Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-09-16 23:29

Geplaatst: 14-09-16 23:29

Heb meerdere depressies gehad. Mijn huidige durfde ik pas een depressie te noemen, en heb ik pas hulp voor gezocht, toen ik me realiseerde hoe erg het mijn functioneren belemmerde en nog steeds belemmert. In tegenstelling tot dat de depressie die ik als tiener had vele malen heftiger was, maar ik me toen wel 'gewoon' door de dag heen kon slaan (maar was wel doodmoe, huilde mezelf wel iedere nacht in slaap en stond een aantal keer met m'n tenen over de rand om het maar even zo te zeggen). Die depressie loste zichzelf vrij snel op toen ik een aantal negatieve elementen uit mijn levend wist te verwijderen.

In mijn huidige heb ik nauwelijks zelfmoord gedachtes, maar de problemen die ik nu heb zitten veel dieper en vaster. Ik ben op de retour, maar het gaat tergend langzaam vergeleken met die eerdere keer.
Denk dus dat het per persoon, maar ook per keer erg kan verschillen. Ik zat eerder in een veel diepere put, maar nu moet ik veel harder knokken om er bovenop te komen. Heb nog niet helemaal uitgewerkt waarom dat is.

Er mag gerust gediscussieerd worden en meningen gedeeld. Dit topic is deels ook bedoeld om elkaar te steunen en er voor elkaar te zijn!

**Geplaatst**: 14-09-16 23:31

Geplaatst: 14-09-16 23:31

@maximuss, ze herhaalt het vrij vaak, aan haar te zien/horen niet sarcastisch. Ze heeft inderdaad snel zelf medelij, maar ze is nooit hard opgevoed oid, dus ze breekt wel wat sneller. Neemt niet weg dat ze nu dus erg vreemd doet. Ze huppelt vrolijk door het leven, en als het haar uit komt is ze van de ene dag op de ander depressief. Ik kan mij daar aan ergeren ja. Ook bij anderen, maar daar durf ik zo snel nog niet een oordeel op uit te brengen!

**Geplaatst**: 14-09-16 23:33

Geplaatst: 14-09-16 23:33

AlwaysH schreef:
Dat is jouw mening, ik vind dat er vaak te snel door 'degene met depressie' wordt gezegd dat ze er onder lijden, want ze maken wel de dag door lol (ik heb inderdaad iemand die ik ken waar ik dit dus vandaan haal). Er wordt letterlijk gezegd:
"Vanmiddag lekker naar de psycholoog om mijn frustraties te uiten!", dan ben je niet zwaar depressief lijkt me. Dan heb je gewoon af en toe een rotdag of een maand een vervelende sfeer in je maag hangen. Vervelend, maar geen zware depressie dus dan hoor je dat ook niet zo te noemen.

(In dit geval ken ik de persoon al negen jaar, normaal zal ik niet zomaar oordelen)

Iedereen uit depressies anders, als ik depressief ben merkt niemand het aan me, want ik wil er niemand mee lastigvallen en er niet over praten, dus ik zet voor dat ik de deur uit ga mn "masker" op, waardoor ik soms ga overcompenseren en super vrolijk ga doen, waardoor iedereen denkt dat ik me verschrikkelijk aanstel als de emmer weer eens overloopt en ik midden in de winkel een paniekaanval krijg.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je denk dat je vriendin niet depressief is, en het kan natuurlijk ook heel goed zijn dat ze gewoon interessant probeert te doen, maar je kan niet in haar hoofd kijken, dus je kunt, hoe goed je haar ook kent, niet oordelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 23:35

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 23:35

Laurora schreef:
Iedereen uit depressies anders, als ik depressief ben merkt niemand het aan me, want ik wil er niemand mee lastigvallen en er niet over praten, dus ik zet voor dat ik de deur uit ga mn "masker" op, waardoor ik soms ga overcompenseren, waardoor iedereen denkt dat ik me verschrikkelijk aanstel als de emmer weer eens overloopt en ik midden in de winkel een paniekaanval krijg.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je denk dat je vriendin niet depressief is, en het kan natuurlijk ook heel goed zijn dat ze gewoon interessant probeert te doen, maar je kan niet in haar hoofd kijken, dus je kunt, hoe goed je haar ook kent, niet oordelen.

