Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-05-11 14:50

Geplaatst: 10-05-11 14:50

Alwiene schreef:
Ik herken ook dingen in je verhaal. Bij mij komt dat vanuit mijn autisme denk ik. Ik kan vaak slecht tegen grote groepen mensen en verjaardagen en feestjes zijn zelfs kleinschalig echte energievreters die ik meestal meer als verplichtingen zie dan als een leuk uitje Echter soms kan ik wel gewoon de stad in, heerlijk in mijn eentje dan wel Maar soms vreet zo'n zelfde actie zoveel energie dat ik nog dagenlang moe ervan ben Dus ja eea is wel herkenbaar.

Ik denk trouwens dat jij veel herkenning zal kunnen vinden bij sommige mensen met autisme, maar ook zeker bij mensen met HSP een Hoog Sensitieve Persoonlijkheid

Ik ben ook (licht) autistisch en ik herken ook heel veel in het verhaal van TS. Wat in de quote dus allemaal staat.

Ik denk dat het belangrijk is als je je grenzen aangeeft. Wat je wel en niet aankan. Ik heb hier zelf ook veel moeite mee omdat ik niemand wil kwetsen e.d. maar aan de andere kant; ik wil mezelf ook niet kwetsen door constant over mijn eigen grenzen heen te walsen. Daarna proberen om de keuze voor jezelf te accepteren, misschien word je zo ook iets minder moe.

**Geplaatst**: 10-05-11 16:54

Geplaatst: 10-05-11 16:54

Dit is ook voor mij heel herkenbaar! Jarenlang heb ik met een dwangstoornis gelopen, onder andere omdat ik mezelf niet accepteerde zoals ik ben. Ik voelde me altijd schuldig tegenover iedereen, om van alles, en wilde graag iedereen tevreden houden. En dat ging ten koste van mezelf. Ik heb nu een aantal maanden goede therapie achter de rug. Bij het GGZ hadden ze me zowat al weggestopt. Want dat hun behandeling niet werkte voor mij, betekende dan dat ik ook maar een persoonlijkheidsstoornis had :Y)

Ik ben zelf gaan zoeken naar een onafhankelijke stichting en die hebben mij in een paar maanden van het grootste deel van mijn klachten afgeholpen, en dat na zo ongeveer 18 jaar! (Het begon bij mij toen ik 5 was, toen was ik mijn eigen gevoel dus al aan het kwijtraken).

En het enige wat daarvoor nodig was; het accepteren en toelaten van mijn eigen persoontje. Trots zijn op wie ik ben, en niet steeds maar proberen om me aan te passen zodat andere mensen me maar aardig zouden vinden. De belangrijkste persoon die mij aardig moet vinden ben ik zelf!

Ook heel belangrijk; blijf bij je eigen gevoel. Vanuit een luchtbel kun je nog steeds de wereld om je heen zien, maar wat je voelt ben jij. En dat is goed. Want het is jouw gevoel, en jij bent ok

Ik kan natuurlijk niet alles hier neerzetten wat ik heb geleerd in de afgelopen maanden, maar ik kan je eventueel wel contactgegevens sturen van deze stichting. Misschien kunnen ze je vooruit helpen.

Ik ben er in elk geval enorm van opgeknapt, sta weer volop in het leven en ik geniet. Dan is het maar zo dat ik niet goed tegen drukke plaatsen kan, dan is het maar zo dat ik het meeste geniet van mijn paard en daar het liefst 24/7 over praat, dan is het maar zo dat ik niet graag in gezelschap ben van mensen waarbij ik me niet geheel op mijn gemak voel, dan is het maar zo dat ik niet fulltime wil werken, en dan is het maar zo wanneer anderen daarover willen oordelen. Dat is van hen en niet van mij. En natuurlijk doe ik ook wel eens dingen om een ander een plezier te doen, maar dan is dat omdat ik dat WIL en niet omdat het moet.

Voorheen was ik ook altijd moe, moe, moe. Nu mijn energie bij mezelf blijft gaat alles zoveel makkelijker. Ik slaap ook vaak maar 6 uur, en word ook veel wakker. Maar ik houd mijn dagen heel goed vol nu.

Ik heb niet veel vrienden maar degene die ik heb vinden mij goed zoals ik ben. En dat is voor mij heel veel waard. Bij hen ben ik ook gewoon vrolijk en extravert. Lekker mezelf, ook al ben ik vaak de enige die mijn humor begrijpt

Nu nog een balans zien te vinden wat betreft een leuke baan. Zodat ik voldoende tijd heb voor de dingen die ik belangrijk vind, maar ook nog lekker wat kan verdienen.

Om een lang verhaal kort te maken. De oplossing ligt bij jezelf, maar ik hoop dat mijn verhaaltje je alvast een beetje op weg kan helpen!

**Geplaatst**: 10-05-11 17:02

Geplaatst: 10-05-11 17:02

Ik heb eigenlijk helemaal geen vrienden en 23/7 zit ik er niet mee. Echter soms als ik bijvoorbeeld mensen hoor zeggen vrienden zijn het belangrijkst wat er is en je kan er altijd op terug vallen ze staan altijd voor je klaar...ja dat mis ik dan soms wel 's. Zo heb ik vanmiddag een stuk met de honden gewandeld en ook gezellig gekletst met mensen onderweg, maar vrienden maken dat lukt niet echt.
Ben hier dan ook op m'n 16e komen wonen en zie dan maar 's 'vriendloze' mensen te vinden of een groep die je erbij wilt hebben...het is mij nog niet gelukt.

**Geplaatst**: 10-05-11 17:10

Re: kan jij je eigen leven leven op je eigen manier?

