Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-08-14 23:09

Geplaatst: 04-08-14 23:09

JoopC schreef:
Sammie schreef:
Niet willen geven, maar wel willen geven is niet hypocriet maar gewoonweg ingewikkeld zo niet onmogelijk

Ik heb even last van een huh-moment geloof ik...

Zie post knuffeldier

Geen sex

Ohhhja

Laatst bijgewerkt door Winged op 04-08-14 23:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-14 23:09

Geplaatst: 04-08-14 23:09

bij mij ligt het er een beetje aan, bloed zou ik wel willen doneren maar mag niet wegens een bloed transfusie dus dat valt al af, verder geef ik mijn organen liever alleen aan bekenden in plaats van aan een vreemde, geen idee waarom maar daar voel ik mij prettiger bij

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-14 23:10

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-14 23:10

Bloed zou ik wel willen ontvangen mocht dat nodig zijn. Of een pruik van echt haar. Verder kan ik mij zo snel niks bedenken waarin ik van een donor iets zou willen.

Als ik een kind zou hebben, zou ik die nooit medische zorg onthouden, deze zou van mij ook een donor-iets krijgen mocht dit noodzakelijk zijn. Als ie oud genoeg is kan hij daar zelf over beslissen.

En nee ik ben niet gelovig.

Over het ongeluk-snel-donor-nodig verhaal, heb ik nog niet bij stilgestaan. Maar ik heb er ook nog niet mee te maken gehad, dus ik weet niet wat ik zou beslissen mocht ik ziek worden of een ongeluk krijgen.

En waarom ik mijn goede organen mee het graf inneem; ik vind deze medische ontwikkeling een stap te ver gaan.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:10

Geplaatst: 04-08-14 23:10

Salsa schreef:
Kan het ook niet laten eigenlijk dus na ff twijfelen: Zijn de bewuste niet donoren en niet willen ontvangen ook gelovig opgevoed?

Ik ben echt zwarte kousen opgevoed en wel donor. Vroeger nog altijd hele leuke discussies over gehad met onze dominee

Mijn ouders zijn overigens ook donor.

demo_love schreef:
Ik zou wel donor willen zijn, maar het hele idee jaagt me behoorlijk angst aan. Met ziekenhuis-dingen ben ik toch al geen held en naalden moeten heeeeel ver uit m'n buurt blijven.

Verder stuit het mij heel erg tegen de borst dat je de ontvanger niet mag ontmoeten. Dat lijkt me juist de mooie kant ervan en die wordt je door regeltjes ontnomen.

Ik zou wel eerder geven dan willen ontvangen, omdat het idee van een hart/long etc. van iemand anders heel naar voelt. Je weet dat diegene dan dood is en jij loopt daarmee rond. Nee, dat vind ik eigenlijk nog vervelender dan geven...

Even heel bot gezegd: maar als je dood bent merk je toch niks meer van die naalden en van het feit dat je naar een ziekenhuis gebracht wordt.

En dat je de ontvanger niet mag ontmoeten is heel erg logisch:
- Allereerst wordt het een beetje lastig om een ontvanger te ontmoeten als je zelf dood bent
- Als je zou schenken terwijl je nog leeft, wie zegt er dat jij de ontvanger niet gaat manipuleren of geld gaat vragen voor het redden van zijn leven? Regeltjes zijn er met een reden.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:12

Geplaatst: 04-08-14 23:12

Van mij mogen ze alles hebben, maar NIET mijn ogen.
Ik heb namelijk gehoord dat zo soms ook en vliesje van je ogen gebruiken.
Maar dat vind ik gewoon een raar idee. Mijn ogen moetn wel gewoon zo blijven zoals ze zijn,
die wil ik mee het graf in nemen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-14 23:12

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-14 23:12

Brainless schreef:
Wesco schreef:
Dat is waar en hopelijk kom ik nooit voor die keuze. Want ik vind het een heel eng idee om een orgaan van een ander in mij te krijgen.

.. dus geen sex>>

Omygod

**Geplaatst**: 04-08-14 23:12

Geplaatst: 04-08-14 23:12

levend zal ik het niet snel doen, maar als ik overlijd mag alles wel wat mogelijk is. dan ben ik toch overleden. ontvangen, tja ik sta gelukkig nog niet voor die keuze, maar als je daarna toch nog bij familie en vrienden kan zijn en normaal kan functioneren.. is het toch een cadeau voor veel mensen.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:12

Geplaatst: 04-08-14 23:12

Sammie schreef:
Niet willen geven, maar wel willen geven is niet hypocriet maar gewoonweg ingewikkeld zo niet onmogelijk

slip of the finger zullen we maar zeggen....

