QueenBeeBee schreef:Ik begrijp de opmerking Jessix wel eerlijk gezegd. Als je chronisch een beperking hebt dan gaat dat nooit meer echt helemaal goed en kom je niet van je klachten af. Dat zegt niets over je psychische toestand, dat is gewoon een feit.
Het is inderdaad belangrijk om daar mee om te leren gaan en je leven opnieuw in te richten, maar hopen dat ze snel van haar klachten af is, is zeggen tegen een blinde: ik hoop dat je weer eens wat gaat zien![]()
Ik heb dat ook in mijn werk hoor, de mensen die ik begeleidt zullen nooit meer de oude worden. Dus gaat het nooit meer echt helemaal goed met ze... helaas!
Dat ligt er aan wat voor soort blindheid, als het een vorm is die soms geneest (zoals fibromyalgie) dan zou ik het net zo hard zeggen hoor!
Maar dat zijn uiteraard dingen die je pas begrijpt als je het zelf meemaakt. Maar gelukkig kan Sallandval mijn psychische gezondheid beoordelen nu!
Aangezien je zo op de hoogte bent van Fibromyalgie weet je dat deze patienten weinig energie hebben. Je zult dan vast wel begrijpen dat ik mijn energie dus liever in iemand anders steek!
Niet normaal. Niks hielp en ik ging naar een dermatoloog. Die man verwees me naar een haptonoom omdat hij vermoedde dat ik te veel stress had en mijn eczeem een psychosomatische klacht was. Hij had nog gelijk ook, terwijl ik hem voor gek verklaarde toen ik daar weg liep. Klachten die stress e.d. veroorzaken zijn ook gewoon klachten en daar moet wat aan gedaan worden. Dat is echt niks om je voor te schamen.
Ik ga morgenochtend alles even heel goed doorlezen en reageren. Erg lief dat er zoveel mensen hebben gereageerd, echt waar. En niemand moet hier een ban krijgen omdat ie goed bedoeld advies wil geven hoor!!