Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-03-11 16:42

Geplaatst: 16-03-11 16:42

Ik zou het juist wel bij de mentor melden. Dat zijn niet zomaar mensen die alleen maar hun vak geven, dat zijn ook mensen met pedagogische- en mensenkennis. Je moet niet denken dat een mentor gelijk naar zo'n meisje toestapt en haar hier mee confronteerd. Maar het kan wel met collega's worden besproken, misschien merken zij bijzonderheden bij haar op. Of misschien heeft de mentor gegevens in haar dossier staan (thuissituatie, problemen, enzovoort) die hij hier aan kan linken.
Door dit vermoeden tegen je mentor te vertellen verklik je haar niet en jaag je haar ook niet nog verder de misère in. Maar het is niet terecht dat iedereen hier zegt dat dit geen oplossing is. Je moest eens weten wat er op een middelbare school achter de schermen gebeurt op dit gebied...

**Geplaatst**: 16-03-11 16:42

Geplaatst: 16-03-11 16:42

Ik zou naar je mentor gaan,
of naar een andere volwassenen, eventueel je eigen ouders?

**Geplaatst**: 16-03-11 16:44

Geplaatst: 16-03-11 16:44

Amaryllis schreef:
Ik zou het juist wel bij de mentor melden. Dat zijn niet zomaar mensen die alleen maar hun vak geven, dat zijn ook mensen met pedagogische- en mensenkennis. Je moet niet denken dat een mentor gelijk naar zo'n meisje toestapt en haar hier mee confronteerd. Maar het kan wel met collega's worden besproken, misschien merken zij bijzonderheden bij haar op. Of misschien heeft de mentor gegevens in haar dossier staan (thuissituatie, problemen, enzovoort) die hij hier aan kan linken.
Door dit vermoeden tegen je mentor te vertellen verklik je haar niet en jaag je haar ook niet nog verder de misère in. Maar het is niet terecht dat iedereen hier zegt dat dit geen oplossing is. Je moest eens weten wat er op een middelbare school achter de schermen gebeurt op dit gebied...

Dat eerste over die mentoren is bij ons op school totaal niet het geval. Wij hebben ongeïnteresseerde mentoren die zich ziek melden om bijvoorbeeld naar carnaval te gaan, niet mee gaan op schooluitjes en niet eens merken dat iemand al 2 weken ziek is?

Ik hoop dat dit bij TS op school beter is?

**Geplaatst**: 16-03-11 16:45

Geplaatst: 16-03-11 16:45

Amaryllis schreef:
Ik zou het juist wel bij de mentor melden. Dat zijn niet zomaar mensen die alleen maar hun vak geven, dat zijn ook mensen met pedagogische- en mensenkennis. Je moet niet denken dat een mentor gelijk naar zo'n meisje toestapt en haar hier mee confronteerd. Maar het kan wel met collega's worden besproken, misschien merken zij bijzonderheden bij haar op. Of misschien heeft de mentor gegevens in haar dossier staan (thuissituatie, problemen, enzovoort) die hij hier aan kan linken.
Door dit vermoeden tegen je mentor te vertellen verklik je haar niet en jaag je haar ook niet nog verder de misère in. Maar het is niet terecht dat iedereen hier zegt dat dit geen oplossing is. Je moest eens weten wat er op een middelbare school achter de schermen gebeurt op dit gebied...

Sorry, hier moest ik echt even om grinniken. Kijk uit met de vaardigheden die je mentoren toeschrijft, ik heb ze wel anders meegemaakt helaas.
De rest van je post met ik het zeker mee eens

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-11 16:46

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-11 16:46

Oke dankjullie voor alle reacties!!
Ik ben ook naar mijn moeder geweest, maar zij wist het ook niet zo 123..
Paar van mijn vriendinnen zeggen dat ik het gwn moet laten omdat het mijn zaken niet zijn, en dat zijn het ook niet maar ik wil wel helpen en niet doen als of er niets is.

**Geplaatst**: 16-03-11 16:47

Geplaatst: 16-03-11 16:47

Super dat je haar wilt helpen!
Maak eens een praatje met haar en vraag eens hoe het met der gaat!
verder had ik ook (nog) niet naar je mentor gegaan, eerst maar eens afwachten hoe ze op je excuses reageert!
Daarna kan je wel kijken wat je ermee doet!
ze zou het misschien wel niet leuk vinden, maar ik denk wel dat het goed is dat er naar haar word geluisterd.

verder vind ik de rest van je klas best kinderachtig om haar idd emo te noemen!