"i am fine, i am just tired!" = i am depressed but i do not want to bother you!

AlwaysH schreef:
@croyslover, Ik durf dat wel, aangezien ik de persoon in kwestie natuurlijk ken en dit nog maar zo'n twee á drie maanden speelt. Ik erger mij hier aan, want toen ik wel in die dip (depressie, whateverxD) zat was zij de enige die me niet snapte van de drie vrienden. En zij was elke dag bij me, erg vreemd.

@Sokje, ja, vanwege het dipje dat je noemde. Ik noem een 'lichte depressie' zo. Ik vind een 'depressie' die maar enkele maanden stand houdt (gelukkig?) geen depressie, en zo wordt het vaak genoemd. Daarom noem ik het een dipje.

ik vind het nogal raar dat zij dat dan niet snapte, dan snapt ze denk ik niet wat een echte depressie is.
in ieder geval, net als waarom dit topic er is, ik ben er niet om te oordelen
ik wil andere mensen hun verhaal en hun mening horen, vinden hun dat dat een depressie is, luister ik daar naar!
dit topic is er om andere mensen te steunen en om er over te praten (zonder ruzies dan)

Heleennn schreef:
Ik heb op 14jarige leeftijd een depressie gehad. Ik was erg angstig, had geen sociaal leven meer en at bijna niks meer omdat ik dat gewoon fysiek niet kon door de knoop in mijn maag. Wat een verschrikkelijke tijd was dat en ik ben blij dat ik me niet meer tot in de details herinner hoe rot ik me toen heb gevoeld. Ik heb nooit de diagnose gehad maar ben wel in behandeling geweest. Achteraf gezien had deze psycholoog duidelijk moeten zien dat ik een depressie en angststoornis had. Maar goed, dat is nu achter me. Ik heb geen antidepressiva genomen hoewel ik dat wel heel graag had gewild. Maar het heeft me wel kei hard gemaakt doordat ik mezelf er door heb moeten loodsen. School was toen ook echt een probleem, ik wilde/durfde niet gaan en was erg bang altijd, vooral op sociale evenementen. Dit is nu inmiddels al meer dan vier jaar geleden en ik word stilaan weer helemaal mezelf. Ik studeer zelf ook psychologie nu en ben af en toe nog steeds erg bang dat ik zou hervallen. Maar met die angst zal ik nog even moeten leven, gelukkig ben ik er zeker van dat ook die angst in de loop der jaren zal afvlakken en uiteindelijk verdwijnen.

ik hoop oprecht voor je dat je niet terug valt! veel sterkte!

Bambolina schreef:
Heb meerdere depressies gehad. Mijn huidige durfde ik pas een depressie te noemen, en heb ik pas hulp voor gezocht, toen ik me realiseerde hoe erg het mijn functioneren belemmerde en nog steeds belemmert. In tegenstelling tot dat de depressie die ik als tiener had vele malen heftiger was, maar ik me toen wel 'gewoon' door de dag heen kon slaan (maar was wel doodmoe, huilde mezelf wel iedere nacht in slaap en stond een aantal keer met m'n tenen over de rand om het maar even zo te zeggen). Die depressie loste zichzelf vrij snel op toen ik een aantal negatieve elementen uit mijn levend wist te verwijderen.

