Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-12-16 20:33

Geplaatst: 18-12-16 20:33

Bij mij is het gevoel er ook nooit gekomen en ik besef, op een leeftijd van bijna 36 loopt het toch wel op zijn einde en moet het gevoel dan toch wel eens komen.

Ik ben bang dat ik altijd kinderloos zal blijven. Mijn vrijheid en mijn reislust zijn nog altijd belangrijker dan een kind. Ik zie mijzelf op berglanden staan, op bergtoppen, in afgelegen bergdorpen. Maar niet met een kind, ik zie het gewoon niet. Sterker nog, ik krijg het van de gedachte alleen al Spaans benauwd Or raak enorm verveeld.

**Geplaatst**: 18-12-16 20:35

Geplaatst: 18-12-16 20:35

Ceffyl schreef:
Nee even zonder grappen, het vliegt me gewoon echt aan de laatste tijd. En bij elke baby die geboren wordt stoten mensen ons aan en zeggen ze "jullie zijn nu aan de beurt". Daar krijg ik gewoon zo de zenuwen van. Ik weet al niet wat ik wil en al die goedbedoelde grapjes vallen dan echt even verkeerd soms.

Wanneer je een duidelijke keuze hebt gemaakt (die je altijd nog kan veranderen, hebben wij ook gedaan als koppel) zullen de goedbedoelde grapjes(veel) minder worden. (Is iig mijn ervaring)

**Geplaatst**: 18-12-16 20:38

Geplaatst: 18-12-16 20:38

als ik kijk naar mijn man.
die heeft niets,en dan ook niets met kinderen.
overal vervloekt hij ze,komt gek van kinderen.
maar....
is ook stapelgek op zijn eigen kinderen!
hij zegt dat vaak zelf.
dat zijn de enige kinderen waar hij ook maar iets van verdraagt.
al de rest moet hij nog steeds niet hebben.
en onze kindjes zijn zijn goud.

wat je over andere kinderen denkt,kan je ook niet vergelijken met wat je voelt voor je eigen kinderen.

ze bepalen wel jaren je volledige leven.

weggaan doe je niet zomaar meer,verre reizen,vergeet het maar,weg met vrienden is ook niet meer zo evident,.....
als je het wil,je volledig leven soms bijna jaren 'on hold' zetten voor kids,dan doen.
indien niet,niet aan beginnen.

**Geplaatst**: 18-12-16 20:40

Geplaatst: 18-12-16 20:40

Brrr.. eng gewoon. Ik had dit kunnen typen...

Ook 32, en tja.. ook twijfels... ook van mijn vent waar ik ook al eeuwen bij ben.
Aan de ene kant is er met een klein iets moois om van te houden en voor te zorgen, aan de andere kant heb je er zorgen van en is een deel van de vrijheid die we nu hebben weg..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-16 20:45

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-16 20:45

Ik geloof ook wel dat als dat kind er is dat je er stapel op bent, dat het van jezelf anders is, maar kon je het gewoon maar een maandje uitproberen ofzo. Heel veel mensen zeggen dat het het zo waard is en dan denk, ja, dat kan ik me voorstellen. Maar dan lees ik dit weer:

tengeltje11 schreef:
je volledig leven soms bijna jaren 'on hold' zetten voor kids.

En daar krijg ik dan zo de kriebels van...

Misschien ben ik te egoïstisch om mezelf weg te willen cijferen. Ik snap dat je met een kind iemand hebt waar je verantwoordelijk voor bent, maar je bent naast moeder toch ook nog mens? Met verlangens en behoeftes. Tellen die dan helemaal niet meer? Verdwijnt dat gevoel tegelijk met het krijgen van een baby, want ik kan me dat dus bijna niet voorstellen... Maar wellicht is dat ook het teken dat ik niet voor het moederschap gemaakt ben.

