ChantalD schreef:Hier val ik dus wel over persoonlijk. Ik ben van mening dat je als arts zodra je je dienst begint gewoon arts bent. Persoonlijke overtuigingen, op welk vlak dan ook, zijn persoonlijk en zouden wat mij betreft thuis moeten blijven. Onder diensttijd is een arts gewoon arts, en geen Christen, Moslim, Jood, Hindoestaan of wat dan ook, gewoon arts. Hij is daar voor zijn patienten en zou die gewoon zo goed mogelijk moeten helpen. Daar is hij voor opgeleid en wordt hij voor betaald. Als een patient iets wil, en het is medisch en juridisch gezien toegestaan, dan heeft in mijn ogen de patient het laatste woordt. Het is tenslotte zijn/haar eigen lichaam. Als arts zou je dan alleen het belang van de patient voor ogen mogen hebben, en niets anders.
Daar ben ik het wel mee eens
Al zal het moeilijk worden dit te realiseren voor iemand met een geloof. Toch vind ik dat je euthanasie moet kunnen toepassen op een terminale patiënt. Zou mooi zijn als de patiënt euthanasie wil plegen en de arts vervolgens zegt "Sorry Mr/Mvr, maar dit mag ik niet van mijn geloof".. Dan gaat er weer een heel gedoe aan vooraf voordat de patiënt weer opnieuw euthanasie mag plegen..@Mistral: Voor de arts zal het inderdaad ook moeilijk zijn, maar aan de andere kant helpt diegene wel weer iemand toch.. Had ik nog niet over nagedacht eigenlijk.. Goed punt.

"goede oplossing" dus inderdaad
Ik vind het heel fijn dat mocht er iets gebeuren waardoor ik niet meer verder zou kunnen/willen leven, dat er dan zo'n kliniek is en dat er misschien geen jaren meer overheen gaan 