Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 12:39

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 12:39

Ik begreep dat ze dat ook op een inwendige echo kunnen zien toch? Nou ja, goed, moet ook 3 keer bloedprikken (gemarteld worden), dus misschien hoor ik met de uitslagen daar wat van.

**Geplaatst**: 10-04-14 12:42

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 12:42

Het kan idd, dat ze cystes zien in je eierstokken, maar dat was bij mij dus niet zo, maar toen ze bloedonderzoek hadden gedaan, kwam het er toch duidelijk uit.
Maar idd als ze je toch uitgebreid onderzoeken zullen ze dat ook wel testen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 12:44

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 12:44

Ik kan het altijd even vragen volgende keer

**Geplaatst**: 10-04-14 12:49

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 12:49

Ik ben ook ervaringsdeskundige ;-)

in 2003 gestopt met de pil. En wij hebben er na alle medische onderzoeken en hulpmiddelen voor gekozen samen verder te gaan. Dat wil niet zeggen dat mijn wens om toch nog ooit het gevoel te hebben van zwanger zijn, te bevallen etc er niet meer is. Maar het zit er gewoon niet in. Wat nu precies de oorzaak is is niet bekend, het bekende het zit tussen je oren verhaal zal ook meespelen maar vrouwen die dit nooit hebben doorstaan weten niet hoe deze onvervulde wens impact heeft op je leven.

Ik heb diverse miskramen gehad, ben opgenomen geweest in het ziekenhuis, inwendige echo 's , onderzoeken, hormoonspuiten, mislukte inseminatieprocedures, vernederingen en teleurstellingen etc etc .... ik ken ze. Maar nu meer dan 10 jaar verder kan ik zeggen dat de pijn iets milder wordt, maar denk ik nooit weg zal gaan. Mijn wens blijft.

**Geplaatst**: 10-04-14 13:00

Geplaatst: 10-04-14 13:00

Een aantal dingen herken ik; Mijn partner slikt ook een AD. En bij mij lukte het zwanger worden destijds ook niet zo snel ( maar detijds slikte mijn partner nog geen ad)

Vraagje: Hoe is jouw cyclus? Ben jij wel elke maand ongesteld of zeer onregelmatig?

**Geplaatst**: 10-04-14 13:02

Geplaatst: 10-04-14 13:02

Jeetje wat een rot tijd heb je achter de rug :(:)

yenopi schreef:
Ik ben ook ervaringsdeskundige in 2003 gestopt met de pil. En wij hebben er na alle medische onderzoeken en hulpmiddelen voor gekozen samen verder te gaan. Dat wil niet zeggen dat mijn wens om toch nog ooit het gevoel te hebben van zwanger zijn, te bevallen etc er niet meer is. Maar het zit er gewoon niet in. Wat nu precies de oorzaak is is niet bekend, het bekende het zit tussen je oren verhaal zal ook meespelen maar vrouwen die dit nooit hebben doorstaan weten niet hoe deze onvervulde wens impact heeft op je leven.

Ik heb diverse miskramen gehad, ben opgenomen geweest in het ziekenhuis, inwendige echo 's , onderzoeken, hormoonspuiten, mislukte inseminatieprocedures, vernederingen en teleurstellingen etc etc .... ik ken ze. Maar nu meer dan 10 jaar verder kan ik zeggen dat de pijn iets milder wordt, maar denk ik nooit weg zal gaan. Mijn wens blijft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 13:02

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 13:02

@Yenopi: wat een klote tijd idd! :(:)

Dat hoop ik toch echt niet mee te maken...

Ik word elke maand ongesteld en elke maand met 29 dagen (meestal zelfs ook rond dezelfde tijd)

**Geplaatst**: 10-04-14 13:09

Geplaatst: 10-04-14 13:09

Je verteld dat je een keer ovulatietesten hebt gebruikt. Heb je die heel de cyclus gebruikt of slechts een paar dagen? De reden waarom ik dat vraag is dat niet iedere vrouw hun eisprong rond dag 14 heeft. Sommige hebben de eisprong rond dag 9 of 10. Sommige pas rond 19 of 20. Mocht je maar een paar dagen getest hebben kan het dus zijn dat je op de verkeerde dagen getest hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 13:12

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 13:12

Ik test met ClearBlue van dag 6 t/m dag 26.

Daar dacht de Gyn ook aan, maar dat is gedekt. Ik had dus de laatste keer op dag 19 een positieve test. Wat ze weer raar vond

Ga vanaf morgen weer beginnen met testen. Ben benieuwd

**Geplaatst**: 10-04-14 13:37

Geplaatst: 10-04-14 13:37

Pff wat een heftige verhalen ook hier :(:)

..

