Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-06-14 11:24

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 11:24

Ik bedoel dat een kindermenu zacht is en makkelijk te eten.Kinderen houden niet van stukjes in voedsel .En geen berg eten op je bord.En ik zeg nu niet dat ts een klein kind is.

**Geplaatst**: 20-06-14 11:28

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 11:28

Nee daar doelde ik ook niet op

**Geplaatst**: 20-06-14 11:32

Geplaatst: 20-06-14 11:32

Ach hier ook 1 met een eetprobleem

...

Bij mij is het juist dat ik geen hollandse pot lust, geen gekookte groentes en aardappelen dus. Ik zou het zo graag willen dat ik het kon eten want er zitten stoffen in die je echt nodig hebt. Ook met vlees en vis ben ik geen makkelijke. Vooral moeten er geen vetlubbers aan zitten.. Bah. Met vlees heb ik ook snel dat er een bij smaakje aan kan zitten. Fruit kan ik aardig naar binnen werken maar van banaan kan ik ook walgen (kunnen weleens van die harde stukjes tussen zitten)

Ik heb mezelf er diverse malen toe gezet om "gezonder"te gaan eten omdat het zo belangrijk is, maar na twee happen krijg ik echt braak neigingen en krijg ik het niet weg geslikt.

Gelukkig kan ik wel genieten met uit eten. Ik lust zelfs sushi

Het zit allemaal tussen mijn oren dus

**Geplaatst**: 20-06-14 11:35

Geplaatst: 20-06-14 11:35

Karin schreef:
antje_vip schreef:
Probeer vegetarisch als je niet tegen vlees kan

Dat vind ik ook een goede tip. Je hóeft namelijk geen vlees te eten. Zelf heb ik ook moeite met de structuur van veel vleessoorten en -gerechten (idd spiertjes of stukjes bot die je dan ineens tussen je tanden hebt, brr). Bij groente totaal geen last van. Meestal zijn mijn maag en darmen ook helemaal niet blij met vlees (schijnt dat je het minder goed kunt verwerken als je het niet zo vaak eet), dus nog een goede reden om ook bij uit eten gaan een vegetarisch gerecht te nemen.

TS komt nu al B12 tekort doordat ze veel dingen niet eet, weinige bronnen waar ze het wel uit kan halen is vlees als gehakt die ze wel kent. Alternatief voor vlees betekend net zo goed onbekende dingen gaan eten als waar ze nu al moeite mee heeft. Daarnaast zijn lang niet alle alternatieven zo gezond als gezegd wordt (waarbij soja met stip op 1 staat imho).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-06-14 11:40

Geplaatst door de TopicStarter : 20-06-14 11:40

Wow, wat een hoop berichtjes al. Ik zou proberen iedereen te antwoorden in dit 1e bericht.

Waarom ik meer moet gaan leren eten? Omdat mijn gezondheid er ook onder gaat lijden. Ik heb elke keer vitamine B12 te kort waardoor ik prikken moet gaan halen. Terwijl er met mijn darmen niks mis is. Het is dus echt te gebrek aan het binnenkrijgen dan dat het een opname probleem is. Daarnaast wil ik ook zo normaal mogelijk kunnen meedoen met andere mensen. Tot mijn 16de heb ik dus inderdaad altijd kindermenu's gegeten als ik verplicht mee moest uit eten met mijn ouders. Maar ik schaam mij daar als 21jarige nu te veel voor om dat nog te doen. Daarnaast is het ook niet genoeg voedsel om de hele avond op te teren.
Mijn ouders hebben misschien inderdaad te vroeg al opgegeven toen ik klein was. Echter moet ik er wel bij vermelden dat ik echt niet at, als ik het niet wilde eten. Al moest ik tot bedtijd aan tafel zitten, dat maakte mij echt niet uit. Mijn ouders zijn mogelijk uit angst dat ik dus te weinig binnen zou krijgen wat gaan aanpassen in het koken voor mij.
Vega gaan eten kan een optie zijn, mocht het zo zijn dat ik dus bepaalde groentes ook mijd. De macaroni van mijn moeder eet ik dan wel graag, maar de paprika's blijven echt op mijn bord liggen. Daarnaast eet ik ook geen kaas op brood en moet ik mijn vitamine B12 ook ergens vandaan halen (melk, vlees). Daar wil ik ook bij zeggen dat ik wel kan genieten van mijn balgehakt en slavink (die vind ik echt mega lekker).
Cibofobie blijkt trouwens deze "stoornis" te heten als je het al een stoornis zou mogen noemen.
Wil tevens de mensen die mij pb's hebben gestuurd bedanken. Nu moet ik echter naar een bruiloft, dus zal niet meer reageren.