Heb het even aangepast.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:13

Geplaatst: 04-08-14 23:13

Brainless schreef:
Zal je bv je eigen kind een goed leven ontzeggen door dat niet toe te staan?

Hier ben ik ook wel benieuwd naar. Al zal dit in de praktijk niet mogelijk zijn, omdat ze je dan tijdelijk uit de ouderlijke macht zullen zetten.

Ik vraag me zelf af of je standpunt zou veranderen als je het van dichtbij mee zou maken met een naasten (wat overigens niet te hopen is natuurlijk!)
Stel je voor dat je je zus, moeder, vriend/man, kind kan redden door één van je nieren te doneren ... Zou je dit dan niet overwegen?

**Geplaatst**: 04-08-14 23:13

Geplaatst: 04-08-14 23:13

Salsa schreef:
demo_love schreef:
Verder stuit het mij heel erg tegen de borst dat je de ontvanger niet mag ontmoeten. Dat lijkt me juist de mooie kant ervan en die wordt je door regeltjes ontnomen.

..

Ik snap je punt goed hierin maar snap ook heel goed waarom niet.

Wat als je uit een arm gezin komt, vader overlijd en is donor.
Rijke vrouw krijgt bijvoorbeeld het hart.

Je krijgt snel situaties waarin ontvangers het idee krijgen iets schuldig te zijn aan de ander. Mensen zijn wat dat betreft rare wezens.

Daarnaast krijg je wellicht ook vergelijkingen met overledenen. Ohhhh jantje hield ook altijd zo van spruitjes,......zou het komen omdat je zijn hart hebt oid.
Dat is voor een ontvanger ook erg confronterend.

Daarnaast ook nog eens het schuldgevoel `ik leef! de ander is in diepe rouw`

Ik snap het beide wel, maar ik zou het dan beter vinden als het niet verbieden, maar ook niet aanmoedigen. En de ontvanger en de (familie van de) gever goed bewust maken, van wat de gevolgen kunnen zijn.

Want ik vind het gewoon niet kunnen (niet de goede verwoording, maargoed.) dat je niet met iemand in contact mag komen, waar jij graag contact mee wilt. Dat dat wordt bepaald door iemand anders...

Laatst bijgewerkt door Fink op 04-08-14 23:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-14 23:13

Geplaatst: 04-08-14 23:13

Sammie schreef:
Ik heb vroeger altijd geroepen donor te willen zijn, maar bij het maken van de keuze uiteindelijk voor nee gekozen.. Waarom? Als je ja zegt en je wil bepaalde dingen uitsluiten, moet je dat schriftelijk aangeven bij een of andere instantie.. En dat vind ik een soort van nepperij, dus dan is het gewoon compleet nee.

Ik kon gewoon aanvinken wat ik wel en niet wil doneren.

Verder respecteer ik de keus van en redening van TS en andere niet-donoren. Als het niet goed voelt moet je het niet doen.

Ikzelf ben er echter heel nuchter in: Ik ben dan toch dood en heb ze niet meer nodig. Dus pak maar wat je pakken kan.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:14

Geplaatst: 04-08-14 23:14

De reden dat ik geen donor ben is voor mij heel simpel ik wil het zelf ook niet bloed vind ik wat anders en nee ben niet gelovig opgevoed en geloof nu ook niet

**Geplaatst**: 04-08-14 23:15

Geplaatst: 04-08-14 23:15

knuffeldier schreef:
En dat je de ontvanger niet mag ontmoeten is heel erg logisch:
- Allereerst wordt het een beetje lastig om een ontvanger te ontmoeten als je zelf dood bent
.

wat droog! En nog waar ook. :d

**Geplaatst**: 04-08-14 23:15

Geplaatst: 04-08-14 23:15

Ik heb nog getwijfeld trouwens tussen het beschikbaar stellen van mijn lichaam voor wetenschappelijk onderzoek of voor donororganen, maar koos toch voor doneren... Ik wil gewoon graag dat men wat aan mij heeft nadat ik dood ga. Ik wil wat betekenen voor een ander, ook wanneer ik mijn ogen dicht heb en een tuintje op mijn buik heb.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:15

Geplaatst: 04-08-14 23:15

Dat uit de ouderlijke macht zetten denk ik niet hoor Delphi. Volgens mij zijn er zat voorbeelden bekend van kinderen van Jehova getuigen die overleden zijn omdat ze geen bloedtransfusie mochten. En ik ken (wel via via) ook mensen die volwassen waren en dit zelf weigerden.

