Bokt.nl

Polivy schreef:

Jemig tozalin, wat een rotnieuws. Maar ik begrijp echt niet waarom je vriend boos wordt. Jij hebt er toch niet voor gekozen? Heb je ook gevraagd waarom hij boos is? Maakt hij zich misschien gewoon zorgen maar komt het er zo (en erg ongelukkig) uit?

Polivy schreef:

Volgens mij kun je al heel jong een burnout krijgen, maar volgens mij moeten de klachten wel lang aanhouden en is het dus een verschil met bv eens een iets langere stressperiode en niet goed in je vel zitten. Ik zou gewoon eens met je huisarts gaan praten. En waar passen je ouders in het verhaal?

bobomelo schreef:

@tozalin,
gats...hoop dat je vriend snel weer wat bijdraait!
en in welke richting zoek je werk?

crazyshar schreef:

@ tozalin, pffffff wat rot zeg, heb je niets zien aankomen dat je contract niet verlengd wordt? geen signalen ofzo gehad? verder heb je nu wel wat tijd om te gaan zoeken, niet dat ze half april zeggen "goh je hoeft na de laatste dag in april niet meer terug te komen hoor, we verlengen je contract niet"
ik denk ook dat je vriend flink geschrokken is en dat ie zich eerder zorgen maakt hoe je / jullie / hij het leven op deze manier hoe je gewend bent om te leven kunt vol houden.

bobomelo schreef:

@ietjelover,
wat al gezegd werd, wij zijn geen huisartsen oid...
de enige raad die wij jou kunnen geven is: ga naar de huisarts!
en hoe is je relatie met je ouders? is er een reden dat je het hen niet durft te vertellen?
als jouw relatie met jouw ouders verder heel goed is, dan moet je je bedenken: je ouders willen echt het beste voor je, en zullen schrikken als je dit allemaal voor hen achterhoudt!
En als je naar de huisarts gaat, en je wilt dat hij het geheim houdt, dan gebeurt dat hoor! Maar als ik het zo lees, dan zal de HA jou waarschijnlijk doorsturen naar een psycholoog!

@vidya,
hey, wel hartstikke goed van je dat je je tentamen met vlag en wimpel gehaald hebt! probeer es wat vaker bij dat gevoel stil te staan! want dat gaf je vast een goed gevoel toen je het cijfer terugkreeg!
en wat naar van je moeder! Sterkte ermee en voor haar!
en het gevoel dat ze je even niet meer zien staan, heel herkenbaar, maar als ik het zo lees zal je moeder nu ook vast enorm met haarzelf in de knoop zitten....
hoop dat je je plekkie en draai alsnog zult vinden op die nw stal, en dat je verzorgpaard je zo wat troost kan bieden! zou het niet opgeven hoor!!!

@crazyshar,
hoe is het vandaag gegaan op je werk?
en zal duimen dat die leuke vacature wat zal worden voor jou!!

@tozalin,
gats...hoop dat je vriend snel weer wat bijdraait!
en in welke richting zoek je werk?

@polivy
dapper dat je zondag je frustaties gaat uiten!
wou dat ik zo dapper was....
heb zlef nl nog geen gesprek gehad op het werk, wie weet morgen ochtend, want dan zijn we beide op het werk....maar goed, heb morgenochtend om 10uur ook een afspraak met de psych (onder werktijd)dus op zich ook weinig zin om "nog"een gesprek te moeten voeren....mochten ze het morgenochtend wel willen, denk dat ik dan ook maar zeg: heb straks al zwaar gesprek, daar wil ik mijn energie voor bewaren....
en aan de andere kant, als't gesprek geweest is, lucht het ook wel wer op! gewoon lekker "algemeen"houden en niet te diep erop in gaan! nja, we'll see!

verder gaat ie aardig vandaag, mijn moeder is vandaag thuisgekomen vanuit het verpleegtehuis, heb 2 uur in hun huis gewacht zo na het werken....en kan je zeggen, was bekaf toen ik om 15uur thuis was! dus nu net even een uurtje liggen pitten!
mijn hoofd is gelukkig weer wat rustiger dan vorige week!