**Geplaatst**: 20-06-14 11:42

Geplaatst: 20-06-14 11:42

tamary schreef:
TS komt nu al B12 tekort doordat ze veel dingen niet eet, weinige bronnen waar ze het wel uit kan halen is vlees als gehakt die ze wel kent. Alternatief voor vlees betekend net zo goed onbekende dingen gaan eten als waar ze nu al moeite mee heeft. Daarnaast zijn lang niet alle alternatieven zo gezond als gezegd wordt (waarbij soja met stip op 1 staat imho).

Vitamine B12 zit ook in melkproducten en eieren (en ook in vis).

**Geplaatst**: 20-06-14 11:48

Geplaatst: 20-06-14 11:48

Ik zou met iemand gaan praten. Zolang je er niet achter komt wat een eventuele achterliggende oorzaak is van jouw eetprobleem kan je er ook niet mee aan de slag. Alle tips hier zijn heel leuk maar het is belangrijker dat je de stap durft te nemen om met die tips aan de slag te gaan.

**Geplaatst**: 20-06-14 11:55

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 11:55

Ze zegt dat ze al niet van melkproducten houdt en de meeste mensen met dit probleem willen al helemaaaaaal geen vis eten.

**Geplaatst**: 20-06-14 12:00

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 12:00

Ha, heel herkenbaar.
Pas heeft mijn vriend wokgroenten gekookt, met stukjes wortel en ui.
Nog nooit gehad en ik durfde echt niet.. Dus ik heb enorm kinderachtig mijn ogen dicht gedaan en me laten voeren.
En dan inderdaad, bij hap één, hmm, dit gaat nog, hap twee, neeeeee, nooit meer.
Vorige week voor het eerst nasi gegeten. En na heel wat rondjes draaien met mijn vork toen een hap genomen. En twee happen gaat wel, daarna niet meer.

Word er echt moedeloos van, want ik lust dus ook bijna niks meer. En als we uit eten gaan, wil ik het liefst naar een pannenkoekenrestaurant -O-

**Geplaatst**: 20-06-14 12:07

Geplaatst: 20-06-14 12:07

Ik ken iemand die van huis uit alleen maar kip, aardappels en spinazie kende. In het ouderlijk huis aten ze nooit wat anders, daardoor heeft hij heel lang last gehad van niets lusten. Ook inderdaad vanwege structuren ed. 5 jaar geleden toen ik hem leerde kennen was dit nog een behoorlijk probleem. Uit eten was lastig, vaak at hij dus alleen kip en liet hij de rest staan, proeven wilde hij niet eens.
Tegenwoordig gaat dat veel beter, staat er veel meer open voor om nieuwe dingen te proberen. Met kerst redelijk luxe uit eten geweest en hij heeft alles geproefd en ook bijna alles opgegeten.
Hier heb ik dus wel flinke verbetering gezien. Kwam alleen maar door motivatie van anderen waardoor hij meer is gaan proberen. Heel langzaam maar op de langere duur dus wel effectief.

Ik betwijfel alleen of deze manier bij jou zal werken gezien je het als kind al had. Maar misschien de moeite waard om je omstanders het een keer goed uitgebreid uit te leggen en te kijken of ze bereid zijn om je te motiveren zonder aan te dringen of te gaan zeuren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-06-14 12:14

Geplaatst door de TopicStarter : 20-06-14 12:14

Ik drink wel melk, maar zo min mogelijk. Ik kan er niet heel goed tegen en merk ook aan mijn huid, die onrustig word. Vis is inderdaad een no-go voor mij. Ik eet alleen een paar stukjes kibbeling met heel veel saus. Maar dat ben ik ook pas weer gaan eten sinds ik met mijn vriend ben.

Maar jullie kunnen vast wel begrijpen hoe ik mij voelde toen schoonmama een anti-pasta schotel voor ons allemaal bestelde... (vis, sla, olijven, salami, druiven, gamba's). Ik heb toen een paar plakjes salami achtige worst geproefd, wat druiven gegeten en voor de rest het stokbrood opgeëist.
En toen ik in eerste instantie geen pizza mageritta mocht bestellen (bestel ook graag pizza mageritta met gehakt erop, maar stond niet op de kaart) omdat ik "anders nooit eens goed ga eten". Tja, toen ging ik van fase oranje naar rood.

