Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-03-14 16:56

Re: Borderline

Geplaatst: 31-03-14 16:56

vind het jammer dat je het steeds hebt over snijden. gebruik dan liever het woord automutilatie. Gezien er ook zat mensen zijn die zichzelf branden etc etc.

**Geplaatst**: 31-03-14 17:01

Geplaatst: 31-03-14 17:01

Ik begrijp hanny_jelke dat jijzelf hier ook last van hebt. Het een sluit het ander ook niet uit (voor zowel jou als je omgeving kan het moeilijk zijn). Ik probeer te zeggen dat de manier waarop je naar jezelf kijkt mede wordt beïnvloed door wat je leest en hoort van anderen over dit onderwerp. Het kan je helemaal in beslag nemen en juist in dit soort situaties is het belangrijk af en toe te horen dat je jezelf moet afgrenzen

. Ik ken je niet, ik wil je alleen een tip geven: zorg goed voor jezelf door jezelf een beetje af te grenzen en het te laten rusten.

**Geplaatst**: 31-03-14 18:42

Geplaatst: 31-03-14 18:42

Woogy schreef:
is ze dan niet gruwelijk verwend? Als je gewend bent altijd ja te horen is ene keer 'nee' horen, alsof je wereld vergaat. Waarom heb je haar altijd haar zin gegeven??

Verwent is ze zeker niet! ze heeft het thuis ook niet makkelijk.
Ik gaf haar bijna altijd haar zin,om ruzie te voorkomen.Maar ik heb haar wel duidelijk gemaakt,dat ik niet meer een ander [ook voor haar] voor mezelf laat gaan.
Ze weet dus dat ik voor mezelf kies en niet meer de ander hun zin geef.

**Geplaatst**: 31-03-14 20:47

Re: Borderline

Geplaatst: 31-03-14 20:47

Ik heb ook borderline, maar ik vind net als de rest dat je wel een stereotiep beeld schetst in de OP. Ik kan mij er niet in herkennen namelijk, ik heb juist heel veel moeite met boos worden.

Verder praat ik er liever niet zo open over op internet, liever per PB

**Geplaatst**: 31-03-14 20:53

Geplaatst: 31-03-14 20:53

Borderline is bij uitstek een diagnose met een enorme heterogeniteit aan manifestaties.
Vind niet dat je hier een eerlijk beeld schetst van deze mensen.

**Geplaatst**: 31-03-14 21:19

Geplaatst: 31-03-14 21:19

Eens met Kipzel.
Wat er in de OP wordt beschreven is wat je bij wijze van op de eerste pagina van Google vindt als je borderline intypt. Maar het is veel breder dan dat. En je hebt niet per definitie een 'lichtere vorm' als je niet automutileert (of snijdt zoals TS dat benoemt). AM kan een deel zijn, hoeft niet. Net als met suicidaliteit, hoeft ook niet perse voor te komen. Iemand kan ontzettend last hebben van BPS zonder AM of suicidaliteit, zegt imo niets over de vorm ervan. Ik betwijfel of je uberhaupt BPS kan categoriseren in licht of zwaar.. imo niet nl. Maar goed daar denken anderen mogelijk weer anders over.

**Geplaatst**: 31-03-14 21:24

Re: Borderline

Geplaatst: 31-03-14 21:24

ik denk inderdaad ook dat je diverse vormen hebt van bps, maar dan meer in de combinatie met de gruwelijke lijst symptomen. Als je het hebt en slechts 5 symptomen heb je niet per definitie een lichtere vorm.

Ken een aantal meiden met bps, één die in de gevangenis heeft gezeten omdat ze haar vriend probeerde te vermoorden die dankzij goede therapie echt helemaal in orde is.

**Geplaatst**: 31-03-14 22:27

Geplaatst: 31-03-14 22:27

Ik werk met mensen met een bps en ik heb een vriendin die een bps heeft. Makkelijk is het niet. De ene periode zie ik haar erg veel en de andere keer weken niet. Er wat van zeggen roept voor beide frustratie op. Want ze kan het gewoon echt niet. Nu komt ze wanneer ze komt en gaat wanneer ze wilt gaan.

