Hier ook een herniapatient (L5-S1), ben 3,5 week geleden geopereerd na 7 maanden pijn en uitstraling in mijn been.
Do's en dont's zijn heel erg persoonafhankelijk. Ik ben bij de fysio geweest voor core stability oefeningen en die werken in mijn geval erg goed. Zowel toen ik de hernia nog had en nu ook met het herstel. Bewegen helpt echt om te pijn te verminderen, al is het maar simpel wandelen. Maar dat moet je wel kunnen met de pijn die je hebt. Ik kon op een gegeven moment niet meer dan 10 minuten zitten en 10 minuten lopen, de rest van de tijd lag ik. En het verbeterde niet. Dat was voor mij de reden om aan de bel te trekken bij de huisarts. Toen ging het ook supersnel:
- 30 juni verwijsbrief bij huisarts gevraagd
- 6 juli gesprek neuroloog, doorverwijzing neurochirurg
- 7 juli, gesprek neurochirurg
- 15 juli operatie (chirurg zag dat het niet meer ging en heeft me in zijn schema gepropt).
Mij hoor je niet meer zeuren over wachtlijsten in het ziekenhuis

. Nu moet ik wel zeggen dat de neurochirurg heel duidelijk was dat hij alleen opereerde op een aantal voorwaarden: klachten kloppend bij afwijkend beeld MRI (alleen op basis van MRI opereerde hij niet), uitstraling in been, ernstig beperkt in dagelijks leven, al flink aan de pijnstillers (ik slikte 4x daags 1000mg pcm+400mg ibuprofen), geen verbetering na 3-4 maanden, ook niet na fysio, en het moest duidelijk zijn dat de operatie helpt tegen de uitstraling in het been, niet tegen de rugpijn. Ik voldeed aan alle voorwaarden.
Wat ik lastig vond was de keuze: doorgaan en kijken of het vanzelf overgaat (meestal met 1-2 jaar zijn mensen met en mensen zonder operatie er hetzelfde aan toe), met de kans dat het niet overgaat en ik met een zenuwbeschadiging zit die amper geneest, of toch voor een operatie kiezen met alle nadelen die daarbij komen (littekenweefsel, verminderde slagingskans bij eventuele vervolg hernia operaties, en ik heb een verleden van nare nabloedingen bij operaties). Uiteindelijk sloeg de meter toch door naar operatie, omdat ik niks meer kon.
Na de operatie was de pijn in mijn been direct weg (hoera!!) en mijn rug moet gewoon herstellen van de incisie, maar dat is normaal. Ik loop nu weer hard (eigenlijk sjokken) en voel me veel beter dan de maanden ervoor. Alleen zitten, bouw ik langzaam op, ik kan nu 0,5-1 uur achter elkaar zitten. Maar dat gaat ook vast helemaal goedkomen.
Maar de keuze voor een operatie moet je zelf achter staan, vat het niet te licht op, zowel de ingreep, als het herstel, als het resultaat niet. Het is geen ingreep met 100% resultaat of slagingspercentage. Ik zou eerst alles proberen en afwachten tot de klachten verminderen.
Qua sporten, ik heb al die tijd gevolleybald, voelde mij veel beter na het sporten, dan na een paar dagen rust houden. Dus als jij voelt dat paardrijden je helpt bij het verlichten van je klachten: doen. Juist de houding bij paardrijden is een perfecte oefening voor die core stability!
Heel veel sterkte en ik hoop dat de hernia gauw opgelost is, zonder medisch ingrijpen!