In mijn huidige heb ik nauwelijks zelfmoord gedachtes, maar de problemen die ik nu heb zitten veel dieper en vaster. Ik ben op de retour, maar het gaat tergend langzaam vergeleken met die eerdere keer.
Denk dus dat het per persoon, maar ook per keer erg kan verschillen. Ik zat eerder in een veel diepere put, maar nu moet ik veel harder knokken om er bovenop te komen. Heb nog niet helemaal uitgewerkt waarom dat is.

ik hoop voor je dat je er snel achter komt! als je iets kwijt moet mag je een PB sturen indien nodig, iedere dag zit ik op bokt voor als je mij nodig hebt

ik wens je er veel sterkte mee!

**Geplaatst**: 14-09-16 23:37

Geplaatst: 14-09-16 23:37

Daar ben ik het mee eens. Hoe raar het ook lijkt, zo iemand kan wel een depressie hebben. Als alle omstandigheden goed waren, kon ik ook wel lol hebben. Toch had ik een depressie, ernstige angst- en paniekstoornissen en nog wel andere er ook bij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 23:39

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 23:39

Geryon schreef:
Daar ben ik het mee eens. Hoe raar het ook lijkt, zo iemand kan wel een depressie hebben. Als alle omstandigheden goed waren, kon ik ook wel lol hebben. Toch had ik een depressie, ernstige angst- en paniekstoornissen en nog wel andere er ook bij.

iedereen zijn mening is anders , net als iemand zijn depressie! iedereen is uniek!

**Geplaatst**: 14-09-16 23:40

Re: wanneer heb je nou eigenlijk een depressie? (+poll)

Geplaatst: 14-09-16 23:40

Mag ik vragen wat de reden is van dit topic?

**Geplaatst**: 14-09-16 23:43

Geplaatst: 14-09-16 23:43

Het is dan ook mijn mening. Ik was ook depressief met een masker, twee jaar geleden.
Hoezo mag ik er volgens jou niet over oordelen? Dit is wat ik merk en zie, waar zij geen last van heeft. Als ze nou al een jaar zo om de drie dagen zou zeuren zou ik er nog bij denken: "Arme meid, zo vaak naar de psycholoog...", maar nu ze na drie maanden (en ze heeft echt geen vervelende jeugd gehad, dat weet ij zeker) steeds zegt dat ze haar verdomde frustraties wil uiten dbek ik: "frustraties uiten is toch niet gelijk depressief?"

Het is in ieder geval niet hoe ik een depressie zie, zij blijkbaar wel.

(Sorry voor mogelijke typfouten, ik ga nu slapen!)

@Geryon, maar zij is altijd al een open boek geweest, het is niet depressief met af en toe LOL, het is een gelukkig leven met veel gelukkige omstanders en af en toe een hormonale puberdag. Maar dat denk ik nu ze het me vaker heeft uitgelegd. Ik had gewoon een andere depressie, die het gewoon precies andersom was. Daarom zie ik geen ernst in deze situatie.

**Geplaatst**: 14-09-16 23:43

Geplaatst: 14-09-16 23:43

upendo schreef:
Mag ik vragen wat de reden is van dit topic?

Moet er altijd maar een goede reden zijn voor een topic?

Ik vind het tot dusverre iig interessant.

**Geplaatst**: 14-09-16 23:44

Re: wanneer heb je nou eigenlijk een depressie? (+poll)

Geplaatst: 14-09-16 23:44

Ik ook, zou graag andere ervaringen hierin willen horen.

**Geplaatst**: 14-09-16 23:46

Geplaatst: 14-09-16 23:46

Naar mijn mening zit er een antithese in de vraag van de TS en de reacties die ze geeft. Zodoende. Ik wil best discussiëren, maar daar was de vraagstelling niet naar.

Ik vind het een interessant onderwerp, ben erop geschoold, maar ik wil wel een fijne discussie kunnen voeren en voor mijn gevoel wordt alles nu geschaard onder 'wat een depressie is, is ieders eigen mening'. Naast dat dat een non-argument is, is dat in de realiteit ook verre van waar. Dan zouden we geen mensen kunnen diagnosticeren met een depressie/dystyme stoornis/aanverwante stoornissen, nietwaar?