**Geplaatst**: 31-03-14 22:46

Re: Borderline

Geplaatst: 31-03-14 22:46

Hier nog zo'n typetje

Natuurlijk moet je het niet als excuus gebruiken, maar je gedrag komt voort uit de stoornis en dat mag je best duidelijk maken.

Is ook fijn voor de mensen zelf.

Bij mij verschilt mijn gedrag enorm van tijd tot tijd. Het gaat nu een tijdje goed! Hiervoor was het verschrikkelijk.. Je mag me altijd een pbtje sturen als je meer wilt weten!

**Geplaatst**: 31-03-14 22:48

Geplaatst: 31-03-14 22:48

Borderline is erg complex om mee om te gaan, zowel voor degene die het heeft als voor de omgeving. Het is moeilijk de weegschaal in balans te houden en op een gegeven moment voel je dat het niet meer kan en is er geen andere keus dan tijdelijk afstand te nemen is mijn ervaring. Mensen met borderline leven intens, meestal vanwege gebeurtenissen uit het verleden. Dat mag je nooit veroordelen. Het is moeilijk voor de omgeving, maar bovenal voor degene zelf.

**Geplaatst**: 31-03-14 22:56

Geplaatst: 31-03-14 22:56

Lante schreef:
Borderline is erg complex om mee om te gaan, zowel voor degene die het heeft als voor de omgeving. Het is moeilijk de weegschaal in balans te houden en op een gegeven moment voel je dat het niet meer kan en is er geen andere keus dan tijdelijk afstand te nemen is mijn ervaring. Mensen met borderline leven intens, meestal vanwege gebeurtenissen uit het verleden. Dat mag je nooit veroordelen. Het is moeilijk voor de omgeving, maar bovenal voor degene zelf.

Mooi gezegd

**Geplaatst**: 31-03-14 23:22

Geplaatst: 31-03-14 23:22

Hier nog een borderliner.

Momenteel heb ik dikke chaos in de kop en het lukt me momenteel niet om heel veel meer te vertellen.

Oh jah, helaas heb ik ook nog pdd-nos en adhd erbij.

Soms zwaar vermoeiend voor mezelf of voor de mensen om mij heen. Maar leer er steeds beter mee omgaan.

Begin dit jaar een hele heftige woede uitbarsting gehad. Was bijna van de zorgboerderij getrapt en eigenlijks sinds die moment, sta ik open om te leren. EINDELIJK.

**Geplaatst**: 31-03-14 23:34

Geplaatst: 31-03-14 23:34

Trouwens nog een stukje wat bij borderliner hoort.

Het niet goed voor jezelf zorgen terwijl je heel goed weet hoe het wel hoort.

Ik heb dus een prikkelbare darm. Zoals vanavond voel ik me niet super. Wat ga ik doen. Allemaal dingen eten en drinken die niet goed zijn voor mij,.

**Geplaatst**: 31-03-14 23:39

Re: Borderline

Geplaatst: 31-03-14 23:39

Ja maar dat doe ik ook als ik niet lekker in mn vel zit.

Chocolate makes the world so match better !!! Hahaah

**Geplaatst**: 01-04-14 11:29

Re: Borderline

Geplaatst: 01-04-14 11:29

De psychiater Thomas Rinne heeft als een van de eersten eens goed gekeken naar of er een betere indeling van bps mogelijk is.
Vroeger was borderline - helaas - een restcategorie van beschadigde mensen, waar de hulpverleners zich geen raad mee wisten (en elkaar voor/tegen waarschuwden: "kijk uit, geloof ze niet, laat je niet manipuleren" brrrr).

Rinne kwam tot vier categorieën, elk met eigen kenmerken.
En met een belangrijk gemeenschappelijk kenmerk: "neuro - endocrine littekens". Ofwel de hersenstofwisseling mbt je emoties is ontregeld door akelige ervaringen. (Hij zei er nog bij, dat er op zich wel verschil is tussen post traumatische stress en borderline, maar ook overeenkomsten.)
En er zijn pillen die de uitwerking van de neuroendocriene littekens verzachten, dat ook.

**Geplaatst**: 01-04-14 11:37

Geplaatst: 01-04-14 11:37

Deugenietje schreef:
Trouwens nog een stukje wat bij borderliner hoort.