Ik geef mijzelf trouwens wel een "fase" beoordeling. Groen is alles is okee en voel me happy. Oranje is "ik ben uit mijn comfortzone en weet niet of ik dit zo leuk vind"en dan begin ik ook al wat te stressen. Rood is "help, help haal me hier weg" en dan ben ik ook flink overstuur met soms de tranen erbij. Het het soms goed bedoelde pushen werkt bij mij dus totaal niet. Hoe harder mensen mij willen "dwingen" hoe harder ik uit een soort van eigen bescherming mijn hakken in het zand zet. Dat stukje controle hou ik namelijk graag zelf, dat is het enige wat ik op dat moment namelijk zelf nog heb. Ik kan mij namelijk behoorlijk in de plooi houden, terwijl ik in mijn hoofd dus gestrest ben. Veel mensen zien dus inderdaad ook niet dat ik het erg moeilijk heb op zulke momenten. Uit eten gaan is echt survival voor mij.

Ik wil trouwens wel "trots" zeggen dat ik de eerste kerst, eerste kerstdag bij mijn schoonouders een slak heb "gegeten". Ik stopte hem in mijn mond en slikte hem door en zei toen ook gelijk dat dit de eerste en laatste slak zou zijn die ik zou eten. Brrrr wat zijn die dingen vies.

**Geplaatst**: 20-06-14 12:19

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 12:19

Haha Ts, ik herken mezelf zo in jou :')

Ben ook precies zo. Maar ik heb met 'liefde' wel dingen leren proberen. En idd, zonder dwang, want dat werkt toch niet.
Maar sommige structuren kunnen eigenlijk heel lekker blijken, ook al denk je dat op voorhand niet.
Andere zien er niet goed uit en zijn niet goed, Ananas bijvoorbeeld

En ik drink wel graag het sap, dus gaat niet over de smaak. Vreemd iets, structuren.
Hypersensitief op voel zintuig zeker.

**Geplaatst**: 20-06-14 12:40

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 12:40

Je geeft zelf aan dat je die slak in een keer hebt doorgeslikt? is dat geen idee? stukken eten klein snijden en het zonder te kauwen doorslikken? als je daar comfortabel mee bent misschien een keer wel kauwen.

Ik ben op stage geweest in Argentinië en daar zaten wel eens stukken vet aan het vlees. Vies vond ik dat, ze smaakte naar geit. Daar wou ik dus ook niet op kauwen, en het laten staan was onbeleefd. Ik slikte ze gewoon heel door.
Zo doe ik dat ook nog steeds met erwten :')

.

Misschien kun je vis eten door viskoekjes te maken. Dan is het gewoon lekker fijn.

**Geplaatst**: 20-06-14 12:43

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 12:43

Ik heb zelf vis leren eten (op m'n 22ste :')

) door sushi te gaan eten! Rauwe vis is veel minder vissig en de structuur is niet zo goor los. Nu lust ik alle soorten vis, op alle manieren bereidt

**Geplaatst**: 20-06-14 12:45

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 12:45

Ik zou naar een huisdokter gaan en me door laten verwijzen,er is vast therapie voor.

**Geplaatst**: 20-06-14 12:53

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 12:53

Hebben jullie ook last met alleen eten?
Dus als je niet in gezelschap bent?
Ik heb dat wel heel erg...
Smorgens gaat het meestal goed dan eet ik iets brood of beschuid ofzo.
Smiddags gaat het bijna altijd fout. T lukt me gewoon niet om me er toe te zetten om iets te eten.
T is dat ik een apje kreeg van mn vriend dat hij nu friet eet op zn werk maar anders had ik er helemaal niet aan gedacht...
Mijn probleem ligt vooral in het nergens zin in hebben..
Net fruit geprobeerd, na 3 stukjes al geen zin meer.
Dan maar een schaaltje joghurt maar t vult niet...

Iets tips om toch zin in eten te krijgen?
(Als ik samen met iemand ben gaat het stukken beter maar ik wil niet steeds op een ander aangewezen zijn)

**Geplaatst**: 20-06-14 12:59

Geplaatst: 20-06-14 12:59

In vleesvervangers zit vaak toegevoegde vitamine B12. Zelf heb ik nog nooit vlees of vis op, dus daar ken ik de structuur niet van.

