Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
x_Anne_x schreef:Mijn vriendin en ik staan op de wachtlijst voor een anonieme donor in het ziekenhuis in Arnhem.
We zijn over ongeveer een jaar aan de beurt zeg maar.
Wij hebben bewust gekozen voor anoniem omdat wij zelf een gezin willen zijn. Niet per definitie een gebroken gezin.
Bewust ook bij t ziekenhuis omdat je dan zeker weet dat de donoren goed gescreend zijn.
En de kinderen kunnen zelf over x aantal jaar opzoek naar hun 'vader' als ze dat willen.
Wij willen beide graag een keer zwanger zijn. Eerst mijn vriendin en bij een tweede kindje ik.
Het liefst wel van de zelfde donor.
Lente schreef:Mag ik vragen wat daar de kosten van zijn en hoe lang je op de wachtlijst staat Anne?
safina schreef:x_Anne_x schreef:Mijn vriendin en ik staan op de wachtlijst voor een anonieme donor in het ziekenhuis in Arnhem.
We zijn over ongeveer een jaar aan de beurt zeg maar.
Wij hebben bewust gekozen voor anoniem omdat wij zelf een gezin willen zijn. Niet per definitie een gebroken gezin.
Bewust ook bij t ziekenhuis omdat je dan zeker weet dat de donoren goed gescreend zijn.
En de kinderen kunnen zelf over x aantal jaar opzoek naar hun 'vader' als ze dat willen.
Wij willen beide graag een keer zwanger zijn. Eerst mijn vriendin en bij een tweede kindje ik.
Het liefst wel van de zelfde donor.
Dat is geen anoniem donorschap. Wat doorgaans bedoeld wordt met een anonieme donor, is een donor waarmee afgesproken is dat zijn identiteit helemaal nooit bekend gemaakt zal worden. Dat kon vroeger zo geregeld worden, maar nu mag dat niet meer.
Wat jullie gaan doen heet niet-anoniem donorschap. Dat is ook de enige mogelijkheid via de officiële kanalen in Nederland. Als jullie kind 12 is, kan het opvragen wie de donor was, mits jullie daarvoor toestemming geven. Als jullie kind 16 is, kan het die gegevens opvragen zonder jullie toestemming. De donor kan dus niet meer anoniem gehouden worden.
Succes met zwanger worden straks!
Shanna schreef:Mijn broer zit in het zelfde schuitje, alleen dan als homo-stel. Een stuk ingewikkelder kan ik je zeggen, voor hun is draagmoeder geen optie want dat is illegaal, adoptie is super duur en nog geen garantie dat je voor die kosten ook daadwerkelijk een kindje krijgt (ze zijn op een informatie bijeenkomst geweest voor roze gezinnen, en daar sprak dus een man waarbij de adoptie al sowieso 2 keer mislukt was op het laatste moment, en hij dus wel 2 keer de kostenronde al had gehad maar nog steeds geen kind).
Dus voor mijn broer en zijn vriend is de enige overgebleven optie een co-ouderschaps relatie aangaan met een lesbisch stel. Ze zijn zelfs bereid om, als ze een geschikt stel hebben gevonden, te verhuizen naar de omgeving van dit stel, zodat het kind in 1 omgeving opgroeit en naar 1 school kan.
Nu klinkt dit allemaal wel erg mooi, maar in de praktijk is het toch erg lastig om een lesbisch stel te vinden die hier ook voor open staat. Een zaaddonor is tegenwoordig zo eenvoudig als online shoppen namelijk, en je vraagt wel van een stel om hun kind te delen.. Daarbij mag je volgens mij ook geen advertenties plaatsen dat je opzoek bent naar een stel of draagmoeder bijvoorbeeld wat het nog net weer een tikkeltje ingewikkelder maakt.. Ik hoop alleen maar voor ze dat het ze toch gaat lukken..
Dan is het voor een vrouw, of voor 2 vrouwen, toch een stuk makkelijker om aan de kinderwens te kunnen voldoen
Shadow0 schreef:Als je wel reuma zou hebben, wat zou dan de voornaamste reden zijn om het niet te doen: omdat het een aanslag op jouw lichaam is, of omdat het erfelijk belastend is? In het tweede geval heb je ook nog een soort draagmoederschapsconstructie, waarbij het bevruchte eitje van je vriendin bij jou geimplanteerd wordt, dacht ik?