**Geplaatst**: 16-03-11 16:48

Geplaatst: 16-03-11 16:48

Goed dat je naar je moeder bent gestapt

Ik vind de opmerking van je vriendinnen erg egoïstisch, fijn dat jij er anders over denkt.

**Geplaatst**: 16-03-11 16:48

Geplaatst: 16-03-11 16:48

sabina1998 schreef:
Oke dankjullie voor alle reacties!!
Ik ben ook naar mijn moeder geweest, maar zij wist het ook niet zo 123..
Paar van mijn vriendinnen zeggen dat ik het gwn moet laten omdat het mijn zaken niet zijn, en dat zijn het ook niet maar ik wil wel helpen en niet doen als of er niets is.

Ik zou ook niet willen doen alsof er niks is. Stel dat er ergere dingen gebeuren, en jij hebt zelfs niet geprobeerd om er voor haar te zijn, denk ik dat je echt wel spijt krijgt. Als je je excuses aan biedt en haar verteld dat ze jou kan vertrouwen, heb je iig niet niks gedaan

**Geplaatst**: 16-03-11 16:50

Geplaatst: 16-03-11 16:50

Ts:
inderdaad je excuses aanbieden en gewoon beetje met haar praten, en inderdaad dan zeggen dat als ze hulp nodig heeft of ze ergens over wilt parten dat je er dan voor der bent

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-11 16:50

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-11 16:50

renske_13 schreef:
sabina1998 schreef:
Oke dankjullie voor alle reacties!!
Ik ben ook naar mijn moeder geweest, maar zij wist het ook niet zo 123..
Paar van mijn vriendinnen zeggen dat ik het gwn moet laten omdat het mijn zaken niet zijn, en dat zijn het ook niet maar ik wil wel helpen en niet doen als of er niets is.

Ik zou ook niet willen doen alsof er niks is. Stel dat er ergere dingen gebeuren, en jij hebt zelfs niet geprobeerd om er voor haar te zijn, denk ik dat je echt wel spijt krijgt. Als je je excuses aan biedt en haar verteld dat ze jou kan vertrouwen, heb je iig niet niks gedaan

Idd, als er nu wat `ergs` gebeurd dan denk ik wel dat ik me zelf eventjes heeeel dom vind!
Ik denk dat ze zich aangevallen voelde na die domme opmerking van mij!

**Geplaatst**: 16-03-11 16:51

Geplaatst: 16-03-11 16:51

annebe schreef:
Ik zou het melden bij de leraar, zij kunnen eventueel ook contact opnemen met haar ouders en/of een vertrouwens persoon inschakelen.

Ouders zou ik zeker niet inschakelen, daar zouden eventueel problemen van kunnen komen, je kent haar thuissituatie niet.
Als je haar wilt helpen is het belangrijk om vooral niet veroordelend te reageren, er gewoon voor haar zijn en haar vriendin zijn, een luisterend oor dat werkt vaak beter.
Reacties als- en vragen die beginnen met "waarom" kunnen heel veroordelend overkomen, ook wanneer je dit niet zo bedoelt.
Misschien kun je het wel met je mentor bespreken maar wel discreet, je weet het immers niet zeker.

Citaat:
Waarschijnlijk weet de mentor dit al wel, als hij zijn baan goed uitoefent heeft hij of zij al meerdere signalen opgevangen. Ik zou het niet extra moeilijk voor haar maken, eerder proberen om vriendinnen met haar te worden.

Ook een goede mentor hoeft niet altijd signalen op te pikken, mensen zijn heel goed in het verbergen van bepaalde (psychische) problemen.
Vooral kinderen en jongeren, zo was ik zelf vroeger ook, niemand pikte een signaal op omdat mij als kind heel duidelijk de mond werd gesnoerd van huis uit.
Dit kan nog jaren lang voortslepen voordat je eindelijk gaat "praten", een goede mentor kan niet overal doorheen prikken, ondanks hun vele kennis zijn het geen volleerde psychologen

**Geplaatst**: 16-03-11 16:53

Geplaatst: 16-03-11 16:53

Het zou wel het uitgangspunt van een mentor moeten zijn.. Mijn uitgangspunt is het in ieder geval wel..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-11 16:54

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-11 16:54

Amaryllis schreef:
Het zou wel het uitgangspunt van een mentor moeten zijn.. Mijn uitgangspunt is het in ieder geval wel..

uitgangspunt?

