Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

) niet kunnen slikken van de pijn, eten&drinken doet pijn, neus zit 24/7 verstopt en ik ben zooooo vreselijk moe!
ben panisch voor overgeven en ook voor naalden dus narcose trekt me niet zo
Iney schreef:Oke, nou mooi want dan mag ik jou af en toe wat vragen stellen? Ik vind het namelijk zo raar eergister avond had ik nauwlijks pijn en nu heb ik het meeste van van wat ik gehad heb en het is inmiddels een week geleden!
) en vanacht met de mond open geslapen en oo wat heb ik een pijn! NatasjaS schreef:Het klopt idd dat oud bloed uit de maag moet. De maag kan niet tegen bloed. Maar niet iedereen hoeft perse over te geven.
Ik geef mn patienten geen pijnstillers via het infuus, omdat ze dat thuis ook niet krijgen. Ik geef ze in zetpil, of als ze willen slikken (sommige vinden zetpillen afschuwelijk) in tabletten of opgelost. Zo kan je lichaam er alvast aan wennen en moet je dit thuis ook gewoon doorzetten.
@Mirrrriii, wat balen dat je een bacterie erbij krijgt. En kan me voorstellen dat je nooit weer geopereerd zou willen worden. Gelukkig gebeurd dit niet bij iedereen. In de meeste gevallen gaat het goed. Iedereen weet dat bij een operatie ook een risico hoort. En daarom lig je ook in het ziekenhuis. Zodat mensen als ik voor de patienten kan zorgen en kan ingrijpen of zorgen dat mensen zich beter voelen.
bruceandnoon schreef:ik ben geopereerd op mijn 25e, vrij laat dus. Ik heb er bij de KNO arts echt op moeten aandringen, hen leek het niet urgent genoeg aangezien ze de enorme amandelen niet zagen zitten.. niet zo vreemd aangezien ze achteraf gezien helemaal vergroeid waren naar achter mij keel in, en ze waren echt gigantisch!
Toen ik ontwaakte uit de narcose ging ik echt door de grond van de pijn, ik dacht alleen maar:" wat hebben ze in godsnaam allemaal weggehaald!!" Ik kreeg morfine toegediend via een pompje maar op een gegeven moment moesten ze daar mee stoppen omdat mijn hartslag veel te laag werd. ondertussen lag ik te kronkelen op mijn bed van de pijn.. iets later kwam de arts bij me en die zei letterlijk; ja we hebben toch flink zitten wroeten en trekken om alles eruit te krijgen. ( dat verklaarde het beurse gevoel in mijn tong die ik niet meer kon bewegen, die hadden ze helemaal op zij getrokken) Afijn, nachtje in het ziekenhuis gebleven, volgende dag naar huis gestuurd met 500 mg paracetamol. Ik vroeg of ze wel helemaal lekker waren??Dat helpt net bij een hoofdpijntje bij mij.
Vervolgens heeft het bij mij 3 weken geduurd voor ik weer een beetje kon eten, ik zat op een gegeven moment aan de diclofinac zetpillen aan de maximale dosis. Een bakje vla kon ik net wegkrijgen, het duurde echt anderhalve week voor ik een sneetje brood zonder kost kon eten. terwijl ze zeggen dat je juist brood moetn eten om het litteken weefsel weg te schrapen. Vreselijk vond ik het; enige voordeel was dat ik 6 kilo was afgevallen en het was net voor de zomer haha.
Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb; heb nu nooit meer last van keelontstekingen en ben nauwelijks nog verkouden. Maar de operatie was in mijn geval echt afzien. Overigens heb ik gemerkt dat mijn stem wel verandert is sinds de operatie; hij klinkt veel gedempter, ik kan bijna niet hard praten.
succes voor iedereen die nog moet, ik heb meerdere mensen uit mijn omgeving gehad die op latere leeftijd geholpen zijn en die viel het hartstikke mee! ik had denk ik gewoon een beetje pech met de ligging van mijn keelamandelen.
Fijn dat je geen onstekingen meer hebt, dat zegt iedereen bijna ik ben zo blij als ik me weer goed voel
heerlijk om te horen dat mensen nauwlijks nog onstekingen hebben! 
haha.