Bokt.nl

Jenny_S schreef:

Ik denk dat t goed is om bij een volgende zwangerschap dit bespreekbaar te maken. En laten zij maar aan jou uitleggen wanneer ze wat doen. Als jij het daar niet mee eens bent dan zoek je een ander. Op het moment van de bevalling ben je te laat en helpen ze je op de manier dat zij gewend zijn. Ik kan me alleen niet voorstellen dat ze stappen die niet in jullie voordeel is. Was dit je eerste zwangerschap? Deze is vaak
heftiger. De volgende gaat vaak veel soepeler en wanneer die voorbij is is het appels met peren vergelijken.

Edit typoos

Jenny_S schreef:

Haha nou nee hoor dat zou er bij moeten komen. Maak je daar maar geen zorgen over.

Anoeska27 schreef:

pmarena schreef:

Zou je dan inderdaad ergens aangemeld worden als zijnde een slechte ouder ofzo, als je weigert in dergelijke paniekzaaierij mee te gaan?

Dat wil ik erg graag weten

Door sommige zorgverleners wel. De zaken zijn tot nu toe altijd ongegrond verklaart, maar die stress wil je er niet bij hebben. Ik zou me aanmelden bij beide groepen die reeds genoemd zijn (vrije geboorte en geboortebeweging) en daar eens meelezen. Ze hebben mij enorm gesteund bij de geboortebeweging. Er zitten gyns, verloskundigen, vroedvrouwen en ervaringsdeskundigen die eventueel kunnen bemiddelen of begeleiden.

Olikea schreef:

Ik begrijp je frustratie, (wij) zorgprofessionals hebben heel erg de neiging om een weg in te slaan omdat we het beste voorhebben met iemand, zonder er eigenlijk altijd bij stil te staan of dit nu echt is wat die persoon wil. (voor de duidelijkheid, ik ben geen verloskundige, maar verpleegkundige)
En voor je het weet zit je in een traject waar je niet in wil, en heb je het gevoel dat er niet naar je geluisterd wordt.

Heb je dit ook vermeld bij je nazorggesprek?

Aan de andere kant begrijp ik de verloskundige ook wel een beetje.. Want wat als je wel zwangerschapsvergiftiging gehad had, en jullie daar erg ziek, of erger aan overleden waren.
Het is geen exacte wetenschap zolang je met mensen werkt, en in sommige situaties wordt het helemaal verkeerd ingeschat.

Bij een volgende zwangerschap zou ik het van te voren goed aankaarten, Of eventueel bij je huisarts onder controle gaan (moet je er wel een hebben die nog bevallingen doet, ik geloof dat die dun gezaaid zijn)
Het is een lastige situatie, en nu is er niks meer aan te veranderen, enkel dat jij nu met dat rot gevoel zit waar je vanaf moet.
Misschien kun je nog eens een afspraak maken om dit allemaal door te spreken.

Anoeska27 schreef:

Jenny_S schreef:

Haha nou nee hoor dat zou er bij moeten komen. Maak je daar maar geen zorgen over.

Helaas zijn er dus wel zorgverleners die AMK meldingen doen als je niet alle controles wil/nodig vind.

Jenny_S schreef:

Een notitie kan me voorstellen ze doen ook een waarneming van afwezigheid of weigering. Maar in nederland ben je nog steeds vrij om voor de meeste dingen ja of nee te zeggen. Ook het CB is niet verplicht en ook dan word er echt niet naar raad van kinderbescherming geschreven dat je niet capabel bent. Wanneer ze echt zorgen gaan maken dan heb je denk ik wel een probleem. Wat je van te voren kunt doen is aangeven/laten meten wat je normaalwaardes zijn ook je bekende afwijkingen. Dan kunnen ze die er bij nemen ter vergelijking. Alles onderbouwen is belangrijk.

bigone schreef:

Tja, als je er zo over denkt, dat je geen enkel contact meer wil met deze VK praktijk dan houd het op. je kunt nog heel lang woedend en boos blijven maar daar schiet je geen reet mee op. Zij hebben in jouw ogen je zwangerschap verkloot en dat is het. Je zit van jezelf te balen dat je je hebt laten overbluffen en van de andere kant zeg je dat je je lichaam goed genoeg kent om te weten dat het niets voorstelde. En toch bleef je gaan en daar baal je van, dat je niet assertief genoeg was om eens flink op je strepen te gaan staan. En dus ben je heel behoedzaam voor een volgende zwangerschap en bevalling.

Citaat:

En ja, het voelt vervelend maar je moet het ook niet gaan overdrijven, je kind houd hier geen trauma aan over behalve wanneer jij er veel mee bezig blijft, ga het gesprek aan en zorg dat de lucht opklaart.
Vaak is het voor mensen die in hun ogen niet goed behandelt zijn door medici al voldoende dat ze erkenning voor hun klacht(gevoel) krijgen maar dan moet je wel zelf aan de bel trekken, dus de assertiviteit voor je laten werken, niet wanneer je weer zwanger bent maar nu.

Charaz schreef:

Ik heb alleen je beginpost gelezen, dit was ook mijn gevoel na mijn eerste bevalling, in eerste instantie ben ik bij de tweede zwangerschap naar dezelfde verloskundige gegaan, mijn gevoel was alleen weer direct hetzelfde.

Een hoop regels en eigen inbreng werd weggewuifd onder kan niet, protocol, mag niet. Erover praten was ook niet mogelijk regels waren regels.

Ik ben toen overgestapt naar een andere verloskundige, ik heb hun eerst gemaild met mijn verhaal en was van harte welkom, hele fijne begeleiding gehad. Ik heb ook aangegeven dat ik best een papier wil ondertekenen met dat ik voor bepaalde dingen zelf het risico nam.

Anderzijds is het natuurlijk ook zo dat zei voor jou verantwoordelijk zijn en ondanks dat je op zo'n moment iets zegt je ze achteraf wel kan aanklagen omdat ze je beter hadden moet informeren, op de risico's moeten wijzen etc.

Mijn bloeddruk was tegen het einde van mijn zwangerschap verhoogd, maar lab waardes waren oke, ik voelde me prima, ik geloof dat na 3x doorsturen het de regel is dat je dan naar de gynaecoloog word verwezen. Iets wat ik pertinent NIET wilde. Ik was dus officieel over gedragen, en zou zondag ingeleid worden. Ik heb direct mijn verloskundige in tranen gebeld dat ik dat niet wilde en wat als de bevalling in de tussentijd zou beginnen of ze mij dan wilde begeleiden. Dit zouden ze overleggen en ik zou de volgende dag terug gebeld worden.
Uiteraard begon die avond mijn bevalling haha, dus ik heb toch de verloskundige gebeld in plaats van het ziekenhuis en ben in het kraamhotel (inpandig bij het zkh) bevallen onder begeleiding van de verloskundige.

Ik ben zo blij geweest dat ik overgestapt was! De bevalling is voorspoedig verlopen in 3,5 uur.

Ik zou het bespreken en eventueel naar een andere praktijk overstappen.

bigone schreef:

Heeft niets met huilebalken te maken maar met zorgen dat je dit niet nogmaals gebeurt en dat deze VK de volgende keer wel naar jou of een andere zwangere luistert, wat zegt je partner van dit hele gedoe want die mis ik in dit verhaal.