Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-02-17 19:25

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 19:25

Wat kan jij mooi je gedachten omschrijven! Als ik een lang verhaal typ gaat het van hot naar her haha misschien vind ik de rust in mijn hoofd ooit omdat ook zo mooi te schrijven.

Wat fijn dat alle instanties nu contact met elkaar hebben, dat scheelt veel frustraties.
Blijf genieten van de 80% positiviteit!
Wat ik wel grappig vind is dat je nu je iets meer 'schaamt' voor je GGZ, ik schaamde me er altijd erg voor en begin nu opener te worden. De maatschappij laat het steeds meer toe en ik merk zelf idd ook dat het niet meer als heel vreemd word gezien. Wel merk ik soms nog een taboe, of ik die ook zelf maak weet ik niet.

Geniet van je kleine in de buik en ook voor jou een hele dikke knuffel! Jij bent de aanstichter van dit topic waar anderen ook durven te schrijven!

**Geplaatst**: 14-02-17 20:04

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 20:04

Waarom vinden we het normaal dat we Hulp zoeken en vinden als we laat krijgen van lichamelijke klachten. By een neus correctie of een borst verkleining of vergroting. Een nieuwe nier als een oude ermee ophoudt. Een operatie bij een hernia. Cholesterol verlagende medicijnen. Lustopwekkende medicamenten.

En waarom moeten we ons schamen als een deel van ons hoofd anders werkt dan gewenst waarom een taboe als durft toegeven dat je op dat vlak ook Hulp kunt gebruiken.

Ts het siert je juist dat je erkent dat je soms een steuntje nodig hebt. Liever zo dan je hoofd in het zand steken en het jezelf en je omgeving moeilijk of onmogelijk maken

ik vind dat je ontzettend mooi je gevoelens kunt omschrijven .

**Geplaatst**: 14-02-17 20:14

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 20:14

Stoer dat je het zo opschrijft! Takes some nerve! Goed dat je je "problemen" erkent aan jezelf, en de buitenwereld!
En natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap!

Ik herken mezelf een klein beetje in je verhaal. Ik vond het eerlijk gezegd verschrikkelijk om zwanger te zijn. Terwijl ik echt een héle makkelijke zwangerschap (en bevalling) heb gehad.
Ik heb regelmatig depressieve klachten gehad, en nu soms nog steeds, terwijl mijn zoontje "al" 14 maanden is.
Maar, hij is het helemaal waard, mede dankzij hem klim ik eindelijk beetje bij beetje uit mijn dal.
Ik hoop dat het bij jou ook allemaal bergop gaat als je kleine vent er eenmaal is. Want het is ook echt wel prachtig om mama te zijn hoor

Maar ook ontzettend zwaar en heftig. Maar zoals ik al zei, ze zijn het helemaal waard! En hopelijk ga jij dat ook zo ervaren!

Zet hem op $*\o/*$ Je wordt vast een super mama!

**Geplaatst**: 14-02-17 20:17

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 20:17

Ik kan er ook niet over meepraten, maar ik wil je ook een dikke knuffel geven.
Echt ontzettend dapper dat je het zo durft te delen, daar is echt wel moed voor nodig.

Je wordt vast de allerliefste mama die je maar zijn kunt.

**Geplaatst**: 14-02-17 20:25

Geplaatst: 14-02-17 20:25

Sterkte. Er zijn een Hoop vooroordelen over zwangerschap en 1 er van is dat "je helemaal straalt"
Ik heb me vreselijk gevoeld, depressief en kon nergens blij om zijn. Sommige mensen probeerden het nog met "je straalt helemaal" en dan kreeg ik echt kotsneigingen of de neiging om een rotopmerking te maken. Sloot mezelf t liefst op. Na de geboorre van mn dochter werd dit minder en minder tot ik me weer goed voelde.. gelukkig.
Niet echt hetzelfde als jouw verhaal, maar hoop dat als de hormonen bij jou minder worden, je depressie ook minder word, neg als bij mij toen

**Geplaatst**: 14-02-17 20:51

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 20:51

wat ik nog even wou toevoegen.

vergeet ook niet wat hormonen met je lijf en gedachten kunnen doen.

zelf ook terug zwanger(voor de 9de keer,we hebben 2 kindjes,maar willen graag nog een 3de,dus al heeeel vaak gierende zwangerschapshormonen in mijn lijf gehad).
en als ik kijk naar mezelf,verander ik keer op keer in een echte bitch met kort lontje die voor het minste in tranen kan uitbarsten,liefst van al slaap(ook gewoon moe,vermoeid en futloos is),en niets kan verdragen.