**Geplaatst**: 20-06-14 13:13

Geplaatst: 20-06-14 13:13

Wat vervelend TS! Ik heb zelf ook weleens problemen gehad met eten maar niet zozeer de fobie om nieuw soort voedsel te proberen. Het is logisch als je dat zo eng vindt dat het in een restaurant of met vreemden een ramp is.

Als de tip al is genoemd, excuses heb niet het hele topic door gelezen. Maar waarom begin je niet voor jezelf? Waar niemand bij is maak je nieuw eten en dan niet direct een compleet nieuwe maaltijd maar bijvoorbeeld de vertrouwde aardappels en sperziebonen bij wijze van met een nieuw soort stukje vlees. Niemand die er bij is en zeg tegen jezelf dat het helemaal niks uit maakt als je het niet lust, het proberen is voldoende. Dan denk ik dat er al een hoop druk af is en dat zorgt ervoor dat je met minder stress het probeert. Neem een heel klein hapje en durf het te proeven. Dus niet niet kauwen en zo snel mogelijk weg slikken, want juist daar kan je lichaam en hoofd heftig op reageren. Neem een stukje kauw er rustig op en laat de smaak, de vorm op je inwerken. Wil je het uitspugen? Probeer het binnen te houden, slik het niet door maar wacht gewoon totdat dat gevoel weer gezakt is en schrik er niet van. Alles wat komt gaat ook weer. Is het gevoel weer weg gezakt? Dan ga je rustig verder met 'onderzoeken'. En accepteer je het? Dan slik je het pas door. En daarna neem je lekker een hap van je aardappel/bonen. Dan probeer je nog een hap te doen en als je het lust is de spanning/angst eraf doordat je er de tijd ook voor genomen hebt en zal de rest van je stukje vlees waarschijnlijk ook gewoon goed smaken.

Ik zou zeggen probeer het eens uit, toch die confrontatie aan gaan maar neem er de tijd voor en accepteer je gevoelens. Als jij al gaat eten met de instelling van: 'Wat een onzin ik moet dit gewoon kunnen eten, ik moet me niet aanstellen.' Dan zal het juist alleen maar versterken.

Het zal even wat meer tijd kosten in het begin maar ik denk dat je uiteindelijk op deze manier juist veel bereikt omdat je dan niet alles moet leren eten maar de manier waarop je went aan nieuw voedsel aanpast/veranderd.

**Geplaatst**: 20-06-14 13:15

Geplaatst: 20-06-14 13:15

Ik herken mij hier zeker in en zag ook altijd als een berg op tegen bij andere mensen eten (en in restaurants eten) omdat ik niet wist of ze overal sausjes over heen gooiden e.d.
Ik lust op zich best veel groente e.d. maar liever niet alles door elkaar heen en met de sauzen apart zodat ik zelf kan kiezen of ik al dan niet van de saus gebruik maak :')

Wat bij mij heeeeeel erg heeft geholpen is mijn vorige vriend waar ik 8 jaar mee samen ben geweest. Die zag het een beetje als een project om mij nieuwe, lekkere dingen te leren eten. Bijvoorbeeld nam hij dan elke week een soort fruit mee waarvan hij wist dat het lekker was maar dat ik nog niet kende. Daar moest ik dan van proeven.

Zo heb ik kennis gemaakt en ben ik gaan houden van rambutan (soort lichee), meloen, passiefruit, lichees, alfalfa (soort tuinkers), ananas, avocado, vijgen, carambola en mango

En heeft hij me soorten sla, selderij, champignons, courgette en gember en knoflook en ook allerlei Indische gerechten leren eten. Door ze op een lekkere eenvoudige manier te bereiden zodat ik aan de smaak kon wennen.

Zo heb ik als een soort van projectje dingen gegeten en er zijn dingen die ik wel lust maar niet koop zoals vijgen of kruisbessen, maar er zijn ook een boel waar ik echt gek op ben nu : passiefruit, meloen, lichees en avocado..

Door het spelenderwijs te doen met iemand die je vertrouwt, kun je je smaak uitbreiden.
Ik ben nog steeds iemand die in een restaurant graag iets kiest wat ie kent, maar dat is helemaal niet erg! Ik weet dat ik veel meer lust inmiddels en dat is gewoon fijn!

Ik weet ook heel goed waar ik niet van hou - omdat ik het geprobeerd heb en het gewoon voor mij geen lekkere smaken zijn: bijvoorbeeld lam of dingen die met wijn zijn bereid. Die eet ik ook gewoon niet. Verder wil ik best dingen proberen maar niet op een avondje ontspannen uit eten in een restaurant dan wil ik genieten en ontspannen, dus iets bekends!

