Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:12

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:12

Oe ook zo herkenbaar die reacties.
Ik heb liever dat mensen zeggen dat ze niet weten hoe ze moeten reageren. Maar van die reacties van ja de een is makkelijker met verwerken als de ander heb ik helemaal niks aan.
Zelfs de broer van mijn vader zei na 3 weken dat het nu wel weer eens over moest zijn. Verschrikkelijk vondt ik dat. Maar vondt het nog het ergste voor mijn moeder! Die was de liefde van haar leven verloren en moest na 3 weken maar weer doen alsof er niks aan de hand was!

**Geplaatst**: 05-11-10 20:17

Re: Verdriet

Geplaatst: 05-11-10 20:17

Bah wat een akelige reactie zeg! Dat zo iemand zoiets dat durft te zeggen! Ik vind het natuurlijk ook heel erg voor je moeder. Ik vind het ook erg voor mijn moeder.

Wij hebben geen enkele steun gekregen van onze familie, die vonden het allemaal belachelijk dat wij verdriet hadden omdat mijn vader geen goede vader zou zijn (hebben zij niets mee te maken) Mijn vader is toen verschrikkelijk zwart gemaakt, en mijn moeder zou een aansteller zijn en drama maken om niets.
Laatst (bij diezelfde persoon als van de vorige reactie) kreeg ik er even achter aan gegooid van 'ja maar jouw vader deed slechte dingen. Dat hij dood is betekent niet dat hij nu opeens een goed persoon is. En helaas heb ik dat nu al vaker gehoord'
Bah

Alsof zij ook maar iets weten van zijn toestand, en ook al hadden ze gelijk....dat maakt het toch zeker niet minder erg.

**Geplaatst**: 05-11-10 20:21

Geplaatst: 05-11-10 20:21

Red_Savage schreef:
Ohja, het verbaast me nog hoeveel mensen denken dat de dood van een ouder te vergelijken is met het stoten van je teen.

Heel herkenbaar! Ik praat er met vrienden ook niet over, ik denk dat je het pas begrijpt als je het meemaakt. Mensen reageren idd al snel van dat je gewoon door moet gaan. De leukste die ik hoorde: iedereen heeft wel eens iets. Iets.. hmhm.. Denk meestal (heel gemeen): jouw tijd komt nog wel..

We praten er met zn tweeën over en met wat familie, dat is wel genoeg, wij begrijpen elkaar.

**Geplaatst**: 05-11-10 20:23

Geplaatst: 05-11-10 20:23

Nou ja zeg, 'iedereen heeft wel iets'

Erg bot hoor.
Ik praat er ook eigenlijk nooit over met vrienden, de meesten weten dan ook niets. En degene die het weten (denk ik), weten het alleen maar omdat ze door de jaren heen wel van die dingen mee hebben gekregen, neem ik aan dan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:25

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:25

Maar wat jou vader ook deed maakt het voor jou nog geen slechte vader toch. Jij hebt een band met je vader. En die kan misschien wel heel streng zijn geweest. Of bij wijze een drugs dealer zijn. Dat maakt hem nog geen slechte vader!

O dat iedereen wel iets heeft hoor ik ook regelmatig! Maar meestal zijn dat mensen die als hun IETS hebben wel heel veel begrip wensen te krijgen!

**Geplaatst**: 05-11-10 20:29

Re: Verdriet

Geplaatst: 05-11-10 20:29

Ja ik moet zeggen, dat wat mijn vader had en deed was ook heel zwaar voor ons allemaal, en zeker niet normaal (drugsverslaafd, alcoholist, mentaal ziek en lichamelijk ziek) Maar het is en blijft mijn vader, en is altijd mijn voorbeeld geweest, nog steeds.
Ookal is een van je ouders de grootste crimineel ooit.. het verlies is gewoon onbeschrijflijk.