en ook na de geboorte doen de hormonen nog wat met je.
bij mijn eerste dagen om niets geweend,boos geweest,mezelf opgesloten,....
ging gelukkig ook vanzelf over.

bij het 2de kindje wist ik dat dit eraan kwam,waardoor je je erop kan voorbereiden.

maar onderschat zeker de invloed van zwangerschapshormonen niet.
weet ook dat enkele dagen na de bevalling je normaal ook een (serieus) dipje kan hebben.

met dat in je achterhoofd lijkt het ook niet meer zo abnormaal.

die 'roze' wolk heb ik nog bij bitter weinig mensen gezien.
dus schaam je er zeker niet over.
het is veel normalen dan dat mensen vaak laten uitschijnen,het hoort er ook ergens gewoon bij denk ik.....

**Geplaatst**: 14-02-17 21:06

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 14-02-17 21:06

Over je niet hoeven schamen voor een 'foutje' in je hoofd...

Pakweg 10 jaar geleden kreeg ik de diagnose ADHD. Inclusief medicatie, therapie en een PIT-verpleegkundige. Mensen zeiden me dat ritalin rommel is en ik zei toen altijd; "als ik diabetes zou hebben en ik had insuline nodig zou je me ook niet de les lezen dat dat niet goed was omdat ik wat innam wat mijn lichaam niet aanmaakte".

Inmiddels, hoe ironisch, is de diagnose ADHD er al zes jaar vanaf en heb ik sinds 2 jaar diabetes type 1 en heb ik insuline nodig :')

Alleen had ik me alsnog een beetje vergist want zijn er nu mensen die denken dat ik dit met een dieet wel oplos

Uiteindelijk is ziek zijn in het algemeen een taboe. Want dan ben je niet sterk genoeg om gezond te zijn of zo.

Uiteraard bullshit. De kracht zit erin om aan te pakken wat je kán aanpakken... En wat buiten je bereik ligt te accepteren.

En ik denk dat TS dat geweldig doet! +:)+

**Geplaatst**: 14-02-17 21:12

Geplaatst: 14-02-17 21:12

Lieve TS, wat ben je moedig door dit op te schrijven!

En daarnaast vind ik je ook heel dapper, je laat je angsten je grootste wens niet in de weg staan. Van harte gefeliciteerd met jullie aanstaand ouderschap!

Ik heb zelf geen kinderwens, maar ben wel bekend met depressies (heb er vanuit erfelijkheid aanleg voor) en ik weet hoe angstig en somber je kan zijn. Zelfs als je alles hebt om je gelukkig te kunnen voelen en dan is de schaamte diep.

Gelukkig wordt het taboe rond depressie steeds kleiner.

Ik wil je even een virtuele knuffel geven :(:)

.

**Geplaatst**: 14-02-17 21:31

Geplaatst: 14-02-17 21:31

Ik heb het tijdens mijn zwangerschap ook duidelijk uitgesproken dat die roze wolk echt onzin was wat mij betreft. Ik heb zelfs meerdere keren gedacht om mijn dochter weg te laten halen omdat ik zo ziek was. Als je zwanger bent moet je blijkbaar ontzettend gelukkig zijn en alles wat daarvan afwijkt is voor de meeste mensen abnormaal.

Heel goed dat je hulp hebt gezocht! Ook erg fijn dat je het bespreekbaar maakt! Ik ben nu 9 maanden na de zwangerschap nog steeds psychisch en lichamelijk niet oke en doordat mensen het zo over die roze wolk hebben/ hadden heb ik alles zo onderschat.

**Geplaatst**: 14-02-17 21:49

Geplaatst: 14-02-17 21:49

Toen ik ooit zwanger was, was ik geloof ik vanaf de eerste minuut zo zo zo depressief als een deur. Ik kon niets meer, niet uit bed, niet denken, alles voelde alsof ik door een bus overreden was. Dat duurde lang, een maand of vier en toen kreeg ik een miskraam. Ik was opgelucht kreeg eindelijk weer lucht en licht.
Nee het is niet allemaal rozengeur, ieder maakt zijn zwangerschappen op een andere manier mee. Dit is er ook een. Sterkte meis, zit het gewoon uit, niks aan te doen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-17 14:25

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-17 14:25

Wilde nog snel even van me laten horen, druk dagje vandaag!

