Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-12-10 10:32

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 10:32

houd je misschien vast aan de gedachte dat er met jou nog zoveel andere zijn... hier zitten er namelijk ook een paar..waaronder mn beste vriend en zn vriendin, die overal tussen vallen met regelingen en dus totaal in de knoop zitten..en echt heeeeeeel erg terwijl ze er zelf niks aan kunnen doen.

en hier de gene die dit typt en dr moeder kampen ook met zoon dingen.

je moet sterk blijven, das het enige hoe je het kunt overleven...
Sterkte xxx

**Geplaatst**: 14-12-10 10:35

Geplaatst: 14-12-10 10:35

Sterkte meis :(:)

**Geplaatst**: 14-12-10 14:37

Geplaatst: 14-12-10 14:37

Hmz...ik wil je absoluut geen schop onder je kont geven, kan je niet gebruiken volgens mij, maaar misschien kan ik je een heel klein zetje geven.

Uit je laatste bericht haal ik heel erg het gevoel dat anderen voor je beslissen, dat je ineens na de bevalling (of eigenlijk al voor de bevalling) geen invloed meer hebt op je eigen leven, en dat je niet serieus genomen wordt. Meid, wat zou ik daar kwaad om worden! Huil, schreeuw, gil, krijs, schop ergens tegenaan, maar laat merken dat je er bent, dat je bestaat! Laat je stem horen, je bent waard, nee, je hebt RECHT, om gehoord te worden! Jouw leven, jouw huis, jouw paarden. Jij hebt daar zeggenschap in. Laat je niet afschepen door alle mensen die je goedbedoeld alles uit handen nemen. Sputter maar tegen, laat ze maar merken dat je het er niet mee eens bent.

Is het mogelijk om iets voor jezelf te doen, zonder man en zonder kids, liefst met vriendin(nen)? Een avond in de week of twee weken voor jezelf, even weg?

Dan tot slot, je zegt eerst dat er 'niets groots' is, en vervolgens komt er een waslijst aan dingen die je dwars zitten! Probeer voor jezelf te accepteren dat er wel iets is, want het is allemaal niet niks wat jij beschrijft hoor!! Je hoeft je op geen enkele manier schuldig te voelen of te schamen omdat het voor het oog misschien allemaal goed gaat, het gaat erom wat jij voelt, hoe jij het beleeft. Het zijn wel grote dingen, in de zin dat het belangrijke dingen zijn voor jou!

Eigenlijk wil ik dus gewoon zeggen wat oa russel hiervoor ook al zei, Leer Nee Zeggen! Neem de regie weer over.
Je kan beter zelf een verkeerde beslissing maken, dan dat je de kans niet krijgen om te beslissen!

**Geplaatst**: 14-12-10 15:27

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 15:27

LZP --> MW

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-10 17:48

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-10 17:48

O, maar ik ben al zo kwaad geweest, heb het zo vaak al besproken, maar ik weet gewoon niet meer op welke manier ik nog 'binnen' kan komen. Afbeelding

Ik heb staan gillen en schreeuwen als de wicked witch of the west, ik ben beheerst woest geweest, ik heb op redelijke toon mijn grieven en argumenten op tafel gelegd, ik heb staan janken als een klein kind en ik heb mijn overwegingen om uit elkaar te gaan voorgelegd. Bij mijn vriend, bij mijn schoonmoeder, zelfs mijn eigen moeder weet ervan (die er verder buiten staat, want die weet wel dat ik bemoeiienis niet kan waarderen).

Het wordt weggewuifd, het wordt op de hormonen gegooid, het wordt op de vermoeidheid gegooid, er wordt ja gezegd en vervolgens glashard nee gedaan... ik weet het niet meer.

Ik heb zelfs zo op springen gestaan (toen mijn schoonmoeder zonder toestemming in mijn afgesloten stallen was geweest, de paarden zomaar had gevoerd en mijn hond had losgelaten 'omdat ze dat dier niet kan horen blaffen zonder iets te doen') dat ik heb gezegd dat ik wilde dat ze wegging omdat ik niet meer voor mezelf instond.. en toen zei ze ronduit dat ze niet ging. Wat moet ik dan doen? De politie bellen? Ik was zo buiten mezelf dat ik mezelf echt met heel veel moeite heb weerhouden om fysiek aggressief te worden en het is dat ik op dat moment de kinderen in de auto had want ik was in staat om ofwel met rokende banden weg te scheuren en ineens het stuur om te gooien om mezelf uit de spanning te halen, ofwel haar met de auto aan te rijden. Dat klinkt nu heel absurd misschien, maar zoveel woede zit er gewoon kolkend net onder de oppervlakte.