**Geplaatst**: 18-12-16 20:48

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 18-12-16 20:48

Nou ik vind je leven 'on hold' zetten ook wel zwaar overdreven

En hoezo geen verre reizen en niet meer met vrienden weg??

Tuurlijk tellen je eigen behoeftes wel en tuurlijk kan je je eigen dingen wel doen. Het is alleen een kwestie van wat meer plannen.

**Geplaatst**: 18-12-16 20:49

Geplaatst: 18-12-16 20:49

Ceffyl schreef:
Ik geloof ook wel dat als dat kind er is dat je er stapel op bent, dat het van jezelf anders is, maar kon je het gewoon maar een maandje uitproberen ofzo. Heel veel mensen zeggen dat het het zo waard is en dan denk, ja, dat kan ik me voorstellen. Maar dan lees ik dit weer:
tengeltje11 schreef:
je volledig leven soms bijna jaren 'on hold' zetten voor kids.

En daar krijg ik dan zo de kriebels van...

Misschien ben ik te egoïstisch om mezelf weg te willen cijferen. Ik snap dat je met een kind iemand hebt waar je verantwoordelijk voor bent, maar je bent naast moeder toch ook nog mens? Met verlangens en behoeftes. Tellen die dan helemaal niet meer? Verdwijnt dat gevoel tegelijk met het krijgen van een baby, want ik kan me dat dus bijna niet voorstellen... Maar wellicht is dat ook het teken dat ik niet voor het moederschap gemaakt ben.

Je kijkt nog steeds vanuit jezelf.
Niet wat jou het beste of leukste lijkt voor jullie kind...... dat zegt imo al veel.

**Geplaatst**: 18-12-16 20:51

Geplaatst: 18-12-16 20:51

Oh en voor de twijfelaars...... sinds we een kind hebben, hebben we zoveel meer zorgen....echt over vanalles , waar ik me vroeger echt geen zorgen over kòn maken. -O-

**Geplaatst**: 18-12-16 20:53

Geplaatst: 18-12-16 20:53

Ja! je bent je vrijheid kwijt! Je leven word bepaald door de kinderen en staat in het teken van je kinderen. Als je weer wat tijd aan jezelf wil besteden na de eerste jaren intense zorg, ga je je nog schuldig voelen ook! Door de veranderende situatie raken de meeste jonge ouders elkaar kwijt en gaan scheiden. Het voordeel daarvan is dat je weer af en toe wat tijd aan je zelf kunt besteden ivm de omgangsregeling.

Maar toch....ik zou door het vuur gaan voor mijn 3 meiden, ik zou alles opofferen als nodig was en waak als een leeuwin! Ik ben blij dat ik kinderen heb!

**Geplaatst**: 18-12-16 20:56

Geplaatst: 18-12-16 20:56

verootjoo schreef:
Nou ik vind je leven 'on hold' zetten ook wel zwaar overdreven

En hoezo geen verre reizen en niet meer met vrienden weg??

Tuurlijk tellen je eigen behoeftes wel en tuurlijk kan je je eigen dingen wel doen. Het is alleen een kwestie van wat meer plannen.

Nou, nee! Ik zou dan niet meer de reizen kunnen maken die ik nu reis. Met een kind ga je niet 2 weken trekken door afgelegen berggebieden. Met een kind ga je geen 6000 meter hoge berg beklimmen. Dus nee....

**Geplaatst**: 18-12-16 21:03

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 18-12-16 21:03

Ik denk dat je naar jezelf moet luisteren en verder alle meningen links moet laten liggen. Heel moeilijk maar vaak ligt het antwoord in jezelf. En vooral als je zeg maar tegen de menigte in gaat ga je twijfelen. Kortom schijt aan de wereld als jij zo happy bent is dat ook prima. Is niet egoïstisch is eerlijk. En heel eerlijk denk ik als je al spijt zou hebben kan je beter spijt hebben van heen kinderen hebben dan kinderen hebben en daar spijt van hebben. Moet je kijken wat je daarmee aanricht.

