Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-11-10 13:11

Geplaatst: 19-11-10 13:11

NonaWen, nee, kan nergens terecht. En wil andere mensen ook niet lastig vallen met mijn psychisch gestoorde moeder.

Gohya, dan zal je idd ook vaak wel merken dat het geen 'probleemkinderen' maar 'probleemouders' zijn..

**Geplaatst**: 19-11-10 13:11

Geplaatst: 19-11-10 13:11

Sommige ouders zijn tegenwoordig zo makkelijk.
Maak het ook geregeld mee, maar dan in een andere vorm. Ouders doen boodschappen (winkelcentrum) en dumpen kinderen bij speelgoed winkel. Dan komen ze terug en vragen of hun kind er nog zit... En dan boos worden als kind er niet is en vragen of wij weten waar hun kind heen is gegaan...

**Geplaatst**: 19-11-10 13:12

Geplaatst: 19-11-10 13:12

Ik ben er tot op de dag van vandaag nooit zo open over geweest, maar ook ik weet hoe het is.
Voor het eerst op straat gezet toen ik 16 was. Mocht na vele gesprekken (waar mijn broer van toen 24 bij was), weer terug.
Op 17e weer het huis uit, ben toen gaan samenwonen met mijn toemalige vriendje.
Op 19e weer thuisgekomen, wederom na heel wat gesprekken. Kort daarna eigen woonruimte.
Bij verbreken relatie op 22e jarige leeftijd, zonder woonruimte, thuis niet welkom.
Ben nu 25 en met mij gaat het goed, maar de relatie met mijn moeder is nog altijd slecht.
Mijn vader ken ik niet.

Ik begrijp er werkelijk niks van dat ouders dit kunnen...

Ik vang trouwens nu mijn nichtje op van net 20, wat al heel wat jaren de dupe is van haar probleem moeder. Ze woont al heel lang niet meer thuis, maar na haar 18e hield de zorg van instellingen op.
Op haar 18e woonde ze samen met haar vriendje, maar na vebreken relatie stond ze op straat.
Niet lang, want als ik kan, help ik altijd! (ik weet immers hoe het is, om op straat te staan)

Laatst bijgewerkt door Soraya85 op 19-11-10 13:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 13:14

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 13:14

absque_dubio schreef:
NonaWen, nee, kan nergens terecht. En wil andere mensen ook niet lastig vallen met mijn psychisch gestoorde moeder.

Gohya, dan zal je idd ook vaak wel merken dat het geen 'probleemkinderen' maar 'probleemouders' zijn..

Dat heb jij heel goed gezegd! want dát is vaak de oorzaak.
De kinderen zijn niet het probleem [op enkele na dan hoor] maar vaak zijn ouders hét probleem.
En ach het is toch makkelijker om jou probleem op het kind te schuiven?Ouders worden eerder geloofd dan kinderen, en zo is het wel.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:16

Geplaatst: 19-11-10 13:16

Tja, ik heb momenteel ook vrijwel geen contact met mijn ouders, en ik zit hier echt niet mee. Ik had al ver uitgewerkte plannen om het huis uit te gaan (wisten pa en ma ook) toen ik eruit werd gezet, dus kon tijdelijk bij een vriendin terecht en daarna had ik heerlijk mijn eigen plekje. Vele verhalen staan wel op bokt, of ik een probleemkind ben of probleemouders heb moet iedereen zelf maar bepalen, mij maakt het niet uit, ik leef hoe ik wil en ben wie ik ben.

Ik denk dat met het jonger beginnen met de pubertijd ook de behoefte aan volledige zelfstandigheid steeds jonger begint waardoor er ver gaande conflicten met de ouders ontstaan. Vroeg het huis uit gaan is vaak lastig ivm school en wettelijke verantwoordelijkheid.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:21

Geplaatst: 19-11-10 13:21

Ik hoop zelf dat de gemiddelde pleegouder, niet op die manier naar de ouders van haar pleegkinderen kijkt. Betreffende ouders hebben vaak zelf zeer grote problemen. Geen reden om het goed te praten ,maar wel een manier om open te blijven staan voor de echte ouders van betreffende kinderen. Want als pleegouder kun je nooit de echte ouders vervangen.
Als beide ouders bv depressief zijn, kan het teveel zijn om een kind nog normaal op te voeden, wat fijn dat er dan andere mensen zijn die die taak een tijdje over willen nemen.

