Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-11-16 11:00

Geplaatst: 12-11-16 11:00

Ik ben eind 20 en maak me zorgen dat ik nog geen enkele biologische klok heb tikken terwijl ik ergens wel kinderen zou willen. Buitenom dat ben ik echt heel bang dat ik het dan allemaal niet red in de zin van dat ik best snel moe ben

aan de andere kant denk ik ja daar ga je niet aan ontkomen en volgens mij zijn er weinig moeders overleden aan vermoeidheid... Ik heb soms het idee dat ik het zelfs nog zwaarder in schat door alle reacties die ik lees waardoor ik eigenlijk bang ben geworden. Ik heb tot nu toe ook 6 jaar fulltime gewerkt en in sommige periodes best veel overgewerkt waarna ik in de avond echt geen fut meer had voor wat dan ook.

**Geplaatst**: 12-11-16 11:11

Geplaatst: 12-11-16 11:11

Duhelo schreef:
Ik zelf zit ook wat met dat dilemma, Vriend wil graag kinderen, ikzelf ben er nog niet aan uit en hoeft het voor mij eigenlijk niet echt. In de toekomst zou ik het misschien wel leuk vinden ... Maar om dat nu te gaan combineren?
ik werk 32 uur, heb drie paarden (2 op ene locatie doe het zelf stal, eentje op een andere locatie). 3 katten, kooidieren en een grote hond die niet goed alleen kan zijn dus die overal mee naar toe gaat. Vriend werkt 5-6 dagen per week, 8-12 uur per dag. Hij heeft geen vast eind uur dus kunnen rekenen op hem kwa ophalen in de creche oid is moeilijk.

Tijdens zwangerschap mag je niet veel tillen etc, dus hoe ik stallen gemest krijg en hooi en stro gevoederd krijg is me een raadsel. Eenmaal kind er is (behalve dat ik absoluut geen dikke buik wil krijgen en bang ben voor de bevalling) moet ik altijd opvang hebben als ik naar de paarden moet (hond kan ik vastbinden, kind kun je dat niet echt mee doen ).

Nee, voor mij hoeft het nog niet

Ik heb een vergelijkbaar leven ongeveer. Drukke vriend met wisselende vele uren werk. 4 honden, kippen poes en 2 paarden! Teruggegaan naar 24 uur werk en alles is prima te doen met nu 2 kindjes van bijna 2 en 1 van 8 weken. Ik heb gereden tot 20 weken, tot 9 'maanden gewoon gemest en alles stalwerkzaamheden gedaan. Alleen is iedere zwangerschap anders natuurlijk. Ik leef voor paarden, zowel mijn hobby passie als werk. Bovendien is Savonds na een drukke mama dag niks fijner dan paardrijden. Mijn kindjes gaan gewoon vaak mee naar stal trouwens, zoontje helpt al met Hooi geven, voeren opstroooien etc.

Het kan echt hoor, als je maar graag wil.

**Geplaatst**: 12-11-16 11:13

Geplaatst: 12-11-16 11:13

Hier ook moeder van een zoontje van 3 en een dochtertje van 1. En heb vier paarden ( en 1 pensionklant) aan huis staan. Voor een van de vier heb ik nu een bijrijder, andere twee doen niks (vanwege blessure en andere is ponietje van de kinderen) En de andere rij ik zelf, ook fanatiek in de wedstrijdsport. Dus t kan zeker wel hoor moeder zijn en paardrijden. Nu heb ik t geluk dat mijn schoonouders naast mij wonen en veel willen oppassen en als mijn man thuis is t ook prima vindt als ik s avonds ga rijden. En achter mijn hobby staat. Verder werk ik nog twee dagen van 9 tot 4 en een halve dag. Dus ja t is lekker druk maar ik heb zeker niet t gevoel dat ik mijn kinderen of mijn paarden tekort doe. Maar zonder oppas of steun van je man gaat t wel moeilijk worden om voldoende tijd te vinden voor je paard. En financieel kan ik je natuurlijk geen raad geven dat is voor iedereen anders. Maar misschien kun je nu alvast een spaarpotje gaan maken voor je paard.

