Verdoving ging erin, alles prima. Toe begon hij de kies eruit te wrikken, tot zo ver ook alles nog prima. Maar de kies bleek dus onder een gekke hoek te liggen en daar begon de ellende. Ineens schiet er een pijn door mijn kies heen en ik piep dat het pijn doet. 'Dat kan niet' zei de tandarts. En de l*l ging gewoon door

Ik heb nog 2 keer moeten piepen dat het zoveel pijn deed en toen ik eindelijk in tranen uitbarstte werd er zuchtend verdoving bij gespoten.Intussen was ik volledig in paniek, zeiknat van het zweet, de assistente werd steeds weggestuurd om weer een andere tang/zaag/martelwerktuig te gaan halen want het wilde maar niet...
Wéér een pijnscheut en weer moest ik meermaals aangeven dat ik pijn had. Uiteindelijk heeft hij 3 keer bij moeten verdoven. Ik wist niet meer hoe ik het had, hyperventileren, tranen over mn wangen, blinde paniek... Na 3 kwartier was het kreng er eindelijk uit

Uiteindelijk zegt de tandarts 'tja uh, de wortels zaten zo hoog dus ik kon ook niet goed verdoven'. Kon hem wel villen maar ik wilde maar 1 ding en dat was de deur uit. En het mooiste: dit is een tandarts speciaal voor zeer angstige patiënten. Ik was dus al heel bang en dat is er nu helaas een behoorlijk stuk erger op geworden.