Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-08-12 20:52

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 30-08-12 20:52

Is idd behoorlijk makkelijk praten voor een buitenstaander... ADD is niet iets dat je even opzij schuift, je moet ermee leren leven

**Geplaatst**: 30-08-12 20:54

Geplaatst: 30-08-12 20:54

Ik vind dat ook een hardnekkig misverstand, maar ik heb dat van mezelf voor de diagnose ook heel lang gedacht. -O-

Omdat het ook heel gauw zo lijkt. Onder stress presteer je namelijk ineens wel, dus het lijkt gewoon heel gauw op luiheid. Ik dacht ook heel lang dat dat het was. Als ik mezelf maar genoeg opfokte dan lukte het soms ineens wel, maar anders niet..

**Geplaatst**: 30-08-12 20:55

Geplaatst: 30-08-12 20:55

lifaya schreef:
Is idd behoorlijk makkelijk praten voor een buitenstaander... ADD is niet iets dat je even opzij schuift, je moet ermee leren leven

Klopt, maar je moet wel je verantwoordelijkheid ervoor nemen. Als je bijvoorbeeld een afspraak mist, is dat heel erg vervelend voor de ander natuurlijk en dan kun je lastig bellen met 'ja ik heb ADHD dus vandaar dat het niet lukte', daar koopt een ander niets voor.

Dus vandaar dat ik ook altijd zeg; maakt mij niet uit of het ADHD of karakter is, probleem ligt er immers. Dat probleem moet worden aangepakt. Want de ADHD kun je immers niet wegnemen, maar wel het probleem aanpakken,

Dat terzijde overigens

**Geplaatst**: 30-08-12 20:57

Geplaatst: 30-08-12 20:57

was het maar mijn eigen keuze !
Waar ik het wel mee eens ben is dat je zodra je een diagnose hebt, je er mee aan de slag kunt, hulp kunt zoeken...
Maar iets niet doen omdat je hoofd een chaos is en je van hot naar her springt en dan zeggen "het is je eigen schuld" ? nee sorry dat vind ik een beetje kort door de bocht, ik denk namelijk dat iedereen hier wel weet dat er een stofje in de hersenen niet voldoende aangemaakt word en je daarom bent wie je bent en doet wat je (niet) doet

**Geplaatst**: 30-08-12 20:59

Geplaatst: 30-08-12 20:59

@ ief; Nee, het is niet je eigen schuld

Maar een gedeelte ervan is ook een soort onbewuste afweging of het alle moeite waard is denk ik.

Voor iemand zonder die problematiek is het wegzetten van een kopje of het oprapen van een propje papier totaal niet moeilijk en die denkt daar niet eens bij na.

Voor ons is het soms al heel ingewikkeld om überhaupt te registreren dat dat kopje of propje op een plek is waar het niet thuishoort.

Maar omdat we daardoor de routine niet kweken om het dan ook stelselmatig op te ruimen trappen we - of laat ik voor mezelf spreken, trap ik - dan ook wel vaak in de valkuil om als dat kopje wél ineens opvalt te denken 'moet ik zo even doen'. Eigenlijk wat jij net over die stofzuiger zegt.

En dan is dus dát het moment om mezelf die schop onder m'n kont te verkopen om dan metéén even dat kopje weg te zetten omdat ik wéét dat als ik denk 'dat moet ik zo even doen' ik drie dagen later nog steeds dat kopje op mijn nachtkastje heb staan (of in mijn geval, een beker waar water in heeft gezeten die er al staat sinds moederdag... dat was half mei

).

En het 'dan meteen doen' is een keuze, een afweging, die kan voelen alsof je tegen magnetische kracht in loopt te vechten en die op zo'n moment enorm veel zelfdiscipline vraagt.