**Geplaatst**: 12-11-16 11:24

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 11:24

pfff wat een hoop alsen.....kijk eerst maar eens dat je zwanger wordt,kijk dan maar eens of je kindje gezond ter wereld komt,rest is bijzaak hoor.

Je kan wel van alles inplannen en weet ik veel allemaal niet maar je weet niets van te voren.

**Geplaatst**: 12-11-16 11:28

Geplaatst: 12-11-16 11:28

Of het mogelijk is.. Ja of nee.. is lastig te zeggen.. is afhankelijk van zoveel factoren.. mijn man werkt erg veel ik ben fulltime thuis. Ik merk dat het erg lastig is om.4x per week te kunnen rijden. Ik rij meestal nu 3x per week en 1x per 2 weken wedstrijd. Ik probeer vooral zo te plannen dat ik avondwedstrijd en rijd.

Het is geheel afhankelijk van of je iemand hebt om thuis te blijven bij de kleine. Ofwel papa ofwel familie of opvang. Maar het is niet heel gemakkelijk meer om een hele dag op stal te blijven hangen of hele dagen op concours te gaan.. normaal kan je vriend ook gaan sporten of iets voor zichzelf doen, maar dat gaat dan niet makkelijk. Daar zijn we inmiddels hier ook wel achter met 2 kids. Het is mogelijk, maar je zal er veel voor moeten laten en goed moeten kunnen plannen. Of het financieel uit kan zul je echt moeten berekenen.

**Geplaatst**: 12-11-16 11:44

Geplaatst: 12-11-16 11:44

Ik herken het wel dat je er vast over nadenkt.. Is ook niks mis mee.
Het blijft natuurlijk lastig in vullen op voorhand. En niemand weet hoe jij het kan regelen tegen die tijd. Je bent in elk geval van een hoop factoren afhankelijk ..

Ik vind het ook niet helemaal eerlijk en reel om maar te zeggen: het kan prima als je maar graag genoeg wil.
Als je het dus niet voor elkaar krijgt (door omstandigheden), wil je het dus niet graag genoeg? Zo'n opmerking doet eigenlijk best zeer

Ik heb nooit heel fanatiek gereden en rijd geen wedstrijden maar zou wel het liefste elke dag bij mijn paard zijn. Dat gevoel is niet veranderd na de geboorte van mijn zoontje (nu 10 maanden)..
Maar ik heb dat niet alleen in de hand.

Mijn man werkt 4 dgn in de week een eind weg. Hij is rond half 7 weg en rond half 8 (als het mee zit met de NS) thuis.
Dan zou ik inderdaad rond half 8/8 kunnen gaan soms.. Maar vaak heb ik er dan echt de puf niet meer voor (en het is een half uur rijden dus 'even' op en neer voor een appel is ook geen optie) PLUs : als ik dat elke dag zou doen zien we elkaar nooit door de weeks want tegen de tijd dat ik dan thuis kom van stal slaapt hij alweer.

Op de dag dat hij thuis is, werk ik dus is ook niet echt een optie. Als ik vroeg klaar ben met werk is het voor mij schipperen tussen lekker naar stal (heerlijk) maar vaak ook: eindelijk wat dingen regelen zonder kindje. Dus naar die winkel waar ik
normaal niet makkelijk kan komen met wandelwagen , of even snel 4 verschillende zaken af om dingen op te halen of te bestellen wat nu eenmaal veel makkelijker is zonder 4 x je kind in en uit de auto te hijsen haha . Dan WIL ik oh zo graag maar moet ik soms kiezen voor de praktische zaken..

Oppas is er wel maar dan op de (andere) dag dat ik werk en heel soms te regelen voor noodgevallen maar geen familie in de buurt waar ik hem eventjes kan laten om lekker te gaan rijden. In het weekend dan natuurlijk tijd voor paard maar dan hebben we wel beiden onze hobbies en willen we ook iets leuks met z'n drietjes doen.

