Bokt.nl

Miepie77 schreef:

Quellian schreef:

Ik heb een longziekte en hartkwaal, maar ben gewoon voor 100% goed verklaard door het UWV. De arts vond het ook erg, maar ja... 'niets aan te doen'.
De regels zijn veranderd per 1 januari... dus ik hoop voor je dat ze je niet aan alle kanten gaan korten.
Succes in elk geval op je afspraak (wanneer heb je die?).

Dat is ook bizar , het is echt de verkeerde kant opgeslagen

Ik zou eerst nog een brief krijgen dat ik een oproep ga krijgen en dan word ik nog een keer gebeld voor de definitieve afspraak, zgn om de mensen niet te laten schrikken zei ze, daarom belde ze iedereen, ik word hier niet blij van

Miepie77 schreef:

heeft niets met bang zijn dat ik weer wat moet gaan doen te maken, maar met de kennis dat dat niet gaat en dat dat nu wel geprobeerd word,
verder zeg ik niets tegen Lovely aangezien hij/zij rare PB's stuurt en in veel topics onrust zaait

Miepie77 schreef:

Shenavallie schreef:

Zelf zat ik ook een paar jaar in de WIA, maar ben er met veel moeite vanaf gekomen. Ik wilde dolgraag werken, maar werd tegen gehouden door de "artsen" van het UWV. Die waren van mening dat ik het (nog) niet aankon en dat ik voor hetzelfde percentage als jij arbeidsongeschikt moest blijven. Uiteindelijk heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben gewoon gaan doen wat ik wilde (ook omdat me een waanzinnig mooie baan in de paarden werd voorgeschoteld). Nu ben ik een paar jaar verder en ben nog steeds zo blij dat ik indertijd voor die baan ben gegaan. Het heeft me heel wat schrijven en bezoeken naar het UWV gekost om duidelijk te maken dat ik dit toch echt wel heel graag wilde. Er zijn nog wel eens dagen dat het me zwaar valt en ik doe heel veel op wilskracht, maar het geeft me zoveel voldoening. Het is een te mooie baan en ik wil me niet nutteloos voelen, iets wat ik in die jaren dagelijks voelde. Nu voel ik me waardevol (met name naar mijn gezin toe) en ben er erg trots op dat ik uiteindelijk naar mijzelf heb geluisterd en niet naar de mensen die achter hun bureautje zitten en mij één keer in het jaar zagen (en daarbij ook nog eens steeds iemand anders voor mij had). Luister naar je hart, maar wel met gezond verstand.

dankjewel shenavallie



het is gewoon raar, in oktober was ik zwaar teleurgesteld dat de keuringsarts me niet goed genoeg vond om uberhaupt weer iets te gaan doen en met moeite heb ik me hierbij neergelegd de afgelopen maanden met het idee om het komende jaar te gaan bedenken voor mezelf wat ik wel of niet zou kunnen gaan doen in de toekomst en nu ineens word ik gebeld en heb ik sterk het gevoel dat ik nu een bepaalde kant op geduwd ga worden en ik heb daar geen trek in, ik had iets bedacht afgelopen zomer om me idd niet compleet nutteloos te voelen maar zie wel in dat ik heel beperkt ben in mn mogelijkheden, anders solliciteerde ik wel naar mn oude functie kan daar met mn cv zo een baan in vinden, maar dat gaat gewoon niet meer en ik weet ook dat sommige artsen wel en sommige artsen cvs nog steeds niet erkennen, maar het is er wel, wat voor etiket het nu heeft maakt mij eigenlijk niet uit.
Ik woon alleen dus dit is ook mn enige inkomen en steun heb ik niet, als zij ineens gaan zeggen je kan dit wel terwijl dat niet zo is, pikken ze wel een gedeelte van mn WIA af en dan zit ik nog steeds thuis maar dan met nog minder geld.
grootste kenmerk van mijn ziektebeeld naast de extreme vermoeidheid is dat ik niet tegen druk/stress kan, dus ja ik raak dan in paniek omdat het nu vrij redelijk gaat nu ik niets hoef, maar als er maar iets is alles minder word, hoofdpijnaanvallen,paniekaanvallen, vermoeidheid word erger, weerstand weg, maagklachten enz
Ik had die opleiding in de paarden bedacht omdat ik iets had van dat is iets wat ik echt leuk vind dus ik hoopte dat ik omdat daar niet zoveel druk op staat dat ik dat dan wel 8-10 uur per week zou moeten kunnen, arts dacht het niet, dus waarom dan nu dit, ik wilde me voor een gedeelte een beetje nuttig voelen, maar ik heb nu het idee dat ze mn eigen initiatief tegen me gaan gebruiken, misschien niet te volgen voor mensen die werken en dit niet voelen, dat ik net thuis zat met een maagzweer en hartkloppingen dacht ik ach ik doe even een paar weekjes rustig en en dan gaan we er weer voor, maar zo makkelijk/simpel is het helaas niet. Het vervelende is ook dat mensen het niet aan je zien, behalve dat ik vaak de opmerking krijg dat ik er moe uitzie, maar voor de rest hoor ik vaak jij afgekeurd, ja ik ben volledig afgekeurd, als ik smiddags naar de stad ga, dan doe ik die hele dag verder niets en de dag erop ben ik totalloss, maar dat zien de mensen die me in de stad zien lopen niet.

Quellian schreef:

Ik heb een longziekte en hartkwaal, maar ben gewoon voor 100% goed verklaard door het UWV. De arts vond het ook erg, maar ja... 'niets aan te doen'.
De regels zijn veranderd per 1 januari... dus ik hoop voor je dat ze je niet aan alle kanten gaan korten.
Succes in elk geval op je afspraak (wanneer heb je die?).

Miepie77 schreef:

heeft niets met bang zijn dat ik weer wat moet gaan doen te maken, maar met de kennis dat dat niet gaat en dat dat nu wel geprobeerd word,
verder zeg ik niets tegen Lovely aangezien hij/zij rare PB's stuurt en in veel topics onrust zaait

Creatas schreef:

Shenavallie: Dat word gesuggereerd: Ik geloof dat die termijn tot 5jr is? In mijn geval (Wajong) is er na 3jr een zware terugval geweest en ze laten je vallen als een baksteen. (sorry ik heb er gewoon echt geen goed woord voor over *probeert haar eigen frustratie uit dit topic te houden* )

Miepie77 schreef:

kennis van me die erbij stond heeft de hoorn toen uit mn hand getrokken en ze uitgemoerd wat ze wel niet dachten, of ze wel geveol in hun lijf hadden, iemand met een burnout toen nog gaan zeggen dat ze zich onttrekt als haar vader op sterven ligt,