Ik krijg het idee dat TS een beetje naar complimentjes zit te vissen in plaats van een serieuze discussie aan te willen gaan over pleegkinderen en hun problemen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 13:23

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 13:23

Weet je,het botst heel vaak omdat veel ouders niet met de tijd mee gaan.
Dan hoor je ze zeggen:vroeger mochten we dit niet en dat niet.Mensen we zitten niet meer in vroeger!ga met de tijd mee en je relatie met je kind zal perfect gaan.Dit betekend echt niet dat je dan alles maar goed moet vinden hoor.Tegenwoordig gaan meiden van 14 jaar al stappen,wat we vroeger pas deden/mochten met 18jaar.Je kan je kind toch niet verbieden om te gaan stappen met al haar vriendinnen?
Ga met de tijd mee,je kan je kind toch niet vast zetten in het jaar 0.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 13:25

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 13:25

MariekeB schreef:
Ik hoop zelf dat de gemiddelde pleegouder, niet op die manier naar de ouders van haar pleegkinderen kijkt. Betreffende ouders hebben vaak zelf zeer grote problemen. Geen reden om het goed te praten ,maar wel een manier om open te blijven staan voor de echte ouders van betreffende kinderen. Want als pleegouder kun je nooit de echte ouders vervangen.
Als beide ouders bv depressief zijn, kan het teveel zijn om een kind nog normaal op te voeden, wat fijn dat er dan andere mensen zijn die die taak een tijdje over willen nemen.

Ik krijg het idee dat TS een beetje naar complimentjes zit te vissen in plaats van een serieuze discussie aan te willen gaan over pleegkinderen en hun problemen

Nou nee hoor,echt niet.
Waarom zou ik naar complimentjes vissen?
Sorry maar die kom ik echt niet tekort,krijg er al veel door mijn ponyopvang.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:26

Geplaatst: 19-11-10 13:26

Met 14 jaar kan je iemand wel verbieden om te gaan stappen hoor stappen hoor,ik hoor heel vaak dat kinderen hun ouders uitschelden en zo.Dan zeggen die ouders ja ze is 15 dan heb je niks meer te vertellen,nou sorry hoor maar gaat er toch iets niet goed?

**Geplaatst**: 19-11-10 13:26

Geplaatst: 19-11-10 13:26

Ik vind dat er hier nogal zwart wit naar de zaken gekeken wordt. Schuld ligt vanzelf weer bij de ouders. vaak gaat hier nogal een traject aan vooraf en worden kinderen ook niet zomaar op straat gezet. Iemand van 18 noem ik trouwens ook geen kind meer, maar is voor de wet gewoon volwassen.
Oordeel niet zomaar over elke situatie, luister naar beide partijen, zowel naar ouders als kind. Het kind in deze gevallen is echt niet altijd de vermoorde onschuld hoor!

Goyha, je zet de discussie nogal eenzijdig neer en weinig neutraal.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:30

Geplaatst: 19-11-10 13:30

Ja ik snap het ook niet hoor

.

