Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-01-16 21:49

Geplaatst: 03-01-16 21:49

Hoi Ts,

Heel knap dat je hulp zoekt. Dat is al een hele dappere stap.
Ik herken wel dat het ene moment je denkt ik moet op gezond eten gaan letten en dat dan een week lang vol overgave kan doen en ook echt zo goed als niks ongezonds eet (maar wel genoeg voeding binnenkrijgt in mijn geval). En dan een andere week denk ik ja goh wat maakt het eigenlijk ook allemaal uit en kan ik eet ik weer alles, deels gezond en deels ongezond. De balans hiertussen vinden vind ik ook soms lastig, dat snap ik heel goed. Ben nu weer met een gezonde reeks bezig, maar ook met wat (ongezond) lekkers tussen door en de balans hiertussen vinden gaat eigenlijk best goed momenteel.

Ik hoop dat je er uit komt en dat je steun hebt in je omgeving en hier op bokt. Heel veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-16 11:38

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-16 11:38

Bedankt voor de reacties!

Ik heb de intake gehad. Het was in het begin wel even spannend. Maar uiteindelijk viel het allemaal wel heel erg mee. Ik vind het wel een beetje apart, maar dat is gewoon wennen denk ik. Ik heb mijn verhaal gedaan en gezegd waar ik mee zat en we hebben doelen gesteld waar we mee aan het werk gaan. Stapje voor stapje. Ik moet elke dag een eetlijst bij houden van wat ik eet. Dit moet ik heel erg eerlijk invullen, dit doe ik ook! Maar het is wel erg lastig, dan denk je: "Ik moet nu normaal gezond eten want ik moet het op schrijven" Maar eigenlijk is het de bedoeling dat je gewoon bij houd hoe je eet, zodat de dokter patronen kan ontdekken. Uiteindelijk na het gesprek heeft de dokter mij gediagnosticeerd met Boulimia Nervosa. Niet heel ernstig (zoals je verwacht bij boulima dat je extreem veel eet en overgeeft), maar de kenmerken en de omtrek klopt wel. De grove lijnen kloppen wel van ongezond eten, schuld gevoel en compenseren met minder eten en niks ongezonds mogen hebben.

Maar het voelt zo gek, ik ben contant opzoek naar een bevestiging. Dan probeer ik te voelen wat ik voel. (klinkt een beetje zweverig) maar als ik dan bijvoorbeeld iets ongezonds gegeten heb, dan probeer ik te achterhalen wat ik op dat moment zou willen. Bijvoorbeeld compenseren de volgende dag(door gezond te eten) of nog meer eten. Daar kom ik eigenlijk niet echt uit. Ik heb het gevoel dat als ik dat gevoel niet heb dat ik wil compenseren of juist nog meer wil eten, ik niet echt een probleem heb en mij aanstel. Dat er eigenlijk niks aan de hand is. Maar ondertussen ben ik wel weer heel erg bezig met het eten. Het blijft in m'n hoofd zonder een gedachte wat ik moet doen. Gewoon een soort baal gevoel, schuldgevoel.

**Geplaatst**: 23-01-16 19:55

Geplaatst: 23-01-16 19:55

Schaduw10 schreef:
Bedankt voor de reacties!

Ik heb de intake gehad. Het was in het begin wel even spannend. Maar uiteindelijk viel het allemaal wel heel erg mee. Ik vind het wel een beetje apart, maar dat is gewoon wennen denk ik. Ik heb mijn verhaal gedaan en gezegd waar ik mee zat en we hebben doelen gesteld waar we mee aan het werk gaan. Stapje voor stapje.

Goed, dat je deze stap genomen hebt!
.....en ik vind het wel voortvarend klinken, nu al meteen doelen stellen. Ik deed oooit een intake bij het riagg, daar was dat het derde intakegesprek. (Eerst iets algemeens, een gesprek over je gezin van herkomst, een gesprek over de klachten en daarna een gesprek over wat jij/ik, dus wilt bereiken.)
Maar goed, doelen kun je altijd bijstellen!

Citaat:
Ik moet elke dag een eetlijst bij houden van wat ik eet. Dit moet ik heel erg eerlijk invullen, dit doe ik ook! Maar het is wel erg lastig, dan denk je: "Ik moet nu normaal gezond eten want ik moet het op schrijven" Maar eigenlijk is het de bedoeling dat je gewoon bij houd hoe je eet, zodat de dokter patronen kan ontdekken. Uiteindelijk na het gesprek heeft de dokter mij gediagnosticeerd met Boulimia Nervosa. Niet heel ernstig (zoals je verwacht bij boulima dat je extreem veel eet en overgeeft), maar de kenmerken en de omtrek klopt wel. De grove lijnen kloppen wel van ongezond eten, schuld gevoel en compenseren met minder eten en niks ongezonds mogen hebben.