Dus: ik zie m'n paard wel. Met veel moeite haal ik meestal 3 x in de week maar daar moet ik dan echt veeeeel moeite voor doen! Als je echt wil vind ik dus te kort door de bocht , sorry.

Er zijn heus mogelijkheden! Dat zeker.
Maar soms is het ook heel hard werken en je moet een goed opvang 'netwerk' tot je beschikking hebben

Begrijp me ook niet verkeerd: ik wil je geen doem scenario voorschotelen en ik ben gek op m'n kindje en klaag niet. Ik ben blij met m'n leven, met m'n kind en m'n paard haha.
Wil alleen zeggen dat ik je zorgen wel snap en je zult zeker je zaken goed moeten plannen en hopen/regelen dat je opvang hebt.

Mogelijkheden zijn er zeker maar het is bij mij bijvoorbeeld flink puzzelen

Soms frustrerend omdat ik ook het liefst elke dag naar m'n paard zou gaan, soms gewoon een feit en dan maak ik me er niet druk om en geniet ik gewoon van de extra mogelijkheid die ik soms wel heb..

**Geplaatst**: 12-11-16 11:58

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 11:58

@ sabby, waarom heb je je paarden dan zo ver weg? Is er geen mogelijkheid om ze vlakbij te zetten? Als je al een uur reistijd hebt dan heeft het Savonds Indd weinig zin.

Ik heb ook vaak de puf niet meer Savonds, maar schop onder m'n kont en als ik er dan ben dan is dat gevoel ook helemaal weg. Ik heb btw ook gewoon jonge meiden van kennissen die in het weekend of doordeweeks na school een paar uurtjes oppassen. Die geef ik dan wat zakgeld en dan is iedereen blij.

**Geplaatst**: 12-11-16 11:58

Geplaatst: 12-11-16 11:58

Ik had een jong prachtig paard. Kon ermee buiten rijden en kon steeds harder en fanatieker werken.

Opeens van de ene op de andere dag had ik minder zin. Zadel paste ook niet goed meer omdat ze was gegroeid en ik ben gaan longeren. Na een maand kwam ik erachter dat ik zwanger was vanaf dag moment. Ik had opeens helemaal geen behoefte mee run paardrijden.

Voor ons was het financieel haalbaar, maar jet voelde niet goed tegenover mijn paard. Ik heb haar toen verkocht.

Ook blijk ik de regie niet graag uit handen te geven. Mijn zoontje is nu 15 maanden en nog nooit bij een oppas geweest. Ik doe alles of mijn vriend. Mijn zoon gaat mee met mijn werk (HUS) en ik weiger oppas te zoeken tot hij bij terugkomst kan vertellen wat hij heeft gedaan en of hij heg leuk heeft gehad.

Mensen en vooral vrouwen kunnen heel erg veranderen tijdens en nu hun zwangerschap. Ik heb totaal geen behoefte aan een paard en wil mij nu focussen op mijn zoon. Hij wordt al veel te snel groot.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:01

Geplaatst: 12-11-16 12:01

De tijd zal het leren. Ik vond het ook erg moeilijk om te beslissen wanneer beginnen aan kinderen. Volgens mij komt het nooit uit.
Ik heb nu een dochter van 14 maanden en drie paarden. Natuurlijk zijn de prioriteiten verschoven maar ik kan nog steeds elke dag naar de paarden en rijden.
Ik heb haar vanaf geboorte altijd meegenomen, en nu staat ze gewoon langs de rijbaan in de kinderwagen als ik aan het rijden ben.
Hangt natuurlijk ook erg af hoe makkelijk je kind is maar het is ook zo dat je dat kan aanwennen.
Het is wel zo dat het geduld kort is, dus ik kan prima met haar rijden en even snel de stallen doen maar ik kan niet'omtutten' of 2 paarden achter elkaar rijden.
Dat duurt gewoon te lang. Dus dan ga ik op het moment dat mijn vriend thuis is of 1 van mijn ouders.
Nou heb ik wel het geluk dat de paarden aan huis staan dus dat is wel makkelijker.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:02