Wellicht is 'doel' in plaats van 'reden' dan ook het betere woord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 23:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 23:49

AlwaysH schreef:
Het is dan ook mijn mening. Ik was ook depressief met een masker, twee jaar geleden.
Hoezo mag ik er volgens jou niet over oordelen? Dit is wat ik merk en zie, waar zij geen last van heeft. Als ze nou al een jaar zo om de drie dagen zou zeuren zou ik er nog bij denken: "Arme meid, zo vaak naar de psycholoog...", maar nu ze na drie maanden (en ze heeft echt geen vervelende jeugd gehad, dat weet ij zeker) steeds zegt dat ze haar verdomde frustraties wil uiten dbek ik: "frustraties uiten is toch niet gelijk depressief?"

Het is in ieder geval niet hoe ik een depressie zie, zij blijkbaar wel.

(Sorry voor mogelijke typfouten, ik ga nu slapen!)

@Geryon, maar zij is altijd al een open boek geweest, het is niet depressief met af en toe LOL, het is een gelukkig leven met veel gelukkige omstanders en af en toe een hormonale puberdag. Maar dat denk ik nu ze het me vaker heeft uitgelegd. Ik had gewoon een andere depressie, die het gewoon precies andersom was. Daarom zie ik geen ernst in deze situatie.

slaap lekker, je mag oordelen mits je het netjes houd, het topic is als steun bedoeld!

upendo schreef:
Mag ik vragen wat de reden is van dit topic?

een vraag beantwoorden ,al is dat het aller kleinste doel! het grotere doel is om er voor andere bokkers te kunnen zijn, ze te steunen, elkaars verhaal aan te horen, en even dat ene puntje wat je dwars zit er uit te kunnen gooien!

Palmera schreef:
upendo schreef:
Mag ik vragen wat de reden is van dit topic?

Moet er altijd maar een goede reden zijn voor een topic? Ik vind het tot dusverre iig interessant.

ik vind het zelf ook interessant, ik snap je vraag

upendo schreef:
Naar mijn mening zit er een antithese in de vraag van de TS en de reacties die ze geeft. Zodoende. Ik wil best discussiëren, maar daar was de vraagstelling niet naar.

Ik vind het een interessant onderwerp, ben erop geschoold, maar ik wil wel een fijne discussie kunnen voeren en voor mijn gevoel wordt alles nu geschaard onder 'wat een depressie is, is ieders eigen mening'. Naast dat dat een non-argument is, is dat in de realiteit ook verre van waar. Dan zouden we geen mensen kunnen diagnosticeren met een depressie/dystyme stoornis/aanverwante stoornissen, nietwaar?

bij een depressie is er een grens, die kan niet worden verlegd, voor de een voelt het als een depressie terwijl de ander niet snapt waar hij of zij het over heeft
er is een verschil tussen een dipje en een depressie, je kan dan ook zeker een diagnose stellen, en soms, zijn er mensen die denken dat ze een depressie hebben, die ze tot slot niet blijken te hebben.
en alsnog zijn die mensen dan hier welkom

en je hebt helemaal gelijk over dat mijn vraag daar niet over ging, alsnog denk ik dat mensen de steun wel fijn kunnen vinden
hopelijk leg ik het een beetje duidelijk uit, ben er heel slecht in

wat voor mij een depressie is:
Gedeprimeerde stemming gedurende het grootste deel van de dag.
Duidelijke daling van belangstelling in aangename activiteiten.
Veranderende eetlust en duidelijke gewichtstoename of gewichtsverlies.
Verstoord slaappatroon of slapeloosheid of meer slapen dan normaal.
Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal.
Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies.
Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees.
Verminderde capaciteit om zich te concentreren of besluiten te nemen.
Suïcidale gedachten.
je hoeft lang niet alles te hebben, maar op basis van dit word een diagnose gesteld (mits je een goede arts hebt!)

