Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-01-16 18:42

Geplaatst: 29-01-16 18:42

Mijn vader had een euthanasieverklaring, heeft toen ook heel duidelijk aangegeven dat zodra hij niet meer helder zou zijn de euthanasie gedaan mocht worden.
Maar toen de dag kwam dat hij niet meer helder was, kreeg hij geen euthanasie omdat hij niet meer helder was.
Dat hadden ze niet vermeld bij het aanvragen en invullen van de euthanasieverklaring.
Gelukkig is m'n vader diezelfde ochtend nog overleden, want als we de huisarts moesten geloven kon het ook nog weken hebben geduurd.

Weet niet in hoeverre deze regel/wet is veranderd, in 2003 was het iig zoals ik net beschreef.

**Geplaatst**: 29-01-16 18:44

Geplaatst: 29-01-16 18:44

marsyl schreef:
Ik heb hier ook ervaring mee.
Afgelopen zomer heeft mijn moeder (54 geworden) ook besloten dat het goed was geweest. Ze heeft een jaar lang tegen kanker gevochten maar op het laatst was het overal uitgezaaid (ook op de huid) en kreeg ze veel ongemakken.
Wij hadden destijds met onze huisarts afgesproken dat als het goed was geweest, ze altijd mocht bellen ongeacht het tijdstip en dat we dan een pompje aan konden leggen wat mamma constant in slaap zou houden.
Mamma kon op het laatst niet meer eten en drinken, alles kwam eruit. Dus toen het pompje aangesloten werd ging ze snel slapen. Al heeft ze vaak extra moeten krijgen en vaak is de dosering verhoogd omdat mam zo sterk was dat ze er doorheen kwam en dus weer vaag wakker werd.
Uiteindelijk na 6 dagen "slapen" is haar hart ermee gestopt.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu achteraf blij ben dat ze hiervoor gekozen heeft. Het ging heel geleidelijk en je kon haar gewoon nog knuffelen en tegen haar praten en ze gleed gewoon een keertje weg.
Het ging ook echt niet meer, ze kon op het laatst niks meer zelfs niet zelf douchen of uit bed.
Ik ben dan ook van mening dat men daar zelf over mag beslissen omdat iemand vaak wel weet wanneer het "goed" is geweest zeg maar

Dit is geen euthanasie maar palliatieve sedatie

Ik heb lang in een verpleeghuis gewerkt en mijn ervaring is dat je vanalles vast kunt leggen, maar op het moment zelf heb je er weinig aan als je wilsonbekwaam bent of niet meer zelf kunt zeggen wat je wilt. Ik ben zelf dan ook meer voor palliatieve sedatie. Het is als arts ook niet niks om iemand euthanasie te geven. Bovendien merk ik dat palliatieve sedatie vaak sneller gaat dan het hele euthanasieproces, maar dat komt ook omdat de mensen bij wie ik het meegemaakt heb pas heel laat om euthanasie vroegen.

**Geplaatst**: 29-01-16 18:52

Geplaatst: 29-01-16 18:52

Hier ook een ervaredeskundige van het traject euthanasie, helaas niet gegaan hoe het had moeten gaan. Mijn moeder heeft 9,5 jaar gevochten en gestreden tegen de ziekte van Kahler, een vorm van beenmergkanker, waarbij het skelet langzaam afgebroken wordt.
Al deze jaren is euthanasie een bespreekbaar onderwerp geweest, ook palliatieve slaap. Ongeveer een jaar voor het overlijden heeft mijn moeder gesproken met de huisarts hier over en zijn alle formaliteiten in gang gezet. Als het moment van genoeg is genoeg daar zou zijn dan zou een scenarts worden ingeschakeld en zou het niet lang duren voordat de euthanasie plaats zou vinden.

