Wat moet ik nou ??

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-10 20:52

Dat snap ik, maar dat er mensen proberen mee te denken en "luisteren" helpt al....
hoop gewoon snel weer een beter dagje te hebben !

Dilan1993

Berichten: 1747
Geregistreerd: 04-02-10
Woonplaats: Vlimmeren (België)

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-10-10 20:56

ik hoop t ook voor je :)

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-10 09:15

hey, heb net weer bijgelezen..
ik heb soms dezelfde tweestrijdige gevoelens als jij...en dat is inderdaad niet makkelijk...
mijn vriend weet ook niet altijd wanneer hij me juist moet vastnemen en wanneer ik dat echt niet wil...
ik moet het gewoon zeggen, maar soms nog verschiet ik me eens...
hij heeft wel al geleerd me niet meer te besluipen en me dan vast te nemen, want zo heeft hij bijna een keer een mep gekregen...ik voelde me natuurlijk schuldig...maar kon er niet aan doen...het was een manier om me te beschermen.

tegen die angst kun je een hobby zoeken waarmee je je gedachten verzet....
ikzelf ben toen heel intensief begonnen met paarderijden en daarnaast een gevechtsport (tae kwondo) om me niet zo hulpeloss te voelen...ook gedeeltelijk met in mn achterhoofd van 'als ik hem nu zie, maakt hij wat mee'...
Mijn ex heeft me zo blijven lastigvallen totdat ik met mijn huidige vriend was, en ik door de gevechtsport voor mezelf durfde opkomen (niet altijd hoor) maar ik voel er me veiliger door...
als ik hem nu zie, voel ik me nog steeds angstig, maar dat toen ik hem niet...ik recht mijn rug en kijk hem met veel haatgevoelens aan...niet mooi, weet ik, maar dat is de enige manier waardoor ik niet direct breek.
nadien stort ik even ibn, mar kan ik terrecht bij mijn vriend...

nu heeft die ex enkele dagen geleden gevraagd om af te spreken om het uit te praten...
hij heeft het altijd ontkent dat hij iets misdaan had en nu wil hij het percies toegeven...maar ik ben er nog niet uit wat ik ga doen...
gaan en luisteren met het risico op een serieuse klap (mentaal het niet aankunnen) en mij misschien niet kunnen inhouden en een mep geven(uit angst slaag ik, niet mooi, maar dat was de enige manier die ik kende, mede door hem)...of niet gaan en me blijven afvrage waarom hij dat deed.....

mijn vriend zegt van het begin ga eens praten met iemand die erin gespecialiseerd is, maar nu, 6jaar later voel ik me er nog steeds niet klaar voor)
ik heb het één keer geprobeerd, maar werd toen min of meer gepusht en dat ging niet, het juist een tegengesteld effect....
je kan het het beste doen als je er klaar voor bent...

en wat betrefd die aanrakingen, probeer een oplossing te vinden samen met je vriend, bijvoorbeeld het gewoon zeggen wanneer je nood hebt aan een knuffel....

ik hoop ook dat je een beter dagje hebt...

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 20-10-10 21:23

Dat is wel erg spannend lijkt me, om te praten met hem. Wat je ook kiest het zal de juiste keuze zijn.
Ik heb het toendertijd met die ex ook gedaan, ik had wel iemand meegenomen zodat er zeker weten niet weer wat zou gebeuren, maar dat liep uit op een fiasco helaas.
Hoop dat het voor jou geen teleurstelling wordt als je het wel doet !!!

Ik denk niet dat ik er ooit klaar voor zal zijn, ik denk alleen wel dat het nodig is :(

Dilan1993

Berichten: 1747
Geregistreerd: 04-02-10
Woonplaats: Vlimmeren (België)

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-10-10 22:29

wanneer je er klaar voor bent kan niemand voorspellen, maar ik denk dat er vast een dag komt dat je er wel klaar voor bent :)

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-10-10 08:59

ik denk ook niet dat ik er ooit echt klaar voor zal zijn...
maar ik zou wel graag willen weten wat zijn redenen waren...
het bleef bij hem niet bij alleen seksueel misbruik...
hij bedroog me ook nog, kraakte me mentaal gezien, en was agressief...
ook wou hij geen voorbehoudsmiddelen en van mn moeder kreeg ik geen pil...(zij wist ook niet wat er aan de hand was)
als ik dan overtijd was, stomte hij me in de buik om te voorkomen dat ik zwanger zou zijn...