Laatst bijgewerkt door croyslover op 14-09-16 23:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-09-16 23:51

Re: wanneer heb je nou eigenlijk een depressie? (+poll)

Geplaatst: 14-09-16 23:51

Wellicht kun je dat dan beter in de openingspost zetten, om ervaring te delen. Want dat zal voor mij niet relevant zijn. Een discussie over depressie echter wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-16 23:53

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-16 23:53

upendo schreef:
Wellicht kun je dat dan beter in de openingspost zetten, om ervaring te delen. Want dat zal voor mij niet relevant zijn. Een discussie over depressie echter wel.

helaas kan ik het nu niet meer aanpassen

is er een maniertje om dat te kunnen aanpassen?

**Geplaatst**: 14-09-16 23:53

Geplaatst: 14-09-16 23:53

upendo schreef:
Naar mijn mening zit er een antithese in de vraag van de TS en de reacties die ze geeft. Zodoende. Ik wil best discussiëren, maar daar was de vraagstelling niet naar.

Ik vind het een interessant onderwerp, ben erop geschoold, maar ik wil wel een fijne discussie kunnen voeren en voor mijn gevoel wordt alles nu geschaard onder 'wat een depressie is, is ieders eigen mening'. Naast dat dat een non-argument is, is dat in de realiteit ook verre van waar. Dan zouden we geen mensen kunnen diagnosticeren met een depressie/dystyme stoornis/aanverwante stoornissen, nietwaar?

Wellicht is 'doel' in plaats van 'reden' dan ook het betere woord.

Maar, als jij erop geschoold bent, wat houdt je dan tegen om hier dingen toe te lichten, te verwerpen of tegen te spreken?

Mijn mening, gebasseerd op mijn persoonlijke ervaringen en gedachtes zijn vast ook anders dan die van de rest.

**Geplaatst**: 14-09-16 23:55

Geplaatst: 14-09-16 23:55

Palmera schreef:
Met wat ik nu ga zeggen wil ik niemand voor het hoofd stoten. Ik ben een leek, ik heb niet voor arts/psycholoog gestudeerd. Ik heb slechts een mening die ik basseer op mijn kennis en ideeën als leek en op gesprekken die ik voer, dingen die ik lees en informatie die ik op wat voor een wijze dan ook tegen kom.

Ik ben 4 jaar terug door een hel gegaan toen mijn grote liefde overleed. Ongeveer 4 maanden nadat ik mijn eerste eigen zaak geopend had. Een geweldige combi dus. Ik ben in een zwart gat terecht gekomen van drank, bijna niets eten, heel negatief zijn, zin in niets en compleet gestoord zijn. Tóch wil ik mijzelf niet depressief noemen in die tijd. Ik had het heel zwaar. En ik heb mezelf gesloopt. En toen ben ik terug gaan meppen. Met veel agressie. En dat is me gelukt. Ik ben inmiddels al weer lang en breed stabiel: het moeilijke mens dat ik altijd al ben geweest.
Ik heb geen arts bezocht, met geen profesioneel gesproken, geen pillen geslikt, niets. Ik vond, en vind nog steeds, dat dat absurd zou zijn (geweest).

Naar mijn idee is men veel te snel depressief, al dan niet zelfbenoemd. De laatst genoemde neem ik überhaupt niet serieus.
In het geval van de rest ben ik echt bereid te geloven dat ze het zwaar hebben. En ik weet hoe dat is. Tóch heb ik voor mijn gevoel het idee dat men, ook door de profs, té snel tot depressief betiteld wordt. Vroeger had men het óók zwaar en was depressief zijn iets wat zelden voorkwam. Tegenwoordig kunnen sommigen depressief zijn omdat hun werk niet bevalt.