Helaas het lot besliste anders. Vorig jaar september crashte het lichaam van mijn moeder zeer plotseling in een weekend. Meteen alles in gang gezet voor verhuizing naar hospice. Hier werden we goed geholpen en maandag zou meteen contact op genomen worden met huisarts en we mikten op woensdag. De pijn was ondragelijk en niet onder controle te krijgen. Laat ik het zo zeggen dit zou geen mens moeten mee mogen maken en ook geen mens moeten aanzien. Vele botten braken spontaan, rug, ribben, schouders en misschien nog wel meer.

Op maandag bleek dat de huisarts op vakantie was en niks had overgedragen aan vervanger, weg optie euthanasie tot dat huisarts terug van vakantie zou zijn. Een helse week wachten, een helse week lijden, een week die nooit vergeten zal worden.

Op maandagochtend 10 minuten voordat de huisarts terug zou beginnen na zijn vakantie is mijn moeder zonder hulp overleden, na een nacht die nu nog op mijn netvlies staat. Het was voor bij, bij het bellen van familie werden we nog net niet gefeliciteerd. De laatste week is zo heftig geweest dat we alleen maar blij konden zijn. De rust in het lichaam na het overlijden was een verademing voor ons

Nee het heeft niet moeten gaan zoals gehoopt, dit had ze niet verdiend. Toch als dochter, na een intensieve periode van rouw en verwerking van de gebeurtenissen, denk ik dat het zo heeft moeten zijn. Ze wist dat maandag alles in gang gezet zou worden en ze wist dat ze niet meer hoefde te vechten en lijden. Artsen hebben mij verteld dat het vaker gebeurd dat als mensen de euthanasie in het vizier hebben, als nog overlijden voordat het moment daar is, overgeven aan en loslaten is een belangrijk item bij doodgaan.

De laatste week had overgeslagen moeten worden, maar ondanks de lijdensweg, de traumatische beelden, kijk ik toch terug op bijzondere momenten in deze week, we hebben het samen doorstaan

**Geplaatst**: 29-01-16 19:06

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 19:06

Ik heb het als verpleegkundige al tegelmatig meegemaakt, en het is toch niet altijd even makkelijk. Sommige mensen ogen nog "te goed" in de ogen van anderen waardoor er soms best wel heftig gereageerd werd door anderen. (Heb het 6x van kortbij beleefd op m'n vorige werk - een woonzorgcentrum voor bejaarden.) Het merendeel van de bewoners werden wel erg goed begeleid door de huisarts, als door ons het verplegend personeel.

Voor mezelf heb ik een wilsverklaring opgesteld in 4voud. 1 kopie voor mijzelf, 1 voor de huisarts, en 1 voor mijn partner en uiteraard ook 1 bij de notaris. Hierop kon ik duidelijk aangeven wat ik wel en niet wens bij bepaalde ziekten. Best schokkend voor partner om zo duidelijk te lezen wat en hoe, maar voor mezelf wel een opluchting. Ik heb al té veel leed gezien bij anderen om hetzelfde te "moeten" meemaken.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:13

Geplaatst: 29-01-16 19:13

Mijn moeder heeft zowel actieve als palliatieve euthanasie overwogen en hierover met de huisarts gesproken.
Uiteindelijk heeft ze vorig jaar toch voor de palliatieve gekozen omdat dat ze dat minder abrupt vond, denk dat ze voor het abrupte toch wat angst ha. Zij is op de dag dat de pomp was aangesloten ook na een paar uur vredig ingeslapen, we waren dus geen moment te vroeg maar ze heeft er helemaal zelf voor gekozen.
Er gaat best een hoop aan vooraf.
Bij actieve euthanasie moet je minstens 2 tot 3 gesprekken met een scenarts, welke iig 2 keer een ander moet zijn en er wordt veel opgeschreven, het laatste gesprek mag niet langer dan 2 weken geleden zijn zodat ze er zeker van zijn dat dit is wat je wil, officieel is het tenslotte een soort moord.
Bij palliatieve euthanasie is het iets makkelijker maar ook hier moet je zeker van je zaak zijn. Hierbij moet de arts zeker zijn dat je binnen een aantal dagen tot max een week komt te overlijden dus hangt ook veel van zijn kundigheid af.
Ze willen ook zeker weten dat de betrokkene op geen enkele manier gedwongen wordt door de familieleden of andere mensen, vandaar de gesprekken. De betrokkene moet ook goed helder zijn want een ander mag eea niet beslissen. Zelfs familie is moeilijk enige wat dan eventueel helpt is als je eea op papier hebt staan.
Voor beide soorten geldt dat je wel een arts, bij ons was het onze huisarts, moet hebben die het er mee eens is. Onze arts was gelukkig heel behulpzaam en er ook direct bij na het overlijden.
Ben blij dat het bij mijn moeder zo is gegaan maar vind persoonlijk dat er voor beide iets te zeggen is maar blijft voor een ieder persoonlijk denk ik en hangt mss ook van de heftigheid van de pijn die je hebt af.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:17

