Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-06-15 00:49

Ben ik helemaal met je eens! Gelukkig krijg ik steun van mn therapeut die met mijn arts gaat praten

smileydees schreef:
zoveel mogelijk blijven zeuren totdat je precies weet wat het is en waar het vandaan komt. Je bent nog zo jong. Hoe eerder erbij hoor meer er nog kans op een stukje verbetering is.

Veel succes!

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-06-15 00:50

Helaas gaat het steeds slechter met mij, afgelopen vrijdag was zo'n dag en ben ernu nog van aan het herstellen

Ik heb afgelopen week een hele drukke week gehad
Hele dagen naar school, veel op pad voor Selfmade en heel hard aan het werk geweest

Gister was ik net zoals iedere vrijdagmiddag op het ziekenhuis voor manuele therapie (voor mijn rugpijn)

Toen heeft Ivo (mijn therapeut) me behandeld en het deed afgrijselijk veel pijn ergere pijn had ik nog niet eerder ervaren
Toen hij na een halfuur klaar was en ik weer van de bank wou komen kwam ik nauwelijks overeind.
Toen ik wou gaan staan werd het zwart voor mijn ogen en ben ik volgens mij flauwgevallen met mijn hoofd tegen de bank.
Ivo was net te laat om me op te vangen.

(Dit weet ik dus allemaal niet meer het is me verteld)

Ivo heeft me opgetild en op de bank gelegd.
Ik was lijkbleek en had 40 graden koorts terwijl ik op mijn armem en benen ijskoud was.
Ik trilde ook als een rietje.
Hij heeft me onder een deken gelegd en een kussen onder mijn onderbenen om mijn rug te ontlasten.

Een halfuur later kwam mijn moeder van haar werk (die zou na mijn behandeling dry needling hebben)
Toen ze mij bewusteloos zag liggen raakte ze in paniek maar volgens Ivo sliep ik alleen.
Een tijdje later kwam ik bij.

Ik had heel veel pijn had het koud en trilde terwijl ik heel erg warm was.
Praten ging moeilijk omdat ik suf was en de pijnstilling heeft niks geholpen.

Ik heb daar toen nog anderhalfuur voor pampus gelegen, als ik er nog slechter aan toe was geweest had Ivo de eerste hulp gebeld.

Ik kon ook moeilijk bijblijven maar ze hielden me wakker zodat ik niet alsnog weer buiten bewustzijn zou raken.

Anderhalfuur later voelde ik me iets beter en heb ik me met moeite weer aangekleed.
Met hulp van mijn moeder opgestaan, ik stond te trillen op mn benen.
Door krachtverlies kon ik nauwelijks lopen en zakte ik constant door mijn knieeen heen.
Ik weet niet hoe maar ik ben bij de auto gekomen en toen zijn we snel naar huis gegaan

Hevonen

Berichten: 6018
Geregistreerd: 21-01-04
Woonplaats: up north

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-06-15 09:24

Jeetje meid, ga alsjeblieft naar de eerste hulp als je je zo voelt. Ik snap die therapeut van je echt niet. een patiënt die na behandeling flauwvalt, koorts en rillingen krijgt, ongeveer bezwijkt van de pijn en pas na anderhalf uur bijkomt? Wat een ***hannes. Hij moest zich diep schamen. Als ik jou was zou ik echt een andere, verantwoordelijkere, therapeut zoeken.

Het klinkt voor mij als shock, maar ik ben geen medicus en was er niet bij. Ik heb het zelf gehad nadat ik mijn enkel had gebroken.

Ben je inmiddels wel naar een arts geweest?

*Ik zit me ALWEER dood te ergeren aan al die ondeskundige artsen die altijd maar denken dat patiënten zeuren en zich aanstellen. Zo'n arts is de oorzaak van mijn vaders overlijden, van de slepende kwalen van mijn dochter, van het feit dat mijn enkel totaal is vernaggeld, van het feit dat mijn moeder na een simpele en geslaagde operatie een half jaar lang in het ziekenhuis heeft gelegen, doordat ze na een val niet serieus werd genomen... *

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-06-15 09:37

Ik kwam na een halfuur weer bij (ben na anderhalfuur naar huis gegaan staat miss verkeerd in de tekst)
Helaas is mijn arts in het weekend niet bereikbaar dus ik kan alleen morgen bellen voor een afspraak. Met mijn therapeut is niks mis die heeft het beste met me voor.