Dus idd bij grote twijfel niet doen. Niet iedereen wil kinderen.

Ik ben gek op mijn zoon maar voel ook wel de beperkingen. Hij is inmiddels 12 maar wel autistisch. Heerlijk kind wat alle aandacht opvraagt. Ik geniet elke dag van hem maar heb ook vaak momenten dat ik geniet als hij even op school is of naar zijn vader.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:04

Geplaatst: 18-12-16 21:04

maaikemuis schreef:
verootjoo schreef:
Nou ik vind je leven 'on hold' zetten ook wel zwaar overdreven

En hoezo geen verre reizen en niet meer met vrienden weg??

Tuurlijk tellen je eigen behoeftes wel en tuurlijk kan je je eigen dingen wel doen. Het is alleen een kwestie van wat meer plannen.

Nou, nee! Ik zou dan niet meer de reizen kunnen maken die ik nu reis. Met een kind ga je niet 2 weken trekken door afgelegen berggebieden. Met een kind ga je geen 6000 meter hoge berg beklimmen. Dus nee....

Tja, maar als dat je ambitie toch al niet was

De 'verre' reizen die wij maken beperken zich tot safari in Afrika en strandliggen in Verweggistan-waar-de-zon-wel-schijnt

Ik zeg ook niet dat je alles nog moet kunnen doen met kinderen. Je prioriteiten veranderen ook en ja, dat gaat helemaal vanzelf

**Geplaatst**: 18-12-16 21:10

Geplaatst: 18-12-16 21:10

Het groeit denk ik in de loop der jaren.

Voorheen was het bij altijd misschien, want ik vond kinderen niet leuk. Nu is dat verandert in een ja. Ik wil kinderen, omdat ik nu in zie hoe veel rijker zij je leven maken en hoe mooi het is om zo iets unieks als 'Het Leven' door te geven aan een ander.

Dat gun ik ze.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:11

Geplaatst: 18-12-16 21:11

Heeeeel herkenbaar. Van mij hoeft t niet perse, lijkt mij vooral later leuk. Als dat gejengel en gekwijl achter de rug is en je ze alleen thuis kunt laten.
Mijn vriend wil wel graag kinderen. Alleen voor hem en daarmee voor ons ben ik al wel bereid mijn negatieve gedachten op zij te zetten. En aangezien ik optimistisch ben denk ik dat het ons nog steeds gaat lukken een mooi en afwisselend leven te leiden, maar dan met kind. Ik ben te nuchter om te gaan wachten op een stralend alles verzwelgend moederinstinct. Ik ga d'r gewoon vanuit dat ik het vanzelf leuk ga vinden. Dus na mijn studie gaan we er voor!

**Geplaatst**: 18-12-16 21:33

Geplaatst: 18-12-16 21:33

verootjoo schreef:
Nou ik vind je leven 'on hold' zetten ook wel zwaar overdreven

En hoezo geen verre reizen en niet meer met vrienden weg??

Tuurlijk tellen je eigen behoeftes wel en tuurlijk kan je je eigen dingen wel doen. Het is alleen een kwestie van wat meer plannen.

Nou, nee! Ik zou dan niet meer de reizen kunnen maken die ik nu reis. Met een kind ga je niet 2 weken trekken door afgelegen berggebieden. Met een kind ga je geen 6000 meter hoge berg beklimmen. Dus nee....[/quote]

Tja, maar als dat je ambitie toch al niet was

De 'verre' reizen die wij maken beperken zich tot safari in Afrika en strandliggen in Verweggistan-waar-de-zon-wel-schijnt

Ik zeg ook niet dat je alles nog moet kunnen doen met kinderen. Je prioriteiten veranderen ook en ja, dat gaat helemaal vanzelf

[/quote]

Maar het is te simpel om te zeggen dat 'verre reizen met wat planning' wel lukken. En dat dat niet hetgeen moet zijn wat je tegenhoudt en dat het vanzelf komt.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:36

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 18-12-16 21:36

Naar mijn idee heb je vakantie en reizen. Vakantie kan prima met een kind, zeker als ze nog niks doen (en dus niks eisen of stom vinden) maar reizen niet.