Geplaatst: 29-01-16 19:17

Ik ben Rooms-Katholiek en dan is euthanasie verboden.Goede palliatieve zorg is natuurlijk wel nodig.Maar ik ga ervan uit dat het leven in Gods hand is en dat alleen Hij erover kan beslissen.Uiteraard wel met de nodige pijnstilling etc!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-16 19:26

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-16 19:26

Dat mag hoor, we leven gelukkig in een vrij land

Ik ben vooral van mening dat een deel van je lot ook in eigen hand ligt, vandaar ook dit topic.

Wat een heftige verhalen toch allemaal. Ook best bijzonder om te zien dat er zoveel mensen zijn die in zo'n schuitje gezeten hebben of er bij betrokken zijn geweest.

Citaat:
Mijn vader had een euthanasieverklaring, heeft toen ook heel duidelijk aangegeven dat zodra hij niet meer helder zou zijn de euthanasie gedaan mocht worden.
Maar toen de dag kwam dat hij niet meer helder was, kreeg hij geen euthanasie omdat hij niet meer helder was.

Dit is eigenlijk wat ik bedoelde in mijn vorige post, ik had via-via nog zo'n verhaal gehoord. Ik vind het een eng verhaal. Het zou nl. betekenen dat iemand onnodig pijn zou moeten lijden omdat je anders niet meer krijgt waar je zelf voor gekozen hebt.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:26

Geplaatst: 29-01-16 19:26

Anjali, ik kan niet tegen jouw geloofsovertuiging ingaan, fijn dat jij daar op kunt vertrouwen en dat het waarschijnlijk de kracht geeft het te accepteren.
Maar ook met de beste palliatieven zorg kan je laatste stukje leven mensonwaardig en een ware kwelling zijn. Ik zou zo niet willen eindigen en hoop dit ook niet bij dierbaren te hoeven zien. Ik ben blij dat de keuze voor euthanasie bestaat.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:33

Geplaatst: 29-01-16 19:33

Citaat:
Mijn vader had een euthanasieverklaring, heeft toen ook heel duidelijk aangegeven dat zodra hij niet meer helder zou zijn de euthanasie gedaan mocht worden.
Maar toen de dag kwam dat hij niet meer helder was, kreeg hij geen euthanasie omdat hij niet meer helder was.

Dit is eigenlijk wat ik bedoelde in mijn vorige post, ik had via-via nog zo'n verhaal gehoord. Ik vind het een eng verhaal. Het zou nl. betekenen dat iemand onnodig pijn zou moeten lijden omdat je anders niet meer krijgt waar je zelf voor gekozen hebt.[/quote]

Hiervoor kun je een wilsverklaring invullen, niet dat een ander dan voor je kan beslissen maar als er iemand weet dat je deze hebt help dat wel.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:34

Geplaatst: 29-01-16 19:34

lor1_1984 schreef:
Weet niet in hoeverre deze regel/wet is veranderd, in 2003 was het iig zoals ik net beschreef.

De regel is nooit zo geweest, Els Borst heeft duidelijk verklaard dat ze de wilsbeschikking altijd heeft bedoeld juist voor de situatie dat je niet meer wilsbekwaam bent en dat de wet die ruimte wel biedt.