Toen we weer wat meer on speaking terms waren heb ik gezegd dat hoe het nu gaat voor mij een reden is om met de kinderen alleen te gaan wonen. Nou ja zeg, en ik had het nu zo goed voor elkaar met een lieve man, twee schattige kindjes, een mooi huis, de paarden aan huis, naast de paarden en het lesgeven niet hoeven werken, .. hoe wilde ik dat dan gaan doen? Nou zei ik, dan ga ik wel weer voltijds werken, huurwoning, paarden in de verkoop en en alleen (een aantal) paard(en) van klanten blijven rijden. Nou daar werd ik toch niet beter op en de kindjes ook niet? Nee zei ik, maar dan ben ik tenminste wel weer vrij. Daar werd niks meer opgezegd. Paarlen voor de zwijnen.

Vrijdag gaan we verhuizen. En ik heb dus echt geen zin/behoefte eraan. Fijn om de paarden aan huis te hebben en voltijds bij de hond te kunnen zijn hoor, maar het hele huis waar ik zulke grote plannen mee had kan me gestolen worden, de ruwbouw en de definitieve afwerking is toch al verpest. Ik wou landelijke stijl, mijn schoonmoeder een chique stadshuis. 'Maar ik mag toch kiezen welke kussentjes op de bank enzo en welke gordijnen?' Nou joepie hoor, wat ben ik nu blij. -O-

**Geplaatst**: 14-12-10 17:51

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 17:51

Pff.. ik krijg al helemaal de kriebels als ik alleen over jouw schoonmoeder lees. Is het niet een idee om een gesprek aan te gaan met je schoonmoeder/man met een onafhankelijke tussenpersoon? Die de boel een beetje in de hand kan houden en iedereen z'n zegje kan doen.
En hoe is de relatie tussen je man en z'n moeder? Is het een echt moederskindje?

**Geplaatst**: 14-12-10 17:58

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 17:58

Hier een virtuele knuffel, vrouw...ik denk dat je'm kan gebruiken

Ik denk, lieverd, dat jij alle jouw mogelijke beschaafde opties wel hebt gebruikt, waar het communicatie betreft. Punt is dat er blijkbaar nog steeds niet naar je wordt geluisterd, en dat is naar....
Ik denk dat je het in stapjes moet benaderen, al moet dat heel moeilijk zijn, omdat ze allemaal aan elkaar vasthangen. Makkelijk l*llen om te zeggen 'eerst opknappen, dan plannen maken om uit te vliegen', als je niet lekker zit knap je ook moeilijk op.
Maar ik zou het toch in die volgorde proberen aan te pakken. Eerst geestelijk sterk worden. Ik wens je heel veel success, en wijsheid.

**Geplaatst**: 14-12-10 18:06

Geplaatst: 14-12-10 18:06

Urielle, allereerst veel sterkte. Je loopt hier al best lang mee rond volgens mij en dat zou ieder mens op een dag opbreken. Je bent daarvoor absoluut geen slechter of minder capabel vrouw :(:)

.

Mbt tot je schoonmoeder, persoonlijk vind ik dat je vriend hierin tekort schiet. Of meer, misschien zelfs een stuk de oorzaak is.
Jij voelt je niet goed, en ergens is er logisch dat er hulp komt, ook in de vorm van schoonmoeder. Maar jij hebt nu ruimschoots aangegeven dat het genoeg is, zelfs met je vuist op tafel geslaan (en meer). Waar blijft je vriend hier in dat verhaal? Waar is hij nu om je te ondersteunen, om desnoods zijn moeder het huis uit te zetten als het moet.
Je schoonmoeder is imo niet jouw, maar je vriend zijn probleem om mee te dealen. Hoe komt het dat je dit niet gecommuniceerd krijgt naar hem?

**Geplaatst**: 14-12-10 18:15

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 18:15

Waarom laat je vriend dit allemaal gebeuren??!! Lekker makkelijk het allemaal op jouw hormomen/vermoeidheid gooien, maar hij neemt je gewoon absoluut niet serieus!

