Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-06-10 11:12

Geplaatst: 17-06-10 11:12

ik was de eerste x ook doodsbang
maar gelukkig is alles goed gekomen, je krijgt tijdens je bevalling goeie begleiding waar het alleen maar makkelijker door gaat als je goed luistert

ik had de eerste x een knip en de 2de x ging alles vanzelf
en ik teken weer voor zo een spoedige bevalling als bij die 2de x

ging alles mooi volgens het boekje
3 duwen en die was er wat een ervaring zeg

hij woog 4 kilo bij de geboorte

en mijn eerste dochter de helft

bij de eerste heb ik er 8 uur overgedaan
bij de 2de 5 uur ongeveer (nadat ze mijn water hebben gebroken was die er binnen 2 uur)

ik ging op controlle en kwam met mijn zoon na huis de dag erna

**Geplaatst**: 17-06-10 12:03

Geplaatst: 17-06-10 12:03

Uhm....weet niet of je mijn verhaal wel wilt weten, maar hoop dat het je toch een beetje helpt. Ik ben 3 maanden geleden bevallen van de eerste. Ik heb me hoe gek dat misschien ook klinkt helemaal niet druk gemaakt over de bevalling, en dat is maar goed ook want het was niet makkelijk of fijn. Maar ik wist, het moet er toch uit en het gaat hoe dan ook pijn doen, Enige wat je zelf kan doen is de pijn goed opvangen en zorgen dat je goed mee kunt persen als het zover is. Maar verder kun je nooit van tevoren weten hoe het gaat lopen, iedere bevalling is weer anders. Ik wilde bijvoorbeeld graag thuis bevallen, maar moest tijdens het persen toch naar het z'huis. Op dat moment ben je zo met jezelf bezig dat je je aan dat soort dingen gewoon overgeeft. En cliche maar waar, het is het echt allemaal waard. Niet dat je de pijn e.d. zo vergeten bent, maar dat gevoel wat het geeft om je kindje vast te houden voor de eerste keer is zo bijzonder dat het je verder echt niks meer uitmaakt hoeveel pijn je hebt of hoe je erbij ligt.

**Geplaatst**: 17-06-10 15:45

Geplaatst: 17-06-10 15:45

Ach meid, het is zo herkenbaar

Ik heb zelf eigenlijk mijn hele zwangerschap grapjes gemaakt over bevallen, met geluiden en uitbeelden alles erbij

Dat deed ik eigenlijk omdat ik er niet over na wilde denken, las er niks over en luisterde nergens naar.
tot ik naar het ziekenhuis moest, ik stond echt te trillen op mijn benen van de angst omdat ik totaal niet wist wat me te wachten stond.. Heb ook een zware bevalling gehad, maar toch als ik er op terug kijk valt het reuze mee..

Het is goed om je een beetje in te lezen over wat je te wachten staat, maar laat je niet gek maken door andermans horror verhalen, elke bevalling is anders, dus je weet het echt niet van te voren..

Heb je er al over nagedacht of je thuis wilt bevallen of in het ziekenhuis?
Ik ben zelf in het ziekenhuis geweest, had er het liefst een week van te voren al gaan liggen, en heb een hele fijne ervaring gehad in het ziekenhuis.. Maar ook dat is voor iedereen anders.

**Geplaatst**: 17-06-10 15:53

Geplaatst: 17-06-10 15:53

Ik heb ook een verschrikkelijke zwangerschap gehad.
En zat vanwege mijn werk dus ook vaak bij de bedrijfsarts.
Volgens hem, hebben vrouwen die zon zwangerschap hebben een makkelijke bevalling.
Heb ook horror verhalen gehoord, maar heb toen gedacht, ik heb het nog nooit meegemaakt, ik zie wel hoe het gaat lopen.
Nou de bedrijfsarts heeft gelijk gehad, binnen 2,5 uur was beeb er.

Alleen heb ik een knip gehad (was verdoofd voor die tijd) en dat moest gehecht worden.
Toen ik die naald zag, begon ik zo te bibberen, dat ze me niet kon hechten

Vaak is de regel zo, hoe meer je je kan ontspannen, hoe makkelijker het gaat.