Helaas is de regel door de artsen anders uitgelegd waardoor mensen die dachten dat ze het geregeld hadden, toch met een hele andere werkelijkheid te maken hebben gekregen.

Geen persoonlijke ervaring. Ik zou wel graag mijn wensen vast willen leggen.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:36

Geplaatst: 29-01-16 19:36

@Grit: Ik vind zeker dater veel meer aandacht moet komen voor goede palliatieve zorg. Met behulp van bijv. opiaten kan pijn uitstekend bestreden worden. Als gelovige Katholiek zie ik het sterven als een overgang naar het eeuwige leven,waardoor het in feite het begin van iets vreugdevols zou moeten zijn. We hebben er ook een speciaal sacrament voor,de ziekenzalving,waar veel kracht vanuit gaat.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:50

Geplaatst: 29-01-16 19:50

anjali schreef:
@Grit: Ik vind zeker dater veel meer aandacht moet komen voor goede palliatieve zorg. Met behulp van bijv. opiaten kan pijn uitstekend bestreden worden. Als gelovige Katholiek zie ik het sterven als een overgang naar het eeuwige leven,waardoor het in feite het begin van iets vreugdevols zou moeten zijn. We hebben er ook een speciaal sacrament voor,de ziekenzalving,waar veel kracht vanuit gaat.

Helaas zijn hier de ervaringen anders. Ja ze zouden hun werk moeten doen, maar men vergeet dat een terminale persoon ook een ander fysieke toestand krijgt. Zo wordt fentanyl door vetweefsel opgenomen(pleisters) maar wat als er geen vet meer is. Morfine werkte ook niet meer, zoals eerder in het verleden. Artsen hebben altijd gezegd we kunnen de pijn misschien niet helemaal weg nemen, maar we kunnen het wel dragelijk maken, mooi niet dus.

Ik sta er idd wel achter dat ieder moet doen wat zij wilt en geloofd.

Er is pas een uitzending met 1vandaag geweest over dementie en de veranderende wetgeving. Hierin kwam naar voren wat het probleem is als iemand wilsonbekwaam is geworden bij euthanasie. Op papier kan alles mooi geregeld zijn maar de praktijk kan zijn dat een arts een patiënt moet euthaniseren die het niet snapt, niet begrijpt en volledig in paniek raakt, weinig artsen die dan de dwangbanden gaan aantrekken en zich op dit vlak gaan begeven. Lijkt me een heel zwaar iets. De arts die aan het woord was, benadrukte vooral het woord timing in dit verhaal en dat is nu juist het moeilijkste om de grens te bekwaam en onbekwaam heel dun is in deze kwestie

**Geplaatst**: 29-01-16 19:51

Geplaatst: 29-01-16 19:51

Anjali, ik bedoelde dat zelfs met de beste palliatieve zorg en pijnbestrijding kan het een kwelling zijn. Niet alle ellende is weg te nemen door medicijnen, behalve iemand in slaap brengen en houden, maar of dat nog onder "leven" valt.

**Geplaatst**: 29-01-16 19:57

Geplaatst: 29-01-16 19:57

Probleem met dementie is ook dat het ineens heel hard kan gaan. Mijn oma ging van helder naar vrij veel vergeten naar bijna geen heldere momenten meer binnen hele korte tijd. En nu komen er de meest vreemde verhalen uit en herkent ze je vaker niet dan wel. Ontzettend lastig en wij als familie zeggen allemaal dit is oma/mama niet meer. De pientere, kordate vrouw is veranderd in een angstig vogeltje. Voor ons gevoel is ze eigenlijk al weg en gaan we meer langs voor onszelf dan voor haar. Gelukkig woont ze nu op een hele fijne plek waar ze goed verzorgd word maar als ze nu dood neer zou vallen is er naast het verdriet vooral een gevoel van opluchting. Opluchting dat het voor haar voorbij is en dat ze rust heeft.