Nee... het is niet allemaal in één keer te overwinnen daarmee, maar elke keer dat je dan ondanks de enorme weerstand je er tóch doorheen kan slepen, jezelf tóch tot de orde kan roepen dat die computer of dat kopje koffie nog wel even 5 minuten kan wachten en je eerst even snel dat ding doet (en dan niet meteen een uur staat te stofzuigen inclusief banken van de muur omdat je toch zo lekker bezig bent)... Elke keer is er eentje.

En dat dat vechten is, dat dat niet een systematische oplossing is en dat het nooit 'weg' gaat of 'makkelijk' wordt... Dat weet ik maar al te goed...

**Geplaatst**: 30-08-12 21:01

Geplaatst: 30-08-12 21:01

Ik vind dat je daar zeker gelijk in hebt Vuurneon, het mag nooit een excuus zijn. Maar 'vroeger', ik vertelde het aan niemand. Terwijl als ik het dan wél zei, op stages dan zeiden mensen opeens; ooh, maar dan vallen er puzzelstukjes op hun plek. Het zijn namelijk ALTIJD dezelfde punten waarop het 'mis' is gegaan.

Ik moet zeggen dat ik er na al die jaren een weg in heb gevonden en er mee om weet te gaan, maar het is heel zwaar geweest. Dat is wat ze bij het GGZ ook zeiden, ADHD wordt zwaar onderschat. Het is niet 'even druk' in je hoofd en mensen zeggen makkelijk: 'ja, dat heb ik ook weleens'. Maar niet altijd en constant aanwezig. En dat is een heel groot verschil.

Ik ben er nu achter waar mijn kracht ligt en doe eindelijk (qua werk) waar ik echt goed in ben. Maar ook dat is een zoektocht geweest

Len, maar dat is toch juist het probleem? Die schop onder je kont?

**Geplaatst**: 30-08-12 21:01

Geplaatst: 30-08-12 21:01

44Myrthe44 schreef:
Dit is uitstelgedrag, ik weet niet of dat met je AD(H)D te maken heeft.
Wel weet ik dat je hier heel goed mee geholpen kan worden, misschien kan je het bij een andere psycholoog proberen?

Pardon???
heb jij wel enig besef wat ADD is?

Ts ook ik heb ADD en ook ik word er af en toe helemaal gek van.
Wat bij mij helpt is de dingen in mijn telefoon zetten met alarm alhoewel het er dan soms ook niet van komt.
Verder helpt mijn man mij gelukkig met bepaalde dingen en veel noteren bij belangrijke dingen overal briefjes neer leggen maar ja volledig lukt het mij ook niet.

**Geplaatst**: 30-08-12 21:01

Geplaatst: 30-08-12 21:01

Afspraken mis ik niet, daar zorg ik wel voor (afspraken in de zin van ergens afspreken, andere mondelingen afspraken... poeh :')

dat word moeilijker). Verjaardagen wel, vergeet telefoonnummers op te schrijven, ik vergeet te reageren op emailtjes als ik dat niet meteen doe etc. Ik zal ook nooit zeggen "omdat ik ADD heb". Maar als iemand wéét dat ik ADD heb, en ook weet wat dat inhoud, verwacht ik wel enig begrip als ik bijvoorbeeld vergeet te bellen, een verjaardag of noem maar op. Ik ben een enorme chaoot, vergeet iedereen zijn verjaardag, op die van mijn broertje na. En er zijn zoveel mensen die dat zich persoonlijk aantrekken, maar een ADD'er heeft ook vaak een héél ander tijdsbesef dan iemand die dat niet heeft. Ik onthoud echt niet altijd welke datum het is laat staan of iemand jarig is

**Geplaatst**: 30-08-12 21:05

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 30-08-12 21:05

Wat ik een hele mooie uitspraak vond is dat er tegen mij (en mijn dochter) gezegd werd, voor jullie bestaat er geen "straks" straks word vergeten, voor jullie is er alleen "nu"

**Geplaatst**: 30-08-12 21:06

Geplaatst: 30-08-12 21:06

maaike5581 schreef:
44Myrthe44 schreef:
Dit is uitstelgedrag, ik weet niet of dat met je AD(H)D te maken heeft.
Wel weet ik dat je hier heel goed mee geholpen kan worden, misschien kan je het bij een andere psycholoog proberen?