daarom heb ik bang om de confrontatie aan te gaan...want ik heb nu wel voor me leren opkomen, maar als er woorden vallen, voel ik me angstig en heb ik bang om weer geslagen te worden...

als ik zou gaan, neem ik zoieso iemand mee...maar wie...
mn vriend? die is te boos op mn ex...en mn goede vriendin...ik denk niet dat ik me dan veilig genoeg voel...

ik hoop dat wat Dilan1993 zegt waar is en je er ooit klaar voor bent...

het is niet makkelijk, maar we moeten proberen verder te gaan met ons leven...
ik probeer het te vergeten en liet mijn leven er jaren door leiden, maar dankzij mijn vriend probeer ik het van me af te zetten...
vergeten kan nooit niet volledig...maar proberen wel...

het enige wat ik kan zeggen is niets forceren en alles laten komen zoals het komt....

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-10 15:32

Oh bah , dat is ook niet niks wat hij allemaal heeft gedaan :( !!!!
:(:)
Zijn er niet andere mensen die je durft te vertellen in grote lijnen wat er is gebeurd, en die je mee durft te nemen ?

Is je vriend meenemen echt geen optie ? Laat hem beloven dat hij niks doet zolang de ander ook niets doet !!! Dat zal hij wel voor je doen denk ik ?
Vergeten zal nooit gaan denk ik, en vergeven in mijn geval ook niet !
Maar hoop het wel een keer een plekje te kunnen geven, dat hoop ik voor jou ook !!!!!

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-10-10 15:38

bedankt...

neen, er is niemand anders die ik erover durf vertellen...alleen mijn vriend en beste vriendin...

Mijn vriend wil wel meegaan en zich proberen kalm te houden, maar dat wil ik niet...
Mijn ex is heel goed in het manipuleren van anderen...
ik ben bang dat hij gaat zeggen dat het toch mijn fout was en dat ik dat niet ga aankunnen....
mijn vriend zal dat dan niet geloven, aangezien hij weet hoe ik me voel...maar ik voel er me denk ik nog niet klaar voor.

Vergeten en vergeven gaat inderdaad niet...er is teveel gebeurd...
maar ook ik hoop het ooit een plaats te kunnen geven...en ik hoop dat jou dat ook lukt... :(:)

er zijn dagen, dat ik er niet aan denk (ze zijn wel zelden maar toch)

het doet me wel goed er eens met iemand over te kunnen praten, of beter gezegd schrijven....
praten gaat me niet erg goed af omdat ik dan steeds huil en niet verstaanbaar ben...
zelfs bij het typen heb ik de tranen in mijn ogen...

maar het lucht een beetje op

bedankt voor het luisteren :(:)

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-10 15:52

graag gedaan hoor, weet hoe je je voelt :(:)

Misschien dan een idee om in een openbare plek af te spreken met hem, dus een cafe ofzo, en dan je vriendin mee te nemen die als t moet je kan helpen of hulp halen ?

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-10-10 15:54

ja, is misschien een oplossing...
maar ik weet niet zeker of ik het wel aan kan...
ik ben bang om terug geconfronteerd te worden met alles en dan terug opnieuw moeten beginnen...
ik bedoel, met verwerken enzo...

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-10 09:47

ik denk dat dat zowieo wel zal gaan gebeuren, maar altijd met de vraag waarom blijven zitten lijkt me ook niet tof !
Ik zelf heb die behoefte niet, de reden waarom is me maar al te goed duidelijk.
Hoe gaat het nu met jou dan ?

Heb zelf vandaag wel een goede dag :)
Weekend was helaas wisselvallig. Blijf maar dromen en gespannen :(

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-10-10 10:02

ja, ik denk ook dat ik er vroeg of laat wel mee geconfronteerd zal worden...
en met die vraag blijven zitten, is inderdaad ook niet tof maarja...
Ik heb niet de behoefte om het te weten, maar ik vraag het me wel af...

met mij haat het met ups en downs...
Het weekend was ook wisselvallig voor mij....ik heb mijn vriend ook weinig gezien en dan pieker ik makkelijker...
De momenten dat we dan wel samen waren is hij dan wel heel lief voor me...

