Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Love_4ever schreef:Mijn opa heeft het vroeger 3 keer gehad... Hodgkin dan..
De 1e 2 keren is hij ervan genezen, de 3de keer bleek het non hodgkin te zijn en hij was al 2 weken niet lekker.. op de dag van zijn 38jaar huwelijk opgenomen in het ziekenhuis (overgins de dag dat ik afscheid van hem heb genomen). Hij heeft 3 dagen in het ziekenhuis gelegen, toen is hij op de 3de dag overleden in het ziekenhuis.. In het bijzijn van zijn vrouw en kinderen.. :'( Hij was trouwens 59 jaar oud..
Dat is inmiddels dik 9jaar geleden (toen was ik 8jaar oud) En nog steeds heb ik het er moeilijk mee... Heb het inmiddels al wel een plekje kunnen geven, maar het blijft moeilijk
waar alle artsen altijd om moesten lachen. hihi
Anouk_17 schreef:Hai,
Mijn opa heeft het ook, ook fase 2. Het is idd goed te behandelen en veel overlevingskans. Wanneer je het hoort is dit allemaal heel moeilijk maar probeer samen positief te blijven en bekijk alles van de positieve kant ook al is dat soms lastig. Mijn opa moest 8 chemokuren, en heeft er nu 7 gehad. Met hem hadden we afgesproken na de 8e kuur iets gezelligs te gaan doen met zijn alle. Misschien kunnen jullie dat ook afspreken, dan heb je wat leuks om naar uit te kijken en daardoor positief te blijven.
Mijn opa was ook veel afgevallen, was erg zwak en kon bijna niets binnen houden. Hij is toen in kleine porties alleen maar gaan eten wat hij echt lekker vond. Met name frikandellewaar alle artsen altijd om moesten lachen. hihi
En kleine porties een aantal keren op een dag hield hij binnen, en na een paar chemokuren werd hij ook minder ziek en nu is hij alweer een aantal kilo's aangekomen![]()
Sterkte !
MiSz_SaNdY schreef:mijn tante is paar maanden geleden overleden aan kanker en mijn moeder heeft ook lymfeklierkanker en is op dit moment schoon en staat elke 3 maanden onder controle. hierna heeft ze vorig jaar de bacterie gekregen die ook hersenvliesontsteking veroorzaakt en daar alleen al heb je een jaar nodig om van te herstellen en nu heeft ze sinds kort reuma. haar afweersysteem is nog niks. ze zal ook haar hele leven maagbeschermers enz moeten slikken. ik wens je met alles heel veel sterkte pb staat open.
Picasso schreef:Hoi, ik zag dit topic en twijfelde of ik wel of niet moest reageren omdat mijn verhaal niet positief is en ik jou niet de hoop wil ontnemen op een goede afloop. Ik doe het toch, omdat onze verhalen toch wel verschillen...
Van wat ik begrijp is dat Hodgkin goed te genezen is, mits je er op tijd bij bent en volgens mij is dat in het geval van jouw moeder wel zo.... Helaas heeft mijn moeder het niet overleefd, ze is 2,5 jaar ziek geweest en ging uiteindelijk dood aan de chemobehandelingen.... Ik moet wel hierbij vertellen dat dit 30 jaar geleden speelde (ik was 8, bijna 9 toen ze overleed) en de ontwikkelingen op medisch gebied natuurlijk niet stil hebben gestaan. Tel daarbij op dat mijn moeder veel te lang doorgelopen heeft met haar klachten en ze er uiteindelijk te laat bij was om nog te kunnen genezen.... Ik kan me niet meer alles herinneren omdat ik nog zo jong was, maar er is me wel het één en ander bijgebleven....veel weet ik dan ook van verhalen van mijn vader en oma (laatstgenoemde was haar moeder, zij is 99 geworden en helaas vorig jaar overleden). Mijn moeder is overleden aan een bloeding in haar buik, omdat haar aderen verwoest waren door de vele chemokuren....
Ik wil jou en je moeder heel veel sterkte wensen! Hopelijk overwint ze deze slopende rotziekte! Zet 'm op!
Antheman schreef:Meer mensen die een naaste met Hodgkin hebben? Wat kan ik verwachten?
Quellian schreef:Antheman schreef:Meer mensen die een naaste met Hodgkin hebben? Wat kan ik verwachten?
Mijn vriend heeft 7 jaar geleden Hodgkin gehad en was na een half jaar chemo en bestralingen weer 'als nieuw'. Hij is nu sinds vorig jaar 'genezen' verklaard.
Dit was overigens voor ik hem kende, heb alleen nog de jaarlijkse bloedonderzoeken mee gekregen (en het gemeut omtrent het aanvragen van een hypotheek).
)Citaat:Wij zijn helaas bekend met non hodgkin (stadium 4), dochtertje van toen 3,5. Verschrikkelijk veel meegemaakt en haar tot 2x toe bijna verloren.
Ze is lang behandeld (normaal is het 2 jaar) en heeft zo'n 6 maanden geen chemo gehad omdat ze aan moest sterken van alle complicaties.
Gelukkig is het nu een gezond meisje en als je haar ziet zul je niet geloven dat ze zo ziek is geweest.
Heel veel sterkte met je moeder! Het zal een zware tijd worden.
De behande
Gelukkig is je dochter nu gezond. Quellian schreef:Antheman, hij zat in fase 2.
We hebben inderdaad in februari een zoontje gekregen, op natuurlijke manier. Vanwege de chemo zou hij niet meer vruchtbaar zijn en voor de behandeling heeft hij 'rietjes' in laten vriezen, maar dit bleek dus niet nodig na een vruchtbaarheidsonderzoek.