**Geplaatst**: 17-06-10 16:40

Geplaatst: 17-06-10 16:40

Ts ik ben nog lang niet zwanger, maar ik ben ook als de dood voor een bevalling.
Ik heb al besloten om een rubberen hamer mee te nemen, mmisschien kan jij dat ook doen

Dat is natuurlijk gekheid, heel veel succes! En sterkte!

Laatst bijgewerkt door Marchador op 17-06-10 16:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-06-10 16:50

Geplaatst: 17-06-10 16:50

Niet zwanger, wel (bijna) verloskundige. Ik heb het dus alleen vanaf 'de andere kant' meegemaakt om het zo te zeggen.
Wat ik als tip zou geven is, praat er ook met je verloskundige over. Zo is het voor je verloskundige ook makkelijker om je te helpen tijdens de bevalling. Je kunt dan ook wat 'afspraken' maken, vastleggen hoe jij het graag zou zien tijdens de bevalling. Een soort bevalplan heb je dan (kun je ook op googlen). Dit geeft natuurlijk geen garantie voor hoe het zal gaan, maar kan soms helpen om een beetje een beeld te krijgen van hoe een bevalling verloopt, wat je kunt verwachten van je verloskundige en aangeven hoe jij graag ondersteund zou willen worden tijdens je bevalling. Natuurlijk kan het dan nog altijd anders lopen, maar er wordt zeker geprobeerd om er rekening mee te houden.

Een zwangerschapscursus kan zeker helpen om alvast wat indrukken op te doen wat je zelf kunt doen tijdens een bevalling en hoe je partner je kan helpen.

Succes in ieder geval met je zwangerschap. Hopelijk knap je toch nog een beetje op!

**Geplaatst**: 18-06-10 08:15

Re: Bang voor mijn bevalling!

Geplaatst: 18-06-10 08:15

Meid ik zal niet zeggen dat bevallen geen pijn doet, want dat is niet zo.
Maar het is goed et doen.
Ik ben nu 2 keer bevallen zonder pijnstilling en tuurlijk het deed pijn en pijn is niet fijn, maar het klinkt cliche, maar depijn ben je snel vergeten hoor als je kleintje op je buik ligt.

Bij de tweede ben ik bevallen met amper weeenen heb er zo'n 3,5 uur overgedaan.
Het laatste stukje was het heftigst maar ook niet zeer pijnlijk.

Nu moet ik over een maandje weer bevallen en ik ben nu wel bang voor de bevalling, maar dat heeft een andere reden.
Ik ben niet bang voor de pijn, want dat is wel te doen (verloskundige kreeg het over pijnstilling, maaar zei al dat hoef ik aan jou niet te vragen wat je wilt)maar het verloop erna.
Ik heb bij beide kids veel bloedverloren en mag daarom ook niet meer tuis bevallen en dat vind ik eng en daarom ben ik bang voor de bevalling.
Dit heb ik heel duidelijk aangegeven bij mijn verloskundige en ik krijg daar hele goede begeleiding in.

Ik raad je aan heb het er over met je verloskundige, dat kan al een hele boel opluchting geven

Succes met je zwangerschap en ik hoop voor je dat het allemaal meevalt.

**Geplaatst**: 18-06-10 08:18

Geplaatst: 18-06-10 08:18

Charaz schreef:
Ik zag in eerste instantie heel erg op tegen het bevallen zelf, maar de weeen (die ik niet eng vond) vielen me tegen.
Eruit komt het wel!

Dit is ook mijn gedachte....
Het lijkt nu alsof dat niet erg is maar de gedachte alleen al dat de beeb door dat gat moet.
Ben ik zoooooooo bang voor.
Ik ben nu 27 wk zwanger maar word wel steeds nieuwschieriger en maak me al iets minder druk als in het begin van me zwangerschap.

**Geplaatst**: 18-06-10 09:01

Re: Bang voor mijn bevalling!

Geplaatst: 18-06-10 09:01

Ik ben bevallen van een baby van bijna 9 pond, geen knip, geen scheur, niks. Ik was ook best een beetje bang voor de bevalling, maar zodra dat moment daar is....ik kreeg een soort van 'oer-iets' over me, en het ging perfect! De bevallingen van je moeder zeggen helemaal niets.