**Geplaatst**: 16-03-11 16:55

Geplaatst: 16-03-11 16:55

Dat weet ik flower, ik ben er zelf ook zo een die niet gezien werd. Daarom zet ik er ook bij "als hij zijn baan goed uitoefent".

Toch denk ik niet dat je er goed aan doet om voor haar naar je mentor te gaan, dat wil ze niet en wss breng je haar dan in verlegenheid. Je zou eventueel wel je eigen kwijt kunnen aan hem, maar dat kun je zo te horen ook bij je ouders. Ik zou het eerst via haarzelf spelen, naar je mentor gaan kan altijd nog als het uit de hand lijkt te lopen.

**Geplaatst**: 16-03-11 16:57

Geplaatst: 16-03-11 16:57

Amaryllis schreef:
Ik zou het juist wel bij de mentor melden. Dat zijn niet zomaar mensen die alleen maar hun vak geven, dat zijn ook mensen met pedagogische- en mensenkennis. Je moet niet denken dat een mentor gelijk naar zo'n meisje toestapt en haar hier mee confronteerd. Maar het kan wel met collega's worden besproken, misschien merken zij bijzonderheden bij haar op. Of misschien heeft de mentor gegevens in haar dossier staan (thuissituatie, problemen, enzovoort) die hij hier aan kan linken.
Door dit vermoeden tegen je mentor te vertellen verklik je haar niet en jaag je haar ook niet nog verder de misère in. Maar het is niet terecht dat iedereen hier zegt dat dit geen oplossing is. Je moest eens weten wat er op een middelbare school achter de schermen gebeurt op dit gebied...

Helemaal mee eens.
Je weet niet wat er aan de hand is. Op het moment dat dit meisje wel een gevaar voor zichzelf is dan is er gewoon hulp nodig. Een mentorgesprek kan dan net de stap naar prof. hulp betekenen.
Bovendien is dit nu een last die jij moeilijk kan dragen, geef het over aan je mentor, of is er een vertrouwenspersoon bij jullie op school? Bovendien hoeft er toch nergens gezegd te worden dat het vanuit jou kwam? Misschien hebben leraren ook al het vermoeden dat er iets mis is met dit meisje.
Ik vind het overigens ergens wel moeilijk dat dit nu via internet besproken wordt. Let je even goed op de privacy van dit meisje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-11 16:59

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-11 16:59

Krips schreef:
Amaryllis schreef:
Ik zou het juist wel bij de mentor melden. Dat zijn niet zomaar mensen die alleen maar hun vak geven, dat zijn ook mensen met pedagogische- en mensenkennis. Je moet niet denken dat een mentor gelijk naar zo'n meisje toestapt en haar hier mee confronteerd. Maar het kan wel met collega's worden besproken, misschien merken zij bijzonderheden bij haar op. Of misschien heeft de mentor gegevens in haar dossier staan (thuissituatie, problemen, enzovoort) die hij hier aan kan linken.
Door dit vermoeden tegen je mentor te vertellen verklik je haar niet en jaag je haar ook niet nog verder de misère in. Maar het is niet terecht dat iedereen hier zegt dat dit geen oplossing is. Je moest eens weten wat er op een middelbare school achter de schermen gebeurt op dit gebied...

Helemaal mee eens.
Je weet niet wat er aan de hand is. Op het moment dat dit meisje wel een gevaar voor zichzelf is dan is er gewoon hulp nodig. Een mentorgesprek kan dan net de stap naar prof. hulp betekenen.
Bovendien is dit nu een last die jij moeilijk kan dragen, geef het over aan je mentor, of is er een vertrouwenspersoon bij jullie op school? Bovendien hoeft er toch nergens gezegd te worden dat het vanuit jou kwam? Misschien hebben leraren ook al het vermoeden dat er iets mis is met dit meisje.
Ik vind het overigens ergens wel moeilijk dat dit nu via internet besproken wordt. Let je even goed op de privacy van dit meisje

Ja snap ik.
Ik ga ook geen naam noemen

**Geplaatst**: 16-03-11 16:59

Geplaatst: 16-03-11 16:59

sabina1998 schreef:
Amaryllis schreef:
Het zou wel het uitgangspunt van een mentor moeten zijn.. Mijn uitgangspunt is het in ieder geval wel..

uitgangspunt?

