jemig, ts, wat en frustratie. Heb je niet gewoon mss het verkeerde beroep gekozen?
ik heb ook wel eens awkward situaties meegemaakt in de wachtkamer ( een duidelijk, minder begaafde man, die ineens begon te krijsen dat hij naar eenndokter mest Waarop de da zei dat dat nog niet kon. Man heeft de hele boel op stelten gezet. Is de praktijk uitgezet om na 10 minuten weer vrolijk terug te keren

) ... Maargoed, die man kon er ook niets aan doen dat hij zo was ( zoals ik al zei, niet helemaal 100 ) Dus ja, daar heb je dan ook maar gewoon mee te dealen. Je vergeet de mensen die wel gewoon netjes met je omgaan

...
Maargoed, ik heb in de praktijk, niet echt een vaste huisarts. Dus ik kom altijd bij verschillende terecht. En er zitten hartstikke goede tussen maar ook figuren waarvan je denkt 'goh. Aan google heb je meer' omdat ze je gewoon niet serieus nemen ... Artsen in opleiding vind ik vaak nog het best

Die schuwen ten minste niet om het uit te besteden aan een specialist, en die denken ook nog niet 'goh, heb je er weer zo één. Hoe kom ik er het snelst van af

'
over doktersassistentes (in het ziekenhuis nog wel ) specifiek ga ik het maar niet hebben, dan wordt ik net zo gefrustreerd als TS

*traumatische ervaring* .
maarja, gezien de risico's die sommige artsen nemen, en de (soms zelfs fatale) gevolgen daarvan, snap ik wel dat mensen kritisch zijn. Je kunt het zeuren noemen, ik vind het wel terecht eigenlijk
