Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-04-17 12:58

Geplaatst: 03-04-17 12:58

watchthesky schreef:
Ik heb (nog?) geen kinderen en op mijn werk is ook een ware babyboom bezig.
Ik betrap me erop dat ik in de lunch steeds vaker bij de mannen gaan zitten, want dat gezwets over pijntjes en klachtjes en slapeloze nachtjes dat kan me dus echt absoluut niet boeien...
Wel jammer dat de vrouwen in mijn omgeving zodra ze zwanger raken/kinderen krijgen ineens niets anders meer lijken te (willen) zijn dan "de mama van ...". Je doet jezelf dan echt tekort volgens mij.

Ja he

Dat zag ik ook vaak toen ik kampleiding was. Dat je het erbij zegt, soit, is relevante info, maar je alleen maar voorstellen als 'de mama van x' doet me toch denken dat je je eigen naam bent vergeten ofzo

Ik zag dus ook eens dat iemand zei als felicitatie tegen een zwangere vrouw: "Gefeliciteerd en welkom bij het volwassenenclubje!"
Alsof je alleen maar volwassen kan zijn als je een miniversie van jezelf hebt gebaard $:\$

**Geplaatst**: 03-04-17 12:59

Geplaatst: 03-04-17 12:59

Ik ben inmiddels 37 en duidelijk chronisch ziek, vooral dat laatste leidt er wel toe dat mensen het niet meer vragen. Maar als het wel serieus gevraagd wordt, dan krijgen ze wel terug waarom zij ze wel hebben.
Ik mag met de taxi naar therapie enzo en merk dat taxichauffeurs vaak vragen of je kinderen hebt omdat ze dan een gespreksonderwerp hebben buiten het weer. Dat voelt ook niet vervelend. Maar sommige mensen gaan er wel ver in en ik heb zelfs gehoord dat mijn ziekzijn geen beperking hoeft te zijn, omdat 'een kind wel flexibel is'. Dat vind ik zó egoïstisch geredeneerd. Ik heb dagen dat ik niet eens voor mezelf kan zorgen, dat doe ik een kind dan toch niet aan?!

Feit is wel dat veel vrouwen rond hun 30e van mening veranderen en van absolute kinderhaters ineens toch barende zielen worden die ook niets anders meer zien dan hun kind. Gelukkig heb ik ook vrienden die hun kinderen zien als mooie aanvulling op hun leven en hoewel de vriendschap verandert van dinertjes met te veel wijn naar lunches met gezonde snacks erbij, zijn het het wel nog altijd goede en fijne vrienden.
In vriendschap moet er voldoende zijn dat je samenhoudt, dat verandert soms met de tijd, dat kan door kinderen zijn, of door werk, ambities of hobby's. Ik denk dat er ook mensen zijn die het raar vinden dat ik mijn paard op 1 zet. Dan was het een mooie tijd en gaan we nu onze eigen weg.

Overigens vind ik baby's geweldig.. Maar ik hoef er gewoon geen van mezelf. Wil niet de rest van mijn leven verantwoordelijk zijn voor een ander. Heb het soms al moeilijk genoeg met mezelf. En kinderen kunnen heel leuk zijn, het is maar net hoe de ouders ermee omgaan. :Y)

**Geplaatst**: 03-04-17 13:00

Geplaatst: 03-04-17 13:00

Magrathea schreef:
Ik zag dus ook eens dat iemand zei als felicitatie tegen een zwangere vrouw: "Gefeliciteerd en welkom bij het volwassenenclubje!"
Alsof je alleen maar volwassen kan zijn als je een miniversie van jezelf hebt gebaard $:\$

De moeder van mijn ex was van mening dat je pas vrouw was als je gebaard had. Lekker kwetsend voor vrouwen die wel willen, maar niet kunnen..