Het is gewoon ontzettend triest te zien dat zelfs als je denkt alles goed te hebben geregeld je er uiteindelijk toch niets aan hebt en dit nog moet 'doorstaan'.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:06

Geplaatst: 29-01-16 20:06

Onze huisarts gaf ook aan dat euthanasie met als hoofdreden dementie voor hem nieuw zou zijn, daarom ook zijn advies om jaarlijks/geregeld te blijven updaten, zodat hij ook een dossier kan opbouwen en je sterker staat in je wens.
Maar dan blijft altijd nog dat lastige grijzige gebied waarin je wil/moet gaan beslissen vanwege de angst dat je ineens te snel achteruit gaat, maar voor de omgeving kan het dan ook weer gevoelsmatig te vroeg zijn.

Op de een of andere manier moet euthanasie bij vergevorderde dementie mogelijk zijn als aantoonbaar is dat dit de wens is als de persoon nog wilsbekwaam is.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:10

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 20:10

Daar was de verklaring voor die je opstelde en deponeerde bij o.a. de notaris. Helaas blijkt het in de praktijk dus gewoon niet te werken.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:10

Geplaatst: 29-01-16 20:10

Ik ben mijn moeder verloren 3 jaar geleden. Zij had ook alles geregeld, samen met mij en de huisarts. Ik was degene die aangewezen was om de beslissing voor haar te maken indien dat nodig was. Het heeft gelukkig niet zover hoeven komen. Ze is overleden aan een slagaderlijke longbloeding of hoe dat mag heten. Ik weet dus niet of ik idd het "gezag" had kunnen overtuigen of dat ze idd zo ver was dat de huisarts zou in moeten grijpen. Wel moet ik erbij zeggen dat niet elke huisarts mee wil of kan werken. Daar zou men ook respect voor moeten hebben. Daarnaast heeft een "reanimeer mij niet " penning totaal geen nut. Als je op straat ligt ligt dat ding onder je nek en geen mens die je ketting gaat bekijken of dat je wel of niet gereanimeerd wil worden.. elke seconde telt word je ook geleerd. Ook ben ik heel blij dat ik in mijn moeders geval niet voor "god" heb hoeven spelen. Oftewel moest beslissen dat ze ingeslapen werdt. Ook al was dat de afspraak. Ik kan en doe het bij mijn dieren indien nodig.. maar je moeder zal toch wel een iets anders. Ik denk toch wel dat als ikdie keuze had moeten maken dat ik daar een iets ander gevoel bij en na had dan mijn geliefde huisdieren. Het is wel je moeder. Ook wil ik benadrukken dat als iemand, zoals mijn moeder een ander aanwijst (uiteraard met toestemming) het niet 1 maar minstens 2 personen zouden moeten zijn. Want wat als ik een auto ongeluk had gehad voor mijn moeder de fatale bloeding had gehad?? Allemaal dingen die beter geregeld zouden moeten zijn. Ik ben voor!! Maar kan ook begrip hebben voor hen die het niet kunnen of willen.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:21

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 20:21

Hier ontelbaar ervaringen met euthanasie. Ik werk als verpleegkundige in een hospice. En ook al vind ik het mensen hun goed recht om het einde van hun leven zelf te bepalen, ik word van deze methode niet blij. Ik zweer bij palliatieve sedatie. Vooral ook om de familie langzaam te laten wennen aan het idee dat de patiënt gaat overlijden, ipv de patiënt in één keer "uit hun leven te trekken".
Wij ervaren meer positieve herinneringen door familie van patiënten die palliatief gesedeerd zijn geweest, dan van familie waarvan de patiënt geëuthanaseerd is.