Probeer een beetje te genieten van je zwangerschap, ga een bevallingscursus doen (aanrader: yoga!) zodat je leert op de goede manier de ademen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-10 09:57

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-10 09:57

Allereerst super bedankt voor jullie reacties!
Tuurlijk ga ik er niet van uit dat het helemaal geen pijn doet, en ik kan gelukkig van mezelf zeggen dat ik een zeer hoge pijngrens heb, dus ook de pijn staat me niet eens zo tegen.
Maar tis die ruggenprik, inscheuren, knippen enz enz waar ik dus absoluut (klinkt heel stom, maar) geen behoefte aan heb!!!
De ruggenprik is ontzettend vaak misgeprikt bij mn moeder, ik ken iemand die heeft migraine erdoor gekregen, en weer een ander is continue depressief na het misprikken. Dus geen 'goede' ervaringen met ruggeprikken in mijn omgeving!
Oftewel... als het een normale bevalling word, geen ruggenprik voor mij! Ook inknippen liever niet, omdat het ook nog wel eens voorkomt dat ze je verkeerd hechten.
Dus in mijn opzicht, ga ik nogsteeds liever voor een keizersnee dan dat alles daar beneden ... euhm... hoe zeg ik dat netjes.... geexplodeert is, zeg maar!!

Daarnaast heb ik inderdaad al heel wat wensen op een lijstje staan! (ga namelijk naar een ziekenhuis en dat doe ik zeer goed voorbereid

)
Zo wil ik dat de baby direct na de geboorte bloot op mn buik word gelegd, en het liefst gelijk aanleggen om te drinken.
Ik wil borstvoeding gaan geven en het schijnt zo te zijn dat als de baby het eerste half uur na de geboorte al heeft gedronken, het aanleggen daarna niet meer zo moeilijk gaat. (Uiteraard klopt dit niet altijd, maar het kan in ieder geval geen kwaad om het te doen!)

En ik weet dat ik niet moet luisteren naar al die horror verhalen, maarja.... niemand bij ons in de fam heeft een 'makkelijke' bevalling gehad. Allemaal meer dan 8,5 á 9 ponders (we zijn geen kleintjes

). En aangezien er bij mij áltijd van alles misgaat en tegenvalt, ga ik er niet vanuit dat ik mn kleine meid in 1x uitpoep

Ik ga liever van het ergste uit, want dan ben ik voorbereid.

Dus kort samengevat ben ik eigenlijk niet bang voor de pijn tijdens de bevalling, maar voor alle gekke dingen zoals ruggeprikken, inknippen of vacuumpompen...

**Geplaatst**: 18-06-10 10:02

Re: Bang voor mijn bevalling!

Geplaatst: 18-06-10 10:02

Inknippen heb ik echt helemaal niets van gevoeld, doen ze in een wee, ook hechten geen probleem is maar een klein prikje.

**Geplaatst**: 18-06-10 10:03

Geplaatst: 18-06-10 10:03

Ooh.. ik ben ook zo bang en nog niet eens zwanger $:\$
Ik hou me vast aan de gedachte: 'er is er nog nooit 1 blijven zitten', en 'iedereen doet het, en vaak nog een keer, dus ik kan het ook'

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-10 10:05

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-10 10:05

Hehe, uiteraard is er nog nooit 1 blijven zitten

Mijn vriend zegt altijd: als ze lelijk is, duw ik dr terug _O-

Maar anyway, ik kies bewust voor de cursus Samen Bevallen, omdat yoga echt 3x niks voor mij is.
Ben totaal géén lena elastiek!

En daarnaast heb ik geen trek in een pufcursus waar ik eeuwig
zit te puffen of zwangerschapszwemmen, waar ik eigenlijk weer te weinig leer! (Al vind ik zwemmen wel
ontzettend leuk en lekker!)
En tijdens de cursus Samen Bevallen, dient vriendlief er bij te zijn, wat dus weer makkelijk is als ik
lig te bevallen en ik weet het even niet meer.
En misschien komt ie zo van het idee af dat je 'het wel eventjes doet'

**Geplaatst**: 18-06-10 10:07

Geplaatst: 18-06-10 10:07

Bang ben ik nooit geweest. Mijn instelling was; het moet er toch uit, of ik nou wil of niet.