Verder lees ik hier heel veel herkenbare posts.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:38

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 18-12-16 21:38

Als ik jouw verhaal zo lees TS, lijk je alleen te twijfelen omdat je omgeving vind dat je nu wel kinderen zal willen. Dat lijkt mij geen goede basis om aan kinderen te beginnen en er is helemaal niks mis mee om geen kinderen te willen.

Als jouw leven nu goed voelt, lekker houden zo. Denk je er volgend jaar anders over? Kan je dan altijd weer opnieuw bekijken wat je doet.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:38

Geplaatst: 18-12-16 21:38

iedereen gaat er maar van uit dat het allemaal volgens het geplande paadje moet lopen. relatie, samenwonen, kindje. haat aan al die opmerkingen wordt het niet eens tijd voor jullie......
maar dat even terzijde.

wanneer je zo dusdanig lijstjes af moet wegen om tot een beslissing te komen denk ik dat je er niet achter staat. het welbekende rammelende eierstokken verhaal zou dan een heel sterk gevoel moeten zijn waardoor je er wel volledig achter staat.

persoonlijk vind ik geen tijd meer voor je eigen dingen een hele goede reden om het niet te doen......
hoevaak hoor je niet van ouders, ik kan dat niet ik kan dat niet want de kinderen. om nog maar te zwijgen over de opmerking als ik dit van te voren had geweten was ik er nooit aan begonnen.....

luister naar je gevoel maar ga je verstand niet voorbij.
sterkte en wijsheid

**Geplaatst**: 18-12-16 21:40

Geplaatst: 18-12-16 21:40

'on hold' :
ik bedoel:

zonder kinderen,belt een vriendin je op met 'he,straks ff mee op stap?'
hup en je bent weg.
met kids is dat toch net wat anders,want als je mee wil,moet je oppas regelen,vind je geen oppas,kan je neit mee.(want 's avonds laat ga je niet weg met kleine kindjes(vind ik dan,er zijn nu ook wel mensen die dat wel doen)

verre trekreizen zijn toch niet haalbaar met kids(want een trekrugzak is niet gemaakt voor kilo's luiers,melkpoeder,water die gedronken mag worden door kleine kindjes,....)
+ stappen lukt al niet voor kilometers,een trekrugzak en kleine samen op je rug is ook geen doen,....

reizen lukt tuurlijk,maar niet iedereen vindt een hotel-vakantie met als hoogtepunt de waterglijbanen waar je 2056 keer per dag af zou moeten ook 'leuk reizen'

**Geplaatst**: 18-12-16 21:45

Geplaatst: 18-12-16 21:45

Ik zou de magische grens van 35 gewoon even loslaten en afwachten hoe jouw gevoel zich ontwikkelt. Die magische grens lijkt jou te verlammen. Ineens geeft het ontzettend veel druk op de ketel van nu of nooit en dat soort gevoel. Niet doen! Ga eens rustig na de komende tijd of kinderen iets is wat je echt wil. Het zet je leven op zijn kop. Wil je dat? Heb je alles er voor over? Tuurlijk het lijkt te horen en het lijkt leuk voor later. Maar het gaat om nu. De periode waar jij je op verheugd is eigenlijk de tijd dat je begint met het loslaten van je kroost. Er zit nog een flinke periode voor waar je 100% er moet zijn voor je kind. Dit is hoe lastig ook toch meestal de zaak van de moeder. Vooral de moeder moet in het begin zo'n beetje alles opgeven. Sporten, werken hobbies. Allemaal laag pitje. Ben je net lekker op je werk aan de gang, kan je weer terug naar huis voor een onbenullig griepje van je kind. Het zijn dingen die vaak automatisch gaan maar je moet goed nadenken of jij er gelukkig van wordt en blijft.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:47

Geplaatst: 18-12-16 21:47

Nee spontaan kun je vaak niet weg. Of manlief moet thuis zijn. Moet wel zeggen dat al onze vrienden kinderen hebben dus er gebeurt toch al weinig spontaan

Wij gaan idd niet weg als kind al op bed ligt, behalve met oud&nieuw.