Laatst bijgewerkt door Dreamybol op 03-04-17 13:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-04-17 13:00

Geplaatst: 03-04-17 13:00

Ohhhh, ik was een keer op stal. Had iemand zijn kind bij zich. Meisje valt op haar knie en gaat huilen.
Oke... Ik ga je moeder wel even halen. Kon ik haar toch niet vinden.... Sta ik daar met een huilen kind.
Uiteindelijk kwamen de snottebellen uit haar neus tot over haar lippen heen. Kokhalzend ben ik weggelopen en heb ik een ander erheen gestuurd.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:01

Geplaatst: 03-04-17 13:01

Hier nog iemand hoor

Al op mijn twaalfde riep ik dat ik geen kinderen wilde en ook niet ging trouwen.
Inmiddels 48, geen kinderen en niet getrouwd (wel al ruim 30 jaar samen met mijn vriend).

Nooit kriebels gehad en vriend vond het gelukkig ook niets. Uiteraard wel ook eens uit omgeving opmerkingen gehad, maar die raken me niet.
Mijn leven, mijn keuze.

Overigens vrienden zat met kinderen, maar die hebben gelukkig wel genoeg gespreksstof.
Kinderen zijn bij ons ook echt wel welkom, maar ben zelf gewoon geen moedertype.

Verder zie ik geen nadelen aan geen kinderen hebben. Wel heel veel voordelen

**Geplaatst**: 03-04-17 13:03

Geplaatst: 03-04-17 13:03

De mensen in mijn directe omgeving hebben nooit zulke respectloze dingen gezegd als 'wacht maar... etc'. Meer mensen die ik niet of nauwelijks ken. Waarschijnlijk ook niet respectloos bedoeld maar ja, zo komt dat dan weer niet over. Ik ben in de loop der jaren ook wel wat overgevoelig geworden voor dat soort opmerkingen moet ik toegeven. O:)

Ik heb me ook nooit verdedigd of uitleg gegeven. Wel aangegeven dat ik de opmerking nogal respectloos/aanmatigend vind.

Overigens vind ik kinderen echt prima. Ik kan er ook goed mee overweg. Alleen wil ik ze niet in mijn leven 24/7.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:05

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 03-04-17 13:05

Vind het trouwens best kwetsend dat mensen menen dat ik kinderen haat omdat ik ze niet wil.. In mijn schoonfamilie werd gevraagd wie de baby een fles wilde geven, ik zei dat ik dat wel wilde doen. Kreeg een aanmatigende blik en werd genegeerd en de moeder zuchtte dat ze het zelf wel ging doen dan. Dat snap ik niet, valt wel precies in het veroordelende dat er heerst tussen de twee kampen. En dat zou gewoon niet nodig hoeven zijn. Tegenwoordig is er een keus, respecteer die gewoon.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:06

Geplaatst: 03-04-17 13:06

Ik vind kinderen juist superleuk, maar dan wel bij een ander. :')

En inderdaad alleen als ze vrolijk zijn of slapen. Als ze zichzelf onderspugen of janken dan hoef ik ze niet in m'n buurt.

Wat vreemd Dreamybol! Dat heb ik nog nooit meegemaakt gelukkig.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:07

Geplaatst: 03-04-17 13:07

Vorig jaar op de familiedag van mijn schoonfamilie, Tante: oh kijk, dit is de familiewieg, wie weet staat ie binnenkort ook wel bij jullie.. uhmmmm leuk, maar ik wordt 43 dit jaar, ik wil geen kinderen. Geef me een veulen, een nest kittens, een nest puppy's en meer van zulk soort, maar geen kinderen.
Geloof dat mijn gezichtsuitrukking boekdelen sprak, want tante zei al snel.. oh dat is niet echt jouw ding geloof ik.. uhmmm neeeeeeee

**Geplaatst**: 03-04-17 13:08

Geplaatst: 03-04-17 13:08

Het grote voordeel van ouder worden is dat mensen er met je over ophouden. Ik heb helemaal niks met kinderen en baby's vind ik ronduit vies. Poep, pis, snot, kots, zure melk lucht. Kinderziektes als waterpokken enz en als ze ouder worden hebben ze ook nog luizen

.
Daar komt nog bij dat ik door de jaren heen veel vriendinnen heb verloren aan het ouderschap. Er is op de een of andere manier geen normaal gesprek meer mee te voeren. En overal moet dat grut mee naar toe. Ik zeg altijd tegen mensen; als ik hetzelfde gevoel heb bij het zien van een baby als wanneer ik een puppy oppak, dan begin ik er vandaag nog aan. Echter heb ik nooit de behoefte om een baby vast te houden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-17 13:09

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-17 13:09

Laatst iemand die tegen mij zei : tsja, een hond en kind kun je niet vergelijken. Een kind is toch wel heel veel meer verantwoordelijkheid en brengt veel meer met zich mee.