Geplaatst: 12-11-16 12:02

Qimm schreef:
Mars schreef:
Tegen je vriend zeggen dat het heel fijn is dat hij geen 10 jaar meer wil wachten, maar dat jullie met zijn tweetjes zijn en jij hier dus ook iets over te zeggen hebt? En dat je nu nog teveel geniet van het jong/vrij zijn en de dingen die je graag doet om dat op te geven?
Praten, praten, praten... Dat is echt het belangrijkst. En geen genoegen nemen met 'ik wil geen 10 jaar wachten', want er zijn er nog altijd 2 die daarover beslissen en niet hij alleen.

Dus zij hoeft geen rekening te houden met zijn wensen, maar hij wel met haar wensen

10 jaar is LANG. Jullie hoeven er volgende week nog niet voor te gaan.
Of het betaalbaar is om alles te hebben. Maak eens een kostenoverzichtje van alles. En kijk dan meteen eens waarop er bezuinigd zou kunnen worden. Dan is dat onderdeel al geen vraagteken meer

Met kinderen is het IMO net als met seks; degene die de meeste "angst" en "onzekerheid" heeft is degene die het tempo bepaalt.

Als TS niet klaar is voor een kind dan moet ze niet aan een kind beginnen. Dat is iets waar je pas aan begint als je er allebei klaar voor bent. Zou het de vriend zijn die zei "ja maar ho... Ik weet het allemaal nog niet zo zeker hoor" dan zou ik zeggen; je vriend moet er ook klaar voor zijn maar in dit geval is het toevallig TS die zich nog niet klaar voelt.

Maar IMO zijn dit "angsten" die je met je vriend moet kunnen bespreken, en ook ECHT bespreken, niet uiten en "komt wel goed." want dan blijf je alsnog met vragen zitten.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:25

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 12:25

Zij wil op en duur graag kinderen. Hij wil liever niet langer dan 10 jaar wachten. Daar moet toch een mooie middenweg in te vinden zijn? 10 jaar is lang en als hij dan bang(?) is om te oud te zijn om een leuke vader te kunnen zijn is dat niet iets wat je weg mag schuiven omdat het jou niet uitkomt.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:31

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 12:31

Of dan de concequentie erbij nemen dat de man de relatie verbreekt omdat zijn wens even goed belangrijk is. Maar dan zal de man wel de slechte zijn, moest het andersom zijn...

**Geplaatst**: 12-11-16 12:33

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 12:33

Iedereen heeft een leven voordat er kinderen komen, en iedereen vraagt zich af hoe dat leven dan moet nadat er kinderen zijn.

En guess what: het lukt altijd.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:33

Geplaatst: 12-11-16 12:33

Maar je mag wel weg schuiven dat het voor haar te vroeg komt om moeder te worden?

Blijkbaar maakt TS zich daar zorgen om, genoeg zorgen om er op bokt een topic over te openen. Dat mag simpelweg ook niet genegeerd worden.
Het is een veel te grote verandering van/in je leven om die je te laten opdrukken.

Ik begrijp beide kanten overigens. Ik begrijp dat hij niet te oud vader wil worden maar als je een leeftijdsverschil aan gaat zoals dat van TS en haar vriend, dan weet je dat je wat betreft dat soort dingen er een mogelijk "verschil in visie" zal zijn.

En ik vind persoonlijk dat als iemand zich niet klaar voelt om zwanger te zijn/moeder te zijn, dat daar dan geen water bij de wijn valt te doen. Daarvoor is de verantwoordelijkheid veel en veel te groot. Bovendien kan dat ook geen goed begin zijn voor het kind wat dan weer invloed kan hebben op diens toekomst.