Nou zijn wij toch al niet van de avontuurlijke reizen maar ik ken ze die met kind gaan backpacken

en nee, het lijkt me niks. Maar onmogelijk is het blijkbaar ook niet. Wel zorgen dat je borstvoeding geeft en blijft geven, dat scheelt een hoop

**Geplaatst**: 18-12-16 21:48

Geplaatst: 18-12-16 21:48

Voor mij was de vraag altijd, wil ik met deze persoon een kind, het was steeds nee.
Nooit gedacht dat ik geen kinderen zou krijgen, tis er alleen niet van gekomen.
Als ik terugkijk, zie ik dat allebei de keuzes goed zouden zijn geweest, geen kind hebben is goed, wel een kind gehad hebben, was ook goed geweest.
Ik heb geen spijt, geen verdriet erom.

Nu geniet ik van de vrijheid, dan zou ik hebben genoten van de thuishave, voor allebei valt wat te zeggen.
Gelukkig zijn, is blij zijn met wat je hebt.

Raad is onmogelijk, en waarschijnlijk lijkt ik te veel op jullie om werkelijk raad te geven.

**Geplaatst**: 18-12-16 21:51

Geplaatst: 18-12-16 21:51

ja,maar met een kind van 3j gaan backpacken?.....
bv is meestal al een hele tijd voorbij,zindelijk vaak nog niet helemaal,dus begin maar....
die rakkertjes kunnen 500m stappen,wegen 'een ton'(om te dragen over langere afstanden)

dus neen,met zo'n leeftijd is zoiets echt niet haalbaar.

(als ik nu naar de markt ga en daarvoor een kilometer heen en eentje terug moet stappen met 2 kids en 1 buggy(eentje van 2 en eentje van 4),dan heb ik het gevoel zo'n vakantie te hebben ondernomen....
op een moment willen ze alletwee in de buggy,op een ander moment geen een,valt de een,moppert de ander, en heb je dan een volgeladen buggy,een straat oversteken met een kleine die niet meer op zijn voeten wil staan,maar ook niet in de buggy wil,.....

zo'n uitjes doen je beseffen wat je allemaal niet kan met 2 zo'n prachtige bengeltjes!

**Geplaatst**: 18-12-16 21:53

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 18-12-16 21:53

Ok ik zal het ze vertellen dat het niet kan

En nogmaals, het lijkt mij de hel, maar maar een wil is is een weg

het vergt natuurlijk wel een andere voorbereiding dan 'we nemen het vliegtuig en zien dan wel'.

En geen buggy natuurlijk. Draagdoek gebruiken ze

**Geplaatst**: 18-12-16 21:54

Geplaatst: 18-12-16 21:54

Nou idd er is geen goed of fout. Allebei de keuzes kunnen je gelukkig maken. 1 kind hoeft je vaak ook niet te belemmeren om de dingen te blijven doen die je nu doet. Het is een enorm gedoe om iets te ondernemen met meerdere hummels maar zoals met alles is het allemaal maar tijdelijk en het kan een diepere band geven met je partner. Het jammere is dat alles niet automatisch gaat en je er veel in moet investeren zo de komende 20 jaar. Hoe staat je partner er eigenlijk in?

Laatst bijgewerkt door piezze op 18-12-16 21:55, in het totaal 1 keer bewerkt