Mijn moeder heeft me ook gedumpt om een keuze die ik maakte. (ouders zijn gescheiden en ik wilde bij mijn pa wonen). Ze zei dat ze me nooit meer wilde zien en niks meer van me wilde weten, dit heeft ze gedaan OP mijn 16e verjaardag... Ben nu 20. Ik heb ze nu al bijna 5 jaar niet gezien of gesproken, zou niet weten of ze nog leeft

. Maar ik heb mijn paps nog en mijn oom en tante

.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:31

Geplaatst: 19-11-10 13:31

Vorige week op buitenrit maakt een jongen op de fiets een rare slinger ging net goed.Hij was 14 of zo, dus ik vraag ging maar net goed he,roept hij paasei.Nou sorry hoor, maar als het er thuis ook zo aan toe gaat kan ik me wel voor stellen dat een ouder zegt daar is het gat van de deur.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 13:34

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 13:34

Ik schrijf dit omdat men vaak het kind de schuld geeft als het op straat word gezet.Zelfs ik dacht eerst dat het wel eigen schuld zou zijn totdat ik het van heel dichtbij mee maak.Zoals ik al zei;niet alle ouders hebben schuld,er zijn ook genoeg kinderen die erom vragen en waar niet mee te praten valt.
Soms moet een kind anders behandelt worden,dan zie je als ze bij pleegouders zijn,dat ze een heel ander kind zijn.
Pleegouders gaan op een andere manier om met het kind,op de juiste manier.
Ik wil echt niet alle ouders zomaar beschuldigen,maar het valt me op dat er zo makkelijk een kind/volwassene op straat word gezet.
Dat is het hele punt waar het over gaat,dat ik dat niet kan begrijpen.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:37

Re: Je eigen kind dumpen! het is helaas de realiteit.

Geplaatst: 19-11-10 13:37

Je gaat er al vanuit dat een kind 'gemakkelijk' op straat wordt gezet. Dat noem ik niet objectief naar de zaken kijken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 13:39

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 13:39

Mindim schreef:
Je gaat er al vanuit dat een kind 'gemakkelijk' op straat wordt gezet. Dat noem ik niet objectief naar de zaken kijken.

Ja 'gemakkelijk' omdat er niet eens gepraat gaat worden.
En dan de volgende dag willen ze opeens wél praten.
Je kan ook zeggen: je gaat nu naar je kamer i.pv. ga het huis maar uit.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:40

Geplaatst: 19-11-10 13:40

ts heeft recht op complimentjes, hoeveel worden wel niet op straat geschopt en worden niet geholpen? de mensen die erdoor niet op straat komen zijn der vast dankbaar!

wij hebben vroeger ongeveer anderhalf jaar een vriendin van mn zus in huis gehad. ze werd nogal flink mishandeld door haar ouders(moeder en stiefvader).
ze heeft toen het vmbo hier afgemaakt en is toen bij haar vader gaan wonen inmidels doet ze t goed met samen wonen etc.

ohja ik met mn 21 jaar en soms irritant gedrag word ook niet op straat gezet(gelukkig heb 3 paardjes bij mn ouders staan;))

**Geplaatst**: 19-11-10 13:43

Geplaatst: 19-11-10 13:43

gohya schreef:
Mindim schreef:
Je gaat er al vanuit dat een kind 'gemakkelijk' op straat wordt gezet. Dat noem ik niet objectief naar de zaken kijken.

Ja 'gemakkelijk' omdat er niet eens gepraat gaat worden.
En dan de volgende dag willen ze opeens wél praten.
Je kan ook zeggen: je gaat nu naar je kamer i.pv. ga het huis maar uit.

Nou, dan bekijk je het toch eenzijdig. Je zet de ouders toch al gelijk op een bepaalde manier neer, das toch niet objectief kijken?

**Geplaatst**: 19-11-10 13:43

Geplaatst: 19-11-10 13:43

Het is idd verschrikkelijk!
Mooi dat jij die kinderen opvangt!

Zouden mijn ouders ook doen! Ze hebben twee keer op het punt gestaan kinderen bij hun ouders weg te halen.
Maar mijn ouders willen ze niet weg halen, de kinderen mogen zelf kiezen. Ons huis (van me ouders) zal altijd openstaan voor mensen.

Ik ben nu getrouwd en bij ons zijn mensen ook meer dan welkom. Ik heb nu een klein wonder in mijn buik.
Ik kan en durf nu al te zeggen dat dat kind NOOIT op straat komt te staan. Mijn ouders zouden dat ook nooit bij mij gedaan hebben...
Wat ik ze ook aandeed!