Andersom vind ik net zo dat iemand die graag kinderen wil, dat ook niet "kan". Want dan doe je jezelf te kort.

Maar op één ding zijn we het eens: dit is gewoon iets waar zij samen uit moeten komen. Bokt kan daar wel meningen over geven maar ze zullen het met z'n tweeën moeten gaan doen...

Overigens: als hij daarvoor de relatie verbreekt zou ik hem daardoor niet "de slechte" vinden. Als de levensvisies niet op elkaar aansluiten dan houdt het op.

Als mijn man kinderen wilde dan waren we ook niet samen gebleven. Dat had hem geen slecht persoon gemaakt en mij evemin. Dat had gewoon betekent dat onze toekomstvisie te ver uit elkaar lag.

Maar dat is IMO wel iets waar je eens effe over moet gaan mijmeren samen alvorens je elkaar het ja-woord geeft.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:42

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 12:42

_Zsazsa_:
Ik moest ongeveer een kwartier rijden maar we zijn in mei verhuisd en nu is het dus echt wel langer rijden en best een rot stuk.
Maaaaar m'n paard staat op een super fijne stal met geweldige mensen die me altijd uit de brand willen helpen dus vooralsnog is me dat meer waard dan puur de afstand. Ookal kan ik dan wel minder vaak gaan. Helemaal opnieuw beginnen , afwachten hoe het zal gaan en wat voor mensen je treft is nu voor mij even geen optie.

Ik wilde ook maar zeggen: sommige dingen kun je zelf regelen en met sommige dingen ben je afhankelijk(er) van andere factoren.
Het is moeilijk om dat van te voren in te schatten of in te kleuren

**Geplaatst**: 12-11-16 12:47

Geplaatst: 12-11-16 12:47

Waar een wil is, is een weg. Je zult ergens op in moeten leveren, maar de tijd zal je leren wat voor jullie werkt.
Ik heb een jonge Fries en twee jonge kinderen, waarvan eentje gehandicapt is. Dit maakt dat ik weinig oppas kan krijgen, omdat weinig mensen met haar om kunnen gaan. Ik ben ook volledig thuis, maar werk thuis als oppasmoeder.
Ik ga meestal 6 dagen per week naar mijn paard. Als hij vrij heeft neem ik de kinderen soms mee.
In praktijk komt het erop neer dat ik weinig avonden samen met mijn man thuis ben. De avond dat hij volleybal, heb ik een verzorgster.

Het is een kwestie van plannen en genoegen nemen met minder :-)

**Geplaatst**: 12-11-16 12:53

Geplaatst: 12-11-16 12:53

Ayasha schreef:
Maar je mag wel weg schuiven dat het voor haar te vroeg komt om moeder te worden?

Ik zeg het alleen maar omdat er veel mensen reacties geven dat hij, hij kennelijk, niet mag aangeven dat hij niet nog 10 jaar wil wachten. Over 10 jaar is TS ook 30+
Lijkt mij helemaal niet pusherig dat ze 'te vroeg' moeder moet worden. Het is iig genoeg materiaal om voorlopig over te kunnen praten

Ja, ze moeten het inderdaad samen bespreken. Ik wilde alleen maar zeggen dat zijn wensen er ook toe doen en niet echt irreel zijn

**Geplaatst**: 12-11-16 12:56

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 12:56

komt tijd komt raad, maar daar heb je nu niets aan...

ik werk fulltime, heb drie kinderen en nu een viertal paarden om te onderhouden....
Gelukkig is het hele gezin paardenfan zeg maar, dus is het ook makkelijker om samen dingen te ondernemen.

**Geplaatst**: 12-11-16 12:56

Geplaatst: 12-11-16 12:56

Joh toen ik begin 20 was moest ik ook nog niet aan kinderen denken!
Ben nu 29 en zwanger van ons eerste kindje. Dat gevoel komt of het komt niet en als dat gevoel er is dan komen er ook wel oplossingen en worden andere dingen minder belangrijk. Ik ben 18 weken nu en rij nog gewoon. Zoals het nu gaat hou ik het ook nog wel een poos vol. En na de bevalling zien we dan wel weer. Het verschilt ook per paard Hoe vaak je moet rijden, dus plannen is nu daarvoor al lastig..