Het niet goed voor jezelf zorgen terwijl je heel goed weet hoe het wel hoort.

Ik heb dus een prikkelbare darm. Zoals vanavond voel ik me niet super. Wat ga ik doen. Allemaal dingen eten en drinken die niet goed zijn voor mij,.

.....en zou je - louter als gedachten experiment het "woordje" borderline weggooien,
dan zou ik zeggen dat dit een overlevingsmechanisme is.

('Pijn is goed, dan voel ik mezelf tenminste.' Of: 'pijn is goed, want ik moet gestraft worden.' Of: 'mezelf pijn doen is goed, dan heb ik het tenminste zelf nog in de hand ipv dat een ander dat doet. ' - en zo zijn er wel meer "zinnetjes" mogelijk. )

En wellicht is het nog wer anders: voel je je rot (want buikpijn), wil je je lievelingssnoep (al kan je buik dat nu niet aan).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-14 14:14

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-14 14:14

Geryon schreef:
Hier nog zo'n typetje Natuurlijk moet je het niet als excuus gebruiken, maar je gedrag komt voort uit de stoornis en dat mag je best duidelijk maken. Is ook fijn voor de mensen zelf.

Bij mij verschilt mijn gedrag enorm van tijd tot tijd. Het gaat nu een tijdje goed! Hiervoor was het verschrikkelijk.. Je mag me altijd een pbtje sturen als je meer wilt weten!

mijn gedrag kan ook in eens om slaan, en dat is best heftig ook voor mij zelf.

ik bied achteraf ook wel altijd me excuus aan, waarom? omdat ik weet dat ik fout bezig was.
ik heb het geluk dat de mensen om mijn heen vrienden en familie het bij mij "accepteren"
ze zeggen wel het zal een hoop verklaren en jou hopelijk wat rust geven omdat je er dan iets mee kan.
maar we weten van jou al heel lang dat je zo kan schommelen en in een klap kan omslaan.

en ik heb dan niet heel veel vrienden hoor, maar die ik heb zijn er ook echt altijd voor mij, en dat is wel fijn

**Geplaatst**: 11-04-14 17:39

Geplaatst: 11-04-14 17:39

Hier ervaring met persoonlijkheidsproblematiek vanuit mijn werk. Wat ik graag wil toevoegen aan dit topic is dat mensen wel degelijk kunnen 'genezen' van borderline (en daar heb ik trouwens echt hartstikke veel respect voor), of beter gezegd: zoveel kunnen leren dat ze niet meer voldoen aan de kenmerken van borderline en nagenoeg geen symptomen meer hebben. Het woordje genezen suggereert natuurlijk een ziekte, en ik ben het met Janneke eens dat het overlevingsmechanismen zijn, geen echte 'stoornis'. Ik ben dan ook voor afschaffing van het woordje 'persoonlijkheidsstoornis' en meer voor een dimensionele beschrijving van symptomen/gedrag/afweermechanismen.

**Geplaatst**: 11-04-14 17:41

Geplaatst: 11-04-14 17:41

ik volg.

**Geplaatst**: 11-04-14 18:26

Geplaatst: 11-04-14 18:26

[quote="hanny_jelke"
mijn gedrag kan ook in eens om slaan, en dat is best heftig ook voor mij zelf.

ik bied achteraf ook wel altijd me excuus aan, waarom? omdat ik weet dat ik fout bezig was.
ik heb het geluk dat de mensen om mijn heen vrienden en familie het bij mij "accepteren"
ze zeggen wel het zal een hoop verklaren en jou hopelijk wat rust geven omdat je er dan iets mee kan.
maar we weten van jou al heel lang dat je zo kan schommelen en in een klap kan omslaan.

en ik heb dan niet heel veel vrienden hoor, maar die ik heb zijn er ook echt altijd voor mij, en dat is wel fijn

[/quote]

Het viel mij op dat de kennis van mij 2 persoonlijkheden heeft.De ene keer is ze de lieve,vriendelijke,leuke meid.En de andere keer is ze een gemeen,chagerijnerig,vervelend meisje waar geen land mee te bezeilen is.
Klopt dit ook echt? de 2 persoonlijkheden?