Ik heb overigens op het punt gestaan om een niermatch te doen. Uiteindelijk was het niet meer nodig, omdat de man toen overleed aan de tikkende tijdbom (bloedprop) die al heel lang in zijn hoofd zat.

Laatst bijgewerkt door Sammie op 04-08-14 23:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-14 23:15

Geplaatst: 04-08-14 23:15

Maar omdat jij vind dat de medische wereld te ver gaat, neem jij eveneens een standpunt in dat als gevolg heeft dat iemand het op de wachtlijst het niet haalt.
Dan beslis je ook over leven en dood toch?

Ik ben eigenlijk vrij zeker van dat veel toch een donor orgaan zouden ontvangen, in de praktijk heb ik nog nooit iemand nee weten zeggen. Collega's ook niet, uiteindelijk is het ons oerinstinct om te willen leven.
Veel van de donors die ik gezien heb, zouden ook niet doneren moesten ze gezond zijn.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:17

Geplaatst: 04-08-14 23:17

xRaisin schreef:
Sammie schreef:
Ik heb vroeger altijd geroepen donor te willen zijn, maar bij het maken van de keuze uiteindelijk voor nee gekozen.. Waarom? Als je ja zegt en je wil bepaalde dingen uitsluiten, moet je dat schriftelijk aangeven bij een of andere instantie.. En dat vind ik een soort van nepperij, dus dan is het gewoon compleet nee.
Ik kon gewoon aanvinken wat ik wel en niet wil doneren.

Het kan zijn dat dit ondertussen veranderd is hoor. Dit was zo'n tien jaar geleden. Zou het binnenkort eigenlijk weer eens moeten bekijken. Ben de pas toch kwijt dus wil wel een nieuwe hebben.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:18

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 04-08-14 23:18

Ik mocht ook aanvinken wat wel en wat niet. Heb uiteindelijk gekozen om alles te doneren.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:18

Geplaatst: 04-08-14 23:18

antje_vip schreef:
...En na de topics over doneren en de positieve verhalen ervan, ben ik ook wel benieuwd wie er geen organen/bloed/etc. doneert.

Ik heb er zelf bewust voor gekozen geen donor te zijn. Ik vind het te mechanisch worden: "knie kapot? Lever kapot? Nieuw hart nodig? Zetten we er gewoon een nieuwe in!" Ik vind dit persoonlijk een grens overschrijden medisch gezien.
Extra bloed zou ik nog wel voor openstaan maar zoals ik er in gezonde toestand over denk: als mijn hart het begeeft, het zij zo. Is mijn lever naar de klote, ik merk het wel wanneer het einde nadert. Ik hoef geen over en weer gewissel van organen.

Dit is mijn mening dus respecteer dat ajb, zoals ik jullie keus om WEL te doneren ook respecteer. Discussie mag natuurlijk maar ik sta zelf wel redelijk stevig in dit standpunt.

Wie durft?

ik ben wel donor.. niet omdat ik persee zelf een hart of long zou willen hebben..

ik kan mij de mening voor jezelf voorstellen... Je kiest feitelijk om zelf geen organen te willen ontvangen.. maar eigenlijk maak je die keuze ook een beetje voor anderen, omdat je ook geen organen wil leveren uit principe.. al denk ik dat ik maar wat graag de kans om nog te mogen leven met beide handen aangrijp.

maar hoe zou het zijn als je kindje van 9 met een hele toekomst voor zich een hart nodig hebt?
zou je dan nog steeds zeggen.. Nee, want ik vind dit 'overschrijdend' laat mijn kind dan maar sterven?

of ben je dan toch blij dat er ergens ouders zijn die besloten hebben dat ze hun kindje dat stervende is een ander kindje mag redden?
----------

stiekum ben ik wel van mening dat je geen boven de 18 geen donororganen zou moeten ontvangen als je jezelf niet ook als donor opgeeft..

ik zeg altijd, men plukt mij maar kaal na mijn dood, aub gebruik het, ik heb er toch niets meer aan..
en hopelijk red het het leven van iemand die nog een heel leven voor zich zou hebben.