Wederom een dikke dankjewel voor iedereen die z'n verhaal met mij/ons wil delen! Zo ontzettend fijn, alleen ook ontzettend verdrietig dat jullie het hebben moeten doormaken

Wat ik zo dubbel vind is dat ik juist énorm geniet van het zwanger zijn! Zou het zo nog een paar keer willen doen, ik vind het heerlijk (op de kwaaltjs na :')

) Het groeien van mijn buik, het getrappel, het contact.

Alleen lijkt er iets in mijn hoofd soms iets stuk te gaan en wil dat gewoonweg niet mee werken. Het lastige is dat het in principe los staat van de zwangerschap maar door de hormonen er ook weer mee in verband staat.

Gisteren was er bij RTL late nightcare een stuk over jongeren die psychisch lijden, dat sloeg in als een bom. Een uur liggen huilen in bed

zo afschuwelijk!

Vandaag een goeie dag, dus die koester ik! Ik ga nu 2 uurtje mijn bejaarde dames vermaken in het bejaardenhuis en vanavond lekker eten bij een vriend (meteen even spieken bij ons huis in aanbouw

)

Kom later nog even terug op iedereen!!

**Geplaatst**: 15-02-17 15:19

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 15-02-17 15:19

Fijn dat je een goede dag hebt TS! Lekker zo'n positieve vibe

En ik noemde mijn hormonen altijd horrormonen.

Wat kunnen die krengen je dag verpesten zeg! Maar dan bedenk ik me altijd maar dat het een fase is, haha!

**Geplaatst**: 15-02-17 15:32

Geplaatst: 15-02-17 15:32

Lente schreef:
Hee bikkel! Wat dapper dat je dit deelt! En wat fijn dat er nu wel een passende diagnose is! Natuurlijk wel jammer dat het een schaduw over je zwangerschap gooit. Maar hee, je mag vooruit en je hebt steun en dat accepteer je en daar mag je ontzettend trots op zijn!

Ik heb ook een aantal jaar een PIT over de vloer gehad in een periode dat het niet goed met me ging. Met haar had ik een goeie klik en dat is enorm veel waard!

Ik woon bij je in de stad, als je een keer wil kletsen of zo, je bent van harte welkom!

Lente, wat ben je toch een lieverd! Dat valt me al vaker op nav je reacties!

topper!

TS, wat knap dat je dit neerzet zeg! En wat goed dat je nu een heel team om je heen hebt die er allemaal voor gaan zorgen dat jij weer lekker jezelf kunt gaan zijn. Maar zo te horen komt dit met jou doorzettingsvermogen helemaal goed! Héél veel succes en vooral geluk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-17 20:00

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-17 20:00

Had uitgebreid willen reageren maar heb een mindere dag vandaag. Maar wilde ook niet dat jullie denken dat ik afhaak!

Mentaal gaat het eigenlijk best lekker

fysiek alleen een flinke tik gehad door de verkoudheid. Zwanger zijn helpt daar niet bij hihi. Heb door mijn hypermobieliteit niet alleen last van een instabiele bekken maar ook last van instabiele ribben door de verweekte banden en het gewicht aan de voorkant

Heel oncomfortabel!

Ik ben met en met veel aan het opruimen in huis. Of dat nou te maken heeft met nesteldrang

?
Hoe dan ook geeft het rust in mijn hoofd waar ik zó aan toe ben! Ben trots op mezelf dat het me lukt!
Lastige is een beetje dat we heel veel spullen hebben en maar weinig ruimte dus het is een beetje zoeken. Maar ons nieuwe huis word gebouwd dus meer ruimte is in aantocht!

Volgende week zie ik de psychiater en pit verpleegkundige weer. De laatste heb ik kennis mee gemaakt, dat klikt goed! Ook weer beeb controle, daar verheug ik me altijd op!

Toch wel een uitgebreide reactie :')

Nu ga ik weer plat, fijn weekend allemaal!!

**Geplaatst**: 17-02-17 20:21

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 17-02-17 20:21

Dusse.... Wáár is die mindere dag precies?? :))

Goed bezig joh! +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-17 20:42

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-17 20:42

Haha Lente, die zat hem meer in een heel pijnlijk lijf, flauwtes, hartkloppingen en lage energie

maar het gaat idd wel lekker zo en ik hoop van harte dat ik deze lijn vast kan houden zo!!
Nu ga ik echt afsluiten en me lekker op de bank nestelen!