Ik geloof er heilig in dat iedereen, vroeg of laat, zijn portie ellende op het bord krijgt. Vaak ben je hier zelf niet schuldig aan. Maar dat zou dus, met de huidige vlotte diagnose van depressie, betekenen dat iedereen vroeg of laat depressief is/wordt. En dát gaat er bij mij niet in.

Nogmaals, deze post is slechts mijn mening en ik val niemand aan. Ik snáp al die depressies gewoon echt niet. Dat is alles.

Ik ben het met jou eens. Sinds mijn dochter is geboren houd ik mij enorm bezig met gevoel en dat voelen mag. En helaas is dat in onze maatschappij heel taboe. Er moet worden verwerkt, zo snel mogelijk. Traumatische ervaringen daar zijn therapeuten voor en je moet vooral veel praten en verwerken, inplaats van gewoon voelen. We gunnen onszeld geen rouw meer. We moeten door en mogen niet stil staan bij verdriet, boosheid, blijheid, etc. Vervolgens komen die emoties op 1 stapel en als er dan iets gebeurt waar we niet op zijn voorbereid barst de bom en drupt het emotiepotje leeg.

Ik ben voor voelen, ervaren, zijn. Ik ben uiterst verdrietig als ik dat ben en heel blij als ik dat ben en dat mag er zijn. Je depressief voelen en depressief zijn is een verschil. Dat verschil bepaal je zelf, je weet zelf hoever je bent gezonken. Maar down zijn is niet zinken dat is voelen. En voelen hoort bij de mensheid. Alleen niet meer bij deze maatschappij.

**Geplaatst**: 14-09-16 23:56

Geplaatst: 14-09-16 23:56

Omdat informatieve reacties naar mijn mening niet bijdragen in een topic wat gericht is op het creëeren van ruimte en een vertrouwde omgeving om je verhaal kwijt te kunnen!

Croyslover, even een modje PB'en?

**Geplaatst**: 14-09-16 23:59

Geplaatst: 14-09-16 23:59

En daarnaast geloof ik best in een stukje wetenschap maar ben ik ook van mening dat de doktoren hun studies hebben naar wat hun goed doet en ben ik stellig overtuigd van een geldklopperij. Daarmee bedoel ik niet dat depressie geen ding is maar dat mensen de depressie willen oplossen door middel van medicatie en therspie dat een hoop kost. Terwijl er door middel van plantaardige producten, meditatie en terug keren naar de innerlijke ziel, een natuurlijke heling plaats vind waardoor al die meuk niet nodig is.

En daar is geen tijd en geld voor. Dus gaan we naar de huisarts, die ons een verwijzing geeft naar een vriendjes politiek, die ons vervolgens arm maakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-16 00:02

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-16 00:02

upendo schreef:
Omdat informatieve reacties naar mijn mening niet bijdragen in een topic wat gericht is op het creëeren van ruimte en een vertrouwde omgeving om je verhaal kwijt te kunnen!

Croyslover, even een modje PB'en?

modje is gepbt , dankjewel

**Geplaatst**: 15-09-16 00:02

Geplaatst: 15-09-16 00:02

Ik denk dat mensen daarin het beste zelf kunnen bepalen wat hen goed doet. Voor bepaalde dingen ben ik van mening dat psychotherapie een stuk beter werkt dan een homeopathisch middel.

**Geplaatst**: 15-09-16 00:10

Re: wanneer heb je nou eigenlijk een depressie? (+poll)

Geplaatst: 15-09-16 00:10

Mee eens Upendo, ik spreek vanuit eigen inzicht en ik weet wat ik nodig had. Een ander kan daarin wat anders willen, uiteraard.