En die laatste zin van jou is, wederom, heeel herkenbaar. Ik verwacht ook gewoon geen begrip. Medelijden heb ik nooit gevraagd, ik ga altijd door, ik doe wat ik moet doen, ik klaag niet. Toch kunnen mensen zo ontzettend raar op je reageren. Alsof je aandacht aan het trekken bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:33

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:33

Inderdaad! Alsof je om aandacht schreeuwt!

Het verlies is inderdaad onbeschrijfelijk!

**Geplaatst**: 05-11-10 20:35

Re: Verdriet

Geplaatst: 05-11-10 20:35

Ja, zo word je wel meteen bestempeld ja. Die ene kleine keer dat je het eens kwijt durft...en je word behandelt alsof je het van de daken staat te schreeuwen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:38

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:38

Hup flop in een hokje. Het hokje voor de zielenpoten, aandachtstrekkers en aanstellers!

**Geplaatst**: 05-11-10 20:39

Geplaatst: 05-11-10 20:39

Mijn laatje schiet nu open. Ik ben mijn vader verloren toen ik 14 was en hij nog maar 52. Heel erg herkenbaar dus wat jij schrijft. Het is nu 8 jaar geleden en soms voelt het als de dag van gister. Juist nu zou ik zo graag willen dat hij er nog was, om gewoon met hem te kunnen praten over alledaagse dingen.

Ik kan ook zo moeilijk omschrijven wat het met je doet om een ouder te verliezen en helemaal wat voor verdriet het met zich mee brengt. Vooral als je ouder wordt, je eigen weg op gaat en dat dan niet meer kan delen met je ouder.

Bah

**Geplaatst**: 05-11-10 20:40

Re: Verdriet

Geplaatst: 05-11-10 20:40

Jij ook veel sterkte. het blijft moeilijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:41

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:41

Niet meer om raad en daad terug kan vallen. En sorry dat je door mijn tekst je verdriet weer tegen komt! Maar hou je niet in en laat het komen!

**Geplaatst**: 05-11-10 20:42

Re: Verdriet

Geplaatst: 05-11-10 20:42

Ja, eigenlijk is het omhoog halen alleen maar goed. Al zijn dat soort moment nooit leuk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:46

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:46

Wel fijn dat hier ook 'lotgenoten' zijn. Die toch meer begrip hebben voor de sitautie.

**Geplaatst**: 05-11-10 20:48

Geplaatst: 05-11-10 20:48

Ik ben mijn vader verloren toen ik 5 jaar oud was, hij is zelf 44 geworden.
Voordat mijn zus en ik geboren zijn was hij al ziek.
Hij heeft na 10 jaar de strijd tegen kanker helaas verloren.
En mensen zeggen dan wel dat je niet weet wat je mist omdat je je vader niet zo goed kunt herrineren, daar wordt ik erg kwaad om omdat je zeker iets mist.
Ik heb gewoon geen vader, en zie andere mensen op vakantie gaan en leuke dingen doen met beide ouders.
Helaas is dat bij ons niet zo.
Ik heb zeker niks te klagen, ik heb het erg goed.. maar toch mis je altijd iets, en dat blijft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 20:51

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 20:51

Lekker meedenkend want je hebt het nooit gehad dus je weet niet wat je mist! Belachelijk.

Mijn moeder heeft heel lang geprobeerd te compenseren. Het gemis van mijn vader proberen te vergoeilijke. Maar het gemis blijft!

**Geplaatst**: 05-11-10 21:00

Geplaatst: 05-11-10 21:00

Ja helaas zijn er zulke mensen.
Je mist altijd iets, en zijn sterfdag vind ik ook altijd een moeilijk dag.. ben er dan gewoon niet bij met mijn hoofd.
Maar gelukkig veel familie en vrienden en buurtgenoten die meeleven, en dat helpt je er toch weer doorheen.
Toen mijn vader niet lang meer te leven had hebben alle leerlingen hier van de basisschool (klein dorpsschooltje) allemaal een beertje gekleurd en er iets opgeschreven voor mijn vader, en daar hebben ze een slinger van gemaakt.
Dat soort dingen bewaren we omdat ons dat erg goed doet dat mensen zo met je mee leven.
En dat maakt het toch een klein beetje makkelijker.