**Geplaatst**: 18-02-17 09:15

Geplaatst: 18-02-17 09:15

Gefeliciteerd met je zwangerschap !

En je hoeft je hier niet te verantwoorden he. Als jij een dagje niks wil laten horen is het prima.

Hier een dochter van 16 maanden. De zwangerschap ging me makkelijk af maar erna heb ik een pittige tijd gehad ivm zware bevalling. Maar ook dat is beter geworden.

Wat fijn dat het klikt met de pit

**Geplaatst**: 18-02-17 11:26

Geplaatst: 18-02-17 11:26

Wat verschrikkelijk dat je je zo rot voelt tijdens je zwangerschap! Inderdaad; veel clichés over zwanger zijn zijn gewoon niet waar. Zwanger zijn is lang niet altijd een pretje, ook als het nog zó gewenst is!

Hier was mn zwangerschap ook een hel, eerste 6maanden niks anders gedaan dan gekotst, gekotst, gekotst (en dan gemiddeld zo'n 20/30x per 24uur, want 's nachts ging het gewoon door

) en mn zwangerschap duurde ook maar 7maanden dus daarna ging de ellende gewoon nog even door. Hoewel de echte klap van alle gebeurtenissen pas kwam toen beeb twee maanden thuis was, toen sloeg de depressie toe, ondanks dat ik ook enorm blij en gelukkig was met mn kleine jongen die het zo goed deed.

Fijn dat je nu al de hulp krijgt die je nodig hebt. En dat het goed klikt met de PIT! Het is fijn om iemand te hebben die er echt voor je is, naar je kan luisteren en begrijpt wat je nodig hebt.
'Buitenstaanders' snappen soms niet helemaal hoe het is is mijn ervaring. Want 'je wilde het toch zo graag? Waarom ben je er dan niet gewoon blij mee??'

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-17 16:07

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-17 16:07

Ik zag eerde in het topic de stelling/vraag terug komen waarom het wel 'normaal' is om iets te fixen als er fysiek iets stuk is en het zo anders is als er mentaal iets stuk is. En dat is een goeie...
Het slaat eigenlijk ook nergens op! Als ik fysiek last heb wil ik dat best met een pilletje oplossen, maar een pilletje voor mijn hoofd dat vind ik dan weer een no go.

Nu ben ik van nature dan wel een échte pleaser! Ik vind het afschuwelijk als ik niet aan de verwachtingen kan voldoen. Gek genoeg zijn het vaak mijn eigen verwachtingen die zo (toren)hoog liggen. Ik vind het nog steeds moeilijk dat ik thuis zit met een uitkering, terwijl ik al vanaf mijn 8e knok om te functioneren, wat bij tijd en wijle evenveel als niet meer energie vraagt als een fulltime baan.
Maar ik zou zo graag 'gewoon' willen gaan werken, mijn eigen centen verdienen en mijn huishouden doen. Nu is het dag voor dag leven en afwachten wat die dag brengt, zowel fysiek als mentaal. En daar schijn ik geen vrede mee te kunnen krijgen.

En soms kijk ik in de spiegel en dan denk ik; DOOS! Wat maak je het jezelf toch moeilijk?! Niemand verwacht wat van je, iedereen wil dat je happy bent! Waarom zit je jezelf zó in de weg? Van wie MOET je zoveel?
Als ik iets niet kan, al is het zoiets simpels als de was ophangen dan voelt het alsof ik faal. Het storende is misschien dat ik wéét dat ik veel kan, ik kan me alleen niet aanpassen aan mijn eigen belastbaarheid.

En dan zijn er de dagen dat ik hier tótaal geen last van heb. De dagen dat ik mij perfect kan aanpassen, ik alles in etappes en fases doe en aan het eind van de dag kan glunderen dat ik me zo goed heb aan kunnen passen en toch zoveel gedaan heb. Die dagen kan ik zó genieten, dan zit ik zo lekker in mijn velletje. Dan houd ik van mezelf en ben ik trots op alles wat ik bereikt heb. Ben ik trots op al die jaren vechten en wat het me opgeleverd heeft. Dan kan ik denk wat ben je toch een top chick

