Het accepteren van wat je voelt, zoals Shadow al zei, is echt heel belangrijk, probeer inderdaad in het moment (of als dat niet lukt daarna) objectief te kijken wat er gebeurd. Wat voel je? Waardoor komt het dat je je zo voelt? Benoem alle stappen in je hoofd en probeer aan jezelf uit te leggen wat er precies gebeurde. En het aller belangrijkste: wees een vriendin voor jezelf. Deze haalt mijn therapeut altijd aan. Ik ben zelf geneigd om in een vervelende situatie waarin ik angst/verdriet ervaar erg boos te worden op mezelf, omdat dat me is aangeleerd. 'Niet zo zeuren" "Kom op, schouders eronder en gaan!". Waardoor ik me alleen maar ellendiger ging voelen. Door het gevoel in het moment te onderkennen, kun je het van jezelf gaan accepteren en kun je bedenken wat je de volgende keer misschien anders zou kunnen doen.