Succes meis, zie het als een uitdaging om dingen te proberen en probeer in eerste instantie dan ook vruchten, die zijn vaak zoet en lekker en een goede gezonde uitbreiding van je smaak!

Laatst bijgewerkt door fargo op 20-06-14 13:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-06-14 13:17

Geplaatst: 20-06-14 13:17

Lastig TS! Maar het goede nieuws is dat hier ontzettend goede therapieën voor zijn. Met als doel jou te leren eten en niet met als doel jou te leren gehoorzaam te doen wat anderen willen. Groot verschil met het goed bedoelde gepush van vrienden/familie. Ga je naar HA en laat je doorsturen. Dan kijk je er over een jaar vast heel anders tegen aan :-)

.

De tip van saskiakefie is trouwens niet zo slecht om zelf alvast mee te beginnen! En wees vooral ook lief voor jezelf en spuug het uit als je na een tijdje goed geproefd te hebben besloten hebt dat het nu niets voor je is, misschien de volgende keer wel.

**Geplaatst**: 20-06-14 13:21

Geplaatst: 20-06-14 13:21

phormicola schreef:
Ze zegt dat ze al niet van melkproducten houdt en de meeste mensen met dit probleem willen al helemaaaaaal geen vis eten.

Ja, dan zit er niets anders op dan vlees 'leren eten'.

Mijn bedoeling was alleen om aan te geven dat vlees niet moet. Maar daar zijn de meningen over verdeeld.

**Geplaatst**: 20-06-14 13:35

Re: Selectieve eetstoornis: angst voor "nieuw voedsel"

Geplaatst: 20-06-14 13:35

Herkenbaar TS!

Ik eet ook heel eenzijdig. Vroeger moest ik gewoon alles eten en proeven. Toen ik wat ouder werd en meer inspraak kreeg, durfde ik het gewoon niet meer. Nu probeer ik al een hele tijd veel te proeven en ook wat vaker te eten, maar ik lust helemaal NIETS.

Nu ik dit topic lees, vraag ik me af of het niet ook een beetje door de angst komt om iets vies te moeten eten, of een vieze structuur. Met structuur heb ik heel veel moeie.

Laatst ben ik begonnen met (eigen) aardbeien leren eten. Maar het gaat gewoon niet, vooral na de tweede hap krijg ik het echt amper meer door. De smaak is wel oké, maar de structuur.. Ik heb het maar opgegeven.

**Geplaatst**: 20-06-14 14:22

Geplaatst: 20-06-14 14:22

Ik heb niet extreme problemen, maar herken wel dat gevoel dat je iets echt absoluut niet kunt/wil eten of drinken, het gewoon echt niet voor elkaar krijgt het in je mond te stoppen - en als je dat dan toch doet, typisch onder 'dwang', inderdaad kokhalzen. Ik heb dat bijv. met schaaldieren, veel soorten vis (bijv. zalm), maar ook melk en veel soorten kaas.

Toen ik klein was had ik er meer last van. Ook ik moest eigenlijk altijd van mijn ouders proeven en vaak zelfs gewoon mijn bord opeten; ik vond het dan ook helemaal niet leuk om bij andere mensen uit eten te gaan, want dan vond ik het zelf ook heel gênant dat er eigenlijk altijd wel een onderdeel van de maaltijd was dat ik echt niet 'kon' eten. Er zijn best dingen die ik op die manier (gepush dus) wel heb leren eten, maar lang niet alles en ik denk inderdaad dat het ook wel voor een paniekmodus kan zorgen waardoor je al helemaal niet meer redelijk kunt zijn en het echt proberen.

Nu ben ik daar zelf wat makkelijker in geworden; ik eet wat meer dingen, ben daar dus gewoon wat gemakkelijker in geworden door veel te oefenen en toch alles te proberen (zo ben ik ook wel eens achter dingen gekomen die uiteindelijk ontzettend lekker bleken te zijn!), maar daarnaast ben ik er ook wat vrijer in geworden te zeggen; sorry, maar dat lust ik echt niet. Dan zijn er ook nog dingen die ik nooit voor mezelf zou klaarmaken of bestellen in een restaurant, maar die ik 'noodgevallen' (bij vreemden die gekookt hebben bijv.) wel kan eten. Wel trek ik altijd een lijn bij bijv. kaasplankjes. Dan zeg ik gewoon beleefd dat ik genoeg heb gehad aan het diner zelf.