Logisch dat je dan uit je vel wilt springen en woest wordt, ik had mijn schoonmoeder allang aangevlogen als ik in die situatie had gezeten.

Misschien kun je je vriend eens meenemen naar een eenmalige sessie bij de psych ofzo? Dat die duidelijk maakt en benadrukt dat jij wél meetelt?

Nogmaals; veel sterkte. En probeer toch (ondanks alles) te genieten van de kleine dingen, je kindjes, de honden, paarden etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-10 18:32

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-10 18:32

Het probleem zit hem voor mijn vriend denk ik in het gegeven dat zijn moeder een flink deel van de verbouwing financiert. Dat is ook weer zonder overleg met mij geregeld toen ik in het ziekenhuis opgenomen was. Ik ben nl. absoluut niet van het 'ouders aanspreken voor dat soort dingen'. Ik vroeg me alleen in stilte af toen ik uit het ziekenhuis kwam wat mijn schoonmoeder in vredesnaam elke dag kwam doen want ik werd dus enorm kriegel ervan. Nou, ze moet op vrijdag langskomen om onze klusjesman te betalen, en de andere dagen komt ze met hem een planning afspreken en koffie voor hem zetten en ze maakt schoon en ruimt op. Daar kwam ik dus per toeval achter omdat mijn vriend zijn oma(!) er in een gesprek iets over tegen mij zei en toen was ik denk ik al twee maanden of langer terug thuis. En ik vind het van mijn schoonmoeder superlief dat ze er geld en moeite in wil steken, maar deze situatie is dus exact waarom ik geen geld van ouders aan wil nemen voor dit soort zaken. Je kunt gewoon niet meer met goed fatsoen zeggen 'Gaat af!' zoals ik bijv. ooit mijn moeder op de rem heb getrokken toen ze zich bemoeide met de opvoeding van mijn oudste dochter. Maar ja, aan de andere kant, we hebben vooraf bewust besproken dat ik er geen geld in zou steken voor als we ooit uit elkaar gaan, dus ik heb over financiele regelingen ook geen recht om iets te zeggen voor mijn gevoel want ik betaal alleen kleine dingetjes in de inrichting en natuurlijk mijn paardenafdeling. Ik zou trouwens wel kiezen hoe het werd omdat ik er volgens vriend meer kijk op heb en betere smaak in heb. Vriend vroeg hoe ik het dan had opgelost toen het budget op was. Nou, vrij simpel, of je moet verdere werken dus uitstellen tot je weer gespaard hebt, of je besluit dat je een financieel verkeerde inschatting hebt gemaakt en doet het huis weer in de verkoop en schaft een gewone woning aan. Dan staan we in patstelling, want dat is dus niet gebeurd, er zit wel veel geld van de familie in en dat zorgt voor een barriere om iets te zeggen als mijn schoonmoeder besluit dat we geen laminaat nemen maar tegels (vinyl kon ik er dan nog afhouden, dat scheelde niet veel), maar veel dingen ontdek ik dus pas als het al gemaakt/gelegd/geinstalleerd is. En ook van die dingen als: we gaan morgen schilderen dus ik zei dat er een primer opmoest. Nee, dat hoefde niet want er zat van de vorige eigenaar al een primer onder dat behang wat ik van de gyproc platen had afgekrabt. Dus ik uitgelegd dat die primer niet alleen is om het zuigen van de ondergrond tegen te gaan maar ook om een egale ondergrond te krijgen zodat je straks kunt verven zonder rare vlekken. O, hmmmm hmmmm. Staat ze nog geen half uur later met de klusjesman 'Maar daar hoeft toch geen primer op he?' Klusjesman vond ook van wel. Maar ik sta dan dus echt met de rode vlekken in mijn nek. Als dat soort dingen met een gemiddelde van 5 of 6 keer per dag gebeuren helpt het gewoon niet echt om rustiger te worden en kan ik die sensibiliseringsactie omdat ik 55 had gereden waar ik 50 mocht terwijl ik dacht ik er 70 mocht

ook niet meer erbij hebben. Vriend treft me dan jankend aan bij een brief van de politie en denkt dat ik flip op die brief

terwijl het de spanning van het totaal is en de brief alleen de spreekwoordelijke druppel.