Geplaatst: 10-05-11 17:10

Maar je hebt wel op je 22e al een mobiele trimsalon, wat onwijs gaaf zeg!

**Geplaatst**: 10-05-11 17:13

Geplaatst: 10-05-11 17:13

Het is ook niet dat ik verlegen ben ofzo alleen op de één of andere manier word het nooit persoonlijk. MAW ik ken wel veel mensen maar ze komen nooit over de vloer en mijn gevoel zegt dat ze het raar zouden vinden als ik er om vraag ofzo.

**Geplaatst**: 10-05-11 18:01

Re: kan jij je eigen leven leven op je eigen manier?

Geplaatst: 10-05-11 18:01

Tsja, daar kan ik je niet in adviseren. Ik ben daar ook niet zo goed in. De vrienden die ik heb die zag ik gewoon regelmatig bij de paarden en dan gaat het een beetje vanzelf eigenlijk. Dezelfde interesses, een keer hetzelfde idee en tadaa, je gaat samen wat doen.

**Geplaatst**: 10-05-11 18:59

Geplaatst: 10-05-11 18:59

moonsparkle schreef:
Het is ook niet dat ik verlegen ben ofzo alleen op de één of andere manier word het nooit persoonlijk. MAW ik ken wel veel mensen maar ze komen nooit over de vloer en mijn gevoel zegt dat ze het raar zouden vinden als ik er om vraag ofzo.

Ontzettend herkenbaar

**Geplaatst**: 10-05-11 19:18

Geplaatst: 10-05-11 19:18

_Tara_ schreef:
moonsparkle schreef:
Het is ook niet dat ik verlegen ben ofzo alleen op de één of andere manier word het nooit persoonlijk. MAW ik ken wel veel mensen maar ze komen nooit over de vloer en mijn gevoel zegt dat ze het raar zouden vinden als ik er om vraag ofzo.

Ontzettend herkenbaar

Misschien moeten wij 's bij elkaar over de vloer

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-11 09:15

Re: kan jij je eigen leven leven op je eigen manier?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-11 09:15

ach zo ben ik ook hoor,bewaar graag een behoorlijke afstand tussen mezelf en andere mensen,vooral niet te close komen.
heb zelf ook geen behoefte aan hechte vriendschappen,heb wel een paar vriendinnen waar ik altijd terecht kan,maar maak er eigenlijk maar weinig gebruik van.
vriendschap moet van 2 kanten komen,en wat dat betrefd ben ik een waardeloze vriendin.
als er echt wat is kunnen ze altijd bij me terecht,maar van dat koetjes en kalfjes gezeur of winkelen of stappen,nee...... daar moeten ze mij niet mee lastigvallen!

**Geplaatst**: 11-05-11 09:35

Geplaatst: 11-05-11 09:35

en dus ben je in mijn ogen geen waardeloze vriendin.
juist een vriendin is iemand die er voor je staat als er iets is.
bij veel mensen is het net andersom,uitgaan en feesten tot je een ons weegt maar als er iets is........gaat de deur op slot.

**Geplaatst**: 11-05-11 10:48

Geplaatst: 11-05-11 10:48

moonsparkle schreef:
Ik heb eigenlijk helemaal geen vrienden en 23/7 zit ik er niet mee. Echter soms als ik bijvoorbeeld mensen hoor zeggen vrienden zijn het belangrijkst wat er is en je kan er altijd op terug vallen ze staan altijd voor je klaar...ja dat mis ik dan soms wel 's. Zo heb ik vanmiddag een stuk met de honden gewandeld en ook gezellig gekletst met mensen onderweg, maar vrienden maken dat lukt niet echt.
Ben hier dan ook op m'n 16e komen wonen en zie dan maar 's 'vriendloze' mensen te vinden of een groep die je erbij wilt hebben...het is mij nog niet gelukt.

Op je 16e is het best mogelijk om vrienden te vinden nog hoor. Het gaat alleen minder makkelijk als dat toen je 5 was..

**Geplaatst**: 11-05-11 12:42

Geplaatst: 11-05-11 12:42

oelewapper schreef:
ach zo ben ik ook hoor,bewaar graag een behoorlijke afstand tussen mezelf en andere mensen,vooral niet te close komen.
heb zelf ook geen behoefte aan hechte vriendschappen,heb wel een paar vriendinnen waar ik altijd terecht kan,maar maak er eigenlijk maar weinig gebruik van.
vriendschap moet van 2 kanten komen,en wat dat betrefd ben ik een waardeloze vriendin.
als er echt wat is kunnen ze altijd bij me terecht,maar van dat koetjes en kalfjes gezeur of winkelen of stappen,nee...... daar moeten ze mij niet mee lastigvallen!

Heel herkenbaar...

Ik heb dat trouwens ook met buren. Je zult mij absoluut niet "gezellig op de koffie" zien, helaas voor mij vinden de meeste buren dat maar vreemd en afstandelijk. Ze verwachten toch wel dat je regelmatig even langskomt en vice versa, maar ik ben dus ook niet van de koetjes en kalfjes...

**Geplaatst**: 11-05-11 19:50

Re: kan jij je eigen leven leven op je eigen manier?

Geplaatst: 11-05-11 19:50

Grappig, ik zei ook eens tegen een vriendin dat het niet loont vrienden met mij te zijn maar dat vond ze toch wel erg kwalijk. We zijn dan goede vrienden die echt over van alles en nog wat kunnen praten met elkaar, en toch zonder verplichtingen. We lopen de deur niet plat bij elkaar en toch is het altijd goed om iets leuks te doen of een goed gesprek te hebben. Als het begrip er van twee kanten is, zit je wel goed