Dat je naar je mentorleerlingen wilt luisteren, en hen waar mogelijk wilt steunen. Je kunt niet altijd alles oplossen als mentor, maar in ieder geval wel laten merken dat je niet alleen maar een streng, verschrikkelijk, onaardig lesgeef-mens bent (in ogen van de leerlingen dan

). De mentor werkt nauw samen met een zorgcoördinator die weet hoe te handelen in zulke situaties of in ieder geval bij die verdenkingen. Ook is hij de spil tussen proffesionele zorg en de school.En reken maar dat ze daar voorzichtig mee zijn hoor, pubermeisjes en zulke zaken. Meiden zijn hartstikke kwetsbaar, die zullen ze echt niet zomaar voor het blok zetten.

**Geplaatst**: 16-03-11 17:06

Re: We denken dat meisje zich zelf snijdt..

Geplaatst: 16-03-11 17:06

Ik heb het andersom meegemaakt. Had zelf behoorlijke problemen op de middelbaar, en hoorde pas na 2 jaar dat klasgenootjes bepaalde vermoedens hadden (niet automutilatie, iets anders). En al die tijd dacht ik dat niemand iets zag en dat het ze bovendien niets kon schelen. Als iemand naar mij toe was gegaan 'joh, wij maken ons zorgen om je, is alles wel goed?' - dan was ik vast niet eerlijk geweest, uit angst, maar het had me wél veel goed gedaan. Of als mijn mentor of een andere (prettige, aardige) docent naar me was gekomen 'goh, ik heb gehoord dat het niet zo goed met je gaat, klopt dat?' Had wel verschil kunnen maken voor mij, denk ik.

**Geplaatst**: 16-03-11 17:23

Geplaatst: 16-03-11 17:23

Amaryllis schreef:
Het zou wel het uitgangspunt van een mentor moeten zijn.. Mijn uitgangspunt is het in ieder geval wel..

offtopic: zou het inderdaad moeten zijn, maar geloof me, een docent heeft een enorme werkdruk naast het mentoraat, en daardoor vallen sommige zaken gewoonweg niet op of is er te weinig persoonlijk contact met de leerlingen (Zelf docent en mentor geweest, dus weet waar ik het over heb). Helaas zijn er ook mentoren die anders omgaan hiermee, maar dat hangt van de persoon af.

ontopic: heb niet alle berichten gelezen, maar laat aan het meisje merken dat je er voor haar bent, zorg dat je haar vertrouwen wint en dat ze haar verhaal kwijt kan. Mensen snijden niet zomaar, maar vaak omdat zij niet om kunnen gaan met geestelijke pijn en dit dus omzetten naar lichamelijke pijn.

**Geplaatst**: 16-03-11 17:31

Geplaatst: 16-03-11 17:31

Amaryllis schreef:
Dat je naar je mentorleerlingen wilt luisteren, en hen waar mogelijk wilt steunen. Je kunt niet altijd alles oplossen als mentor, maar in ieder geval wel laten merken dat je niet alleen maar een streng, verschrikkelijk, onaardig lesgeef-mens bent (in ogen van de leerlingen dan ). De mentor werkt nauw samen met een zorgcoördinator die weet hoe te handelen in zulke situaties of in ieder geval bij die verdenkingen. Ook is hij de spil tussen proffesionele zorg en de school.En reken maar dat ze daar voorzichtig mee zijn hoor, pubermeisjes en zulke zaken. Meiden zijn hartstikke kwetsbaar, die zullen ze echt niet zomaar voor het blok zetten.