Eigenlijk schaam ik me niet eens zo dat ik hulp of een pilletje nodig heb. Daar durf ik ook best open over te zijn. Ik schaam me/voel me rot dat ik mezelf niet snap. Ik schaam me/voel me rot dat ik niet de manier weet de vinden dat ik gelukkig kan zijn. Ik schaam me/voel me rot dat ik niet zo kan zijn als ik zou willen zijn. Het is zo ingewikkeld in mijn hoofd :')

De afgelopen dagen zijn weer pittig, sinds vrijdag staat alles weer in het teken van pijn, pijn, pijn... en dat heeft mentaal dan weer zijn weerslag. Ik zet nu extra hard mijn tanden erin om me te houden aan mijn leefregels. Niet te verzuipen in het donkere gat wat zich weer aan het openen is in mijn hoofd.
Ik had een ritme voor mezelf gevonden, maar als ik érgens moeite mee heb is het discipline hebben en ritme houden. Dat ben ik dus weer even kwijt en wil ik graag terug want dat deed me goed. Dus daar gaat de focus nu weer even op. Opzicht kan ik de balans nog wel houden, een uurtje terug sloeg de wanhoop me weer om het hart en was de wereld weer even k.*.t. Maar heb mezelf tot orde kunnen roepen, heb afspraken met mijn vriend gemaakt en de rust is wedergekeerd.
Donderdag heb ik een korte afspraak met de psychiater en vrijdag ochtend komt de PIT weer. Daar houd ik me nu even aan vast. Het kost allemaal zoveel energie.

Mooie is dan wel weer dat ik ons mannetje steeds meer voel! Dat vind ik zó genieten

Morgen ga ik naar de gemeente om ons huwelijk in april officieel te maken ^&+

Leeeeuuuk! En vandaag te horen gekregen dat de fundering van ons nieuwe huis gestort gaat worden $*\o/*$ Leeeeuuuk! Ook ben ik uit het grootste deel van mijn kleding gegroeid, dus mag ik shoppen

Leeeeuuuk!! En dan zijn er nog al die lieve mensen die voor me klaar staan, naar me willen luisteren, die me op sleeptouw willen nemen, dankjewel daarvoor

Dan nog even een momentje voor alle andere dappere mensen in dit topic $_/-\o_$ Wat een heftige verhalen komen hier voorbij. Wat hebben jullie moeten knokken. Wat vreselijk eigenlijk dat hormonen zoveel stuk kunnen maken! En dan zo moeten vechten tegen het beeld van de buitenwereld, idd het is toch allemaal zo mooi, wat zeur je nou?

Zo'n feest is het gewoon niet altijd. Een dikke knuffel weer voor jullie allemaal :(:)

**Geplaatst**: 20-02-17 16:30

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 20-02-17 16:30

TS: verwacht jij wel van iemand met een drievoudige hernia dat deze in de zware zorg gaat werken? Of iemand met ongecontroleerde spastische bewegingen in een kristalwinkel? Of iemand die echt niet kan leren, maar wel de prachtigste dingen met zijn handen kan maken, die wordt neem ik aan ook niet gelukkig om als CEO van een of ander bedrijf aan de slag te gaan.

Als ik jou hoor schrijven over je vriend en over je kindje:

. Daar straalt liefde vanaf. Jouw vriend is vast niet 100% perfect. En toch schrijf je met liefde over hem.

Als jij met een uitkering thuiszit, dan heb jij kennelijk gewoon recht op een uitkering. Niet zo twijfelen aan jezelf hoor. Je bent in de gelegenheid om je vriend gelukkig te maken. Als jij zijn back up bent thuis, kan je vriend zich meer richten op de centen. Als jij wel full time buitenshuis zou werken, ben je wellicht volledig total loss thuis. komt alles op je vriend neer. Is toch ook geen fijn idee?

In 1 van je vorige berichten gaf je aan dat je zo moe was van het continue vechten. Dat je de kracht niet meer had, dat je niet meer wist hoe en wat. Maar in je berichten kom je op mij over als iemand die het geestelijk allemaal redelijk weet (je hebt routine en structuur nodig, dan functioneer je het beste), maar het fysiek nog niet helemaal voor elkaar krijgt en daar telkens een les in leert. Maar kennelijk kom je er telkenmale weer bovenop. Althans, zo komt het op mij over.

Een virtuele knuffel namens mij. Als je al zo hard aan jezelf werkt EN overladen wordt met zwangerschapshormonen. Poeh..... respect

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-02-17 17:59

Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-17 17:59

Wat schrijf je toch práchtige posts Rocamor

die heb ik echt even goed binnen laten komen!