Zolang hij bij me is gaat alles redelijk goed (tenzij we woorden hebben natuurlijk) maar als ik alleen ben, en echt niemand bij me is, begin ik te piekeren...

Gelukkig ben ik zaterdag gaan rijden om mijn gedachten te verzetten, moest ik gisterenochtend gaan werken en was er savonds bezoek...
Dan moet ik mezelf wel verplichten om te glimlachen en dwing ik mezelf aan iets anders te denken...

Soms heb ik dat ik dagen aan een stuk door pieker en soms heb ik een week dat ik er amper aan denk...

De situatie thuis met mijn ouders is nu allesbehalve ideaal en daardoor heb ik er de laatste maanden weer veel last van...
Mijn vriend snapt dat het voor mij moeilijk is, maar echt begrijpe kan hij niet...maar hij doet zijn best.

Ik heb echt geluk dat ik hem heb want anders zou ik er waarschijnlijk al aan onderdoor gegaan zijn...

Ik hoop dat ik een redelijk 'rustige' week heb zonder al te veel gepieker en ik hoop dat jij ook een goede week tegemoet gaat ;)

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-10 15:47

wat fijn dat je zo'n lieve vriend hebt !
Dat wat je zegt dat je er anders aan onderdoor zou zijn gegaan herken ik wel, dat heb ik ook.

Heb vandaag mn verhaal getyped en dat uitgeprint voor mijn vriend. Heb het nu zelf gedaan en hoop dat het wat geholpen heeft ....
Ik weet t soms echt even niet meer...

Heb gelezen dat er een meisje een verkrachting heeft verzonnen, word daar zo ontzettend boos van !!!!
Nu is het voor mensen als ons nog moeilijker om geloofwaardig te zijn :(

Dat is waar ik wel bang voor ben, dat mensen me niet zullen geloven als ze weten wat er is gebeurd.

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-10-10 09:02

Ik snap ook niet waarom je een verkrachting zou verzinnen.
Het is voor de mensen die zo iets echt hebben meegemaakt al moeilijk om hun verhaal te kunnen doen en als er steeds meer verkrachtingen verzonnen worden, gaan de mensen op de duur geen onderscheid meer kunnen maken tussen realiteit en fictie....

Ik werd inderdaad ook boos toen ik dat las...

Om de reden dat je aanhaalt "bang zijn dat ze me niet geloven" ken ik maar al te goed...
dat is de reden waarom ik het alleen aan mijn beste vrienden en vriend verteld heb...
zij zijn de enigen die me zouden geloven, en dat doen ze ook....

Zij zijn degenen die je echt als persoon zien die iets vreselijk hebben meegemaakt, en ik ben bang dat de psycholoog me zou zien als weer een 'nummertje' met een probleem..

Ja, ik heb inderdaad veel geluk met mijn vriend ;) ik ben echt zo blij dat ik hem heb, hij maakt het wat draaglijker voor me omdat ik mijn verhaal kan doen aan hem...ook al is dat vaak nog zwaar

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-10 13:37

Heb een rotdag vandaag :(
Werk zit totaal niet mee op dit moment en heb wederom woorden met mijn vriend daardoor.
Die spanningen worden me teveel |(
Weet gewoon niet meer hoe ik er uit moet komen. Ik klaag nooit en laat nooit wat merken, maar de laatste paar weken gaat me dat steeds moeilijker af ....
Ben moe, zowel mn lijf als in mijn hoofd.
Zit te trillen als een rietje......

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-10 13:57

Wat erg om te horen.... :(:)

Ik weet percies hoe je je voelt...
Ik weet dat ik nog maar 2 weken tot een maand hier kan blijven werken, normaal was het tot eind december, dus nu vlug op zoek naar ander werk...
Mijn vriend en ik hebben daar ook woorden door...gelukkig niet te erg of hevig...gewoon een verschillende mening...

Maar we hebben wel 'fellere' woorden over het weekend van 12,12,14 november...
Ik verjaar de woensdag de 10 de..en wou dat vrijdag de 12de vieren...maar dan is er een vriendin van hem jarig waar hij naartoe wilt en heeft hij opleiding tot 10uur, maar die opleiding loopt altijd uit tot 11uur...
Zaterdag kan ik niet vieren, want zondag moet ik er om 7 uur uit om te werken op de markt...