Als je nu echt tekorten aan het oplopen bent is het wel tijd toch wat te gaan oefenen. Mijn ouders hebben nooit opgegeven (gelukkig, denk ik nu

) en hebben dus ook nooit en te nimmer 'apart gekookt'. Zelfs nooit tegen vrienden gezegd; dat en dat lust ze niet. Achteraf heeft het me wel geleerd hoe daarmee om te gaan. Dat is iets wat uiteindelijk op deze leeftijd toch uit jezelf moet gaan komen, maar waar je misschien wel hulp bij nodig hebt?

**Geplaatst**: 20-06-14 14:30

Geplaatst: 20-06-14 14:30

Ik heb ook heel veel moeite met het structuur van eten: champignons vind ik vreselijk, tomaten ook. Qua vlees eet ik bijna niks en vis.moet ik van overgeven. biefstuk of tartaar vind ik echt een ramp, swoarma en dönner krijg ik de rillingen van en qua ander vlees ga ik over mijn nek als er een hard stukje inzit. (Niet fijn wanneer dat in een restaurant gebeurt daarom neem ik zo min mogelijk risico en neem vaak bekende dingen: gehakt of kip veel ander soort vlees eet ik niet)
bij andere mensen eten vind ik ook niet fijn maar eigenlijk weten mijn vriendinnen wel waar ik een hekel aan heb, een heleboel dus :')

.
Ik heb niet speciaal tips ervoor ik heb daar zelf ook moeite mee. Ik lees dus ook even mee

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-06-14 14:45

Geplaatst door de TopicStarter : 20-06-14 14:45

Voor mij zelf dingen gaan koken wil ik wel proberen. Al zal de aandrang zijn om iets nieuws te proberen wel van ver moeten komen. Ik vind het moeilijk om mijzelf uit die comfortzone te zetten en ik denk dat het beter gaat met een beetje begeleiding (die dan vervolgens niet zijn/haar geduld verliest omdat ik er te lang over doe).
Mijn ouders hebben het ook echt uit wanhoop opgegeven, ze vonden het uiteindelijk belangrijker dat ik tenminste voedsel binnen kreeg dan dat ze mij dingen lieten eten die ik weigerde. Mijn stiefneefje heeft dit namelijk in nog ergere vorm. Die eet dan wel rijst, maar geen groente of aardappelen. Die maak je blij met pasta zonder saus. En die gaat echt hyperventileren en huilen als ze hem een stukje aardappel in zijn mond stoppen. Die is nou 8 jaar, en die ouders hebben er zelf mee bij de dokter gezeten omdat hij op ondergewicht kwam. Die hebben "hoop" omdat ze hebben gezien dat ik toch ook een "grote meid" ben geworden. Echter eet ik dus nog steeds enorm slecht.

Mijn vriend vind het trouwens wel "leuk" om mij nieuwe dingen te laten proeven. Hij was ook erg blij dat hij mij aan een broodje shoarma kreeg (al mag er nu nog geen sla tussen zitten). Maar op andere vlakken kan hij wel soms zijn geduld dan verliezen. Zo heb ik van de week (zijn ouders zijn op vakantie en we wonen nu dus even samen in zijn huis tot zijn ouders terug zijn) zijn zeebaars na 2 happen geweigerd. Hoe duur die zeebaars wel niet was, en hij er eigenlijk niet op had gerekend dat hij er nu 2 moest opeten. Tja, ik heb het geprobeerd, maar na die 2 happen ging het gewoon niet meer. Net zoals de Karbonade, na 3 stukjes bleef ik maar op het laatste stukje kauwen zonder dat ik het doorgeslikt kreeg. Voelde gewoon alsof ik op een stukje stug leer zat te kauwen. Met een glas water achterover gekiept en mijn bord naar mijn vriend geschoven.

Met tast heb ik trouwens minder problemen. Een haai "aaien" in het dolfinarium vond ik dan weer geweldig om te kunnen voelen. Andere structuren vind ik soms dan weer minder fijn om aan te raken en kan ik ook echt kippenvel van krijgen, maar heb ik geen angst voor. Zeg dan soms wel "iel dat voelt echt vies/glibberig/stroef aan ofzo" maar heb niet dat ik dat dan niet meer opnieuw kan aanraken zonder overstuur te raken. Iets wat niet prettig aanvoelde aan mijn vingers kan ik dus wel opnieuw aanraken zonder problemen. Of ik het altijd wil is dan wel een 2de.