@Spullen, ik wil dat niet omdat het (what are the odds) bij mijn broer en schoonzus ook al jaren niet lukt en ik gezien heb wat dat met je doet. Zij zijn volledig meegezogen in de medische malle molen met alle gevolgen van dien voor hun eigen gestel. Zowel fysiek als geestelijk, zij zijn zo enorm verbitterd en niet meer de mensen die het ooit waren. Bij hun is dan ook geen duidelijke oorzaak te vinden. Dat wil ik kostte wat het kost voorkomen. Bij hun is het sinds een maand ook echt een gesloten boek en voor haar is het op dit moment helemaal een berg ellende. Zo'n intens verdriet. Ook veel miskramen en een geboorte bij 20 weken omdat het kindje een afwijking had en na geboorte niet levensvastbaar zou zijn. Dat wil ik niet. Wij hebben ook nog de zorg voor onze pleegzoon van 5 wat al een hoop stress met zich meebrengt, niet het kindje zelf maar doordat het opvang in de familiesfeer is levert dat nog wel eens wat problemen op, ook met de instanties loopt het niet allemaal even vlekkeloos. En het ziet er naaruit dat hij volgend jaar definitief (voor zover je daarvan kan spreken met pleegzorg) bij ons zal blijven. Ik moet wel op de been blijven

. Maar wie weet dat we onze mening nog bijstellen als we er verder inzitten....Dat durf ik niet volledig uit te sluiten.

Laatst bijgewerkt door Lennox op 10-04-14 13:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-04-14 13:47

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 13:47

Mmm ik zie het zonnetje weer schijnen hoor, als je er middenin zit is het lastiger denk ik .... ik heb een hele verwerkingsperiode achter de rug. De scherpte is er al af, maar ik weet als geen ander hoe het proces is ! Dus een en al erkenning en herkenning !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 14:02

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 14:02

@lennox: ik begrijp je keuze heel goed. Een wijs besluit ook, toont veel karakter! Heel knap.

@Yenopi: wat fijn dat je al verwerkt hebt, lijkt me lastig. Zou de pijn ooit helemaal weggaan?

**Geplaatst**: 10-04-14 14:20

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 14:20

Ik ben geen (ervarings) deskundige, maar ik wilde je wel even een hart onder de riem steken :(:)

**Geplaatst**: 10-04-14 14:48

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 14:48

Succes! Ik hoop dat het snel lukt!
Goed dat je nu onder behandeling is. Misschien lukt het nu wel snel!
Ik hoop het voor jullie!

**Geplaatst**: 10-04-14 14:50

Geplaatst: 10-04-14 14:50

Hey bedankt ;-)

Spullen; de pijn zal nooit weggaan. Ik voel me lichamelijk gezien weer beter, heb me tijden geen vrouw gevoelt maar de fysieke wens om zwanger te raken blijft. Hormonaal gezien ben ik helemaal in orde, en iedere maand blijf ik hopen op een wonder. Soms denk ik laat ik maar in de overgang zijn dan kan ik het helemaal afsluiten ...

Maar geef de moed niet op, jouw tijd komt ! echt waar .... en als je even je hart wilt luchten pb of mail me gerust ... tis altijd fijn om met vrouwen te praten die het gevoel kennen.

**Geplaatst**: 10-04-14 14:57

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 14:57

Wat een verhaal zeg. Ik wil je heel veel sterkte en geluk wensen in de tijd die gaat komen. Ik hoop dat je die mag bezegelen met een kindje in jullie armen. Ik zal voor jullie duimen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 15:34

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 15:34

Yenopi: wat ontzettend lief! Jij ook een hele dikke knuf :(:)

want die heb je ook verdiend!

Van elk lief berichtje ga ik huilen

echt erg! Super lief allemaal!

**Geplaatst**: 10-04-14 15:36

Geplaatst: 10-04-14 15:36

Laat je tranen maar stromen, juist in de achtbaan waar je in zit moet je je emoties gewoon lekker laten lopen :(:)

**Geplaatst**: 10-04-14 16:23

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 16:23

inderdaad ...

**Geplaatst**: 10-04-14 16:26

Geplaatst: 10-04-14 16:26

Het is ook fijn dat je relatie er niet onder lijdt. En dat je kunt praten met je man.
En net wat hierboven wordt gezegd: laat die tranen maar lopen, wordt maar boos, ga gooien met knuffels of kussens tegen een kale muur (dat hielp bij mij ook heel goed). Gooi de emoties eruit!
En mocht je dan nog wat kwijt willen, er staan allemaal pb's open waaronder die van mij, waar je je frustraties, verhalen en vragen kan en mag plaatsen.