Mijn tip zou zijn: schrijf die psychische dingen ook op! Want daar gaat het tenslotte om, je zit nu niet bij een diëtiste (....dat is iemand die nuttige tips kan geven, als dat aan de orde is....) het herstellen / genezen van boulima nervosa is een psychische aangelegenheid.

Citaat:
Maar het voelt zo gek, ik ben contant opzoek naar een bevestiging. Dan probeer ik te voelen wat ik voel. (klinkt een beetje zweverig) maar als ik dan bijvoorbeeld iets ongezonds gegeten heb, dan probeer ik te achterhalen wat ik op dat moment zou willen.

Eh, wat je zou willen ipv ongezond eten? (Zoals ik eet chocola, want ik wil troost? )
Op zich : dat is erg belangrijk!
(Donkere chocolade kan erg gezond zijn, maar gebrek aan troost is heel erg naar, dus daar is dan wel achterstallig onderhoud.)

Citaat:
Bijvoorbeeld compenseren de volgende dag(door gezond te eten) of nog meer eten. Daar kom ik eigenlijk niet echt uit. Ik heb het gevoel dat als ik dat gevoel niet heb dat ik wil compenseren of juist nog meer wil eten, ik niet echt een probleem heb en mij aanstel. Dat er eigenlijk niks aan de hand is. Maar ondertussen ben ik wel weer heel erg bezig met het eten. Het blijft in m'n hoofd zonder een gedachte wat ik moet doen. Gewoon een soort baal gevoel, schuldgevoel.

...ooit had ik les van een zingende Amerikaan, dus het volgende zinnetje moet je maar in gedachten uitspreken met zo'n vet, zuidelijk accent: "the problem is, how you feel about the problem."
In principe is goed, gezond eten altijd een goed idee, wat je de vorige dag ook goed of fout hebt gedaan.
Maar the problem is, dat jij dan het gevoel krijgt, dat je je aanstelt. :(:)

Rationeel kan ik nu makkelijk zeggen "dat je zo niet moet denken" - en dat meen ik serieus ook. Je mag als mens heus om hulp vragen en je mag als mens ook heus "moeilijk doen". Doorgaans lucht het nog op, ook, na enige tijd. (Vaak voel je eerst gene.... :(:)

)
Maar het is waarschijnlijk meer een kwestie van een zinnetje (of hoe zeg je dat) "dat op de bodem van je ziel ligt" rondom 'ik mag me niet aanstellen (of wat dan ook)' - en dat 'zinnetje ' is in de verste verte niet rationeel, maar kleurt of stuurt wel jouw ervaringen en dus ook jouw gedrag.

**Geplaatst**: 24-01-16 15:01

Re: Op zoek naar de juiste hulp...

Geplaatst: 24-01-16 15:01

Wat goed datje hulp hebt gezocht! Voor mensen met eetstoornissen heb ik ook al veel goede gehoord over missionpuppy Nederland. Zij bieden ervaringsdeskundige coaching, ook e-coaching en coaching met honden.

Verder vind ik de tip van Janneke om ook het 'psychische' op te schrijven een goede tip. Het kan heel veel informatie geven en lijkt mij eigenlijk zinvoller dan enkel het noteren van eetlijstjes. Maak een soort schema met hoe je je voelt, eventueel wat je gedachten zijn en dan wat je eet.

Veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-16 11:46

Re: Op zoek naar de juiste hulp...

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-16 11:46

Dank jullie wel voor de berichten!

Ik realiseer mij nu heel goed dat ik wel een probleem heb.
Wij eten op het werk 1x per week patat, maar we eten ook thuis elke zaterdag patat. Dat is makkelijk op te lossen want dan kook ik zaterdag iets gezonder. Maar toch blijf ik elke ochtend voor dat we patat eten malen over of ik het wel moet doen. Want toevallig eten we de volgende dag er na ook iets ongezonder en heb ik de afgelopen week ook niet echt gezond gegeten. (geen normaal ritme, veel snoepen) Dan kan ik zo stressen, eigenlijk focus ik mij er dan alleen maar op ipv op wat moet. Ik wordt daar zo gestrest van. Ik wil normaal gezond eten, maar ook niet te ongezond. (meerdere malen per week ongezond avond eten bijvoorbeeld) Maar als ik er over na ga denken stress ik weer erg veel, dan weet ik eigenlijk niet wat nu verstandiger is. De makkelijkste weg zou zijn om gewoon geen patat te eten, maar dat is meer een symptoom bestrijding. Eigenlijk zou ik dan moeten denken: "Lekker en volgende week weer normaal gezond" Geen compenseer dagen. In theorie klinkt het allemaal zo makkelijk.

