Ik was nog heel erg klein. Iedere avond stopte mijn moeder me in voor het slapen gaan, en altijd vroeg ze dan: "Hou je nog van me?". Ik zei altijd heel braaf ja. Maar ik wilde wel eens weten wat er gebeurde als ik "nee" zou zeggen. Dus op een goede avond beantwoordde ik haar vraag met "Nee."
Vervolgens begon mijn moeder heel hard te huilen
En ik maar roepen "Grapje!!"
Nou ja, was dus heel duidelijk wat er zou gebeuren als je zei dat je niet meer van iemand houdt
Ik denk dat dat ook het ergste is wat ik ooit tegen mijn ouders zou kunnen zeggen, vooropgesteld dat ik het dan wél meen. Schelden heb ik volgens mij nog nooit tegen mijn ouders gedaan. We zijn wel eens boos op elkaar, maar echt ruzie.. nee.
, omdat het niet klopt en erg raar klinkt kunnen we er allebei altijd hartelijk om lachen. Volgens mij heb ik nog nooit sirieus mijn moeder uitgescholden. Heb wel vroeger, toen ik klein was, een briefje aan mijn slaapkamer deur gehangen waar op stond : mama is stom! En stoer dat ik mijzelf vond
lekker arrogant ook)...

) voor hem had ik vroeger schrik. hij laat mij eigenlijk mijn eigen gangetje gaan, en dat vind ik fijn.
Een groot deel van mijn kleedgeld ging op aan piercings en oorgaatjes her en der, hoe vaak ik er ook voor bestraft werd (wat uiteindelijk niet werd uitgevoerd