Hevonen schreef:
Jeetje meid, ga alsjeblieft naar de eerste hulp als je je zo voelt. Ik snap die therapeut van je echt niet. een patiënt die na behandeling flauwvalt, koorts en rillingen krijgt, ongeveer bezwijkt van de pijn en pas na anderhalf uur bijkomt? Wat een ***hannes. Hij moest zich diep schamen. Als ik jou was zou ik echt een andere, verantwoordelijkere, therapeut zoeken.

Het klinkt voor mij als shock, maar ik ben geen medicus en was er niet bij. Ik heb het zelf gehad nadat ik mijn enkel had gebroken.

Ben je inmiddels wel naar een arts geweest?

*Ik zit me ALWEER dood te ergeren aan al die ondeskundige artsen die altijd maar denken dat patiënten zeuren en zich aanstellen. Zo'n arts is de oorzaak van mijn vaders overlijden, van de slepende kwalen van mijn dochter, van het feit dat mijn enkel totaal is vernaggeld, van het feit dat mijn moeder na een simpele en geslaagde operatie een half jaar lang in het ziekenhuis heeft gelegen, doordat ze na een val niet serieus werd genomen... *

Shellebel93

Berichten: 194
Geregistreerd: 06-02-12
Woonplaats: Drenthe

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-15 12:58

jeetje ga alsjeblieft heel snel hier mee heen, want dit is echt niet goed !
Het lijkt mij dat hier meer aan de hand is als alleen discopathie..
Ik wens je heel veel sterkte ! En wil je het laten weten als je naar de neuroloog bent geweest?
Ik moet morgen door de scan dus ik ben benieuwd wat er uit komt..
Beterschap !

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-15 11:13

Shellebel93 schreef:
jeetje ga alsjeblieft heel snel hier mee heen, want dit is echt niet goed !
Het lijkt mij dat hier meer aan de hand is als alleen discopathie..
Ik wens je heel veel sterkte ! En wil je het laten weten als je naar de neuroloog bent geweest?
Ik moet morgen door de scan dus ik ben benieuwd wat er uit komt..
Beterschap !



ik ga volgende week naar de neuroloog en heb vanochtend bloed laten prikken om eventueel ontstekingen/infecties uit te sluiten

Lady_Tamzz

Berichten: 937
Geregistreerd: 06-08-05
Woonplaats: ..

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-06-15 12:01

Ik heb helaas precies hetzelfde.

In 2011 begon het met lage rugpijn, en met soort schokjes in mijn zenuwen.
Naar dokter gegaan, rust en medicijnen en dan zou het na een maand beter gaan.
Helaas was dat niet het geval dus zijn we overgegaan op fysiotherapie. Na ongeveer 4 maanden fysio, werd het niet beter, en konden ze niks meer voor mij betekenen.
Ik probeerde zo om door de werken, alleen dat ging op het laatst niet meer, met 12 uren per dag, 5 dagen per week. Dus moest ik wel in de ziektewet. Vanaf dat moment heb ik ook mijn paard verkocht.
Ik kon gewoon niet meer rijden. Maar heb wel haar veulen gehouden.
Een maand later toch doorverwezen en foto's gemaakt, daarop was niks te zien.
En gingen ze ervan uit dat het spieren waren, heb een trainingsschema gekregen en ongeveer na 4 maanden ging het iets beter.
Ik ben weer gaan werken, en het ging steeds iets beter, maar is nooit helemaal over geweest.

En toen november 2014, was het terug, erger dan ooit.
Ik kon niks meer, meteen in de ziektewet gegaan.
Weer naar dokter, medicijnen en rust. Daar gaan we weer.
Hielp verrassend genoeg niet, weer na fysio, Na 10 keer fysio zeiden ze al we zien nog steeds geen verbetering dus we kunnen eigenlijk wel stoppen, hier bereiken we niks mee.
Weer naar dokter, doorverwezen naar het ziekenhuis.
Hebben ze weer foto's gemaakt, en toch besloten een mri scan te doen.