Pubers, 'onhandebarekinderen' etc hebben ook gevoel. En niets is erger dan door je ouders aan de kant gezet te worden.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:47

Geplaatst: 19-11-10 13:47

Jeetje zeg....
Het lijkt idd dat het de normaalste zaak van de wereld is om je bloed eigen kind zo op straat te zetten!!
Heb er geen goed woord voor over voor die mensen die dat doen bah..
Kijk dat kinderen lastig kunnen wezen oke, ieder kind is wel is vervelend maar betekend dat gelijk hup uit huis jij?? snap gewoon niet dat ouders dat kunnen doen,
ben zelf nog geen moeder maar zou zoiets nooit over mijn hart krijgen!
Maar Ts vind het bijzonder knap dat je die kids opvangt,
Mijn complimenten daarvoor!

**Geplaatst**: 19-11-10 13:47

Geplaatst: 19-11-10 13:47

Ik vind dat je het wel van beide kanten moet bekijken, in jouw situatie heb ik daar natuurlijk geen idee van maar de jeugd kan ook behoorlijk vervelend zijn.

Er zijn toch ook genoeg tieners die al maanden of zelfs jarenlang hun ouders irriteren en denken dat ze alles kunnen maken en zich aan geen enkele regel hoeven te houden. Ik kan me dan best voorstellen dat je dat als ouder een keer zat bent en 16-18 is geen leeftijd dat een kind zichzelf niet kan redden dus zo dramatisch vind ik dat dan ook weer niet hoewel het wel van de omstandigheden afhangt.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:48

Geplaatst: 19-11-10 13:48

Ik geef iemand complimenten die kinderen opvangt en dan ook nog objectief naar dingen kan kijken en niet vanzelfsprekend de ouders in een negatieve hoek drukt.
Ik wil daarmee niet zeggen dat de ouders nooit blaam treft, maar ik denk dat sommige 16 jarigen ook vreselijk kunnen ontsporen en ouders hoeven daar niet altijd een hand in te hebben.
Ook foute vrienden en kennissen kunnen een heel groot deel vernaggelen aan een kind, waardoor een kind thuis niet meer te handhaven is.
Wat ik zeg, het is niet altijd zo zwart wit. De vergelijking met iemand naar zijn kamer sturen? Ik denk dat dat punt allang gepasseerd is, eer ouders een besluit nemen hun kind op straat te zetten.
Ik zou ook graag eens de zaak belicht zien van de ouder die zoiets doet. Je kunt makkelijk op ze afgeven, maar zolang je niet alle ins en outs weet, en afgaat op een kant van het verhaal, heb je niet alle feiten om een conclusie te trekken.

**Geplaatst**: 19-11-10 13:48

Geplaatst: 19-11-10 13:48

Heel goed dat jullie kinderen opvangen (18 is volgens de wet inderdaad al wel volwassen, maar hoeveel 18-jarigen zijn er die zich ook daadwerkelijk zo voelen?), echt super. Maar bedenk wel dat er vaak een wisselwerking is tussen ouder en kind, een kind van 16/17 moet als het goed is wel aardig reëel kunnen nadenken en niet aldoor z'n kop in de wind gooien. De puberteit moet dan al voorbij zijn zeg maar. Maar ouders moeten zich ook juist gedragen tegenover de kinderen, iets wat inderdaad ook niet altijd goed gaat. Maar ik vind het een beetje raar om te zeggen dat het bijna altijd aan de ouders ligt, dat kun je niet zomaar zeggen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 13:49

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 13:49

gohya schreef:
Mindim schreef:
Je gaat er al vanuit dat een kind 'gemakkelijk' op straat wordt gezet. Dat noem ik niet objectief naar de zaken kijken.

Ja 'gemakkelijk' omdat er niet eens gepraat gaat worden.
En dan de volgende dag willen ze opeens wél praten.
Je kan ook zeggen: je gaat nu naar je kamer i.pv. ga het huis maar uit.

