tamary schreef:Niet naar je lijf luisteren is juist funest. Zat ooit gezonde mensen die hierdoor vroegtijdig in de ziektewet terecht komen. Mijn lijf zou binnen 2-3 weken letterlijk gaan staken met zo'n "therapie". De pijn vermijden is niet verstandig, want dan kan je steeds minder, maar niet luisteren naar waar je grenzen op dat moment liggen is stomweg onverantwoord.
Het doel van zo'n therapie is niet het niet luisteren naar je lijf, maar een dusdanige planning maken die je op goede en slechte dagen vol kan houden. Waardoor je op een goede dag ver onder je grenzen blijft en dus geen slechte dag uitlokt, ipv op een goede dag van alles te doen waardoor je de dagen erna niks meer kan. Zodat je algehele welbevinden op langere termijn beter word, omdat de pieken en dalen eruit gehaald worden. Maar als tijdens een training blijkt dat het mij meer pijn geeft, word daar echt bij stilgestaan, naar geluisterd en gekeken wat we er mee doen. Alleen als het goed is, is de training dusdanig ingesteld dat dat dus niet gebeurt.
Ik volg op dit moment zo'n zelfde programma, maar wat we naast het tijdsgebonden opbouwen vooral leren, is luisteren naar je lichaam. Het trainingsprogramma is echter dusdanig opgebouwd, dat het ook op slechte dagen is. Dus terwijl ik luister naar mijn lichaam, leer je erachter te komen waar dan precies je belasting ligt. En dat word langzaam opgebouwd.
In beweging komen is voor 95% tot 99% van de mensen met chronische pijn juist goed, alleen die opbouw moet veel lager liggen. En daarbij moet je juist dus goed leren luisteren naar je lichaam. Ruw gezegd zijn er vaak drie groepen mensen die hier terecht komen: De groep die niet naar hun lijf luistert en stug blijft doorgaan, de groep die zo bang is voor de pijn dat ze werkelijk niks meer durven doen, en een kleinere groep die probeert te luisteren naar het lichaam, maar zoveel tegenstrijdige adviezen heeft gekregen dat ze niet meer weten wat ze nou precies met welke signalen van hun lijf moeten.
Als ik dan lees hoe ze het bij ciran doen (ik ken het niet, heb hun site ook niet bekeken, alleen het bericht van Genja in dit topic), dan zou ik liever mijn programma volgen dan dat van hun. Hier mag ik over alles praten, óók over de pijn. Juist over de pijn en wat het met me doet. En welke gedachten ik erover heb, hoe ik me er onder voel, wat ik laat, wat ik niet wil opgeven, hoe eenzaam ik me voel, hoe nutteloos. Alles wat je aandacht geeft groeit en verdringen is de grootste vorm van aandacht geven. Verdringen van dat soort dingen vraagt ontzettend veel energie, veel meer dan er bewust bij stil te staan en op ontdekking te gaan wat je lijft nog wél kan.
Ik ben heel erg blij met mijn revalidatie programma, hoewel het best slikken was om te constateren waar ik nou precies stond. Maar alles is bespreekbaar, voor alles is ruimte en alles word meegenomen. De fysieke pijn, de fysieke vermoeidheid, de mentale vermoeidheid, de emoties die er bij horen, zowel de positieve als de negatieve. Ik ben echt met hele erge dubbele gevoelens aan dit traject begonnen, juist uit angst voor zo'n traject als wat Genja beschrijft. Maar ik heb voor het eerst het gevoel dat ik op alle vlakken gehoord word en dat er naar me geluisterd word, ipv iets voorgeschreven. Ik kan het mensen alleen maar aanraden, maar doe het dus wel op een goede plek....
Geplaatst: 19-06-16 23:27 
Hierdoor sleep ik me aardig door de dagen heen. Het is een stukje gewenning en een stukje balans. Dat laatste is wel moeilijk. Je hebt het niet altijd in de hand. 
Dr. Klatte. Deze man heeft echt kaas gegeten van chronische pijn (o.a. FM, Hms Eds) Heb nu 2 consulten gehad waar we alleen gepraat hebben en elkaar leren kennen. Vandaag bij hem geweest na jankend aan de lijn gehangen te hebben dat ik zo'n pijn heb en dat mijn pijnmedicatie niets meer doet. Heb vandaag 2 injecties in mijn SI gerwichten gekregen en moet nu afwachten wat dat doet. Eigenlijk zouden we het fysieke stuk pas over een maand aanpakken als het GGZ traject gestart was, maar hij laat me ook niet bungelen super fijn.
maar ben zo blij deze man gevonden te hebben.