Hij heeft wel gezegd dat we mijn verjaardag dan vrijdag zullen vieren, maar ik vole dat hij er tegenop ziet omdat hij dan niet naar die vriendin kan...

Ik hoop dat ik zondag toch niet moet werken op de markt de 14 november zodat we wel zaterdag mijn verjaardag kunnen vieren en de problemen met mijn vriend over zijn...

Plus dat de situatie met mijn ouders thuis ook niet ideaal is, maakt dat ik al twee dagen non stop zit te huilen en te beven terwijl ik anders zelden huil...

Ook ik ben mentaal en fysiek kapot...en nu met allerheiligen is het druk op mijn werk en de markt...
Die druk kon ik nu echt missen maarja...

Hoe komt het dat je woorden hebt met je vriend over je werk?
Snapt hij niet wat je 'dwarszit' op het werk of hebben jullie er een verschillende mening over?

Ik heb eigenlij maar één tip, en dat is praat rustig met elkaar...en probeer elkaar te begrijpen...
Wat ook nodig is een relatie, zeker één die mentaal wat te verduren heeft zoals die van mij en ook die van jou, is af en toe tijdmaken om met vrienden iets te doen (elk apart met vrienden of samen), maar ook om als koppel iets te doen..en dan bedoel ik echt iets doen, niet thuis zitten samen...

Dat helpt mij dan om mijn zinnen te verzetten en verbeterd ook de band met mijn vriend..

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-10 16:11

We hebben er verschillende meningen over, hij bedoeld het goed ...maar komt er verkeerd uit. Dingen samen doen loopt de laatste tijd ook uit in woorden, omdat we beide gespannen en moe zijn. We dragen elkaars last ook nog eens op onze schouders......

Gaat niet zo goed met me als ik eerlijk ben, kan wel janken en waarom ????
We hebben binnekort een gesprek met een psych, maar ik weet niet wat ik in de tussentijd moet doen om mijn vriend wat te ontlasten maar ook mezelf..... Dit hou ik niet vol

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-10 16:19

Dat van verschillende meningen maar het verkeerd uitleggen begrijp ik....
Het is niet altijd makkelijk te verwoorden wat je voelt...

Wonen jij en je vriend samen? Want dan brengen jullie heel veel tijd samen door en kan elk even zijn eigen ding doen even wat ademruimte geven...vaak besef je dan nog meer wat de ander voor je betekend...

Doe dingen samen maar ook apart...

Kun jij nog met iemand anders over je problemen praten, of over jullie problemen als koppel? En kan hij bij iemand terrecht om zijn verhaal te doen?

Soms helpt het om je verhaal te doen bij iemand anders...jij draagt zijn 'last' bovenop jouw last en omgekeerd...en dat weegt door...
dus door elk met iemand anders eens te praten kan al een deel van die last verminderen...
denk ik toch...

Hebben jullie beiden een hobby? Of iets wat werkelijk aandacht vraagt van jullie?
Mij klinkt het dat elkaars lasten dragen jullie even teveel wordt en dat jullie ademruimte nodig hebben...gewoon wat tijd alleen of met vrienden...

Mijn vriend en ik hebben dat een tijdje geleden ook gehad, ik ben vanaf toen terug beginnen paardrijden, hij heeft een bijberoep dat hij kan doen wanneer hij wil...doordat we beiden daar wat meer aandacht aan besteden en het een soort van uitlaatklep is, gaat het terug beter tussen ons...

Ook een verwendagje is altijd een goed idee, dan kunnen jullie ontspannen, verwend worden en even alles vergeten...

als je nood hebt aan een babbel, ik ben er om te luisteren, ook via pb of mail...
en niet opgeven, probeer vol te houden.... :(:)

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-10 16:27

ik woon half bij hem en half bij mijn ouders. Dus ademruimte als in elkaar niet zien hebben we genoeg.
We proberen al niet teveel en niet te weinig bij elkaar te zijn en te doen.
Echt met iemand over praten kan ik niet, niet zo diep zeg maar. We hebben namelijk veel dezelfde vrienden.