En kreeg ik in mei 2015 de uitslag. Mijn onderste 4 tussenwervelschijven zijn versleten (Discopathie)
En dit gaf erg veel zenuwpijn in mijn benen.

En nu zit ik nog steeds in de ziektewet, Ga 2 keer per week na de rugschool, moeten alleen nog een passende training vinden. Na de eerste trainingen kon ik een hele week niks. Dus dat is niet te doen.
Ook hebben ze op de O.K mijn zenuwen in de benen geblokkeerd. Zodat die zenuwpijn in mijn benen minder werd.

Het veulen is inmiddels geen veulen meer, maar een 5 jarig hengst. Die ik helaas door dit alles, zelf niet kan rijden.

Maar we kijken wel om ons heen voor een braaf paard erbij, zodat ik toch nog kan rijden.
We weten nu wat het is, en je zal er mee moeten leren leven.
Het zal nooit weer over gaan, Maar je kunt je spieren wel zo trainen dat die het opvangen.

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-15 01:04

Ik weet wel hoe het voelt, heb op 500m van mijn huis mijn fantastische Tinker ruin King staan. Hem niet kunnen rijden na school of toekijken wanneer mijn zus mijn springles rijdt (dressuur is al een grote uitdaging, springen is onmogelijk) is werkelijk hartverscheurend.

Mijn paardje heeft zoveel potentie maar ik heb het gevoel dat ik hem niet kan geven wat hij verdient.
ik had hem deze zomer officieel willen starten maar dat laat ik nu aan mijn zus over.


Lady_Tamzz schreef:
Ik heb helaas precies hetzelfde.

In 2011 begon het met lage rugpijn, en met soort schokjes in mijn zenuwen.
Naar dokter gegaan, rust en medicijnen en dan zou het na een maand beter gaan.
Helaas was dat niet het geval dus zijn we overgegaan op fysiotherapie. Na ongeveer 4 maanden fysio, werd het niet beter, en konden ze niks meer voor mij betekenen.
Ik probeerde zo om door de werken, alleen dat ging op het laatst niet meer, met 12 uren per dag, 5 dagen per week. Dus moest ik wel in de ziektewet. Vanaf dat moment heb ik ook mijn paard verkocht.
Ik kon gewoon niet meer rijden. Maar heb wel haar veulen gehouden.
Een maand later toch doorverwezen en foto's gemaakt, daarop was niks te zien.
En gingen ze ervan uit dat het spieren waren, heb een trainingsschema gekregen en ongeveer na 4 maanden ging het iets beter.
Ik ben weer gaan werken, en het ging steeds iets beter, maar is nooit helemaal over geweest.

En toen november 2014, was het terug, erger dan ooit.
Ik kon niks meer, meteen in de ziektewet gegaan.
Weer naar dokter, medicijnen en rust. Daar gaan we weer.
Hielp verrassend genoeg niet, weer na fysio, Na 10 keer fysio zeiden ze al we zien nog steeds geen verbetering dus we kunnen eigenlijk wel stoppen, hier bereiken we niks mee.
Weer naar dokter, doorverwezen naar het ziekenhuis.
Hebben ze weer foto's gemaakt, en toch besloten een mri scan te doen.

En kreeg ik in mei 2015 de uitslag. Mijn onderste 4 tussenwervelschijven zijn versleten (Discopathie)
En dit gaf erg veel zenuwpijn in mijn benen.

En nu zit ik nog steeds in de ziektewet, Ga 2 keer per week na de rugschool, moeten alleen nog een passende training vinden. Na de eerste trainingen kon ik een hele week niks. Dus dat is niet te doen.
Ook hebben ze op de O.K mijn zenuwen in de benen geblokkeerd. Zodat die zenuwpijn in mijn benen minder werd.

Het veulen is inmiddels geen veulen meer, maar een 5 jarig hengst. Die ik helaas door dit alles, zelf niet kan rijden.

Maar we kijken wel om ons heen voor een braaf paard erbij, zodat ik toch nog kan rijden.
We weten nu wat het is, en je zal er mee moeten leren leven.
Het zal nooit weer over gaan, Maar je kunt je spieren wel zo trainen dat die het opvangen.

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-15 01:08

En weer een update

Het gaat eig steeds slechter dan dat het beter word
Regelmatig ben ik zweterig en trillerig net of ik koorts heb.