Kwa woorden heeft ze vast gelijk ( hoewel, al ooit een terror puppy opgevoed ? vast niet :')

) ,maar het was de manier waarop ze sprak.
Zo ongelooflijk denigrerend, het kwam ter sprake doordat ik zei dat ik genoeg had aan mijn dieren.
Deze persoon staat overigens erg dichtbij mij.

Vond het heel kwetsend en totaal niet tof....

**Geplaatst**: 03-04-17 13:11

Geplaatst: 03-04-17 13:11

Ook hier zeer bewust kindvrij.
Manlief en ik zijn in de 30 en al 10 jaar samen dus gelukkig snapt onze omgeving het inmiddels wel.
Vroeger probeerde ik wat genuanceerder aan mensen uit te leggen waarom wij die wens niet hebben. Maar dat werd een beetje vermoeiend.
Tegenwoordig zeg ik gewoon wat botter 'Nope ik hou teveel van mijn eigen leven voor een kind'

Ik kan wel meeleven met de kinderen van collega's en vrienden, maar wil ze gewoon zelf niet.
Ook lijkt mij het best 'eng' om in de huidige maatschappij een kind op de wereld te zetten.
Klimaattechnisch, oorlogen, de druk die er tegenwoordig op school op kinderen word gelegd... Nehhh

**Geplaatst**: 03-04-17 13:11

Geplaatst: 03-04-17 13:11

Hier 27 jaar en totaal geen behoefte aan kinderen. Het gaat in mijn relatie niet op de natuurlijke wijze. met twee mannen kom je op dat gebied niet ver. gelukkig heft mijn partner ook geen kinderwens. hij heft pas een neefje en nichtje gekregen en dat vindt hij voldoende. ik zelf vind het prima voor een paar uur. zolang ik ze maar terug kan geven. Doe mij inderdaad maar dieren!

**Geplaatst**: 03-04-17 13:12

Geplaatst: 03-04-17 13:12

Jennyj01 schreef:
Daar komt nog bij dat ik door de jaren heen veel vriendinnen heb verloren aan het ouderschap. Er is op de een of andere manier geen normaal gesprek meer mee te voeren. En overal moet dat grut mee naar toe.

Dit heb ik ook gemerkt in de afgelopen jaren.
Veel vriendinnen "verloren" doordat ze een kind kregen. Die kinderen moeten echt overal bij zijn en dat wil ik gewoon niet. Krijsen overal doorheen en eisen alsnog alle aandacht op. En als ze eenmaal naar school gaan en je een keer samen quality time hebt, kunnen ze nergens anders meer over praten dan over hun kind(eren).

Ik snap niet waarom dat altijd zo extreem moet zijn. Ik kan toch ook over andere dingen praten dan mijn honden en paarden...?

Laatst bijgewerkt door HorseTopShop op 03-04-17 13:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-04-17 13:12

Geplaatst: 03-04-17 13:12

@ sunshine Hahaha nee dat kun je niet vergelijken. Bij een hond ben je met een jaar echt al een heel eind qua opvoeding. Daarom hou ik ook zo van ze. Maar ik denk dat ik meer tijd aan m'n honden besteed dan menig ouder aan zijn kind.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:15

Geplaatst: 03-04-17 13:15

Het grote voordeel van dieren is ook dat als ze komen te overlijden, je er altijd voor kunt kiezen om geen nieuwe te kopen. Aan kinderen zit je over het algemeen toch de rest van je leven vast.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:16

Geplaatst: 03-04-17 13:16

En je kunt een dier naar het asiel of een ander baasje brengen als je leven (onverhoopt) dusdanig verandert dat het niet meer past. Dat is met een kind ook een beetje ingewikkeld...

