
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
elinebakker schreef:Sorry voor het ophalen van dit topic, maar ik loop al een tijdje met vrijwel hetzelfde probleem en ben benieuwd naar een reactie op de laatste post van TS. Waar beginnen met hulp zoeken? Huisarts?
Dit warme weer is trouwens ook echt funest
Mjelle_G schreef:Wat fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die dit ervaren. Ik heb me een tijd heel alleen gevoeld omdat het 'probleem' werd onderkend. Uiteindelijk heeft het wel een lichamelijke oorzaak gehad maar zorg ik er momenteel geestelijk voor dat ik weer misselijk word. Vooral in de stress situaties, ik werk in de zorg en ben voor een ochtenddienst altijd hartstikke misselijk. Ik heb bij de psycholoog gelopen en moet nog even een nieuwe verwijzing vragen voor een volgende behandeling.
Soms vind ik het toch wel lastig om er mee om te gaan. Ik ben er wel open over maar hang het niet aan de grote klok. Ik probeer de stress situaties op te zoeken en zo ervoor te zorgen dat het minder word. Daar naast heb ik altijd een plastic tas bij me, vooral in de trein en de bus.
Ts fijn om te horen dat het bij jou zo goed als over is, hoe lang heeft dit geduurt?
Manderino schreef:Jeetje wat rot voor je!
Ik heb het ook heel erg gehad, ik kon niet normaal meer functioneren, overal bang en een dichtgeknepen keel, nachten rechtop gezeten in bed met een nachtlampje aan , en goddank viel ik uiteindelijk in slaap, ik ben echt een gezelligheids dier, hield van een borrel en stappen, maar ook dat werd een hel, uiteindelijk sta je daar dan zenuwachtig te doen met een cola in je hand inplaats van een gezellig wijntje.
Je veranderd in een zombie en een control freak in 1.
Ik ben uiteindelijk naar de huisarts gestapt , en heb gezegd dat ik emetefobie heb, de beste man keek me een beetje vreemd aan, en gaf me een naam en een telefoon nummer.
Ik kwam thuis en liet het aan mijn moeder zien, ze las wat er op stond en zei meteen "niks daarvan" het was een nummer van een spygiater, en ze zei, "ze gaan je dan vaak medicatie voorschrijven, en dan plak je er alleen maar tijdelijk een pleister op, en uiteindelijk ben je dan veel verder van huis".
Uiteindelijk ben ik bij Gerard de jong terecht gekomen , hij is een hele goede homeopaat , en hij is ook erg bekend binnen en buiten de regio,
Hij vroeg wat ik kwam doen, en vertelde dat ik emetofobie "heb" , hij begon een beetje te greinzen, en ik mocht plaatsnemen , hij begon met een soort van accupuntuur op mn vingers, en vertelde dat ik bang ben om dood te gaan , te verliezen en te stikken, hij zei dat ik een nare geboorte heb gehad( mn moeder begon ondertussen vreselijk te snikken naast me), ik ben veels te vroeg geboren en mn moeder en ik hadden het bijna beide niet gehaald, hij zegt je heb het in alle jaren eigenlijk zelf opgebouwd , en uiteindelijk in deze manier van angst ontwikkeld.
Wat ik wel heel bizar vond dat hij alles wist terwijl wij niks hadden verteld aan hem.
Ik heb toen een periode homeopatische korreltjes geslikt, en een paar keer terug geweest want hij ging kijken hoe het ging en de korreltjes werden dan ook weer veranderd door andere korrels.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik wil je vertellen dat ik weer vollop geniet van het leven, soms nog wel eens iet wat te dronken thuis kom na een avondje stappen, ik ga straks op mezelf wonen terwijl mijn vriend vaak weken weg is, dus ben ik helemaal alleen, zelfs als ik een keer zien ga worden dus, wie had dat ooit gedacht , dat ik dat zou durven.
Met dit verhaal wil ik je vertellen zoek iemand die jou ECHT kan helpen, en zit altijd een oorzaak en een verleden achter jou angst, ga niet zomaar rotzooi slikken, anti misselijkheid pillen nemen etc , het word alleen maar erger dan, je moet het uitzoeken.
Je mag me altijd pben met vragen, als je het er voorover heb zou ik je ook het adres van mijn homeopaat kunnen geven.
Je komt er wel
Edit: ik zie dat je helemaal niet ver woont! Waar wacht je nog op, hij zit in heiloo