Op een slechte dag had ik een lichaamstempratuur van 35.4 graden.
Eig aan de lage kant dus.

Mijn orthopeed is op vakantie dus ben ik in plaats daarvan naar mijn huisarts geweest die na een heel lang gesprek gehad te hebben met een zucht de verwijzing voor de neuroloog en het bloedonderzoek meegaf (het hielp blijkbaar dat ik bijna in elkaar zakte :P )

Bloedonderzoek gedaan helaas niks op te zien.
Ben ook steeds oververmoeid.

8 juli kan ik pas bij de neuroloog terecht, tot dan moet ik het uitzitten.

Hevonen

Berichten: 6018
Geregistreerd: 21-01-04
Woonplaats: up north

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-15 08:16

Dat is ellendig. Heel veel sterkte!

maaikemuis
Berichten: 5483
Geregistreerd: 16-06-06
Woonplaats: Het randje van Almere

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-15 08:40

Mijn grote vraag in deze is waar de neuroloog, de neurochirurg en de pijnpoli in dit geval zijn. Een orthopeed kan dit tot zijn vakgebied hebben, maar ik zou dit toch liever multidisciplinair aanpakken.

Shellebel93

Berichten: 194
Geregistreerd: 06-02-12
Woonplaats: Drenthe

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-15 21:29

Gelijk er achter aan bellen! Wachten tot die tijd kan toch niet! Ik heb ook gelijk gebeld, ik moest twee maanden wachten voor ik naar de neuroloog mocht, gebeld en toen kon ik de volgende dag zowat al terecht ! Dat zweten en trillen komt me eigenlijk wel bekend voor, dat heb ik ook de laatste tijd.. zo'n raae gevoel.
ik hoop echt dat er niks ernstigs bij je uit komt !
Hou hè ons op de hoogte ?

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-15 12:56

Dankjewel :)

Hevonen schreef:
Dat is ellendig. Heel veel sterkte!

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-15 12:57

neuroloog ga ik nog heen, neurochirurg doet niks tenzij ik echt regelmatig ''uitval'' heb en dus niks meer kan bewegen en de pijnpoli ben ik zelf niet zo voor.

maaikemuis schreef:
Mijn grote vraag in deze is waar de neuroloog, de neurochirurg en de pijnpoli in dit geval zijn. Een orthopeed kan dit tot zijn vakgebied hebben, maar ik zou dit toch liever multidisciplinair aanpakken.

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-15 12:58

Mijn huisarts had erachteraan gebeld en volgens hem kon het niet sneller dan dit, weet ook niet wat ik ervan moet geloven.
is idd heel erg naar.
dat hoop ik ook, al zou ik het op dit moment niet erg vinden als ze wat zouden vinden.
ik hou jullie op de hoogte

Shellebel93 schreef:
Gelijk er achter aan bellen! Wachten tot die tijd kan toch niet! Ik heb ook gelijk gebeld, ik moest twee maanden wachten voor ik naar de neuroloog mocht, gebeld en toen kon ik de volgende dag zowat al terecht ! Dat zweten en trillen komt me eigenlijk wel bekend voor, dat heb ik ook de laatste tijd.. zo'n raae gevoel.
ik hoop echt dat er niks ernstigs bij je uit komt !
Hou hè ons op de hoogte ?

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-15 12:59

uitslag van het bloedonderzoek helaas negatief, niks te zien.
wat zou ik nu graag willen dat ze wat konden vinden

Lielle

Berichten: 66437
Geregistreerd: 12-01-01

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-07-15 20:30

Ik zou toch zeker pijnpoli overwegen. Ik loop met een flinke hernia En heb er goede ervaringen mee. Pb maar als je mee wil weten.

Hevonen

Berichten: 6018
Geregistreerd: 21-01-04
Woonplaats: up north

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-15 09:04

Hoe ging het bij de neuroloog?

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-15 20:55

Sorry voor mijn late reactie... ik had even tijd nodig om wat dingen te verwerken.

Mijn bezoek aan de neuroloog is negatiever uitgepakt dan ik had gehoopt

Na nogmaals 2 (!) volledige body screens en het bekijken van de MRI (die ik zelf ook heb mogen zien) is de neuroloog tot de conclusie gekomen dat het medisch niet behandelbaar is.