En natuurlijk ook de andere meiden die wat kwijt willen.

**Geplaatst**: 10-04-14 16:39

Geplaatst: 10-04-14 16:39

Je verhaal is helaas herkenbaar.

Ik ben in 2012 gestopt met anti-conceptie en helaas tot op heden ook nog geen resultaat. Ik heb heb geen partner die aan de AD is, maar wel een partner die in de offshore zit. Hij werkt 1 week op, 1 week af. Momenteel is hij van werkgever geswitcht en is hij alleen in het weekend 1 dag, hooguit twee dagen thuis.

De eerste maanden is er hoop en positiviteit, daarna raakte ik teleurgesteld en verdrietig. Voor mijn werk ben ik naar Afrika geweest, waar ik malaria tabletten moest slikken (= 10 weken niet zwanger MOGEN worden). Na Afrika was ik er klaar mee. IK moest weer centraal staan. Dat is 7 maanden geleden. Inmiddels kriebelt het toch weer heel hard.

Moest naar de HA voor mijn rug en heb direct mijn klacht op tafel gelegd. Zijn antwoord was ovulatie testen. Maar ik wil geen teleurstellingen..........als ik positief test is mijn partner in 99,9% van de gevallen niet bij huis of in de positie thuis te komen. (In de offshore kun je nu eenmaal niet zomaar weg).

Vanaf Juni wordt het werk weer anders en liggen er wellicht mogelijkheden, tot die tijd probeer ik mn gedachte te verzetten en me te richten op alles wat ik kan omdat ik geen baby's en kinderen heb. Ik heb heel lang na gedacht over de tussen haakjes 'negatieve' puntjes van het zwanger worden en dat is toch wel dat ik in 'deze' situatie (partner nagenoeg nooit thuis) denk ik dood moe wordt van de zorg voor een kleintje naast de zorg voor de 5 paarden, honden en huishouden. De komende 3 maanden heb ik er dus wel vrede mee..........

Maar ik vraag me sterk af hoe andere mensen dat aanpakken met een partner die praktisch gezien nooit thuis is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-14 19:41

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-14 19:41

@Leandra: dank je

ik schreeuw het af en toe van me af

@Linda: ook zwaar lijkt me dat... Als ik dat er ook nog bij had zou ik echt gaan huilen

Misschien in laten vriezen? Geen idee, maar dat lijkt me ook niet wat... Jij ook heel veel sterkte!

Het doet me wel goed om verhalen van andere te horen! En iedereen bedankt voor de lieve berichtjes. Ook hier staat de pb open als iemand t nodig heeft

**Geplaatst**: 10-04-14 20:12

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 10-04-14 20:12

zo herkenbaar. Hier geen partner aan de AD maar ligt het helaas aan mij.
Mijn hormonen zijn wat lager dan gemiddeld(wel hoger dan in de overgang dit is het dus niet)

Ik ben nu sinds dinsdag begonnen met Clomid tabletten, maar wat een emotionele achtbaan is deze weg zeg

**Geplaatst**: 11-04-14 03:39

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-04-14 03:39

Huilen moet je idd gewoon doen. Heb ik ook vaak genoeg gedaan. Het voelt zo oneerlijk als je veel mensen om je heen zomaar zwanger ziet worden en zelf kost het dan zoveel moeite.
Wat ik wel lastig vond is dat we aan maar een paar mensen hadden verteld hoe of wat en dat dan mensen die het niet wisten soms opmerkingen maakten die echt heel erg pijnlijk waren. Konden zij niks aan doen, want hun weten niet in welke situatie je zit. Maar het kan wel enorm kwetsend zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-14 06:39

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-14 06:39

Dat ben ik met je eens Rockwitch. Hoe vaak ik niet (ge)hoor(d heb): 'jullie zijn al bijna een jaar getrouwd, waar blijven de kinderen?' of 'Begint jouw klokje niet al te tikken meid?' -:(-

In het begin wilde ik het nog wel eens uitleggen, maar ben daar nu klaar mee en reageer er vaak niet meer op. Wat ontzettend pijn dat doet, realiseert niemand zich.

En je zegt dat ze niet weten in welke situatie je zit: dat klopt, maar het is niet vanzelfsprekend allemaal, daar zouden mensen ook rekening mee kunnen houden.

Vanochtend trouwens weer aan een nieuwe ronde ovulatietesten begonnen

fingers crossed