Nou, dan bekijk je het toch eenzijdig. Je zet de ouders toch al gelijk op een bepaalde manier neer, das toch niet objectief kijken?[/quote]

Maar het is toch de manier van veel ouders die zo handelen?
Gelukkig zijn er ook ouders die wél samen naar een oplossing zoeken als het samen in 1 huis wonen echt niet gaat.Ik bekijk het niet eenzijdig,ik bekijk beide kanten.
Wat ik tot nu toe om me heen zie en mee maak,ja dat komt miss. eenzijdig over.
Maar zo bedoel ik het niet,ik vind dat ook ouders geholpen moeten kunnen worden.Helaas zijn er ook ouders die geen hulp willen en dan blijf je in die cirkel.

Ik heb nog gewoon contact met de ouders van dat kennisje van me,ik ben niet boos op ze of wat dan ook.Ook ik begrijp dat het ze soms teveel word,maar om dan te zeggen: je bent voor mij niet meer dan een zak stront??sorry dat gaat er bij mij niet in.
Ik geef veel ouders ook vaak raad hoe ze hun kind het beste kunnen aanpakken.
En ja er zijn er ook die het bloed onder de nagels uithalen en waarvan ouders niet meer weten wat ze moeten doen.
Ik praat hier ook nu over de ouders van deze 4 kinderen/wolvassenen omdat ik beide kanten van het verhaal kan.

Laatst bijgewerkt door gohya op 19-11-10 13:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-11-10 13:53

Geplaatst: 19-11-10 13:53

anneliesdj schreef:
Ik vind dat je het wel van beide kanten moet bekijken, in jouw situatie heb ik daar natuurlijk geen idee van maar de jeugd kan ook behoorlijk vervelend zijn.

Er zijn toch ook genoeg tieners die al maanden of zelfs jarenlang hun ouders irriteren en denken dat ze alles kunnen maken en zich aan geen enkele regel hoeven te houden. Ik kan me dan best voorstellen dat je dat als ouder een keer zat bent en 16-18 is geen leeftijd dat een kind zichzelf niet kan redden dus zo dramatisch vind ik dat dan ook weer niet hoewel het wel van de omstandigheden afhangt.

Een 16-18 jarig op straat, komt lastig aan opvang/woonruimte/geld. En hier gaat school echt aan onderdoor! Instanties werken niet zo soepel als het lijkt, daar kom je pas achter als je ze nodig hebt!

**Geplaatst**: 19-11-10 13:55

Geplaatst: 19-11-10 13:55

Mindim schreef:
Ik geef iemand complimenten die kinderen opvangt en dan ook nog objectief naar dingen kan kijken en niet vanzelfsprekend de ouders in een negatieve hoek drukt.
Ik wil daarmee niet zeggen dat de ouders nooit blaam treft, maar ik denk dat sommige 16 jarigen ook vreselijk kunnen ontsporen en ouders hoeven daar niet altijd een hand in te hebben.
Ook foute vrienden en kennissen kunnen een heel groot deel vernaggelen aan een kind, waardoor een kind thuis niet meer te handhaven is.
Wat ik zeg, het is niet altijd zo zwart wit. De vergelijking met iemand naar zijn kamer sturen? Ik denk dat dat punt allang gepasseerd is, eer ouders een besluit nemen hun kind op straat te zetten.
Ik zou ook graag eens de zaak belicht zien van de ouder die zoiets doet. Je kunt makkelijk op ze afgeven, maar zolang je niet alle ins en outs weet, en afgaat op een kant van het verhaal, heb je niet alle feiten om een conclusie te trekken.

Precies wat ik bedoelde, als je toch eens wist wat er allemaal aan vooraf ging.
Ouders doen dat echt niet zomaar(uitzonderingen daar gelaten) en kinderen kunnen zich voordoen als engeltjes terwijl het thuis totaal andere kinderen zijn.