Ik zou nu ook echt niet kunnen werken al zou ik het zo graag willen. En lord knows I tried, zo hard!

Mijn kerel is mijn rots

Ben zo dankbaar dat ik hem heb mogen leren kennen ( Dankzij Bokt biks & bytes in 2013

) en hij zo aan mijn zijde staat. En nee hij is ook echt geen makkelijke haha. Maar samen zijn we sterk en das een hemels gevoel!
En ons kereltje... Die liefde die ik daarvoor voel kan ik niet eens uitspreken!

Je hebt gelijk, in mijn koppie weet ik het allemaal. Maar het uitvoeren lukt me vaak niet. Hierdoor ook mijn opleidingen niet af kunnen ronden. Er zit ergens een storing tussen theorie en praktijk bij mij. Op goeie dagen kan ik daar goed mee om te gaan

Op slechte slaan de stoppen door :')

Ik denk dat een van mijn problemen is dat ik teveel in mijn hoofd zit en mezelf nog steeds niet voldoende accepteer. Maar het klopt, hoe vaak ik ook neer ga, ik sta telkens weer op. Ik ben geen opgever, vind het leven te veel waard en wil dat stomme monster gewoon niet laten winnen haha.

De laatste dagen waren weer flink balanceren met resultaat want ik slaap al een aantal nachten heel goed. Ik merk dat er veel meer rust in mijn kop is, alsof de mist weer even op getrokken is. Emoties wisselen wel nog extreem maar verlammen minder. Ik hoop dat ik dit zo volgehouden krijg.

Dankjewel voor de knuffel, die doet enorm goed!

Kwam deze gisteren tegen, heb 'm uitgeprint en opgehangen. Ik hoop hier kracht uit te halen!
Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-17 11:58

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-17 11:58

Ondertussen is er weer veel gebeurd, veel zaken die ik even moet ordenen en een plekje moet geven. Eigenlijk allemaal positief, dat wel

Woensdag bij Lente op thee bezoek geweest, dit was ontzettend gezellig :))

!! Zo gezellig dat ik bijna te laat (en tot op het bot doorweekt) op mijn vrijwilligerswerk kwam :')

Heel fijn met haar kunnen praten en ze heeft me (misschien onbewust) veel inzichten en handvatten gegeven.

Ik ben ook weer bij de psychiater van de Pop-Poli geweest en de Pit verpleegkundige is ook langs geweest. Vooral hier is een flinke omslag gemaakt. Hier zal ik later nog even op terug komen

Beeb is weer goedgekeurd bij de verloskundige en was weer zó stout

De VLOS in opleiding mocht naar het hartje luisteren, maar iedere keer als ze 'm te pakken had dacht meneer NOPE en zwom lekker weg :')

na 6 pogingen en even streng toespreken bleef hij eindelijk liggen :))

In overleg met pit en VLOS heb ik besloten om over te stappen van kraam bureau. Het nieuwe bureau werkt nauw samen met de GGD en is bekend met kramen bij risico en crisis groepen. Zo dramatisch is het hier gelukkig niet maar ze kunnen wel extra's bieden.
Hele fijne intake gehad en als klap op de vuurpijl een pretecho aangeboden gekregen op hun kosten :oo

Ik moet even flink schakelen maar voel me goed bij het nieuwe plan van aanpak. Ik heb besloten dit weekend even alles los proberen te laten en even gewoon te genieten. Komende week staan nog spannende dingen op de planning (psycholoog, revalidatiearts en UWV

)

**Geplaatst**: 25-02-17 12:12

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 25-02-17 12:12

Fijne berichten!
Er wordt goed op je gelet en neem lekker de tijd om van je zwangerschap te genieten...!
(Typische oma opmerking: je kinderen zijn groot 'voordat je het weet!' :')

)

**Geplaatst**: 25-02-17 12:47

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 25-02-17 12:47

Je doet t hartstikke goed! +:)+

**Geplaatst**: 25-02-17 13:54

Re: Zwanger met een donker randje

Geplaatst: 25-02-17 13:54

Voor iemand met zo'n donker randje schrijf je telkenmale weer prachtige dingen.

Ik prijs me gelukkig dat ik me niet kan voorstellen hoe jij je moet voelen, en vind het gewoon ontzettend knap hoe je telkens weer zo groeit.