**Geplaatst**: 03-04-17 13:21

Geplaatst: 03-04-17 13:21

Ik vind het lastig, het is niet dat ik geen kinderen wil, maar ik heb ook geen rammelende eierstokken. De tijd gaat ontzettend snel en om ons heen krijgt de een na de ander een kind en ik zie het gewoon niet voor me? Als ik achter iemand zn kinderwagen sta voel ik met net een tienermoeder misschien ook omdat ik de 30 nader maar nog 17 word geschat :')

Maar ja de tijd gaat door en als je wel het idee hebt ooit te willen kun je helaas niet eeuwig wachten. Als ik ook me heen kijk denk ik ook als ik met pensioen ben dan zou ik gelijk gaan reizen naar als ik de omas nu ook om me heen zie gaat er veel tijd naar oppassen? Maar misschien veranderd die gedachten als je ouder bent?

Laatst bijgewerkt door moonsparkle op 03-04-17 13:24, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-04-17 13:21

Geplaatst: 03-04-17 13:21

sunshine schreef:
Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die hetzelfde hebben.
Als zo'n baby ligt te slapen, denk ik " ach da's wel schattig " , maar zodra ik het mondje ook maar iets zie vertrekken ( standje huilen/krijsen dus ), maak ik dat ik weg kom.

Puppy's en kittens smelt ik wel weer helemaal bij

Wat hekenbaar

Nog erger als ze zeggen pas even op en lopen dan weg. Paniek paniek

**Geplaatst**: 03-04-17 13:23

Geplaatst: 03-04-17 13:23

Ik moet zeggen dat ik persoonlijk ook niet zoveel met kinderen heb. kleine kinderen dan.
Als mijn buurkrijsje weer eens met haar grote tetter voor op de stoep staat te krijsen gaat echt mijn bloed koken en als haar broertje voor de 100e keer die dag langs komt fietsen over de stoep terwijl hij een politiewagen nadoet dan word ik echt zwaar geïrriteerd.

Ik werk zelf met pubers, die vind ik dan weer wel tof, maar echt heel tof! Ik draai mijn hand niet om voor ee klas van 30 pubers, superleuk.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:25

Geplaatst: 03-04-17 13:25

karuna schreef:
Geen moedergevoelens ingebracht ooit. Word ook niet vertederd door babys, kinderwagens enz.

Mijn vader snapt dat niet. Zaterdag in het ziekenhuis nog. Een man met baby op de arm. Aaaah kijk eens hoe lief en zoet, eeeh nee niet lief en zoet. Doet me niks.

De opmerkingen je weet niet wat je mist , je moedergevoelens komen wel als de kleine brr er eenmaal is. ja een heel verstandige gok toch en meer van dat soort ongepaste en merkwaardig dwingende opmerkingen

Jep, jep jep en jep... herkenbaar!

_Summerly_ schreef:
Het grote voordeel van dieren is ook dat als ze komen te overlijden, je er altijd voor kunt kiezen om geen nieuwe te kopen. Aan kinderen zit je over het algemeen toch de rest van je leven vast.

watchthesky schreef:
En je kunt een dier naar het asiel of een ander baasje brengen als je leven (onverhoopt) dusdanig verandert dat het niet meer past. Dat is met een kind ook een beetje ingewikkeld...

inderdaad!

HorseTopShop schreef:
Jennyj01 schreef:
Daar komt nog bij dat ik door de jaren heen veel vriendinnen heb verloren aan het ouderschap. Er is op de een of andere manier geen normaal gesprek meer mee te voeren. En overal moet dat grut mee naar toe.

Dit heb ik ook gemerkt in de afgelopen jaren.
Veel vriendinnen "verloren" doordat ze een kind kregen. Die kinderen moeten echt overal bij zijn en dat wil ik gewoon niet. Krijsen overal doorheen en eisen alsnog alle aandacht op. En als ze eenmaal naar school gaan en je een keer samen quality time hebt, kunnen ze nergens anders meer over praten dan over hun kind(eren).

Ik snap niet waarom dat altijd zo extreem moet zijn. Ik kan toch ook over andere dingen praten dan mijn honden en paarden...?