Onze eigen huisarts staat niet negatief tegenover euthanasie, en past dit dus ook toe als terminale patiënten er om vragen, mits de vraag natuurlijk goed gegrond is. Er zijn ook huisartsen die er totaal niet achter staan, een geloof aanhangen bijv. of euthanasie zien als moord (iemands leven beëindigen). Ik kan me voorstellen dat huisartsen dat niet altijd een prettig idee vinden.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:21

Geplaatst: 29-01-16 20:21

Wil je niet als een zombie eindigen dan zal je euthanasie moeten plegen wanneer je nog heldere momenten hebt, en er zijn mensen de dit gedaan hebben.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:37

Geplaatst: 29-01-16 20:37

Het lastige bij euthanasie en dementie is dat de arts er soms niet meer van overtuigd is dat iemand ondraaglijk lijdt. Sommige mensen vinden het uitzicht op dementie verschrikkelijk, begrijpelijk, maar er zijn ook 'blije' demente bejaarden. Bij euthanasie moet er voldaan worden aan zorgvuldigheidscriteria en dat betekent onder andere dat de arts overtuigd moet zijn van ondraaglijk lijden. Dit is dus niet altijd meer toepasbaar bij dementie.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:39

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 20:39

Tja horen dat ze bang is omdat er dingen niet pluis zijn, dingen gejat worden of mensen ineens weg gaan zonder wat te zeggen, incontinent zijn, nee een menswaardig leven kan ik het niet meer noemen.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:45

Geplaatst: 29-01-16 20:45

Mijn schoonvader is 3 jaar geleden in het bijzijn van zijn zoons, schoondochters en kleinkinderen, liggend in de schoot van zijn vrouw, vredig ingeslapen middels euthanasie.

Het was een mooie rustige dood waar hij heel erg aan toe was. Het ging mooi vredig en snel. En toen was het voorbij...

**Geplaatst**: 29-01-16 20:50

Geplaatst: 29-01-16 20:50

bigone schreef:
Wil je niet als een zombie eindigen dan zal je euthanasie moeten plegen wanneer je nog heldere momenten hebt, en er zijn mensen de dit gedaan hebben.

Ja en meestal ten koste van andere mensen die er niks mee te maken hebben. Neem de machinist of conducteur. Of de zoon/dochter of buur die degene vind die aan een balk hangt.. of het lichaam vind die teveel pillen heeft genomen. (laatste 2 zijn in mijn familie ook gebeurd.. niet gaaf. Niet voor degene met pillen die gered is en vooral niet voor de vinders die zich afvragen of ze al hadden moeten bellen omdat degene nog niet dood is. Voor trein/vrachtwagen springer/ tegenaanrijder net zo.. je sleept andere mee die er niets aan kunnen doen. Maar er wel mee zitten. Nee laat het aub geregeld gaan, van mij part een speciaal bureau die dit regelt. Maar geen losse acties!

**Geplaatst**: 29-01-16 20:51

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 20:51

Lizy.. triest idd. vernederend voor degene die het overkomt. Hoop dat ze "snel" naar haar mannetje mag gaan.

**Geplaatst**: 29-01-16 20:55

Geplaatst: 29-01-16 20:55

pipo schreef:
bigone schreef:
Wil je niet als een zombie eindigen dan zal je euthanasie moeten plegen wanneer je nog heldere momenten hebt, en er zijn mensen de dit gedaan hebben.

Ja en meestal ten koste van andere mensen die er niks mee te maken hebben. Neem de machinist of conducteur. Of de zoon/dochter of buur die degene vind die aan een balk hangt.. of het lichaam vind die teveel pillen heeft genomen. (laatste 2 zijn in mijn familie ook gebeurd.. niet gaaf. Niet voor degene met pillen die gered is en vooral niet voor de vinders die zich afvragen of ze al hadden moeten bellen omdat degene nog niet dood is. Voor trein/vrachtwagen springer/ tegenaanrijder net zo.. je sleept andere mee die er niets aan kunnen doen. Maar er wel mee zitten. Nee laat het aub geregeld gaan, van mij part een speciaal bureau die dit regelt. Maar geen losse acties!

Jij trekt de conclusie zelfmoord maar dan zit je er helemaal naast. Er zijn mensen die "normaal" euthanasie hebben gepleegd die aan het begin van alzheimer of dementie stonden. Volkomen legaal. En verder is er al jaren een vereniging waar je de euthanasiepil kunt bestellen. Die nemen ze thuis en dan mag je heel erg hopen dat de huisarts het een natuurlijke dood vind anders hebben je nabestaanden weer een boel uit te leggen.