Pardon???
heb jij wel enig besef wat ADD is?
.

En hier haak ik toch even op in, want ook ik zeg het. Simpel omdat je geen lijstje hebt eigenschappen van iemand met 'dit kan alleen karakter zijn' en dit puur 'ADD'.
Ja het hoort bij de DSM lijst, maar het is niet de enige voorwaarde. En nog kan niet gezegd worden 'het is puur ADD'.
Dat maakt ook niets uit natuurlijk, uitstelgedrag in karakter of door ADD zorgen beide voor vergeten verjaardagen, te laat gemaakte verslagen en brieven die blijven liggen.

Wel kan in de aanpak rekening worden gehouden met ADD, losse agenda is bijvoorbeeld niet heel praktisch. Die leg je te makkelijk weg.

**Geplaatst**: 30-08-12 21:06

Geplaatst: 30-08-12 21:06

Dat van die verjaardagen heb ik precies zo. Ik vind het ook altijd heel bijzonder als mensen dit weten en onthouden. Terwijl er met mijn IQ echt niets mis is, ik kán het gewoonweg niet

Ik ben ook heel blij met onder andere FB, dat het me op een presenteerblaadje wordt aangegeven.

Had net nog een vriendin aan de telefoon. Haar kindje was jarig geweest. Owh? En toen opeens: 'shoot, oma is ook ergens nu jarig' En dan moet ik daar om lachen, mijn moeder heeft dinsdag nog tegen mij gezegd: 'Vergeet je oma niet (vandaag of morgen?) '
En dat wordt dus morgen, want als het vandaag was geweest is het nu al te laat om te bellen...

**Geplaatst**: 30-08-12 21:08

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 30-08-12 21:08

Weet je wat ik wel zo flauw vind? Mijn vent vergeet mijn verjaardag wel, maar zijn verjaardag nooit!

**Geplaatst**: 30-08-12 21:09

Geplaatst: 30-08-12 21:09

Ik moet zeggen dat het "fijn" is om dit te lezen, zo herkenbaar, ik ken verder niemand met ADD en dacht vroeger als kind echt dat ik gek was totdat later de diagnose ADD werd gesteld.
Mijn man word af en toe wel gek van me maar hij snapt het en helpt mij waar mogelijk en word niet voor als ik mijn kopje of bord vergeet op te ruimen.

**Geplaatst**: 30-08-12 21:09

Geplaatst: 30-08-12 21:09

Oef, lastig.. ik heb op mijn werk ook veel kinderen met ADHD/ADD. Uitstel gedrag zie ik dus ook wel bij sommige kids. Ik begeleid de kinderen hier in maar zijn dan 4 tot 10 jaar oud, weer heel anders.
Ik zorg als begeleiding ervoor dat het kind niet afgeleid wordt, en maar 1 opdracht tegelijk krijgt, Maarja, dat is smorgens van 8 tot savonds 7, de rest moeten de ouders of her kind zelf doen!
Begeleiding van buiten af wil nog wel eens helpen maar die stok achter de deur moet je dan wel voelen!

**Geplaatst**: 30-08-12 21:10

Geplaatst: 30-08-12 21:10

melaniepk schreef:
Wat ik een hele mooie uitspraak vond is dat er tegen mij (en mijn dochter) gezegd werd, voor jullie bestaat er geen "straks" straks word vergeten, voor jullie is er alleen "nu"

Je leeft inderdaad in het heden. Straks is nooit :')

*ja mama, ik zal straks mijn kamer opruimen* een veelgebruikte uitspraak :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-12 21:11

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-12 21:11

Grappig, ik herken zo veel in wat jullie schrijven.. Vooral dat mensen zeggen: joh, dóé het nou gewoon, en: je kan het dus blijkbaar wel, want nu het morgenochtend af kan zijn, lukt het je ineens. Of: ik merk eigenlijk niks aan je, je komt niet echt chaotisch over.. Of: ja, ik ben ook wel snel afgeleid, maar heb dan toch niet gelijk ADD?