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-10 16:33

ja, dat is wel lastig als je niet met nog iemand erover kan praten, echt praten bedoel ik dan...
Ik heb nog een vriendin die ik altijd mag bellen als ik nood heb aan een babbel...maar haar hzie en hoor ik steeds minder en minder...
zij zit op unief, ik werk en ga steeds meer om met mijn vrieden zijn vrienden...en dat vind ik spijtig, zij was de enige naast mijn vriend wie ik bijna het hele verhaal durfde vertellen...(en nu ook hier, in grote lijnen dan toch....)

dus we hebben bijna alleen maar gemeenschappelijke vrienden, leuk, maar soms ook lastig...

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-10 17:34

inderdaad, je praat dan toch minder makkelijk over je relatieproblemen ..
Mijn vriend is nu uiteten, ben dus alleen. Had m liever even bij me gehad, kan ik goed gebruiken. Maar gun hem t pleziertje wel.

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-10-10 17:42

ja, dat is waar..gelukkig heb ik mijn vriend zijn zus bij wie ik soms terecht kan als ik een vraag of opmerking heb over onze relatie...
maar ze woont redelijk ver om echt mee af te kunnen spreken dus gaat dat via sms en dat is niet hetzelfde...

hmm, alleen zitten is niet leuk, dat gevoel ken ik...
mijn ouders gaan regelmatig naar zee in het weekend en mijn vriend is dan amper thuis door ofwel fitness ofwel zijn nieuwe bijberoep...daaardoor heb ik de laatste tijd het gevoel dat ik niet meer belangrijk ben voor hem...maar hij heeft me gezegdt dat dit tijdelijk is, hij moet zich eerst inwerken (logisch)...dus dat zit tussen mijn 2 oren ;)

de spanningen tussen mijn vriend en mij komen vooral door mijn ouders...
dat is ook de reden waarom we stilaan uitkijken naar een eigen woning...
we hebben een apartementje op het oog, maar dat willen we dan inrichten, licht verbouwen en verhuren en dan een huis kopen...
in dat apartement wil ik niet wonen, aangezien het net naast mijn ouders hun werk is... :D

Dus momenteel kijken we daar beiden naar uit en dat helpt ons...we hebben een doel samen en kunnen onze zinnen verzetten met dat in ons achterhoofd...

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-10 19:45

Vandaag wel weer een redelijk dagje.
Ben wel erg moe ,en niet helemaal fit nog steeds maar depri gevoel heb ik niet zo erg.
Ben net wel geschrokken van een verhaal wat ik net las van een mede-bokker, die behoorlijk wat herkenning geven en waar ik liever niet aan denk. Nu lekker onder een warme deken met een muziekje erbij.

MMares

Berichten: 644
Geregistreerd: 29-09-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-10-10 17:09

ik ben ook enorm moe...
straks gezellig in de zetel kruipen met een deken en morgen ga ik naar de cinema...even ontspannen
Over wat je hier zegt: "Ben net wel geschrokken van een verhaal wat ik net las van een mede-bokker, die behoorlijk wat herkenning geven en waar ik liever niet aan denk"
ik weet niet wat je gelezen hebt, maar ga nooit uit van het ergste...probeer altijd positief te denken, dan sta je al verder dan met negatieve gedachten...makkelijker gezegd dan gedaan..
Maar het helpt wel...

Mis_Anoniem
Berichten: 48
Geregistreerd: 16-10-10

Re: Wat moet ik nou ??

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 01-11-10 13:31

Het verhaal wat ik las gaat over diegene zijn/haar relatie met ouders.
Dat brengt herrineringen met zich mee, en het doet pijn dat ik ze niet kan vertellen hoe ik me voel.
Heb vandaag aan mijn vriend verteld hoe ik me voel. Haal denk ik dingen in mijn hoofd die niet van toepassing zijn.....
Zo blijf ik heel onzeker of ik wel of niet mijn verhaal zal vertellen aan nog iemand. De redenen dat ik twijfel soms zijn waarschijnlijk stom, maar zo twijfel ik omdat ik bijv. hier merk dat veel mensen dit topic een keer geopend hebben maar niet reageren.
Als ik me wat minder paniekerig voel zoals nu, dan weet ik dat dat niet erg is, en dat er toch mensen zijn die wel reageren enz. Maar op dagen dat ik me behoorlijk oliebol voel, denk ik dat bijna niemand me geloofd doordat bijna niemand reageerd.
Dit soort conflicten in mijn hoofd heb ik de laatste tijd wel vaker, ook als t gaat om mijn vriend.
Het is niet fijn en het slaat nergens op, maar wordt er wel moe van in mijn hoofd.