**Geplaatst**: 11-04-14 18:55

Geplaatst: 11-04-14 18:55

gohya schreef:
[quote="hanny_jelke"
mijn gedrag kan ook in eens om slaan, en dat is best heftig ook voor mij zelf.

ik bied achteraf ook wel altijd me excuus aan, waarom? omdat ik weet dat ik fout bezig was.
ik heb het geluk dat de mensen om mijn heen vrienden en familie het bij mij "accepteren"
ze zeggen wel het zal een hoop verklaren en jou hopelijk wat rust geven omdat je er dan iets mee kan.
maar we weten van jou al heel lang dat je zo kan schommelen en in een klap kan omslaan.

en ik heb dan niet heel veel vrienden hoor, maar die ik heb zijn er ook echt altijd voor mij, en dat is wel fijn

Het viel mij op dat de kennis van mij 2 persoonlijkheden heeft.De ene keer is ze de lieve,vriendelijke,leuke meid.En de andere keer is ze een gemeen,chagerijnerig,vervelend meisje waar geen land mee te bezeilen is.
Klopt dit ook echt? de 2 persoonlijkheden?[/quote]
Nee, dat is iets anders, al kan het wel zo voelen en ogen, is dit iets anders. Maar omdat er in zulke uitersten geleefd en gereageerd wordt, is het zeker hoe het kan overkomen en voelen dus dat is niet raar hoor!

**Geplaatst**: 11-04-14 18:58

Re: Borderline

Geplaatst: 11-04-14 18:58

Echt verschillende persoonlijkheden is wat anders maar het kan wel zo lijken inderdaad. Vanwege de stemmingswisselingen. Sommigen hebben regelmatig dezelfde stemmingswisselingen, dus ineens erg depri, of prikkelbaar waardoor chagrijnig enz.

**Geplaatst**: 11-04-14 19:07

Re: Borderline

Geplaatst: 11-04-14 19:07

Oke thnx. antwoord is duidelijk.

**Geplaatst**: 11-04-14 19:15

Geplaatst: 11-04-14 19:15

Wat een kudde borderliners hier zeg. Ik weet niet wat ik heb, maar word ook vaker borderliner genoemd, vind het best grof en kwetsend, maar wie weet is het de waarheid.

Als iets niet gaat zoals ik verwacht dat het gaat denk ik dat diegene het expres doet omdat die mij haat of omdat die achterlijk is, ik verwacht nooit dat iets per ongeluk is of onbewust. Ik sta voor mijn gevoel erg sterk in de schoenen maar heb vaak buien dat ik bijna zit te huilen omdat ik mijzelf niet goed genoeg vind voor anderen (op school, in 'vriendschappen', 'relaties', voor mijn paarden, voor mijn moeder) terwijl ik ook vaak denk dat ik beter ben dan anderen, een leukere vriendin ben dan andere meiden zijn, dat ik een betere ruiter ben dan anderen, dat ik mooier en intelligenter ben dan anderen. Zeker ben ik dat niet zo onrealistisch om te denken dat ik beter ben dan iedereen, maar in mijn ogen is al snel iemand dom, lelijk, slecht. Nog geen dag nadat ik denk dat iemand lelijk is, kan ik zo onzeker worden dat ik mijzelf lelijker vind dan diegene.

Ik voel mezelf ook altijd vriendloos terwijl genoeg mensen met mij willen afspreken. Hier word ik best arrogant van en dan voel ik me 'te hoog' voor deze mensen, waardoor ik negatief gedrag ga vertonen naar ze en achter andere mensen ga lopen waarvan ik bij voorbaat weet dat ze niet bevriend met me willen zijn. Zodra ze bevestigen dat ze niet bevriend met me willen zijn stort ik in, huilen, onzekerheid, haat voor alles en iedereen. Nog geen 5 minuten later sta ik voor de spiegel mijn gezicht te wassen, nieuwe mascara op te doen om met vrienden naar buiten te gaan.