Niet druk om maken , het komt of t komt niet. En wat ook al eerder gezegd is,het moet ook allemaal maar lukken. En dat is echt niet vanzelfsprekend. .

**Geplaatst**: 12-11-16 13:12

Geplaatst: 12-11-16 13:12

TS; misschien helpt het jou om eens heel goed door te nemen wát jouw paard nu precies kost en eens een "worst case scenario uit te rekenen.

Dus jij "thuis" en weinig of geen inkomen. Hoeveel er dan nog "over blijft" en of dat voldoende is voor baby en paard (en reken de baby-kosten heel ruim.)
Dan heb je al een iets tastbaarder beeld.

Speel eens een "wat als" spelletje en probeer mogelijke hindernissen in te calculeren en zoek alvast mogelijke oplossingen.

Je kan niet alles voorzien maar dan heb je wel al een beter ide hoe jullie er samen in staan.
Want "komt goed" zou voor mij geen antwoord zijn dat gerust stelt. Zeker ivm "mits het betaalbaar blijft" want dat is nu dus net jouw angst heb ik het ide.

**Geplaatst**: 12-11-16 13:20

Geplaatst: 12-11-16 13:20

Het is prima te doen maar dat ligt geheel aan jezelf. ik ben alleenstaande moeder me 2 kleine kinderen en werk 28 uur. heb een paard en een pony. ik rijd niet veel meer maar dit komt meer door mijn rare gebroken diensten.

tegen die tijd kan je misschien s'avonds rijden als je man vriend thuis is. of breng je je kindje even bij oma. ik heb mn kinderen vaak gewoon mee genomen naar stal. die waren heel makkelijk en lagen dan onder het rijden in de wandelwagen te slapen. toen ze wat groter werden zaten ze in de wagen te kijken langs de bakrand.

en ik zou zeker tegen die tijd gewoon eens een kijkje nemen bij een kinderdagverblijf. het is echt niet zo ernstig als sommige mensen doen voordoen of denken.
ik ben er ook niet van om fulltime te werken en dan de hele week kinderne te brengen. ze zitten er hier wel. de hele week gebracht van 8 tot 18.30 uur. en nu ze ouder zijn , voor school op de voorschoolse opvang en elke dag na school ook tot 18.30 uur op de naschoolse opvang. zou mijn ding inderdaad ook niet zijn als ik de keus zou hebben maar er zit ook nog wat tussenin.

een dagje of 2 halve dagen in de week kan toch ook? kindjes vinden het vaak harstikke leuk op het dagverblijf. die van mij staan 's ochtends al te springen als ze mogen. ik vond het in het begin helemaal niks maar ze doen zulke leuke dingen met zn allen.... knutselen, liedjes zingen, wandelen en vooral de hele dag lekker met elkaar spelen. liever dat dan de hele week alleen met oma

en waarom zou een baby veel geld kosten?? je kan het net zo duur maken als je wilt. vooral in het begin heb je een grote uitgave aan de eerste spullen. wandelwagen, kamertje enz maar dat is je eigen keus of je een wagen koopt a 1000 euro of meer of een goedkopere of tweedehands.
ik had bijna alles tweedehands omdat ik gewoon niet om nieuw geef. en ik vind het werkelijk belachelijk om 1000 euro aan een wagen uit te gaan geven of 1500 euro voor een kamertje

ik was totaal voor 300 euro klaar. en maandelijks was ik zo'n 90 euro kwijt aan flesvoeding en luiers en wat kleertjes.

het enigste wat aan de prijs is is het dagverblijf/oppas maar dat is geheel afhankelijk van je inkomen.

en als je er nog niet aan toe bent dan wacht je toch gewoon een paar jaar? je vriend wil geen 10 jaar wachten maar tussen nu en 10 jaar zit nog een aantal jaar ;-)

kijk het gewoon even 1-2 jaar aan hoe je er dan over denkt.