**Geplaatst**: 14-12-10 18:47

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 18:47

Poeh meis. Wat een klote situatie, geen andere woorden voor.
Kan me heel goed voorstellen dat je even geen uitweg meer ziet.. Even vertrekken met de kids en tot jezelf komen zou helemaal niet verkeerd zijn. Maarja, wat tref je dan weer aan als je terug komt? Wat een onhoudelijke situatie. Ik denk dat het heel slim is om toch bij een psych aan de bel te trekken, heb je geen zorgverzekering? Via je huisarts zou je doorverwezen kunnen worden.

Kun je niet eens om de tafel gaan zitten met je schoonma vriend en iemand die voor jou opkomt, en goed duidelijk verwoord hoe jij je er onder voelt? Heb je al eens overwogen om alles wat je hier tikt uit te werken en aan hun te laten lezen? Je moet echt voor jezelf opkomen, dan ben je de bitch maar..
Jij hebt er niet voor gekozen om je schoonmoeder te laten financieren, je vriend moet dit een halt toeroepen! Ik zou er ook knettergek van worden. Het is heel lief, maar het is jouw leven hoor! Ookal heb je dan een poos hele scheve gezichten, zo kun je hier ook niet mee doorgaan toch?

Dikke knuffel in elk geval!

**Geplaatst**: 14-12-10 19:22

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 19:22

Dit is toch te zot voor woorden. Een groot deel van jou problemen ligt toch echt bij je vriend en niet bij jou. Dat hij buiten jou om geld leent van z'n moeder is al niet goed te praten, maar dat hij haar dan ook nog gewoon haar gang laat gaan met jullie huis........

Kun je niet een gesprek aanvragen met je huisarts? Daar de problemen voorleggen en vragen of hij je kan doorverwijzen naar een goede hulpverlener? Zo te lezen heb je zelf al vanalles geprobeerd en kom je daar niet verder mee.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat jij er helemaal aan onderdoor gaat omdat jou schoonmoeder zo'n bitch is en jou vriend niet tegen haar is opgewassen.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je de boel de boel wilt laten en er met je kinderen vandoor wilt. Al is het maar om voor jezelf op een rijtje te zetten of je op deze basis wel door wilt. Maar dat zal waarschijnlijk niet zo makkelijk te regelen zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-10 19:34

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-10 19:34

Ik kan in Belgie rechtstreeks richting een psych, maar het systeem hier zit zo in elkaar dat je steeds een deel zelf moet betalen. Ik weet niet wat de tarieven zijn momenteel, ik heb meestal rond de 50 Euro af moeten rekenen. Als de verzekering akkoord is met je behandeling krijg je erna met de bon een gedeelte terug. Ik kan gewoon niet zomaar even een paar honderd euro op tafel leggen voor een paar sessies, stel dat er dan een paard koliek krijgt, of een kind wordt ziek, of de wasmachine begeeft het...
Mijn vriend is trouwens momenteel wel op subtiele wijze bezig met meer positie voor mij in te nemen en dat is wel fijn. Mijn schoonmoeder wou een van mijn nu nog lege stallen confisqueren om er spullen van de klusjesman in op te slaan en ik heb toen gezegd dat dat dus mooi niet doorging omdat ik bezig ben met nieuwe klanten werven en sowieso, dan komt er dus weer volk zonder toestemming in mijn paardengedeelte. Is toch een opstartend bedrijf, je parkeert je zooi toch ook niet even bij je baas

Ze begon door te drammen erover en toen heeft mijn vriend wel een keer simpelweg gezegd: die spullen komen niet in de stallen, punt. Dat was wel echt heel erg fijn, gaf een beetje minder het gevoel van vechten tegen de bierkaai.

**Geplaatst**: 14-12-10 19:40

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 14-12-10 19:40

Goed van hem! Misschien dring je van lieverlee dan toch bij hem door.

Vervelend dat in België die behandelingen niet volledig
worden gedekt. Maar misschien toch even bij de verzekering informeren hoeveel je dan terug krijgt. Wie weet val het mee.
Je kinderen en paarden zijn natuurlijk belangrijk, maar dat ben jij ook.

**Geplaatst**: 14-12-10 22:09

Geplaatst: 14-12-10 22:09

Hmm, het feit dat de financiën gescheiden zijn maakt het er inderdaad niet gemakkelijker op.