Ondanks dat mijn eerste bevalling enorm tegengevallen was, heb ik nu 3 kinderen

Mijn tweede bevalling: [LZP] Mijn bevalling op het toilet van het ziekenhuis...
Leuk om te lezen

Mijn derde is pas 3,5 maand geleden geweest en binnen 2,5 uur gepiept.
Laat het gewoon over je heen komen.
(Maar geloof me, na 60 uur weeën, smeek je om een ruggeprik)

**Geplaatst**: 18-06-10 10:10

Geplaatst: 18-06-10 10:10

Zorg dat je een geboorteplan maakt en dit duidelijk overlegt met verloskundige of gyn.
Laat je of op de cursus of individueel goed voorbereiden op de bevalling. Het overkomt je uiteindelijk toch, enige wat je moet leren is hoe er mee te handelen.

Zelf heb ik individuele begeleiding van een cesar. Naast een stukje houding neemt ze ook oefeningen mee die het bevallen beter handelbaar maken. Hier krijg je veel meer persoonlijke aandacht als in een cursus.

Ook ik ben tot nog toe alleen maar ziek geweest. We hebben echt drastische stappen ondernomen en dat werpt echt zijn vruchten af.

**Geplaatst**: 18-06-10 10:11

Geplaatst: 18-06-10 10:11

Maar krijg je met een keizersnee niet zowieso een ruggenprik dan?
Want algehele narcose doen ze niet vaak toch?
Althans wat ik van de voorlichtings avond van de week in het ziekenhuis bij ons heb mee gekregen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-10 10:11

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-10 10:11

@Ylana. Trust me... I won't

Ik heb eerder een operatie moeten ondergaan, en ondanks dat ik van een complete roes heel lang ziek blijf en het minstens 1,5 jaar in mijn systeem blijft zitten. (Voelbaar!) Ben ik toch voor mn roesje gegaan, en niet een ruggeprik.
Ik háát naalden, heb er al teveel van gezien in mijn leven, en tenzij het ab-so-luut noodzakelijk is, weiger ik vriendelijk.

Kijk... moet ik nu wél een keizersnede, dan ga ik voor de ruggeprik, omdat ik gewoon graag wakker ben als die kleine er is.
Maar wat datte gaat doe ik alles voor die kleine.
Zoals gezegd ben ik nu al 5mnd ontzettend ziek en beroerd en verga ik van de bandenpijn (dusdanig dat ik in een supermarkt over mn karretje hen hang en voor me uit prevel tegen die kleine dat ze het me niet makkelijk maakt.
de verloskundige heeft al gezegd dat er veilige middeltjes tegen misselijkheid zijn en ik mag gewoon een paracetemol... maar ik neem ze niet, omdat ik niet wil dat die kleine ook maar íets binnenkrijgt wat heel misschien, toch wel, ondanks geruststellingen, schadelijk zou kunnen zijn!

**Geplaatst**: 18-06-10 10:12

Geplaatst: 18-06-10 10:12

ik zou je overtuigingen maar los laten en mijn bevallingen lijken ook niet op die van mijn moeder of mijn zus. Je moet een dag hard aan de bak met je lijf en dat komt wel goed, pijn ervaren schijnt een functie te hebben tijdens je bevalling, vraag me niet welke

Mijn eerste was ook een 8,5 ponder en daarna had ik er een van 6,5 en 7, laat je niet afschrikken door de grote of gewicht, ik vond persoonlijk de ontsluitingsweeen veel erger dan de persweeen en een knik of uitscheuren maak je daar maar niet druk om, daar merk je niets van. Zorg maar dat je je rust neemt en minder stress, ik kan je wel van harte aanbevelen om goed te leren ademhalen en te puffen, als iets je gaat redden tijdens een bevalling dan is dat het. Succes en lekker genieten van je buik

**Geplaatst**: 18-06-10 10:12

Geplaatst: 18-06-10 10:12

Ik zag er ook erg tegenop maar als het zover is gaat er veel langs je heen. Je bent alleen maar gefocust om die baby eruit te krijgen. Naalden interesseren je geen reet meer. Ik ben altijd bang voor naalden maar toen ik aan het bevallen was deed het me niks. Ik zei nog van: ja doe nou maar gewoon, hup ik wil een spuit!