**Geplaatst**: 05-11-10 21:01

Geplaatst: 05-11-10 21:01

Ik snap ook niet hoe mensen zo onbegripvol kunnen zijn. Juist als je allebei je ouders nog hebt, kun je je toch goed indenken hoe erg het moet zijn om die niet meer te hebben?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-10 21:16

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-10 21:16

Je zou inderdaad denken dat ze het dan zouden moeten kunnen indenken. Maar misschien is het met die mensen wel zo dat zolang je het hebt je niet weet wat je mist!

**Geplaatst**: 05-11-10 22:47

Geplaatst: 05-11-10 22:47

[quote="tinkermina"]Heel veel sterkte..!!

Mijn moeder is 9 jaar geleden overleden aan leukemie, maar het gemis en verdriet slijt niet, de harde randjes gaan wel weg, maar op sommige dagen heb ik het er nog best heel moeilijk mee, niet even bellen dagelijks meer, kan haar niets meer vragen en doet pijn.

Het belangrijkste is dat je er veel over moet praten met mensen die van haar gehouden hebben.

ik quote mn eigen zin die ik hier opschreef...
praten met mensen die van haar gehouden hebben......ik dacht daarover na, ik kan alleen met mn eigen
man en dochter over mn moeder praten, mn broer vond al vrij snel na de begrafenis dat ik niet zo moest
zeuren en dat iedereen doodgaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-10 09:40

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-10 09:40

Tja we gaan inderdaad allemaal dood ja. Maar om dan maar meteen alle overleden mensen te vergeten?

Mijn moeder zei altijd dood ben je pas als iedereen je is vergeten. En mijn beide ouders zijn dus nog niet dood!

**Geplaatst**: 06-11-10 09:50

Geplaatst: 06-11-10 09:50

MIjn moeder is een ruim jaar geleden ook veel te vroeg gegaan en slijten.. geen idee.. bij mij nog absoluut niet

. Blijft nog dagelijks een groot verdriet en gemis. Mensen vinden het dan al een hele tijd.. dat je maar door moet en wat is er toch met jou.. Het is toch al 'zo lang' geleden. Het zou nu wel goed moeten gaan!
Zo voelt het niet, dus ik kan mij goed voorstellen dat jij na zoveel jaar nog steeds dat gemis en dat verdriet hebt hoor!
Laat niemand je vertellen dat dat niet oke is...

**Geplaatst**: 06-11-10 11:09

Geplaatst: 06-11-10 11:09

ponyparadijs schreef:
Tja we gaan inderdaad allemaal dood ja. Maar om dan maar meteen alle overleden mensen te vergeten?

Mijn moeder zei altijd dood ben je pas als iedereen je is vergeten. En mijn beide ouders zijn dus nog niet
dood!

Jee, dat zei mijn moeder dus ook, en dan klopt het dus wel, voor mijn vader en mijn broer is ze dus
al heel lang dood, en voor mij zal dat nooit gebeuren, ik hou haar levend in gedachte en door over haar
te praten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-10 11:19

Re: Verdriet

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-10 11:19

En er over blijven praten en denken moeten we blijven doen!

**Geplaatst**: 06-11-10 12:54

Geplaatst: 06-11-10 12:54

ponyparadijs schreef:
Je zou inderdaad denken dat ze het dan zouden moeten kunnen indenken. Maar misschien is het met die mensen wel zo dat zolang je het hebt je niet weet wat je mist!

Dit denk ik idd. Het meest erge vind ik nog als mensen dan klagen over hun ouders.. Wees blij dat je nog kan klagen denk ik dan.. Je moet eens weten wat er op je af komt als een ouder overlijdt. Ik dacht dat ik volwassen was, maar ben er achter gekomen dat ik dat nog lang niet was op het moment dat mijn schoonvader overleed..