Ik denk toch dat je met je vriend (en niet schoonmoeder) eens rond de tafel moet gaan zitten en afspraken moet maken die vervolgens ook gehouden worden.
Je vriend is hierin in mijn ogen de bepalende factor. Of hij laat jouw de inrichting kiezen of zijn moeder. Samen gaat het niet lukken is nu inmiddels al duidelijk. Jij bent niet gelukkig en je schoonmoeder ook al niet denk ik.
Aan beide keuzes zitten voor je vriend consequenties. Jammer maar zo gaat dat nu eenmaal.

Ik vind je vriend eerder zwak overkomen heel eerlijk gezegd

. En niet jij. Jij weet prima wat je wilt en niet wilt. Je bent druk bezig voor je bedrijf en probeert voor jezelf op te komen. Maar hij neemt zijn vriendin niet serieus en laat vervolgens over zich heen lopen door zijn moeder. Hij moet dringend eens wakker worden en wat besluiten gaan maken. Vind ik.

**Geplaatst**: 15-12-10 08:00

Geplaatst: 15-12-10 08:00

Je hebt een bazige schoonmoeder en die vind het vast niet erg dat zij nu over jouw kan regelen en bazen, die vind de macht in handen en zoonlief onder haar duiven vast wel oud en vertrouwd.

Hoop dat je vent haar duidelijk maakt dat ze geen voet in huis heeft, slechts 1 paar handen die een stukje mogen meehelpen.
Lees je post nu wat beter.

Geen wonder! Jij bent op je meest gevoelige en zwakke moment de wapens uit handen geslagen. Bij jouw werkt het onbewust door.

Het hele probleem is je schoonmoeder die jouw in de hoek heeft geparkeerd, schoonmoederperikelen dus en een man die niet inziet dat zijn mama overheerst en het vast wel fijn vind dat mama's er is en het allemaal doet.

Het probleem is jouw schoonmoeder en je vent. Sterkte, maar dat is een moeilijke kwestie, je komt niet zo makkelijk tussen die 2 en mamaatje weet dat wel, die heeft haar kans schoon gezien. Zorg dat ze geen wig tussen jullie steekt, jij zal niet de eerste zijn die daar de dupe van is geworden.

Geen woorden voor, slecht hoor, ze verpest nl ook het geluk van haar zoon, maar delen kan ze dus niet.

Is er geen online therapeut die je kan helpen? Er is tegenwoordig zo veel op internet.

ik stuur je iets per pb...

**Geplaatst**: 15-12-10 13:36

Geplaatst: 15-12-10 13:36

Wauw, ik vind het echt knap dat je het nog zolang volgehouden hebt...Persoonlijk zou ik ook echt ontploffen of ervandoor gaan als me op deze manier alles uit handen werd genomen...

Ik weet jammer genoeg niet goed hoe ik je kan helpen...enige wat me nu te binnen schiet is of in plaats van therapie voor jou, relatietherapie geen betere optie is....Ik denk namelijk dat stap 1 toch wel is dat jouw vriend weer leert om jou serieus te nemen, om voor je op te komen. Dus niet 'oh ze zit weeer te janken maarja dat zal wel door pnd komen,' en het vervolgens wegwuiven (als dat tenminste gebeurt, dat weet ik niet maar zo klinkt het een beetje) Maar hij moet leren zien dat er echt iets is, maar dat je daardoor niet je mening, stem en recht van spreken bent verloren!

Verder weet ik hoe frusterend het is als jouw paardenstukje je soms ook wordt afgenomen (want zo voelt het wel als ze zich ermee gaan bemoeien) dus misschien kan je daarover echt iets op papier zetten? Wat jij doet, wat hij eventueel doet, en vooral wat schoonma niét doet. Gewoon zwart op wit, iets waarmee jij kan zwaaien.

Verder heb ik het gevoel dat je echt ontzettend moe bent van alles en ik kan het me zo goed voorstellen...maar probeer toch de kracht nog te vinden om in oplossingen te denken. Blijf zoeken naar een manier om je leven weer onder controle te krijgen, en hopelijk zie je bij ieder stukje dat je terug in handen krijgt dan weer wat extra licht! Ik wens je alle kracht die je nodig hebt, en ik hoop echt dat je hier uit komt!! Oja, je klinkt ondanks je moeilijkheden als een sterke vrouw die weet wat ze wil, dus probeer die persoon weer naar boven te laten komen, ze is er nog!!