**Geplaatst**: 29-01-16 12:18

Geplaatst: 29-01-16 12:18

Hoi Schaduw,
ik had van de week yogales van een hele aparte lerares, en die maakte een paar opmerkingen "het ergste is onwetendheid - als je weet, dat je een probleem hebt, kun je er naar kijken, proberen er ontspannen naar te kijken - en dat is soms al de helft van de oplossing."

En tja, in theorie klinkt het vrij simpel. "Wat zou het leuk zijn, als ik als gewoonte gezond at, af en toe eens een keer uit de band sprong en er verder geen gestress en gepieker over had...."
Nu de stappen erheen nog....

En daar zitten wat valkuilen. "A mind full of anxiety" wil graag piekeren. (...hoe krijg je die anxiety naar beneden....?)
En een lijf dat lang onder stress staat, wil vanuit haar overlevingssysteem heel. graag veel suikers hebben. (....ont-stress-en, in theorie klinkt het idd erg simpel.)

En een andere valkuil heet " calvinisme". Dat zit in de Hollandse rivierklei

. En fluistert ons in, 'dat wat goed is, uiteraard moeilijk en vervelend is. En dat wat fijn voelt, fout moet zijn."
NIET geloven!
Goed voor jezelf zorgen, inclusief gezond eten, jezelf echt voeden met alle eiwitten, gezonde vetten, vitaminen, mineralen, etc etc die jij nodig hebt: dat voelt fijn. Je lichaam beloont je daarvoor met een prettig, fit, sterk lichaam - en idem dito voor je geest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 19:26

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 19:26

Hallo iedereen,

Thanks voor je reacties! Erg nuttig!

Nu, heb ik de juiste hulp. Om de twee weken naar de psycholoog. Het eerste gesprek heb ik nu gehad en dat ging voornamelijk over praktische zaken over het eten. Over goed ontbijten en dat ik een vast (tijd) schema moet hebben. Over dingen als boodschappen doen. Dit lijkt te werken, alleen ik ben zo ontzettend lui. Ik moet elke dag een eet dag boek bij houden met precies wat ik eet, met de tijd er ook bij. Dit lukt me amper om te doen en vaak moet ik dagen terug schrijven, daardoor kan ik niet alles noteren. Ik wil zo graag genezen en beter worden, maar op de één of andere manier lijkt het niet te lukken. Ik eet ontzettend ongezond (veel snoepen.) Ik weet hoe ik me ga voelen als alles gewoon beter is. Ik weet dat ik afval als ik een normaal eet patroon heb. Maar het lukt me niet. Ik kan me er niet toe zetten. Ik ben moe, lui en gewoon laks.

Zelfde geld voor school, heb gesprekken gehad op school dat het echt niet ging en ik er voor de volle 100 % voor moet gaan nu. Dit heeft een tijdje gewerkt, maar nu weer, ik doe amper wat voor school, het interesseert me gewoon niks. Terwijl ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Maar ik ben op dit moment gewoon zo ontzettend lui en ook voornamelijk moe.

Ik wil graag een punt bereiken, dat er een knop omgaat en alles veranderd. Vandaag een vrije dag genomen van school omdat ik mij gewoon niet goed voelde. Gisteren al erge hoofdpijn. (heb ik heel snel last van bij verkoudheid.)
Ik dacht als ik nu gewoon super veel ga eten, dat er vanzelf z'n moment komt en alles anders wordt. Maar dit werkt natuurlijk niet op die manier. Het erge vind ik dat gewoon zo laks ben, er moet wat meer pit bij. Wie herkent dit?

**Geplaatst**: 17-02-16 22:33

Re: Op zoek naar de juiste hulp...