**Geplaatst**: 15-09-16 00:16

Re: wanneer heb je nou eigenlijk een depressie? (+poll)

Geplaatst: 15-09-16 00:16

Ik vind overigens wel dat er bij een bezoek aan bijvoorbeeld een huisarts omtrent zulke klachten naar 1 richting geduwt wordt waardoor alternatieven die ik noemde niet aan het licht komen bij mensen die er niet vanaf weten. Mijn broer en ik kampten beide met een trauma vanuit het vertrek van onze moeder en na allerlei psychische hulp volgens de lijntjes kwam uiteindelijk de uitkomst pas toen we begonnen met stil staan. Waar de psychptherapeut mij leerde los laten en mijn broer zou moeten gaan sporten( even heel kort in uitleg) kwam de oplossing pas toen we niks deden. Hij kreeg de diagnose depressief, persoonlijkheidsstoornis en nog wat en uiteindelijk was hij gewoon een jong jongetje met een trauma die later pas tot uiting kwam, na jaren niet voelen.

En net op het punt toen wij beide aan de medicatie werden gebracht kwam ik uit bij een stilte tempel en zijn we het roer om gaan gooien. Niet willen aanpassen naar een maatschappelijk goedgekeurd persoon maar juist dichter bij jezelf komen. De "depressie" kwam daarna pas echt los. Samen met homeopathie en een heel groot roer om in voedsel, leefwijze en voornamelijk durven voelen is het probleem weg. Dat kostte mij 5 jaar tijd doordat niemand mij vertelde dat er een alternatief is; heling dmv meditatie, beter voedsel en vooral veel "aarden".

**Geplaatst**: 15-09-16 00:19

Geplaatst: 15-09-16 00:19

Ik ben het met je eens, maar ik denk dat het als huisarts met de huidige werkdruk soms behoorlijk lastig is om de echte weg naar een oplossing voor iemand te vinden.

Vaak is het toch schipperen om de hulpverlening betaalbaar te houden voor iedereen en dat gaat het snelstation via het reguliere circuit. Ik zou willen dat daar breder naar gekeken zou kunnen worden maar ik vrees dat daar nog heel wat jaren politieke debatten en gesteggel met de Nederlandse schatkist voor nodig zal zijn.. -O-

**Geplaatst**: 15-09-16 00:21

Geplaatst: 15-09-16 00:21

Ik heb ook een fikse depressie ten gevolge van PTSS achter de rug. En hoe krom ook (of stockholm syndroom achtig :')

) ben ik "blij" dat ik weet hoe het is om zo diep in de put te zitten. Je leert naar jezelf luisteren, je leert momenten waarin je je gelukkig voelt echt te waarderen. Je leert wat wel of niet je aandacht waard is, en wie. Maakt het niet leuk uiteraard. Maar ik durf stellig te zeggen dat ik heel iemand anders was geweest als dit me niet was overkomen. Het enige wat soms moeilijk is, is jezelf op een slechte dag overtuigen dat het morgen weer beter zal zijn. Is soms moeilijk, maar tot nu toe heb ik 100% van die slechte dagen doorstaan en dat vind ik wel een slagingspercentage om trots op te zijn.

Qua behandeling en medicijnen bij depressie.....ja, het kan helpen. Nee, het helpt niet voor iedereen. Er zijn zoveel opties, en zoveel medicijnen.... Natuurlijke middelen en middelen die geproduceerd worden. Middelen die daadwerkelijk ontzettend veel kunnen doen en niet gevaarlijk zijn *maar taboe zijn binnen de geneeskunde* en middelen die de nodige bijwerkingen verschaffen en voor lange duur gebruikt moeten worden.

De mens is gewoon een onwijs ingewikkeld wezen en qua behandeling leiden er heel erg veel wegen naar Rome.

**Geplaatst**: 15-09-16 00:27

Geplaatst: 15-09-16 00:27

upendo schreef:
Omdat informatieve reacties naar mijn mening niet bijdragen in een topic wat gericht is op het creëeren van ruimte en een vertrouwde omgeving om je verhaal kwijt te kunnen!

Croyslover, even een modje PB'en?

Ik ben eigenlijk wel heel nieuwschierig naar jouw bevindingen over zelfdiagnosticeren, mag ik je pb'en?

ben jij depressief?