Heb ook periodes dat ik met niemand praat, want ik denk dat iedereen mij haat en ik haat iedereen. Mensen die tegen me praten krijgen de wind van voren, ik word agressief, eigenwijs en hulp? Rot op! Iedereen heeft het altijd gedaan, ik kan zelfs beginnen te huilen als ik iemand hoor praten, zo prikkelbaar.
Even later ben ik weer vrolijk, zelfverzekerd en trots op alles wat ik doe, heb ik goede banden met vrienden en ben ik alleen thuis om te slapen, sta ik met een smile op het werk, met een smile strond te ruimen bij het paard en vind ik alles prima. Moet ik dat? Prima. Moet ik zus? Moet ik zo? Prima, wat jij wilt. Mag je me niet? Oké. Scheld je me uit? Oké. Moet ik voor straf nablijven terwijl ik niks misdaan heb? Prima. Dan geef ik geen weerwoorden, voel me goed en dat verstoord niemand. Tot ik weer 'terug val' in het negatieve gedrag.

Heb 'veel' meegemaakt en grote dingen (overlijdens, dodelijke ziektes, ongelukken, vrienden op de operatietafel) maken geen indruk op me, vind ik allemaal heel normaal en ook niet 'erg'. Zelfs niet toen mijn moeder te horen kreeg dat ze kanker had, "Kan gebeuren hè, zal wel weg zijn na een operatie en zo niet dan maken we het beste van haar laatste tijd" was wat ik dacht. Wat grof, als ik er nu over na denk, het boeide me ook echt niets, dood vind ik heel normaal, ga je het nu niet, ga je het morgen wel, of volgende week, bij wijze van. Ook mijn paard met een dik been of slokdarmverstopping, of ik met een erge koorts, periode niks eten, ernstige symptomen, alles "komt wel goed en zo niet dan niet". Eigenlijk ben ik op mij 'goede momenten' zo extreem onverschillig dat veel mensen het ernstig vinden, maar ik vind dat ik geen hulp nodig heb, want ik ben zo onverschillig dat het me niks interesseert.

Heb ik een doel en ben ik gemotiveerd, dan zorg ik er ook voor dat ik het haal, maar vaak genoeg denk ik; "Ik wil dat bereiken, hmm, dan moet ik van de bank komen, laat maar", gewoon omdat ik het altijd prima vind als ik in een goede bui ben. Vrienden? Prima. Geen vrienden? Prima. Werk en geld? Prima. Geen werk en geld? Prima.

Ook weet ik het altijd te verpesten bij jongens. In goede, vrolijke periodes krijg ik veel positieve aandacht en dan ga ik mezelf weer 'perfect' voelen, vaak krijg ik een vriend maar binnen een week of 2 sla ik om naar de meest misselijke vriendin die je je kunt voorstellen, arrogant, tegendraads, agressief. Dan hoef ik maar één negatieve reactie te krijgen en dan word ik onzeker, zo onzeker dat ik nog agressiever word, maar nu niet met arrogantie maar met huilbuien, naïef zijn etc. Ook grijp ik steeds terug naar die persoon als het uit gaat, ik wil het niet uit hebben, echt niet. Weer veel huilen, lief zijn, slijmen en zodra degene me terug pakt ben ik weer arrogant, 'de sukkel, heeft die me toch weer mijn zin gegeven', tot het weer over is door mijn arrogantie, dan is het weer huilen, nog geen week later ben ik het weer vergeten.
Gelukkig ben ik dan wel zo verstandig om na 3 keer het ook niet meer te proberen, arme jongens en vooral arme moeder, die het gezeur, gezeul en het gehuil maar aan moet zien en horen.

Geen idee waarom ik dit schrijf, ik weet niet eens of het door borderline komt of niet. Moet het gewoon even kwijt en heb niet het gevoel dat het iets is waar ik mijn naasten mee moet belasten. Dan voel ik mezelf wel lastig en daar vind ik mijn gedachtes/gedrag niet 'erg genoeg' voor. Ik vind het normaal maar ik besef wel dat het eigenlijk niet normaal is. Erg dubbel.

**Geplaatst**: 11-04-14 19:19

Geplaatst: 11-04-14 19:19

Zo te lezen heb je er toch last van.? En als je er last van hebt is het misschien handig om er misschien een keer met een professioneel iemand naar te kijken. Die kan jou handsvaten geven om hier beter mee om te leren gaan.