Geplaatst: 22-09-11 12:57 Ik had het vroeger ook echt om de haverklap. Als de leraar iets aan me vroeg, als ik iemand niet verstond en 2 keer 'wablief' moet zeggen, als ik iemand nieuw leerde kennen en ook als ik met jongens praatte (dus dat deed ik gewoon niet
). Ik kon me er zo om schamen en op school waren ze eerlijk gezegd niet altijd even lief tegen me. Maar ik was dan nog eens erg verlegen dus dat hielp ook al niet.Tegenwoordig heb ik het nog wel, maar ik heb geleerd er beter mee om te gaan. Deze vakantie nog op tijdens mijn vakantiejob viel het iemand opeens op dat ik op een tel zo rood als een tomaat kon worden. Dan ging hij me plagen door er telkens weer over te beginnen waardoor ik elke keer weer rood werd. Maar dat was niet gemeen bedoeld en dan kan ik er gerust mee lachen. Op het einde van de maand werkte het ook niet meer.
Maar ik begrijp je helemaal dat het vreselijk irritant kan zijn.
Ik heb het trouwens ook nog altijd bij sporten (fietsen met koude wind is een hel...), als ik me te lang buk of als ik hard lach.
Wat ik ook wel heb is rode kaken, maar dan echt altijd. Als een soort blos die niet weg gaat.
Soms vermeld ik het wel als mensen er weer eens over beginnen. Dan zeg ik dat ik er niet aan kan doen omdat het in de familie zit (moeder en grootmoeder hebben het ook). Wat heb ik eraan gedaan? Niet veel eigenlijk. Gewoon meer zelfzeker geworden in sommige situaties, me er geen zorgen in maken als ik toch rood wordt en ermee kunnen lachen. Ik had het op mijn 14 à 15 jaar het ergst en nu ben ik er 18.
Waarschijnlijk is het bij jou ook een deel hormonen (dus het kan beter worden als je ouder wordt) en je maakt je in sommige situaties misschien ook onbewust druk? Dat is toch wat ik altijd deed. Naarmate je je meer vertrouwd voelt in situaties die zo'n onbewuste stress of druk kunnen geven zal het ook wel beter worden.
" maar ik denk dat het ook wel wat met de puberteit te maken heeft. Ik heb het nu ook bijna nooit meer, tenzij ik van de fiets kom en hard gefietst heb