:51

Geplaatst: 17-04-17 21:51

Mavelle schreef:
Niet iedereen heeft dezelfde wensen voor zijn/haar leven. Die van haar liggen duidelijk anders dan die van jou. Ze zit nu misschien niet in de ideale situatie, maar dat ziet ze zelf ook wel anders had ze het niet over het 'stiekem helemaal niet erg' vinden. Bovendien maak je een baby met z'n tweeen en is haar vriend daar dus ook nog altijd bij. Mocht ze wel zwanger raken (wat ze volgens mij helemaal niet bewust aan het proberen is) is ze op een leeftijd waarop het mogelijk zou moeten zijn zichzelf te redden.

Een vrouw kan heel makkelijk doen voorkomen alsof ze maatregelen neemt om een zwangerschap te voorkomen, maar het niet doen. Ik ken er meer.
Ze zou zichzelf moeten kunnen redden? hoe dan? Zonder inkomsten en opleiding en eigen woonruimte?

**Geplaatst**: 17-04-17 22:04

Geplaatst: 17-04-17 22:04

Prima, dat is dan toch haar zaak? Inkomsten regelen op je 18e is wel te doen hoor. Ken een aantal tienermoeders die zich prima hebben gered. Is het makkelijk? Nee, maar daar kiest ze zelf voor.

**Geplaatst**: 18-04-17 09:10

Geplaatst: 18-04-17 09:10

Mavelle schreef:
Prima, dat is dan toch haar zaak? Inkomsten regelen op je 18e is wel te doen hoor. Ken een aantal tienermoeders die zich prima hebben gered. Is het makkelijk? Nee, maar daar kiest ze zelf voor.

Precies. En soms is moeder worden voor sommige meiden precies wat ze nodig hebben en is dat net die schop onder de reet.

Ik had weinig te kiezen want ik ben spontaan bevallen en had geen tijd om na te denken wil ik wel of niet een kind, omdat ie zich niet aankondigde en ik voor m'n gevoel dus niet zwanger ben geweest, maar het heeft er hier wel voor gezorgd dat ik in 1 klap m'n leven op orde moest krijgen. En dat is gelukt. En heel eerlijk, dat was zonder m'n kind nog lang niet gelukt en m'n kind is er niet de dupe van geworden.

Ik snap het hele probleem niet; ze zou het niet erg vinden áls ze zwanger zou raken en ze zit niet aan de pil. Staat dat gelijk aan 'bezwanger me en anders prik ik wel gaatjes in de condooms'?

Ik ben ook niet aan de pil omdat ik zo min mogelijk medicatie wil slikken, en de medicatie die ik slik al troep genoeg zijn (pijnstillers) en ja, er is zelfs een wens voor een tweede. Betekent niet dat ik alle condooms verbrand en m'n vriend bespring voor een 2e hoor. Tussen iets willen en er actief naar handelen zit een wereld van verschil.

**Geplaatst**: 18-04-17 09:14

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 18-04-17 09:14

Kijk wat afleveringen van vier handen op een buik, dan draait ze wel bij :')

**Geplaatst**: 18-04-17 09:37

Geplaatst: 18-04-17 09:37

Anoniem schreef:
Precies. En soms is moeder worden voor sommige meiden precies wat ze nodig hebben en is dat net die schop onder de reet.

Bij twee van de tienermoeders die ik ken is het precies zo gegaan. Die hadden opeens heel rap hun zaakjes voor elkaar. Overigens hebben ze nu (tien jaar later) alsnog beide een prima baan. Ik heb om eerlijk te zijn erg veel respect voor ze.

Anoniem schreef:
Ik snap het hele probleem niet; ze zou het niet erg vinden áls ze zwanger zou raken en ze zit niet aan de pil. Staat dat gelijk aan 'bezwanger me en anders prik ik wel gaatjes in de condooms'?

**Geplaatst**: 18-04-17 10:00

Geplaatst: 18-04-17 10:00

Ik deel de mening niet als het gaat om geen serieuze relatie kunnen hebben met een half jaar. Mijn man en ik woonden met twee weken al bij elkaar en zijn inmiddels 20 jaar verder. Ik was anderhalf jaar later zwanger van onze zoon en heb tot de dag van vandaag geen spijt gehad. Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat dat wederzijds is.
Verder snap ik ook niet wat leeftijd met het wel of niet kunnen zorgen voor een kind te maken heeft. Voorheen was het heel normaal om op 18/19 jaar moeder te worden. Tegenwoordig zijn de vrouwen (in mijn ogen) oud als ze aan het moederschap denken. Ook zonder diploma kun je rustig een baan vinden en hoef je niet je hand op te houden voor een uitkering. Waar een wil is, is een weg. Dat zie ik ook aan iemand uit mijn omgeving. Zij is op 18 jaar moeder geworden en haar kind is nog nooit iets te kort gekomen. Ze wordt meer dan liefdevol opgevoed. Ja, het is even op je kiezen bijten, maar dat is het ook als je ouder bent. Deze 'jonge' moeder volgt een avondopleiding, als die kleine ligt te slapen. Overdag werkt ze een paar dagen in de week bij een supermarkt. De overige tijd is ze volop moeder. Ik ben meer dan trots op haar, omdat ze schijt heeft aan de meningen van anderen en vecht voor haar gezinnetje.

Toch is er een mening die ik wel met je deel, namelijk dat het niet eerlijk is tegenover de vriend om 'per ongeluk' zwanger te worden. Ik vind het ronduit schandalig als zoiets stiekem gebeurt, zonder overleg.

**Geplaatst**: 18-04-17 10:14

Re: Ik maak mij zorgen...

Geplaatst: 18-04-17 10:14

Goede vrienden kunnen elkaar alles zeggen, dus ik zou zeker met haar praten. Jou mening geven, wat ze ermee doet is haar zaak.
Maar door jou gesprek en advies gaat ze er wel over nadenken...

**Geplaatst**: 18-04-17 10:45

Geplaatst: 18-04-17 10:45

Vind inderdaad dat je er best over mag hebben met je vriendin en wat je mening en je bezorgheid is. Wat condoom betreft, als je er verstandig mee om gaat is het echt wel een veilig anticonceptie middel. Zelf 5 jaar lang nooit problemen mee gehad. Kan me voorstellen als ze misschien wel een sterke kinderwens heeft dat ze er misschien minder zorgvuldig mee om gaat, maar dat is een aanname die misschien helemaal niet klopt.

EDIT: ik hoop ook dat ze dit met haar vriend heeft besproken, wat ze doen als het mis gaat? Morning after pill of spiraal bijv. of dat hij ook een kind wilt.