Geplaatst: 17-02-16 22:33

Het is super dat je goede hulp gevonden hebt en zo gemotiveerd bent om verandering te brengen in de situatie waar je nu in zit.
Ik ken je niet persoonlijk natuurlijk, maar het komt op me over alsof je best wel hard bent voor jezelf ("lui", "laks"). Er is een reden waarom het moeilijker gaat op school, waarom je moeite hebt met het aanhouden van een gezond eetpatroon, waarom je je zo moe voelt...
Je moet nu een eetdagboek bijhouden, dat lukt je niet altijd en daarom moet je soms meerdere dagen in één keer opschrijven. Ok, dat lukt moeilijk: belangrijk. Breng dit zeker ter sprake bij je psycholoog. Ook dat is belangrijke informatie voor je psycholoog waarmee jullie aan de slag kunnen gaan!
Leg de lat ook niet te hoog voor jezelf. Het is normaal dat niet alles van de eerste keer helemaal goed gaat, dat je problemen niet na 1 sessie opgelost zijn. Dat heeft tijd, geduld en werk nodig... Maar stap voor stap kunnen jouw problemen aangepakt worden en kan je gaan zoeken naar een weg van herstel.

**Geplaatst**: 17-02-16 23:08

Geplaatst: 17-02-16 23:08

Schaduw10 schreef:
Om de twee weken naar de psycholoog. Het eerste gesprek heb ik nu gehad en dat ging voornamelijk over praktische zaken over het eten. Over goed ontbijten en dat ik een vast (tijd) schema moet hebben. Over dingen als boodschappen doen.

Eh - ik snap het niet helemaal. Hoezo ga je nou met een psycholoog praten over 'goed ontbijten'....?
Accoord, voor veel mensen is het belangrijk om te doen - voor sommigen werkt het totaal niet.
Maar wat weet een psycholoog daar nou van....?
Schema's maken kan zin hebben, maar niet alles valt met ritme en overzichtelijke lijstjes op te lossen.

Citaat:
Dit lijkt te werken, alleen ik ben zo ontzettend lui. Ik moet elke dag een eet dag boek bij houden met precies wat ik eet, met de tijd er ook bij. Dit lukt me amper om te doen en vaak moet ik dagen terug schrijven, daardoor kan ik niet alles noteren. Ik wil zo graag genezen en beter worden, maar op de één of andere manier lijkt het niet te lukken.

Ik ga mee met de vorige reactie - leg de lat niet te hoog!!!
Deze psycholoog heeft na 1 gesprek jou een serie opdrachten gegeven - dat is erg snel, en het lukt jou niet om alle opdrachten uit te voeren - dat kan.
Niet omdat jij lui zou zijn, maar omdat de psycholoog na 1 gesprek gewoon niet in staat is, om jou echt goed te kunnen helpen - dat is maatwerk. "Deze confectie past niet."
(Trouwens, elke dag alles opschrijven - huuuuu! Zou deze mevrouw of meneer dat zelf wel eens gedaan hebben....?)

Citaat:
Ik eet ontzettend ongezond (veel snoepen.) Ik weet hoe ik me ga voelen als alles gewoon beter is. Ik weet dat ik afval als ik een normaal eet patroon heb. Maar het lukt me niet. Ik kan me er niet toe zetten. Ik ben moe, lui en gewoon laks.

....dat is het einddoel. Op een schaal van nul tot tien sta je bij de een of de twee. Je hebt motivatie en een gesprek gehad - eis dus niet acuut punt tien van jezelf!

Citaat:
Zelfde geld voor school, heb gesprekken gehad op school dat het echt niet ging en ik er voor de volle 100 % voor moet gaan nu. Dit heeft een tijdje gewerkt, maar nu weer, ik doe amper wat voor school, het interesseert me gewoon niks. Terwijl ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Maar ik ben op dit moment gewoon zo ontzettend lui en ook voornamelijk moe.

Als ik grof ben: lui en moe is een malle combinatie.
Wie moe is heeft hard gewerkt of is ziek - en dus niet lui.

En "gesprekken dat je je volledig moet inzetten" - ik kan daar nooit zoveel mee. Dat soort zaken weet je zelf over het algemeen heus zelf ook wel. Het is meer druk zetten dan iets anders en als je al stress hebt en piekert helpt het heus niet.

Citaat:
Ik wil graag een punt bereiken, dat er een knop omgaat en alles veranderd. Vandaag een vrije dag genomen van school omdat ik mij gewoon niet goed voelde. Gisteren al erge hoofdpijn. (heb ik heel snel last van bij verkoudheid.)
Ik dacht als ik nu gewoon super veel ga eten, dat er vanzelf z'n moment komt en alles anders wordt. Maar dit werkt natuurlijk niet op die manier. Het erge vind ik dat gewoon zo laks ben, er moet wat meer pit bij. Wie herkent dit?