Je zit op een point of no return. Het moet eruit en je bent in een soort roes door de hormonen/adrenaline. Ik denk dat dat zo biologisch geregeld is. Komt vast goed. En als je in het ziekenhuis bent, kan je altijd nog snel een spoedkeizersnede krijgen. Ik ben ook in het ziekenhuis bevallen en dat geeft wel een veilig gevoel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-10 10:20

Re: Bang voor mijn bevalling!

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-10 10:20

Ik wil ook absoluut niet thuis bevallen (tenzij het zó snel gaat dat ik niet meer naar het ziekenhuis kan, maar die bevallingen brengen ook geen complicaties met zich mee, meestal...)
Ik heb nml van dichtbij meegemaakt dat iemand perse thuis wilde bevallen, maar toch naar het ziekenhuis moest. Kindje leefde nog in de buik in de ambulance.
Bij aankomst ziekenhuis... geen hartslag meer....

Nee dankje de koekoek, ik ga lekker naar het ziekenhuis!!!

**Geplaatst**: 18-06-10 10:25

Re: Bang voor mijn bevalling!

Geplaatst: 18-06-10 10:25

Neem in je achterhoofd mee dat hoe krampachtiger je om gaat met het zwanger zijn en bevallen hoe zieker je bent en blijft fysiek gezien.
Heb het zelf ook aan den lijve moge ondervinden. Alle begeleiding is er nu op gericht dat ik moet los laten. Wil overigens niet zeggen dat je niet mag bedenken hoe je de bevalling zou wensen qua hulp en ingrepen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-10 10:27

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-10 10:27

Ondanks alles, dus het 24u p/d overgeven, bandenpijn, straie waar je u tegen zegt en het amper normaal door het leven kunnen terwijl ik pas 5 mnd ben.
Blijf ik volhouden: 'Het is voor een goed doel en ik wéét waar ik het voor doe!"

Hoe beroerd ik ook ben/was, heb nooit gezegd was ik er maar niet aan begonnen, of laat het aub ophouden.

Dus ik houd de moet er wel in

**Geplaatst**: 18-06-10 10:54

Geplaatst: 18-06-10 10:54

Ook ik ben 2x bevallen en het zal nooit een hobby van me worden

de angsten die jij hebt die had ik ook tijdens mijn zwangerschap.
Tot op een avond, de weeen begonnen en ze vielen mee

en ik was zo blij dat het eindelijk begonnen was. Daarna ging ik zo op in de bevalling dat niets me meer uit mijn concentratie kon halen. Ik ben 2x in het ziekenhuis bevallen waarvan 1x medisch maar het ging heel goed. Mensen om je bed steunen en helpen je en je hebt een hele andere pijnbeleving als je aan het bevallen bent vind ik.

Heb je je angst al besproken met je VK?dat heb ik toen wel gedaan. Ze heeft mij aangeraden een bevalplan te maken zodat je dat controle hebt over je eigen bevalling dat gaf mij rust.

**Geplaatst**: 18-06-10 11:02

Geplaatst: 18-06-10 11:02

Haha moest wel lachen om je verhaal! Ik ben maandag 24 weken zwanger van de derde...en geloof mij, als de bevalling een levende hel zou zijn was deze er echt niet gekomen!
Ik zou absoluut geen keizersnee willen tenzij niet anders gaat. Dit word vaak onderschat maar is een echte flinke operatie waar je weken of zelfs maanden last van kunt hebben. Een natuurlijke bevalling is absoluut niet pijnloos maar heb liever een week lang een rauwe doos en klaar ermee dan een litteken en pijnen die veel langer aanhouden en je belemmeren de eerste tijd maar dat is mijn mening

**Geplaatst**: 18-06-10 11:03

Re: Bang voor mijn bevalling!

Geplaatst: 18-06-10 11:03

En idd geef je er aan over, verzet je er niet tegen dan word het moeilijker. Laat het gewoon over je heenkomen hoe raar het nu ook moge klinken!