Dit stuk had ik niet gelezen, hier ben ik het mee eens, maar soms is het voor een mentor erg moeilijk om in 1 klas met (vaak) meerdere problemen, de niet-opvallende stille leerling eruit te pikken.
Zo had ik 1 mentorles per week, en dit was gewoonweg te weinig (tijdens mijn lessen pikte ik er ook af en toe een leerling uit om te praten)

**Geplaatst**: 16-03-11 17:33

Geplaatst: 16-03-11 17:33

ik zou niet naar je mentor stappen,
ik spreek uit ervaring en mensen die zich zelf snijden willen liever niet dat
andere mensen zich er mee ''bemoeien'' en al zeker niet dat je voor hun naar een mentor stapt.
je lokt hier alleen maar ruzie mee uit. probeer eerst rustig het meisje beter te leren kennen
en laten zien dat je goede bedoelingen voor haar hebt. als ze je vertrouwt vertelt ze je misschien
uit zich zelf wel wat over haar problemen. maar ga haar hier niet to dwingen. meisje zit waarschijnlijk in de knoop met zichzelf

( ik zeg dit als iemand die dit zelf heeft meegemaakt vanuit de kant van de persoon die dit zich zelf aan doet )

**Geplaatst**: 16-03-11 17:34

Geplaatst: 16-03-11 17:34

Ik zou eeerst naar haar toe gaan en zeggen: Sorry joh.. had het echt niet zo bedoeld! Ik was alleen nogal bezorgt over je

Meestal willen ze dan weglopen en zeggen dat het wel gaat ,maar voor ze dat doet kun je gewoon snel en aardig zeggen: Als er wat is of als ik wat voor je kan doen mag je altijd naar me toe komen hoor

Ik weet niet hoeveel verstand je hebt van zulke psygische problemen , zelf ga ik altijd met diegene in gesprek ,want ik denk altijd als je naar de mentor gaat gaat diegene er direct heen etc en dan trekt het 'slachtoffer' zich alleen maar meer terug ..

**Geplaatst**: 16-03-11 18:08

Geplaatst: 16-03-11 18:08

Elin_ schreef:
Ik zou eeerst naar haar toe gaan en zeggen: Sorry joh.. had het echt niet zo bedoeld! Ik was alleen nogal bezorgt over je
Meestal willen ze dan weglopen en zeggen dat het wel gaat ,maar voor ze dat doet kun je gewoon snel en aardig zeggen: Als er wat is of als ik wat voor je kan doen mag je altijd naar me toe komen hoor

Ik weet niet hoeveel verstand je hebt van zulke psygische problemen , zelf ga ik altijd met diegene in gesprek ,want ik denk altijd als je naar de mentor gaat gaat diegene er direct heen etc en dan trekt het 'slachtoffer' zich alleen maar meer terug ..

Inderdaad, zou ik ook doen.

Oh en om antwoord te geven op je rvaag in de OP: Ja, ik heb een arm vol zitten met littekens. En het doet me zelfs nu soms nog pijn als mensen ernaar vragen. Op de manier van jou, zou ik ook best wel boos geworden zijn.
Zo heeft een docent van me dit jaar tegen mij gezegd: Ik zie dat het niet goed met je gaat, ook door je littekens en blablabla. En heb 't bij je mentor gemeld. Toen zei ik ook van: euh hallo, t gaat hartstikke goed met me. Ik heb alleen een verleden waar die littekeens bij horen. HEt hoeft dus niet per se super recent te zijn.

**Geplaatst**: 16-03-11 18:26

Re: We denken dat meisje zich zelf snijdt..

Geplaatst: 16-03-11 18:26

Niet naar je mentor gaan moest je ooit nog met haar willen praten.
ik denk dat je al aardig gedaald bent in aardig vinden in haar ogen sinds het voorvalletje(eigenlijk snap ik ook niet waarom het nodig was om iemands arm zo vast te nemen,zelfs al deed je dat bij mij zou ik nog zoiets hebben van ''enneuuuh?'' :')

),en als je haar nu ook nog eens gaat 'verklikken' dan is het helemaal afgelopen.
Je kan beter naar haar toegaan,zeggen dat je het echt niet verwachtte,dat het je echt spijt dat je dat gedaan hebt,en vragen of alles wel ok is.
Wil ze het niet vertellen? dan ook niet over doorgaan,dan heb je iig gedaan wat je kon.

**Geplaatst**: 16-03-11 18:46

Geplaatst: 16-03-11 18:46

tactisch is anders

maar ja naar de mentor, en laat die met het meisje praten. maar hoe komt het dan dat je dat denkt? draagt ze nooit tshirts of altijd zweetbandjes en armbandjes?

daarbij, dat alle emo's zichzelf snijden en depresief zijn, is helemaal niet waar het is een subcultuur met weer andere dingen.
ik zit bij onwijs veel 'emo's' op school, en juist die mensen snijden zichzelf niet, het is een beetje een fabeltje vind ik.