Gesteld dat ook jij het verkoudheid/ griepvirus te pakken hebt: neem je rust zonder jezelf te veroordelen!
(....en dat is wellicht gigantisch moeilijk....?!)

**Geplaatst**: 17-02-16 23:42

Geplaatst: 17-02-16 23:42

Janneke2 schreef:
Eh - ik snap het niet helemaal. Hoezo ga je nou met een psycholoog praten over 'goed ontbijten'....?
Accoord, voor veel mensen is het belangrijk om te doen - voor sommigen werkt het totaal niet.
Maar wat weet een psycholoog daar nou van....?
Schema's maken kan zin hebben, maar niet alles valt met ritme en overzichtelijke lijstjes op te lossen.

Een psycholoog is inderdaad geen dokter of diëtist. Vaak heeft het opstellen van dergelijke lijsten of schema's echter meerdere functies dan enkel en alleen opschrijven wat je eet om hoe laat om zicht te krijgen op je eetpatroon. Daarom ook dat ik het belangrijk vind dat TS tegenover de psycholoog eerlijk is over dat het moeilijk is om dergelijke schema's in te vullen. Daarmee kan een psycholoog wel degelijk aan de slag gaan.
De reden dat veel psychologen vanaf de eerste keer ook al "huiswerk" meegeven is om je eraan te laten wennen dat je regelmatig "huiswerk" zal krijgen (al kan het ook andere redenen hebben).

Citaat:
....dat is het einddoel. Op een schaal van nul tot tien sta je bij de een of de twee. Je hebt motivatie en een gesprek gehad - eis dus niet acuut punt tien van jezelf!

Volledig mee eens. Je hebt je einddoel voor ogen TS en dat is zeker positief, dat je je daar een beeld van kan vormen. Maar verwacht niet van jezelf, of zoals Janneke het zegt "eis niet van jezelf" dat je dit einddoel nu al bereikt! Geef jezelf wat tijd en krediet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-16 09:28

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-16 09:28

Janneke en Ikke: Dank jullie wel voor de reacties! Ik zie nu ook wel in dat niet in één keer alles veranderd.

In het gezin is het wel erg moeilijk om er mee om te gaan. Er moeten enkele dingen veranderd worden in het eten/ boodschappen doen wat natuurlijk voor het hele gezin consequenties heeft.

Het duurt even, maar het komt wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-16 17:49

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-16 17:49

Even een update.

Het goed gezond eten gaat er goed, voor het ritme helpt.

Daardoor voel ik mij erg fijn en kan ik ook beter ontspannen.

Alleen als ik soms iets ongezonds eet heb ik daar best nog wel veel stress om. Ik heb het daar ook met de psycholoog over gehad en heeft ze me 'huiswerk' mee gegeven. Om alles uit te schrijven, van gebeurtenis, gedachten, gevoel, gedrag en dan jezelf uit te dagen, door na te gaan of de gedachten wel kloppen. Stel ik eet een koekje, dan zegt mijn gedachten gelijk dat ik bijvoorbeeld 5 kilo aankom, mijn kleren niet meer passen en wordt ik voor mijn gevoel gefrustreerd. Door mezelf uit te dagen en na te gaan of deze gedachten wel kloppen moet ik ingaan zien dat je van 1 koekje niet 5 kilo aan komt. Alleen dit klinkt makkelijker dan gezegd, want je kom immers aan van ongezond voedsel. Misschien geen 5 kilo, maar je komt aan. Daar gaat het bij mij mis, waardoor ik gefrustreerd raak.

**Geplaatst**: 09-03-16 22:28

Geplaatst: 09-03-16 22:28

Schaduw10 schreef:
Even een update.

Het goed gezond eten gaat er goed, voor het ritme helpt.
Daardoor voel ik mij erg fijn en kan ik ook beter ontspannen.

Fijn!!! $*\o/*$

Citaat:
Alleen als ik soms iets ongezonds eet heb ik daar best nog wel veel stress om. Ik heb het daar ook met de psycholoog over gehad en heeft ze me 'huiswerk' mee gegeven. Om alles uit te schrijven, van gebeurtenis, gedachten, gevoel, gedrag en dan jezelf uit te dagen, door na te gaan of de gedachten wel kloppen.