Vooral dit.
Wij zijn de enige in onze familie / gezin van mijn vriend die kinderloos zijn (en willen blijven).
En mijn schoonmoeder dramt elke keer dat we nog een jongetje moeten maken want dan gaat de achternaam nog over... tis verder een schat van een mens hoor.... maar 8)7

En dat het paard zoveel geld kost.... nou een tweetal kinderen kosten nog veel meer dan 1 paard.
Ook ik wil geen kind helpen op de wc (krijg ik nogal eens rare blikken over, ik doe het gewoon niet. ik veeg alleen mijn eigen reet af), wil ik niet op ze passen en huilen ze ook vooral bij hun mama uit.

Wat ik een erge vind is als ze hoesten, zonder hand voor hun mond, en dan zie je de spuugspetters vliegen

**Geplaatst**: 03-04-17 13:26

Geplaatst: 03-04-17 13:26

Hier wel heel bewust begonnen aan een kleine.

Maar kan er best inkomen dat iemand er voor kiest er niet aan te beginnen. Het is toch best pittig soms. Ik vind het het zelf helemaal waard, maar iedereen moet vooral lekker voor zichzelf die keuze maken.

Ik heb 2 vriendinnengroepen. Eentje zijn we met z'n 4en en inmiddels is de laatste ook zwanger. Op zich wel fijn dat iedereen dan een beetje in dezelfde fase zit. In mn andere vriendinnengroep zijn we met z'n 13en. Ik ben de enige met een kleine. Naar die vriendinnen neem ik hem dus ook nooit mee. En eigenlijk vind ik het altijd heerlijk om het dan eens even over hele andere dingen te hebben. Natuurlijk vertel ik wel hoe het met hem gaat, en dat vindt iedereen ook leuk. Maar t is geen verplichting om mijn kind leuk te vinden. Mijn keuze om aan kinderen te beginnen, en ieders keuze om dat wel of niet leuk te vinden. Ik ben daar niet zo moeilijk mee. Maar goed ik ben ook niet zo'n typische moederkloek denk ik

Ik wilde overigens vroeger voor m'n 30e kinderen, maar was er toen echt nog niet aan toe. Ben op mn 31e bevallen. Andere baby's doen me eigenlijk pas echt wat sinds die van ons er is. Nu kan ik ook veel meer vertederd naar andere baby's kijken. Dat had ik hiervoor echt veel minder.

Laatst bijgewerkt door miccamaaike op 03-04-17 13:29, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-04-17 13:26

Geplaatst: 03-04-17 13:26

Goof schreef:
Ik moet zeggen dat ik persoonlijk ook niet zoveel met kinderen heb. kleine kinderen dan.
Als mijn buurkrijsje weer eens met haar grote tetter voor op de stoep staat te krijsen gaat echt mijn bloed koken en als haar broertje voor de 100e keer die dag langs komt fietsen over de stoep terwijl hij een politiewagen nadoet dan word ik echt zwaar geïrriteerd.

Ik werk zelf met pubers, die vind ik dan weer wel tof, maar echt heel tof! Ik draai mijn hand niet om voor ee klas van 30 pubers, superleuk.

Buurkrijsje :')

**Geplaatst**: 03-04-17 13:30

Geplaatst: 03-04-17 13:30

Nog een kinderloze.
Ik heb nu eenmaal die gevoelens naar kinderen niet.
Waarom er dan welaan beginnen.
Hier ook puppy's kittens, veulens, allemaal geweldig. Maar zo'n jank en schijtkind. Nee dank je.

**Geplaatst**: 03-04-17 13:31

Geplaatst: 03-04-17 13:31

Ik ben ook bewust kinderloos. Mijn vriend en ik hebben er totaal geen behoefte aan.
Helaas heeft mijn schoonmoeder het niet getroffen in dat opzicht. Want ook de broer van mijn vriend en zijn vriendin willen geen kinderen.

Toen mijn zus beviel van haar eerste kindje, zat iedereen van "Nou nu gaan bij jou je eierstokken ook vast wel rammelen"
Nou nee hoor, mijn eierstokken zitten vast met ducktape.

Van het meest sterke soort.