**Geplaatst**: 12-11-16 13:33

Geplaatst: 12-11-16 13:33

connie64 schreef:
pfff wat een hoop alsen.....kijk eerst maar eens dat je zwanger wordt,kijk dan maar eens of je kindje gezond ter wereld komt,rest is bijzaak hoor.

Je kan wel van alles inplannen en weet ik veel allemaal niet maar je weet niets van te voren.

Maar je moet toch voorbereid zijn?
Stel dat ik zwanger wordt met drie opaarden op doe het zelf. Goede zwangerschap is geen probleem. Zal mss allemaal wat trager gaan, maar lukt uiteindelijk wel. Maar wat als ik zou moeten platliggen voor 6 maand? Vriend kent niks van paarden en heeft er geen tijd voor. Volpension is bij ons geen optie, en verhuizen is niet betaalbaar. Stalhulp inhuren is een optie, mits het betaalbaar is. Maar dat wil ik toch op voorhand kunnen inrekenen, ALS het nodig is dat het kan, en dat mijn beesten niet staan te verrotten...

**Geplaatst**: 12-11-16 14:19

Geplaatst: 12-11-16 14:19

Kinderen en paarden kan samen hoor
:))

kind zonder paard of andersom is makkelijker maar er zijn een hoop moeders inclusief mijzelf op stal!

Toen ze baby was sliep ze in de Maxi Cosi als ik ging rijden, of zat ze in de wagen toe te kijken bij de longeerton. Of ik ging 's avonds als manlief thuis was. Daarnaast zorgde mijn jongere zus ook voor de merrie. Toen dochter 1,5 was overleed mijn paard en had ik na een lange pauze (rouwperiode?) een verzorgpaard 1x per week tijdens de peuterspeelzaal ochtend. Ook had ik mijn eigen bedrijf, en had mazzel met opa's en oma's die dolgraag op wilden passen.

Sinds we geemigreerd zijn heb ik weer een eigen paard en dochterlief is bijna 4 jaar. Ik werk tijdelijk niet vanwege de emigratie, omdat mijn man een veeleisende baan heeft gekregen en zij nog niet naar de basisschool gaat (pas met 4,5/5 jaar). Doordeweeks zit ze elke ochtend op pre-school dus dan kan ik zelf naar stal. In het weekend gaat ze mee, laat ik haar in de auto zitten met de iPad totdat ik de mijne en wat andere paarden in de wei heb gezet en daarna helpt ze met stalklusjes zoals hooinetten vullen en uitmesten met mini kruiwagen

Zodra ze op de basisschool zit ga ik met mijn paard ons nieuwe land ontdekken + een fotoboek hiervan publiceren. Dit eiland is zo mooi!
Dus 'werken', mama zijn én paardrijden vanaf volgend jaar september

kan niet wachten!

**Geplaatst**: 12-11-16 15:42

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 15:42

Hele goede afspraken maken wie/wanneer voor de kleine zorgt, dan kan je prima blijven rijden (buiten beschouwing gelaten of je daar zelf in veranderd).

Financieel is het bij iedereen anders, maar als de kleine toch al op de crèche is kan je direct uit het werk gaan rijden.

Of als het nu al krap is, zal het met kind ( extra kosten) en minder werken nog krapper worden. Maar als je het nu goed kan doen en met minder werken ook nog, hoeft een kind niet veel extra te kosten.

Maar....nu ze groter zijn is het door de week is het best lastig met sporten van de kinderen. In het weekend ga ik wel veel op pad. Waar en wil is, is een weg.

**Geplaatst**: 12-11-16 16:00

Re: Wat nou als ik moeder word..

Geplaatst: 12-11-16 16:00

TS vraagt ervaringen. Geen beoordelingen of goed bedoelt advies. Geef dan ook je ervaring of jouw toekomstige plan.