Wel eens dat het nooit een excuus moet zijn, wat het voor mij wel eens is. Maar zo voelt het ook, dat dingen niet lukken omdat ze gewoon ECHT NIET LUKKEN.

In ieder geval iedereen bedankt alvast voor alle tips&trics&herkenning&pb's. Ik reageer later misschien uitgebreider, maar moet nu echt weer aan dat verslag. Even op bokt als beloning voor het 'harde werken', is natuurlijk al lang niet meer 'eventjes' meer..

**Geplaatst**: 30-08-12 21:11

Geplaatst: 30-08-12 21:11

Het probleem is deels die schop onder je kont ja. Die schop is ook elke keer het gevecht.

En ik denk wel dat als je op een gegeven moment gaat herkennen wat er elke keer gebeurt, het kwartje af en toe makkelijker zal vallen dat dat even hét moment is. Ik sta soms hardop tegen mezelf 'nee, nú even die was erin!'

Soms is er een time out voor bokt op m'n mobiele telefoon voor nodig. Ik heb mezelf aangeleerd om elke avond (nou ja, bijna elke avond) mijn laptop op te bergen in een kast waar ik hem niet zomaar tegenkom. Want als hij op tafel staat loop ik er op een gegeven moment langs en dan vraag ik me oprecht af wie hem aan heeft gezet

(Ben ik dan dus zelf geweest in een onbewaakt ogenblik).

Het stomme is... In theorie weet ik precies hoe ik het allemaal moet doen. De praktijk is gewoonweg een ramp. En in m'n hoofd wordt het dan ook groter. In mijn cursus noemen ze het snacks, wokmaaltijden en vijfgangendiners.

Een snack is een klein klusje (wasmand opvouwen), een wokmaaltijd een grotere klus (kleding uitzoeken voor zomer/winter) en een vijfgangendiner een project (kledingkasten vervangen).

Ik heb de neiging om meteen met de vijfgangendiners aan de gang te willen gaan waardoor de rest blijft liggen.

Heeeeeeeel bewust plannen dus, proberen de structuur op te bouwen...

Structuur schijnt zes weken nodig te hebben om in je systeem te slijten.

Laat ik zeggen dat ik met afwas die zes weken nog nooit gehaald heb. Het gaat 1, max 2 weken goed met elke avond afwassen en dan gaat het weer mis.

Inmiddels leer ik wel om het mezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Zodat je die schop-onder-je-kont-strijd verkleint. Zo heb ik nou een staande stoffer en blik in de woonkamer staan zodat kruimels weghalen onder tafel een kwestie is van op het blik geven en klaar in plaats van; naar de keuken lopen, stofzuiger pakken, koord uittrekken, stofzuiger aandoen, erachter komen dat je zak vol is, op zoek naar nieuwe stofzuigerzakken, blijken er niet te zijn, op naar de winkel, oh dan kan ik ook nog wel even............

Grote droom van mij is dan ook die vaatwasser. Maar ik weet nú al dat ik uit dat ding ga leven in plaats van het eerst netjes op te bergen :')

Data ben ik overigens bizar goed in

autistisch trekje? :))

Alleen van één vriendin vergeet ik élk jaar haar verjaardag _O-

**Geplaatst**: 30-08-12 21:12

Geplaatst: 30-08-12 21:12

Tip; geef jezelf een boktban

Succes met je verslag!

**Geplaatst**: 30-08-12 21:16

Geplaatst: 30-08-12 21:16

Iemand zei ooit tegen mij: 'Het is een feest om bij je te zijn, door je impulsieve acties kom ik op plaatsen en doe ik dingen die ik anders nooit gedaan zou hebben.'