Laatst bijgewerkt door elenaMM77 op 04-08-14 23:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-14 23:19

Geplaatst: 04-08-14 23:19

Furrow schreef:
Maar omdat jij vind dat de medische wereld te ver gaat, neem jij eveneens een standpunt in dat als gevolg heeft dat iemand het op de wachtlijst het niet haalt.
Dan beslis je ook over leven en dood toch?

Ik ben eigenlijk vrij zeker van dat veel toch een donor orgaan zouden ontvangen, in de praktijk heb ik nog nooit iemand nee weten zeggen. Collega's ook niet, uiteindelijk is het ons oerinstinct om te willen leven.
Veel van de donors die ik gezien heb, zouden ook niet doneren moesten ze gezond zijn.

Maar wie beslist er dan dat mensen donor moeten zijn? Ik ben geen donor en zal het ook niet worden. Maar als daardoor iemand sterft op de donorlijst dan spijt me dat zeer... maar dat zal ik verder toch niet weten dan.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:20

Geplaatst: 04-08-14 23:20

Marjola schreef:
De reden dat ik geen donor ben is voor mij heel simpel ik wil het zelf ook niet bloed vind ik wat anders en nee ben niet gelovig opgevoed en geloof nu ook niet

Dus op het moment dat jij dringend een orgaan nodig zou hebben zou jij dit afslaan, ook als dat zou betekenen dat je komt te overlijden?

Wat ik me ook afvraag is of de mensen die NIET doneren dit ook daadwerkelijk hebben laten vastleggen? Want anders wordt deze beslissing toch genomen door de direct nabestaanden dacht ik?

**Geplaatst**: 04-08-14 23:21

Geplaatst: 04-08-14 23:21

Ik ben geen donor. Dit ben ik niet omdat ik geloof in reïncarnatie, ik denk niet dat je verder kunt gaan als je organen in een ander lichaam nog doorleven. Eventuele kinderen later zal ik natuurlijk niets ontzeggen. Ik wil ook zelf geen organen van een ander.

Toevoeging: familieleden weten ook dat ik dat absoluut niet wil, ik heb het ook vast laten leggen en een pas in mijn portomonnaie.

Laatst bijgewerkt door Renaatt92 op 04-08-14 23:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-14 23:21

Geplaatst: 04-08-14 23:21

KimD schreef:
Ik ben geen donor, als ik moet sterven sterf ik. En alles gaat mee mijn graf in.

zo denk ik er ook over.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:22

Geplaatst: 04-08-14 23:22

Ik vind het nog een moeilijke keuze, op dit moment heb ik 'ik laat het aan mijn nabestaande over'.

Het idee dat je niet volledig het graf in gaat vind ik niet fijn. Ik heb het gevoel dat je dan of niet herboren word, of verminkt herboren word (als je al herboren word

). Nemen doe ik dus ook niet.

Wel bloed geven en ik sta als donor voor beenmerg.

Ik denk nog regelmatig over de optie, wel of geen donor, ik wil het heel graag, maar iets houd mij tegen. Mijn nabestaande weten dit, en ik vertrouw hun genoeg om uiteindelijk een beslissing te maken.

**Geplaatst**: 04-08-14 23:22

Geplaatst: 04-08-14 23:22

elenaMM77 schreef:
of ben je dan toch blij dat er ergens ouders zijn die besloten hebben dat ze hun kindje dat stervende is een ander kindje mag redden?

Ho ho.. Dit klinkt heel leuk.. Laten we wel realistisch blijven. Maar het is niet zo dat elke donor ook daadwerkelijk gebruikt kan worden. Je moet wel op een bepaalde locatie sterven (in het ziekenhuis) en dan moet je een match hebben én dan moet de operatie succesvol zijn. Dus .. helaas het kan ook afgestoten worden.

Und.. ik las laatst een verhaal van iemand die kanker had gekregen van een transplantatie (lever?). In hoeverre het broodje Aap is durf ik niet te beoordelen, maar dat alles pais en vree is is echt niet zo.