**Geplaatst**: 15-12-10 13:38

Geplaatst: 15-12-10 13:38

Urielle schreef:
Het wordt weggewuifd, het wordt op de hormonen gegooid, het wordt op de vermoeidheid gegooid, er wordt ja gezegd en vervolgens glashard nee gedaan... ik weet het niet meer.

Zonder te willen (ver)oordelen of je te willen kwetsen. Is er een mogelijkheid dat je man en zijn moeder dit allemaal doen omdat ze denken dat je verder heen bent dan jijzelf denkt?

**Geplaatst**: 15-12-10 19:40

Geplaatst: 15-12-10 19:40

he Urielle, kop op meisie, ik wens je alvast een heel veel betere en blijer 2011.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-12-10 20:40

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 15-12-10 20:40

ik heb de pb helaas niet gehad?

ik ben absoluut ver heen, dat besef ik zeer goed. normaal ben ik erg oplossings- en toekomstgericht en nu zie/zag ik gewoon nergens een gat meer.
vandaag is het heel erg geescaleerd. ik heb mezelf bewust pijn gedaan van woede. sorry dat ik dus niet met hoofdletters typ maar ik kan nog maar een hand gebruiken. ik ga professionele hulp inschakelen. want dit gaat me te ver.

**Geplaatst**: 15-12-10 20:44

Geplaatst: 15-12-10 20:44

Oh urielle ik ken je verder niet maar pas alsjeblieft gewoon goed op jezelf!
Dat je jezelf bewust pijn doet omdat anderen jou jezelf niet laten zijn vind ik erg!

Laatst bijgewerkt door zigranta op 15-12-10 20:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-10 20:46

Geplaatst: 15-12-10 20:46

Nogmaals veel sterkte urielle :(:)

. Ik hoop dat je eruit komt met behulp van proffesionele hulp.

Wees niet te streng voor jezelf.

**Geplaatst**: 15-12-10 20:51

Geplaatst: 15-12-10 20:51

Het blijft raar om zulke tips aan iemand te geven die je helemaal niet kent. Maar misschien heb je een ietsje steun aan onderstaand liedje van Ane Brun:

Temporary dive

I fell down in that hole again
I am a lump of gelly I am a dead fish
I look up at the blue sky
And I know that it´s just a temporary dive

Sometimes we tip toe
Sometimes we run
Sometimes we wander while looking at the sun

Sometimes we tip toe
Sometimes we run
Sometimes we wander while looking at the sun

Sitting on the cold dirt floor
I want to finish
the counting of days on the walls
I build a ladder from broken wish bones
And square-shaped stones
That my friends threw down in the hole

Sometimes we tip toe
Sometimes we run
Sometimes we wander while looking at the sun
Sometimes we tip toe
Sometimes we run
Sometimes we wander while looking at the sun

And even though I read maps to avoid them
They change location every day
And somehow all of my traces
they vanish
But shall one stay put
Shall one lay low
shall one not go
just to avoid this hole?

Heel veel sterkte...

**Geplaatst**: 15-12-10 20:55

Geplaatst: 15-12-10 20:55

Urielle schreef:
ik ben absoluut ver heen, dat besef ik zeer goed. normaal ben ik erg oplossings- en toekomstgericht en nu zie/zag ik gewoon nergens een gat meer.
vandaag is het heel erg geescaleerd. ik heb mezelf bewust pijn gedaan van woede. sorry dat ik dus niet met hoofdletters typ maar ik kan nog maar een hand gebruiken. ik ga professionele hulp inschakelen. want dit gaat me te ver.

Goed dat je hulp gaat zoeken, want dit red je niet alleen. Het is ook ontzettend moeilijk om objectief naar jezelf en je gedragingen te kijken en te bedenken dat anderen handelen vanuit liefde zal nu vast helemaal niet te begrijpen zijn

Ik hoop dat je vlug weer jezelf bent!

**Geplaatst**: 15-12-10 21:06

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 15-12-10 21:06

Goed om te lezen dat je hulp gaat zoeken, want dit gaat inderdaad te ver! Blijf hier alsjeblieft niet mee rondlopen, want zo loop het uit de hand. En wees alsjeblieft zuinig op jezelf en doe jezelf geen pijn.

Een heel dikke knuffel vanaf mijn beeldscherm!