Eigenlijk zie ik het ook zo. Er zijn een boel dingen misgegaan, maar het komt op de één of andere manier (en door hard te werken) altijd goed.

En ik leef driedubbel, geniet van ieder moment en bedenk me vaak met een lach: 'Waar ben ik nú weer in terecht gekomen...'

**Geplaatst**: 30-08-12 21:18

Geplaatst: 30-08-12 21:18

Meelezer met ADD hier heeft een grote hyperfocus of alles met cijfers, dat gaat goed, de rest daarintegen....

Heb mn leven nu wel min of meer ingericht dat het "te overzien" valt wat betreft gevolgen. Er is maar een punt waarop het echt nadelig is in het dagelijks leven, en dat is op tijd op mn werk komen. Ik moet 15 min van te voeren aanwezig zijn, 5 min van te voren op de vloer. Negen van de tien keer kom ik 6 min van te voren binnen en ben ik 4 min van te voren op de vloer. Als ik dat ga beteren wordt ik ruimschoots beloond door mn baas (mogelijkheid tot hogere functie), maar ik krijg het gewoon niet voor mekaar, hoe hard ik ook probeer, hoe graag ik ook zou willen -O-

En studie doen? Ik zou graag willen, maar ik durf gewoon niet. Wetend dat ik waarschijnlijk ga falen met oa deadline's, en als ik dat verknal ik de boel mag terug betalen, heb ook min of meer een gat in mn hand. Gelukkig n lief vriendje wat elke maand bedrag X overmaakt naar een spaarrekening waar ik niet bij kom zonder hem

Hoop hier stiekem ook wat tips weg te kunnen sprokkelen

**Geplaatst**: 30-08-12 21:19

Geplaatst: 30-08-12 21:19

Ik hoor inderdaad ook wel eens dat het juist leuk is door mijn enthousiasme, maar ook ADD kan killing zijn voor vriendschappen. Aangezien ik niet zo'n beller bel, willen mensen dit wel eens persoonlijk opvatten en denken dan meteen dat ze onbelangrijk zijn. Of het aan mij ligt of niet, vriendschappen kunnen er ook door kapot gaan

**Geplaatst**: 30-08-12 21:22

Geplaatst: 30-08-12 21:22

Dat geldt (gelukkig) niet voor mij. Ik vind het fijn om contacten te onderhouden. En mensen die ik om me heen heb kennen en accepteren me, onvoorwaardelijk. En dat ik enorm veel geluk heb daarmee besef ik me heel goed.

**Geplaatst**: 30-08-12 21:22

Geplaatst: 30-08-12 21:22

Ik kom eigenlijk nooit te laat. Precies op tijd vind ik wel lastig, ben dus ook meestal iets te vroeg. Precies op tijd ben ik alleen als er iets tussen kwam waardoor ik vertraging opliep.

**Geplaatst**: 30-08-12 21:23

Geplaatst: 30-08-12 21:23

Dat is het enige wat ik niet heb, ik ben altijd op tijd. Heb ook echt een hekel aan te laat, dus vertrek te vroeg zodat ik zeker op tijd ben

**Geplaatst**: 30-08-12 21:24

Geplaatst: 30-08-12 21:24

iefke schreef:
Dat geldt (gelukkig) niet voor mij. Ik vind het fijn om contacten te onderhouden. En mensen die ik om me heen heb kennen en accepteren me, onvoorwaardelijk. En dat ik enorm veel geluk heb daarmee besef ik me heel goed.

ik kan contact goed onderhouden online

dus met FB en MSN en Skype geen probleem. Maar als die contacten niet online zijn, dan word het voor mij al lastiger. Ik vind het ook heel leuk om contacten te onderhouden hoor, maar ben gewoon niet van de telefoon enzo

Skygirl, heel herkenbaar, ben meestal ook te vroeg en nog steeds haast ik me :')