Ik snap psychologen niet altijd.
Jij krijgt stress, dan moet je dingen gaan opschrijven en logisch nadenken.
(Accoord, dat heet cognitieve gedragstherapie en soms helpt het bij stress.)
Ik doe bij stress hele andere dingen: ik troost mezelf, ik kalmeer mijzelf of ik zoek steun bij een lief iemand. Of ik ga een rondje hollen of me op een andere manier afreageren.

Citaat:
Stel ik eet een koekje, dan zegt mijn gedachten gelijk dat ik bijvoorbeeld 5 kilo aankom, mijn kleren niet meer passen en wordt ik voor mijn gevoel gefrustreerd. Door mezelf uit te dagen en na te gaan of deze gedachten wel kloppen moet ik ingaan zien dat je van 1 koekje niet 5 kilo aan komt. Alleen dit klinkt makkelijker dan gezegd, want je kom immers aan van ongezond voedsel. Misschien geen 5 kilo, maar je komt aan. Daar gaat het bij mij mis, waardoor ik gefrustreerd raak.

...en hopelijk ga je dan niet van de pure frustratie meer eten!

"Dat je aankomt van slecht voedsel" is uiteraard een denkfout van jewelste. (Maar ik wed tien tegen een dat we het hier meer over emoties hebben dan over echt nadenken.)

Maar het zou fijn zijn als je geen stress of frustratie zou hebben zodra je "een centimeter buiten het schma komt".
(Accoord, een schema hebben waar je je prettig in voelt kan een zinnige eerste stap zijn - dat snap ik, dat heb je zo te lezen en dat is waardevol.)

**Geplaatst**: 09-03-16 22:42

Geplaatst: 09-03-16 22:42

Fijn dat het al beter gaat TS.
Het vraagt tijd en oefening om je gedachten uit te dagen en daar positieve verandering door te krijgen, maar je inzet is er en dat is al een belangrijke basisvoorwaarde!

Janneke2 schreef:
Ik doe bij stress hele andere dingen: ik troost mezelf, ik kalmeer mijzelf of ik zoek steun bij een lief iemand. Of ik ga een rondje hollen of me op een andere manier afreageren.

Hoe troost jij jezelf? Hoe kalmeer je jezelf? Ik kan me wel voorstellen dat je er wat aan hebt op moeilijke momenten, maar hoe je dat dan precies doet...? Natuurlijk hangt dat ook van persoon tot persoon af, maar ik vind "jezelf troosten", "jezelf kalmeren" nogal "vaag" klinken...Ik stel me dan voor dat je dan ook met gedachten aan de slag gaat (in de zin van "het is oké, ik zal van 1 koekje geen 5 kg dikker worden", maar ik veronderstel dat dat niet is wat je bedoelt...)

**Geplaatst**: 09-03-16 23:18

Geplaatst: 09-03-16 23:18

Accoord.
Mijn beste therapeute ooit, "dramde" dat ik mijn vijf zintuigen zou gebruiken.
Troosten ging op gegeven moment als volgt: geur: lampje met marjoleinolie.
Drank/ smaak: warm water plus beetje kaneel plus yoghurt plus sinaasappelsap.
Kleur: geel (gele trui, gele omslagdoek, of die doek over de bank) en vooral ook warmte, "verdriet voelt koud".
Geluid: cd met harp muziek
Aanraken: op de bank touches van Linda Tellington doen.
...of dus gewoon een vriendin bellen en uithuilen. Ook een manier om getroost te worden en te kalmeren (maar wel lastig als de telefoon uit staat....).

Ondertussen "moet" je met je gedachten naar binnen - wat wil ik? De vorige keer was dit wat hielp, maar helpt het nu?
Als het goed loopt, krijg ik na verloop van tijd een gevoel van opluchting.
Zo nee, een beetje verder zoeken - andere muziek? Berkebladthee? Stuk hollen? Yoga? Toch liever knalrood...?
(Soms kom ik er dan achter dat de emotie helemaal geen verdriet is....)

Gesteld dat ik min of meer de goede keuzes heb gemaakt en opluchting voel, dan kan het zin hebben om mijn ratio te voorschijn te halen. Wat ging er nu precies fout? Waar baal ik het hardste van? Moet ik per se iets doen? (Al dan niet iets waar ik tegen op zie...?!)
En: wat kan ik hier van leren, wat zou ik een eventuele volgende keer kunnen doen...?
Heb ik daar dingen voor nodig...?

**Geplaatst**: 10-03-16 07:02

Re: Op zoek naar de juiste hulp...

Geplaatst: 10-03-16 07:02

Dank je voor je uitleg, Janneke, veel duidelijker voor mij nu!