Ik ben doorgestuurd naar de revalidatie-therapie en moet dan ook naar een psycholoog die mijn beleving van de pijn anders moet gaan maken.

Ik ben teleurgesteld en verdrietig, daarom heb ik een tijdje niet gereageerd, moest het allemaal even verwerken

SincereQ
Berichten: 950
Geregistreerd: 22-02-11

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-15 21:40

Pff jeetje wat balen zeg! Kan me goed voorstellen dat je dit even moet verwerken. Heel veel sterkte!

Klaas15

Berichten: 331
Geregistreerd: 15-10-10
Woonplaats: home sweet home

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-15 21:58

Phoe meid, hoe heb je dat vol kunnen houden ?
Helaas weet ik geen oplossing voor jou, maar geef niet op maak de artsen zo gek dat ze naar je moeten luisteren.
Ik wil jou en je ouders heel veel sterkte wensen en hopelijk ook een genezing. _/-\o_ _/-\o_ _/-\o_

Mijn grootste respect voor jou +:)+

Hevonen

Berichten: 6018
Geregistreerd: 21-01-04
Woonplaats: up north

Re: Discopathie, de lange weg naar een diagnose

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-15 09:40

Natuurlijk is dat een enorme klap. Ik zou op internet gaan zoeken naar een specialist op dit gebied en die om een second opinion vragen. Er is vaak meer mogelijk dan je denkt en specialisten zijn vaak genoeg niet goed op de hoogte van mogelijke behandelingen.
Voor een second opinion hoef je niet weer naar de huisarts, maar is het wel verstandig om contact op te nemen met je verzekeraar, als je iemand hebt gevonden.

(Ik heb het zelf gedaan voor een door de eerste chirurg verprutste enkel. Had via internet een chirurg gevonden die gespecialiseerd is in enkelletsel en nu, drie operaties verder gaat het nog lang niet goed, maar wel veel beter. Hij kende technieken die die andere niet kende en dat moest ook wel want de schade is groot.)

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-15 18:19

Eline1510 schreef:
Pff jeetje wat balen zeg! Kan me goed voorstellen dat je dit even moet verwerken. Heel veel sterkte!


Ja had even de tijd nodig.. dankjewel voor je reactie

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-15 18:22

pidoro schreef:
Phoe meid, hoe heb je dat vol kunnen houden ?
Helaas weet ik geen oplossing voor jou, maar geef niet op maak de artsen zo gek dat ze naar je moeten luisteren.
Ik wil jou en je ouders heel veel sterkte wensen en hopelijk ook een genezing. _/-\o_ _/-\o_ _/-\o_

Mijn grootste respect voor jou +:)+


Geen idee.. Waarschijnlijk heeft dat kleine beetje hoop wat ik nog had me overeind gehouden.
Ik kijk eerst wat de revalidatie-therapie oplevert, nog steeds wordt er gezegd ''mijn lichaam moet het zelf doen'' maar ik weet niet hoeveel ik daar nog van moet geloven.
Dankjewel voor je lieve reactie, ik word enorm door jullie gesteund.

DigiDiede
Berichten: 763
Geregistreerd: 07-05-12
Woonplaats: Rietmolen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-15 18:22

Hevonen schreef:
Natuurlijk is dat een enorme klap. Ik zou op internet gaan zoeken naar een specialist op dit gebied en die om een second opinion vragen. Er is vaak meer mogelijk dan je denkt en specialisten zijn vaak genoeg niet goed op de hoogte van mogelijke behandelingen.
Voor een second opinion hoef je niet weer naar de huisarts, maar is het wel verstandig om contact op te nemen met je verzekeraar, als je iemand hebt gevonden.

(Ik heb het zelf gedaan voor een door de eerste chirurg verprutste enkel. Had via internet een chirurg gevonden die gespecialiseerd is in enkelletsel en nu, drie operaties verder gaat het nog lang niet goed, maar wel veel beter. Hij kende technieken die die andere niet kende en dat moest ook wel want de schade is groot.)


ik ga eerst kijken wat de revalidatie-therapie oplevert maar geef zeker de strijd nog niet op, er is meer achter de horizon.
Voor nu heb ik gewoon even een down-momentje en daar moet ik eerst weer doorheen